Πλησιάστε τον Θεό

Πατέρας για τα Αγόρια που Είναι Ορφανά από Πατέρα

Έξοδος 22:22-24

«ΠΑΤΕΡΑΣ για τα αγόρια που είναι ορφανά από πατέρα . . . είναι ο Θεός στην άγια κατοικία του». (Ψαλμός 68:5) Αυτά τα θεόπνευστα λόγια μεταδίδουν ένα συγκινητικό δίδαγμα σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό​—ότι είναι ευαίσθητος ως προς τις ανάγκες όσων βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Το ενδιαφέρον του για τα παιδιά που χάνουν έναν γονέα εξαιτίας του θανάτου ήταν ολοφάνερο στο Νόμο τον οποίο έδωσε στον Ισραήλ. Ας εξετάσουμε την πρώτη αναφορά της Αγίας Γραφής στο «αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα»,a η οποία βρίσκεται στα εδάφια Έξοδος 22:22-24.

Ο Θεός προειδοποιεί: «Δεν πρέπει να ταλαιπωρήσετε . . . αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα». (Εδάφιο 22) Αυτή δεν ήταν απλώς μια έκκληση για εκδήλωση ανθρωπιάς, αλλά μια θεϊκή εντολή. Ένα παιδί που έχανε τον πατέρα του​—και επομένως αυτόν που το προστάτευε και το συντηρούσε—​ήταν ευάλωτο. Κανένας δεν έπρεπε να “ταλαιπωρήσει” ένα παιδί σε αυτή την κατάσταση με οποιονδήποτε τρόπο. Σε άλλες μεταφράσεις της Γραφής, η λέξη «ταλαιπωρώ» αποδίδεται «κακοποιώ», «κακομεταχειρίζομαι» και «εκμεταλλεύομαι». Το να αδικήσει κάποιος ένα παιδί ορφανό από πατέρα ήταν σοβαρό ζήτημα στα μάτια του Θεού. Συγκεκριμένα πόσο σοβαρό;

Ο Νόμος συνεχίζει: «Αν τυχόν το ταλαιπωρήσετε, τότε αν κραυγάσει προς εμένα, δίχως άλλο θα ακούσω την κραυγή του». (Εδάφιο 23) Στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο, η αφήγηση αλλάζει από το δεύτερο πρόσωπο πληθυντικού στο εδάφιο 22, στο δεύτερο πρόσωπο ενικού στο εδάφιο 23. Το κάθε άτομο και το έθνος ως σύνολο είχαν εξίσου την ευθύνη να υπακούν σε αυτή τη θεϊκή απαίτηση. Ο Ιεχωβά παρατηρούσε. Έκλινε το αφτί του προς τα αγόρια που ήταν ορφανά από πατέρα, πάντα έτοιμος να ανταποκριθεί στις κραυγές που ύψωναν για βοήθεια.​—Ψαλμός 10:14· Παροιμίες 23:10, 11.

Τι θα συνέβαινε, λοιπόν, αν κάποιος αδικούσε ένα αγόρι ορφανό από πατέρα, δίνοντας σε εκείνο το παιδί λόγο να κραυγάσει προς τον Θεό; «Ο θυμός μου θα ανάψει», λέει ο Ιεχωβά, «και θα σας θανατώσω με σπαθί». (Εδάφιο 24) Ένα Βιβλικό σύγγραμμα λέει ότι αυτή η έκφραση «σημαίνει στην κυριολεξία “και η μύτη μου θα πυρακτωθεί”​—ιδιωματισμός που περιγράφει τον έντονο θυμό». Προσέξτε ότι ο Ιεχωβά δεν εμπιστεύτηκε στους ανθρώπινους κριτές στον Ισραήλ την εφαρμογή αυτού του νόμου. Ο ίδιος ο Θεός θα εκτελούσε κρίση εναντίον οποιουδήποτε εκμεταλλευόταν ένα ανυπεράσπιστο παιδί.​—Δευτερονόμιο 10:17, 18.

Ο Ιεχωβά δεν έχει αλλάξει. (Μαλαχίας 3:6) Σπλαχνίζεται τα παιδιά που στερούνται τον έναν ή και τους δύο γονείς τους. (Ιακώβου 1:27) Μην έχετε καμιά αμφιβολία​—ο Πατέρας των αγοριών που είναι ορφανά από πατέρα εξάπτεται νιώθοντας δίκαιο θυμό όταν κακοπαθούν αθώα παιδιά. Όσοι επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν ένα ευάλωτο παιδί δεν θα ξεφύγουν από “το φλογερό θυμό του Ιεχωβά”. (Σοφονίας 2:2) Τέτοιοι πονηροί άνθρωποι θα μάθουν ότι «είναι φοβερό να πέσει κανείς στα χέρια του ζωντανού Θεού».​—Εβραίους 10:31.

[Υποσημείωση]