ΙΔΟΥΜΑΙΑ

(Ιδουμαία) [σημαίνει «[Γη] των Εδωμιτών»].

Στην εποχή των Μακκαβαίων και των Ρωμαίων, τα γεωγραφικά όρια της Ιδουμαίας δεν περιλάμβαναν τον πυρήνα του αρχαίου Εδώμ, Α της Αραβά, αλλά περιέκλειαν εδάφη που ανήκαν άλλοτε στις περιοχές του Συμεών και του Ιούδα. Όπως υποδηλώνεται από το απόκρυφο βιβλίο Α΄ Μακκαβαίων (4:29, 61· 5:65), η Ιδουμαία περιλάμβανε την περιοχή γύρω από τη Χεβρών μέχρι τη Βαιθ-σουρ (Βαιθσούρα) προς το Β, περίπου 26 χλμ. ΝΝΔ της Ιερουσαλήμ. Αναφέρεται ότι οι Ιδουμαίοι υπέστησαν συντριπτική ήττα από τον Ιούδα Μακκαβαίο. (Α΄ Μακκαβαίων 5:3) Μεταγενέστερα, σύμφωνα με τον Ιώσηπο, ο Ιωάννης Υρκανός Α΄ υπέταξε όλους τους Ιδουμαίους, επιτρέποντάς τους να παραμείνουν στη γη τους υπό τον όρο να υποβληθούν σε περιτομή και να προσκολληθούν στον Ιουδαϊκό νόμο. Για να μη φύγουν από τη χώρα, οι Ιδουμαίοι συμμορφώθηκαν με αυτόν τον όρο. (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΙΓ΄, 257, 258 [ix, 1]) Κάποιοι κάτοικοι της Ιδουμαίας ήταν μεταξύ εκείνων που ήρθαν προσωπικά στον Ιησού όταν άκουσαν «πόσα πράγματα έκανε».—Μαρ 3:8· βλέπε ΕΔΩΜ, ΕΔΩΜΙΤΕΣ.