ΙΑΦΙΑ

(Ιαφιά).

[1, 2: Είθε να Λάμψει [ο Θεός]· [Ο Θεός] Έχει Λάμψει]

1. Ο βασιλιάς της Λαχείς ο οποίος συμμάχησε με τέσσερις άλλους Αμορραίους βασιλιάδες με σκοπό να τιμωρήσουν τη Γαβαών επειδή είχε κάνει ειρήνη με τον Ισραήλ. (Ιη 10:3-5) Απαντώντας στην έκκληση της Γαβαών για βοήθεια, οι δυνάμεις του Ιησού του Ναυή κατέφθασαν από τα Γάλγαλα για να τη διασώσουν. Στη μάχη που επακολούθησε, οι Ισραηλίτες παγίδεψαν τον Ιαφιά και τους υπόλοιπους συνασπισμένους βασιλιάδες σε μια σπηλιά στη Μακκηδά. Αργότερα αυτός και οι άλλοι εκτελέστηκαν και τα πτώματά τους κρεμάστηκαν πάνω σε ξύλα μέχρι τη δύση του ήλιου. Έπειτα τους έριξαν στη σπηλιά όπου είχαν καταφύγει.—Ιη 10:6-27.

2. Γιος του Δαβίδ που γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ.—2Σα 5:14, 15· 1Χρ 3:7· 14:6.

3. Μεθόρια τοποθεσία του Ζαβουλών. (Ιη 19:10, 12) Ταυτίζεται με τη σύγχρονη Γιάφα (Γιαφία), που βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 3 χλμ. ΝΔ της Ναζαρέτ.