ΜΥΕΛΟΣ

Μαλακός και λιπώδης αγγειακός ιστός ο οποίος γεμίζει τις εσωτερικές κοιλότητες των περισσότερων οστών. Υπάρχουν δύο είδη μυελού, ο κίτρινος και ο ερυθρός. Στους ενηλίκους, τα επιμήκη, πιο κυλινδρικά οστά είναι γεμάτα με κίτρινο, ή αλλιώς αδρανή, μυελό που αποτελείται κυρίως από λίπος, ενώ τα πλατιά οστά του κρανίου, των πλευρών, του στέρνου και της λεκάνης περιέχουν ερυθρό, ή αλλιώς ενεργό, μυελό. Ο ερυθρός μυελός παίζει σπουδαίο ρόλο στη δημιουργία του αίματος. Παράγει τα ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρουν οξυγόνο, τα σπουδαία πηκτικά στοιχεία που ονομάζονται αιμοπετάλια και μεγάλο ποσοστό λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία κυρίως καταπολεμούν τις λοιμώξεις. Ως αιμοποιητικό όργανο, ο μυελός επηρεάζει άμεσα την υγεία και το σφρίγος του ατόμου. Γι’ αυτό, ο Ιώβ (21:24), μιλώντας για κάποιον του οποίου ο μυελός των οστών είναι «υγρός», υποδηλώνει εύστοχα ένα υγιές άτομο που τρέφεται καλά.

Φαίνεται ότι οι Ισραηλίτες έτρωγαν το μυελό των οστών των ζώων. (Παράβαλε Μιχ 3:2, 3.) Ο μυελός έχει πολύ μεγάλη θρεπτική αξία, καθώς είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες, λίπη και σίδηρο. Συνεπώς, λέγεται εύλογα ότι το συμπόσιο του Ιεχωβά για όλους τους λαούς περιλαμβάνει συμβολικά «φαγητά που έχουν άφθονο λάδι και είναι γεμάτα μυελό».—Ησ 25:6.

Στο εδάφιο Εβραίους 4:12 «ο λόγος του Θεού» παραβάλλεται με όπλο κοφτερότερο από κάθε δίκοπο σπαθί το οποίο μπορεί να διεισδύσει στις σκέψεις και στα κίνητρα του ατόμου, τρυπώντας, σαν να λέγαμε, μέχρι το μυελό, το εσώτατο τμήμα των οστών.