ΜΑΤΤΑΘΑ

(Ματταθά) [πιθανότατα συντετμημένη μορφή του εβρ. Ματτιθγιάχ («Ματτιθίας»), που σημαίνει «Δώρο του Ιεχωβά»].

Κάποιος άντρας από τη φυλή του Ιούδα, γιος του Νάθαν και εγγονός του Δαβίδ. Υπήρξε πρόγονος του Ιησού, σύμφωνα με τη γενεαλογία του Χριστού από τη συγγένεια της μητέρας του όπως την κατέγραψε ο Λουκάς.—Λου 3:23, 31.