ΜΙΧΑΗΛ

(Μιχαήλ) [Ποιος Είναι Όμοιος με τον Θεό;].

1. Ο μόνος άγιος άγγελος εκτός του Γαβριήλ ο οποίος κατονομάζεται στην Αγία Γραφή και ο μόνος που αποκαλείται «αρχάγγελος». (Ιου 9) Το όνομα εμφανίζεται πρώτη φορά στο δέκατο κεφάλαιο του Δανιήλ, όπου ο Μιχαήλ περιγράφεται ως «ένας από τους κορυφαίους άρχοντες». Αυτός πρόστρεξε σε βοήθεια ενός κατώτερου αγγέλου στον οποίο εναντιωνόταν «ο άρχοντας της βασιλικής επικράτειας της Περσίας». Ο Μιχαήλ αποκλήθηκε «ο άρχοντας» του λαού του Δανιήλ, «ο μεγάλος άρχοντας που στέκεται υπέρ των γιων του λαού» του Δανιήλ. (Δα 10:13, 20, 21· 12:1) Αυτό υποδεικνύει ότι ο Μιχαήλ ήταν ο άγγελος που οδηγούσε τους Ισραηλίτες μέσα στην έρημο. (Εξ 23:20, 21, 23· 32:34· 33:2) Κάτι που υποστηρίζει αυτό το συμπέρασμα είναι το γεγονός ότι «ο Μιχαήλ, ο αρχάγγελος, είχε μια διαφορά με τον Διάβολο και ήρθε σε αντιλογία για το σώμα του Μωυσή».—Ιου 9.

Ενδείξεις στην Αγία Γραφή φανερώνουν ότι το όνομα Μιχαήλ προσδιόριζε τον Γιο του Θεού προτού εκείνος αφήσει τον ουρανό για να γίνει ο Ιησούς Χριστός καθώς επίσης και μετά, όταν επέστρεψε. Ο Μιχαήλ είναι ο μόνος ο οποίος αποκαλείται «ο αρχάγγελος», δηλαδή ο «αρχηγός των αγγέλων» ή «πρώτιστος άγγελος». Η συγκεκριμένη λέξη εμφανίζεται στην Αγία Γραφή μόνο στον ενικό αριθμό. Αυτό αφήνει να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει παρά μόνο ένας τον οποίο έχει διορίσει ο Θεός αρχηγό ή επικεφαλής της αγγελικής στρατιάς. Στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 4:16, η φωνή του αναστημένου Κυρίου Ιησού Χριστού περιγράφεται ως φωνή αρχαγγέλου, κάτι που υποδηλώνει ότι, στην πραγματικότητα, αυτός ο ίδιος είναι ο αρχάγγελος. Το εδάφιο αυτό τον παρουσιάζει να κατεβαίνει από τον ουρανό με «πρόσταγμα». Επομένως, είναι απολύτως λογικό να περιγράφεται η φωνή που απευθύνει αυτό το πρόσταγμα από μια λέξη η οποία δεν μειώνει τη μεγάλη εξουσία που έχει τώρα ο Χριστός Ιησούς ως Βασιλιάς βασιλιάδων και Κύριος κυρίων ούτε αφαιρεί κάτι από αυτήν. (Ματ 28:18· Απ 17:14) Αν ο χαρακτηρισμός «αρχάγγελος» αφορούσε άλλους αγγέλους και όχι τον Ιησού Χριστό, τότε η αναφορά σε κάποια «φωνή αρχαγγέλου» δεν θα ήταν κατάλληλη, διότι θα περιέγραφε μια φωνή κατώτερης εξουσίας από αυτήν του Γιου του Θεού.

Υπάρχουν και άλλες αντιστοιχίες που καθιστούν βέβαιο το ότι ο Μιχαήλ είναι στην πραγματικότητα ο Γιος του Θεού. Ο Δανιήλ, μετά την πρώτη του αναφορά στον Μιχαήλ (Δα 10:13), κατέγραψε μια προφητεία η οποία φτάνει μέχρι «τον καιρό του τέλους» (Δα 11:40) και κατόπιν δήλωσε: «Και στη διάρκεια εκείνου του καιρού θα σηκωθεί ο Μιχαήλ, ο μεγάλος άρχοντας που στέκεται υπέρ των γιων του λαού» του Δανιήλ. (Δα 12:1) Το ότι ο Μιχαήλ «θα σηκωθεί» συνδέεται με έναν καιρό «στενοχώριας τέτοιας που δεν θα έχει έρθει από τότε που υπήρξε έθνος ως εκείνον τον καιρό». (Δα 12:1) Στην προφητεία του Δανιήλ το ρήμα «σηκώνομαι» αναφέρεται συχνά στη δράση ενός βασιλιά, ο οποίος είτε αναλαμβάνει τη βασιλική του εξουσία είτε ενεργεί αποτελεσματικά στα πλαίσια της βασιλικής του ιδιότητας. (Δα 11:2-4, 7, 16β, 20, 21) Αυτό υποστηρίζει το συμπέρασμα ότι ο Μιχαήλ είναι ο Ιησούς Χριστός, εφόσον ο Ιησούς είναι ο διορισμένος Βασιλιάς του Ιεχωβά, εντεταλμένος να καταστρέψει όλα τα έθνη στον Αρμαγεδδώνα.—Απ 11:15· 16:14-16.

Το βιβλίο της Αποκάλυψης (12:7, 10, 12) αναφέρει συγκεκριμένα τον Μιχαήλ σε συνάρτηση με την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού και συνδέει αυτό το γεγονός με αναστάτωση στη γη: «Και ξέσπασε πόλεμος στον ουρανό: Ο Μιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν με το δράκοντα, και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του. Και άκουσα μια δυνατή φωνή στον ουρανό να λέει: “Τώρα πραγματοποιήθηκε η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας και η εξουσία του Χριστού του, επειδή ρίχτηκε κάτω ο κατήγορος των αδελφών μας . . . Γι’ αυτόν το λόγο, να ευφραίνεστε ουρανοί και όσοι κατοικείτε σε αυτούς! Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα”». Ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται αργότερα να ηγείται των ουράνιων στρατευμάτων στον πόλεμο εναντίον των εθνών της γης. (Απ 19:11-16) Αυτό θα σήμαινε μια περίοδο στενοχώριας για τα έθνη η οποία λογικά θα συμπεριλαμβανόταν στον “καιρό στενοχώριας” που συνδέεται με το ότι ο Μιχαήλ “σηκώνεται”. (Δα 12:1) Εφόσον ο Γιος του Θεού πρόκειται να πολεμήσει τα έθνη, έπεται λογικά ότι αυτός ήταν που πολέμησε πρωτύτερα μαζί με τους αγγέλους του τον υπερανθρώπινο δράκοντα, τον Σατανά τον Διάβολο, και τους αγγέλους του.

Κατά την προανθρώπινη ύπαρξή του, ο Ιησούς καλούνταν «ο Λόγος». (Ιωα 1:1) Επίσης είχε το προσωπικό όνομα Μιχαήλ. Διατηρώντας το όνομα Ιησούς και μετά την ανάστασή του (Πρ 9:5), «ο Λόγος» δείχνει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Γιο του Θεού στη γη. Το ότι ξαναπήρε το ουράνιο όνομά του Μιχαήλ και τον τίτλο του (ή το όνομα) «Ο Λόγος του Θεού» (Απ 19:13) τον συνδέει με την προανθρώπινη ύπαρξή του. Αυτό καθαυτό το όνομα Μιχαήλ, θέτοντας το ερώτημα «Ποιος Είναι Όμοιος με τον Θεό;», τονίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει όμοιος, ή ίσος, με τον Ιεχωβά Θεό και ότι ο Μιχαήλ ο αρχάγγελός του είναι ο μεγάλος Υπέρμαχός του, ή αλλιώς Εκείνος που τον δικαιώνει.

2. Ο πατέρας του αρχηγού Σεθούρ από τη φυλή του Ασήρ, ενός από τους 12 που στάλθηκαν να κατασκοπεύσουν τη Χαναάν.—Αρ 13:2, 13.

3. Προπάτορας του Ασάφ από την οικογένεια του Γηρσώμ, του γιου του Λευί.—1Χρ 6:39, 40, 43.

4. Ένας από τους επικεφαλής της φυλής του Ισσάχαρ, από την οικογένεια του Θωλά.—1Χρ 7:1-3.

5. Ένας από τους αρχηγούς της φυλής του Μανασσή που αυτομόλησαν στον Δαβίδ στη Σικλάγ.—1Χρ 12:20.

6. Πατέρας του Αμρί, του επικεφαλής ενός πατρικού οίκου της φυλής του Ισσάχαρ στη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ.—1Χρ 27:18.

7. Ένας από τους γιους του Βασιλιά Ιωσαφάτ του Ιούδα ο οποίος, μαζί με τους αδελφούς του, έλαβε ακριβά δώρα και οχυρωμένες πόλεις από τον πατέρα τους. Ωστόσο, όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Ιωράμ έγινε βασιλιάς, σκότωσε και τους έξι νεότερους αδελφούς του, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Μιχαήλ.—2Χρ 21:1-4.

8. Γαδίτης και απόγονος του Βουζ, πρόγονος του προσώπου Αρ. 9, προγενέστερός του κατά τουλάχιστον πέντε γενιές.—1Χρ 5:11, 13, 14.

9. Γαδίτης, πρώτος από τους εφτά γιους του Αβιχαίλ, απόγονος του προσώπου Αρ. 8 και κεφαλή ενός οίκου του Γαλαάδ. Αυτός ο οίκος καταγράφηκε γενεαλογικά στις ημέρες του Βασιλιά Ιεροβοάμ Β΄ του Ισραήλ και του Βασιλιά Ιωθάμ του Ιούδα.—1Χρ 5:11-17.

10. Βενιαμίτης, απόγονος του Σαχαραΐμ από τη σύζυγό του την Ουσίμ μέσω του Ελφαάλ και του Βεριά.—1Χρ 8:1, 8, 11-13, 16.

11. Πατέρας του Ζεβαδία, ενός ατόμου που ανέβηκε στην Ιερουσαλήμ από τη Βαβυλώνα μαζί με τον Έσδρα το 468 Π.Κ.Χ.—Εσδ 8:1, 8.