ΦΑΛΤΙΤΗΣ

(Φαλτίτης) [Της (Από τη) Βαιθ-φελέτ· ή, Του Οίκου (Από τον Οίκο) του Φελέτ].

Προσδιορισμός ο οποίος χρησιμοποιείται για τον Χελής, έναν από τους κραταιούς άντρες του Δαβίδ, και πιστεύεται γενικά ότι σημαίνει αυτόν που κατάγεται από τη Βαιθ-φελέτ. (2Σα 23:8, 26) Στα εδάφια 1 Χρονικών 11:27· 27:10, στους αντίστοιχους καταλόγους, ο Χελής αποκαλείται «Φελωνίτης».—Βλέπε ΦΕΛΩΝΙΤΗΣ.