ΡΑΨΙΜΟ

Στερέωση με κάποιου είδους βελονιές. Από αρχαιοτάτων χρόνων το ράψιμο, περιλαμβανομένου και του κεντήματος, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στις δραστηριότητες της ανθρωπότητας. (Εξ 26:1· 35:35· Ιωβ 16:15· Εκ 3:7· Ιεζ 13:18) Ο πρώτος άντρας και η πρώτη γυναίκα, ο Αδάμ και η Εύα, «έραψαν φύλλα συκιάς και έφτιαξαν καλύμματα για την οσφύ τους». (Γε 3:7) Αυτό μπορεί να σημαίνει απλώς ότι στερέωσαν τα φύλλα της συκιάς, που είναι μεγάλα σε μέγεθος, χρησιμοποιώντας γι’ αυτόν το σκοπό κλαδάκια από το ίδιο δέντρο.

Όταν ο Χριστός Ιησούς εξήγησε γιατί δεν νήστευαν οι μαθητές του, όπως νήστευαν οι Φαρισαίοι και οι μαθητές του Ιωάννη, έδειξε ότι αν κάποιος έραβε ένα κομμάτι πανί που δεν είχε «μαζέψει» σε παλιό ένδυμα, θα έκανε το σκίσιμο χειρότερο. (Μαρ 2:18, 21) Μόλις το μπάλωμα πλενόταν, θα “μάζευε” και στη συνέχεια θα τραβούσε το παλιό ένδυμα σκίζοντάς το. Αυτή η παραβολή θα έπρεπε να βοηθήσει τους ακροατές του Ιησού να διακρίνουν ότι ήταν πλέον καιρός να γίνουν ακόλουθοί του και ότι ήταν λάθος να προσπαθούν να επιβάλλουν τις συνήθειές τους στους μαθητές του Ιησού. Ο ίδιος ο Ιωάννης είχε εξηγήσει παλιότερα ότι το έργο του προετοίμαζε την οδό για τον ερχομό του Χριστού και, επομένως, είχε προσωρινό χαρακτήρα.—Ιωα 3:27-30.