ΣΑΓΑΦ

(Σαγάφ).

1. Γιος του Χάλεβ (γιου του Εσρών) από την παλλακίδα του τη Μααχά. Ο Σαγάφ ήταν ο ιδρυτής της Μαδμαννά ή ο “πατέρας” όσων εγκαταστάθηκαν εκεί.—1Χρ 2:9, 42, 48, 49.

2. Ο τελευταίος από τους έξι γιους του Ιαδαΐ στη σειρά με την οποία κατονομάζονται μεταξύ των απογόνων του Χάλεβ, του γιου του Εσρών, από τη φυλή του Ιούδα.—1Χρ 2:9, 42, 47.