ΣΙΜΕΪΤΕΣ

(Σιμεΐτες) [Του (Από τον) Σιμεΐ].

Απόγονοι του Σιμεΐ, γιου του Γηρσών και εγγονού του Λευί. (Εξ 6:16, 17) Όταν έγινε η πρώτη απογραφή στην έρημο, οι Σιμεΐτες και οι Λιβνίτες («οι οικογένειες των Γηρσωνιτών») που απογράφηκαν ήταν συνολικά 7.500 άτομα. (Αρ 3:20β-22) Οι Σιμεΐτες στρατοπέδευαν μαζί με τους Λιβνίτες «πίσω από τη σκηνή» της μαρτυρίας, δηλαδή προς τη Δ. Δεδομένου ότι ήταν Γηρσωνίτες, τα Λευιτικά τους καθήκοντα περιλάμβαναν τη μεταφορά, την τοποθέτηση και τη συντήρηση της σκηνής και των καλυμμάτων της, καθώς και των παραπετασμάτων της αυλής, των προπετασμάτων (τόσο της εισόδου της αυλής όσο και της σκηνής) και των σχοινιών της.—Εξ 26:1, 7, 14, 36· 27:9, 16· Αρ 3:23-26.

Ο Σιμεΐ είχε τέσσερις γιους—τον Ιαάθ, τον Ζινά, τον Ιεούς και τον Βεριά. Αλλά επειδή οι δύο τελευταίοι δεν είχαν πολλούς γιους, συγχωνεύτηκαν σε έναν “πατρικό οίκο για μία τάξη υπηρεσίας”. Αυτό αναφέρεται ότι έγινε την εποχή του Δαβίδ, τότε που, όπως φαίνεται, κατανεμήθηκαν σε αυτές τις τρεις οικογένειες οι υπηρεσίες της σκηνής που είχαν ανατεθεί στους Σιμεΐτες. (1Χρ 23:6, 7, 10, 11) Η προφητεία του Ζαχαρία μνημονεύει συγκεκριμένα την οικογένεια των Σιμεϊτών μεταξύ αυτών που θρηνούν πικρά για «Εκείνον τον οποίο διατρύπησαν»—μια προφητεία που σχετίζεται με τον Ιησού.—Ζαχ 12:10-13· Ιωα 19:37.