ΣΠΙΘΑΜΗ

Μονάδα μέτρησης μήκους που αντιστοιχεί περίπου στην απόσταση από την άκρη του αντίχειρα ως την άκρη του μικρού δαχτύλου όταν η παλάμη είναι ανοιγμένη. (Εξ 28:16· 39:9· 1Σα 17:4· Ιεζ 43:13) Δύο σπιθαμές ισούνται με έναν πήχη, και τρεις παλάμες με μία σπιθαμή. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι ο πήχης που χρησιμοποιούσαν κατά κανόνα οι Ισραηλίτες είχε μήκος 44,5 εκ. (Βλέπε ΠΗΧΗΣ.) Συνεπώς, το μήκος της σπιθαμής ήταν 22,2 εκ.

Εξαίροντας τη μεγαλοσύνη του Ιεχωβά, ο προφήτης Ησαΐας ρώτησε: «Ποιος . . . υπολόγισε με τη σπιθαμή τις διαστάσεις των ουρανών;»—Ησ 40:12.