ΘΟΥΒΑΛ

(Θουβάλ).

1. Ένας από τους εφτά γιους του Ιάφεθ.—Γε 10:2· 1Χρ 1:5.

2. Λαός ή χώρα που συνήθως μνημονεύεται μαζί με το όνομα «Μεσέχ»—το όνομα ενός άλλου γιου του Ιάφεθ. Ο Θουβάλ, μαζί με τον Ιαυάν και τον Μεσέχ, έκανε εμπόριο με την Τύρο και εμπορευόταν δούλους και χάλκινα αντικείμενα. (Ιεζ 27:13) Στη θρηνωδία του Ιεζεκιήλ για την Αίγυπτο, ο Θουβάλ συγκαταλέχθηκε στους «απερίτμητους» μαζί με τους οποίους θα κείτονταν στον Σιεόλ οι Αιγύπτιοι εξαιτίας του τρόμου που είχαν επιφέρει. (Ιεζ 32:26, 27) Ο λαός του Θουβάλ συγκαταλέγεται επίσης σε εκείνους που συμπράττουν με τον «Γωγ της γης του Μαγώγ», τον αποκαλούμενο “επικεφαλής αρχηγό του Μεσέχ και του Θουβάλ”, ο οποίος ορμάει από τα «πιο απομακρυσμένα μέρη του βορρά» κάνοντας άγρια επίθεση εναντίον του λαού του Ιεχωβά. (Ιεζ 38:2, 3· 39:1, 2· βλέπε ΓΩΓ Αρ. 2.) Σε μια άλλη προφητεία, ο Ιεχωβά προλέγει ότι θα στείλει απεσταλμένους για να διακηρύξουν τη δόξα του στον Θουβάλ, στον Ιαυάν και σε άλλες χώρες.—Ησ 66:19.

Ο Θουβάλ, λοιπόν, βρισκόταν Β του Ισραήλ αλλά όχι τόσο μακριά ώστε να μην μπορεί να έχει εμπορικές επαφές με την Τύρο στη Φοινίκη. Οι περισσότεροι λόγιοι πιστεύουν ότι με το όνομα Θουβάλ εννοείται ο ίδιος λαός που αναφέρεται ως Ταβαλί στις ασσυριακές επιγραφές, όπου οι Ταβαλί και οι Μουσκού (προφανώς ο Μεσέχ) μνημονεύονται μαζί. (Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή [Ancient Near Eastern Texts], επιμέλεια Τζ. Πρίτσαρντ, 1974, σ. 284) Μερικούς αιώνες αργότερα, και ο Ηρόδοτος (Γ΄, 94) επίσης τους ανέφερε μαζί ως Τιβαρηνούς και Μόσχους. Με βάση αυτό, πιστεύεται ότι η γη του Θουβάλ βρισκόταν (τουλάχιστον κατά την ασσυριακή περίοδο) ΒΑ της Κιλικίας στην ανατολική Μικρά Ασία. Η ύπαρξη χαλκωρυχείων σε αυτή την περιοχή συμφωνεί με το Βιβλικό υπόμνημα.