Μια Επίσκεψις Στην Κεντρική Αμερική

ΤΕΤΑΡΤΗ, 30 Νοεμβρίου 1949, ήταν η μέρα που ο Ν. Ο. Νορρ, Πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, κι ένας από τους γραμματείς του, ο Ρ. Ε. Μόργκαν, επρόκειτο ν’ αναχωρήσουν από τη Νέα Υόρκη για μια υπηρεσιακή περιοδεία στα Τμήματα του Συλλόγου και στους ιεραποστολικούς οίκους της Κεντρικής Αμερικής, καθώς και σε τρεις χώρες της βορείας ακτής της Νοτιοαμερικανικής ηπείρου και σε διάφορα νησιά των Ολλανδικών Δυτικών Ινδιών. Επρόκειτο να παρακολουθήσουν συνελεύσεις και να δώσουν διαλέξεις στις κυριώτερες πόλεις που θα επεσκέπτοντο στο ταξίδι τους. Οι προετοιμασίες για το ταξίδι διεκόπησαν δεκατέσσερες μέρες πριν από την ημέρα της αναχωρήσεως διότι ο Αδελφός Νορρ υπέστη οξείαν προσβολήν σκωληκοειδίτιδος. Ηλπίζετο ότι η φλεγμονή θα υποχωρούσε με τη θεραπευτική δίαιτα και θα κατέπαυε ώστε να μην καταστή αναγκαία η εγχείρησις. Αυτή, όμως, ήταν η τρίτη προσβολή σ’ ένα διάστημα δύο ετών, και οι γιατροί αποφάνθηκαν ότι μια εγχείρησις ήταν επιβεβλημένη. Στις 10 λοιπόν το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου τού έγινε εκτομή της σκωληκοειδούς αποφύσεως. Αυτό βέβαια εσήμαινε ότι ο Αδελφός Νορρ δεν θα μπορούσε ν’ αναχωρήση για το ταξίδι σύμφωνα με το δρομολόγιο που είχε σταλή σε όλα τα Τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά στα μέρη που επρόκειτο να επισκεφθή, αν και ήταν πάλι στο γραφείο του και ειργάζετο στις 22 Νοεμβρίου, έξη μέρες μετά την εγχείρησι.

Επειδή οι μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ αυτές τις χώρες περίμεναν επίσκεψι των εκπροσώπων του Κεντρικού Γραφείου του Συλλόγου, κι επειδή είχαν γίνει ήδη προπαρασκευές για συνελεύσεις, καθώς και η διαφήμισις για τις δημόσιες συναθροίσεις όπου θα μιλούσε ο Αδελφός Νορρ, ειδοποιήθηκε ο Αδελφός Μόργκαν να συνεχίση τις ετοιμασίες του και να κανονίση να ταξιδέψη μόνος του από το Μεξικό έως τη Νικαράγκουα. Ο Αδελφός Μόργκαν θα έκανε όλες τις ομιλίες που είχαν ορισθή και θα αναπληρούσε τον πρόεδρο στις δημόσιες συναθροίσεις. Ο Αδελφός Νορρ απεφάσισε, αφού θα διέθετε μερικές εβδομάδες για την επαρκή θεραπεία της τομής, ν’ αναχωρήση από τη Νέα Υόρκη στις 17 Δεκεμβρίου και να δαπανήση δύο μέρες στις πρώτες έξη χώρες όπου επρόκειτο να γίνη επίσκεψις, να προφθάση δε τελικά τον Αδελφό Μόργκαν στην Κόστα Ρίκα στις 30 Δεκεμβρίου. Έτσι ο Αδελφός Νορρ θα μπορούσε να χειρισθή σοβαρά ζητήματα που αφορούσαν το έργον της Βασιλείας, να εξελέγξη τα Τμήματα, να εξετάση προβλήματα επεκτάσεως και προβλήματα των ιεραποστολικών οίκων και να μιλήση στις κατά τόπους ομάδες όπου είχε ήδη υπηρετήσει ο Αδελφός Μόργκαν· συγχρόνως δεν θα παρέλειπε να επισκεφθή και να συμβουλεύση τους αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ που βρίσκονταν στις χώρες αυτές.

Νωρίς το πρωί της 30ής Νοεμβρρίου μια ομάς αδελφών του Μπέθελ (Μπρούκλυν) μαζί με τον αδελφό Νορρ, ο οποίος τώρα πια ήταν πολύ καλά και ειργάζετο κάθε μέρα, συνώδευσε τον Αδελφό Μόργκαν ως το αεροδρόμιο του Νιούαρκ (Νέας Ιερσέης). Υπήρχε μια πολύ βαριά καταχνιά πάνω από την πόλι εκείνο το πρωί, ιδιαίτερα πάνω από το αεροδρόμιο· σύντομα όμως στις 9 π.μ. τα μεγάφωνα του αεροδρομίου ανήγγειλαν την αναχώρησι του αεροπλάνου 501 της Ανατολικής Αεροπορικής Εταιρίας για το Χιούστον της πολιτείας Τέξας. Οι αδελφοί που έβλεπαν τον Αδελφό Μόργκαν να αναχωρή του ευχήθηκαν την ευλογία του Κυρίου στο ταξίδι του, και σε λίγα λεπτά της ώρας το γιγάντειο αεροπλάνο νέου τύπου Κονστελλαίισιον εβρόντησε πάνω στην τροχιά του και σύντομα εξαφανίσθηκε στην ομίχλη πετώντας νοτιοδυτικά. Με την κατάφορτη καμπίνα του προχωρούσε σε ύψος πάνω από 11.000 πόδια, διασχίζοντας τα νοτιοανατολικά των Ηνωμένων Πολιτειών με ταχύτητα μεγαλύτερη από 300 μίλια την ώρα. Η πτήσις ήταν ομαλή στο μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού. Λίγα λεπτά πριν από τις 2 μ.μ. ο κυβερνήτης του αεροπλάνου συνέστησε να προσδεθούν τα λουριά των καθισμάτων, και σε λίγο, στις 2.05΄, οι τροχοί του αεροπλάνου ήγγισαν το διάδρομο προσγειώσεως του Χιούστον. Επειδή είχε κρατηθή θέσις, έπρεπε να συνεχισθή το ταξίδι στην πόλι του Μεξικού με αεροπλάνο της Παναμερικανικής Εταιρίας Παγκοσμίων Αεροσυγκοινωνιών στις 3.30΄ μ.μ. Επήλθε όμως καθυστέρησις τριάντα λεπτών της ώρας λόγω επισκευών του αεροπλάνου ΔΚ—4 της Παναμερικανικής Εταιρίας. Εντούτοις, λίγα λεπτά μετά από τις 4 μ.μ. ο «Γοργός Τοξότης» εβγήκε πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού, παίρνοντας μια ευθεία πορεία για την πρωτεύουσα του Παλαιού Μεξικού.

ΜΕΞΙΚΟΝ

Λίγα λεπτά μετά τις 8 μ.μ. τα φώτα του Μεξικού άρχισαν να φαίνωνται σε απόστασι. Το παν ήταν κατάμαυρο στον ουρανό καθώς πετούσαμε πάνω από την πόλι και γυρίζαμε προς τα δυτικά, αλλά η λαμπρότης των πολυχρώμων φώτων κάτω πιστοποιούσε ότι το Μεξικό είναι πόλις συγχρονισμένη, που από ψηλά τη νύχτα δεν φαινόταν διαφορετική από οποιαδήποτε μεγάλη Αμερικανική πόλι. Το αεροπλάνο προσγειώθηκε ομαλά στο γήπεδο του Κεντρικού Αεροδρομίου στα περίχωρα της πόλεως. Παρόντες ήταν όλοι οι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ που κάνουν εκπαιδευτικό έργον στο Μεξικό, μαζί με μερικά μέλη της οικογενείας του Μεξικανικού Μπέθελ. Διηρωτώντο πού ήταν ο Αδελφός Νορρ, διότι το Γραφείο του Μεξικού δεν είχε λάβει την ανακοίνωσι ότι ο Αδελφός Νορρ θα ήρχετο μετά δύο εβδομάδες, αν και ήταν γνωστό ότι ο Αδελφός ήταν ασθενής. Μερικοί ενόμισαν ότι ένας συνταξιδιώτης που έβγαινε από το αεροπλάνο με τον Αδελφό Μόργκαν ήταν ένας από τους αδελφούς του Κεντρικού Μπέθελ, και του έκαναν τόσο μεγαλειώδη υποδοχή και του έσφιξαν τόσο δυνατά το χέρι όσο και του Αδελφού Μόργκαν. Ασφαλώς ο κύριος αυτός θα απεκόμισε καλή εντύπωσι από τη φιλόξενη διάθεσι των Μεξικανών. Μόνο όταν μερικοί από την «επιτροπή υποδοχής»—που απετελείτο από τριάντα και πάνω αδελφούς—είπαν «Περιμένετε τον άλλον αδελφόν», έμαθαν όλοι ότι ο Αδελφός Μόργκαν εταξίδευε μόνος.

Ύστερα από όλη αυτή τη συγκίνησι η ομάς προχώρησε προς την κατοικία των αδελφών. Εκεί όλοι μαζεύθηκαν γύρω από τα τραπέζια του φαγητού για να ιδούν τις τελευταίες φωτογραφίες του νέου Μπέθελ του Μπρούκλυν και του εργοστασίου, και να μιλήσουν για φίλους που επέστρεψαν εκεί και για το πώς επήγαιναν τα πράγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ήταν το πρώτο ταξίδι του Αδελφού Μόργκαν σε μια ξένη και ενδιαφέρουσα χώρα, και το απελάμβανε.

Η Πέμπτη και η Παρασκευή αφιερώθηκαν στην ενέργεια ελέγχου στο γραφείο της Σκοπιάς του Μεξικού. Αν και οι μάρτυρες του Ιεχωβά στο Μεξικό μόλις προ ολίγου είχαν τελειώσει τρεις πολύ επιτυχημένες περιφερειακές συνελεύσεις, αρκετός αριθμός ατόμων συγκεντρώθηκε στην πόλι του Μεξικού για ν’ απολαύση μια τετάρτη συνέλευσι στη χώρα αυτή το ίδιο έτος. Κυρίως παρευρέθησαν εκείνοι που αποτελούσαν τις μονάδες της πόλεως του Μεξικού. Όλοι όσοι ενδιεφέροντο για το έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά προσεκλήθησαν να παρακολουθήσουν την ειδική ομιλία που θα εδίδετο με θέμα «Ελευθερία στους Δεσμίους». 670 αδελφοί παρακολούθησαν την πρώτη συνάθροισι το βράδυ της Παρασκευής. Για τον Αδελφό Μόργκαν αυτό ήταν μια νέα πείρα και του έκαμε εντύπωσι η ποικιλία του ομίλου—άνθρωποι που προήρχοντο από όλα τα κοινωνικά στρώματα κι ο καθένας τους διεκρίνετο από την ενδυμασία του αλλά όλοι ήταν «άλλα πρόβατα» του Κυρίου. Το να βλέπη κανείς βρέφη να μεταφέρωνται μέσα σ’ ένα σάλι στον κόρφο της μητέρας τους ή στη ράχη της ήταν ένα παράξενο θέαμα για κείνον που συνήθισε να βλέπη βρέφη να τα μεταφέρουν μέσα σε αμαξάκια ή να τα κρατή στην αγκαλιά της η μητέρα τους. Τα παιδιά όλων των ηλικιών ήταν ασυνήθως ήσυχα και ποτέ δεν έκαναν θόρυβο. Όλα τα πρόσωπα ακτινοβολούσαν από χαρά και ευτυχία. Ύστερα από λίγα χαιρετιστήρια λόγια, ο ομιλητής διεβίβασε την αγάπη και τις πιο καλές ευχές του Αδελφού Νορρ και τη λύπη του που δεν μπόρεσε να είναι μαζί τους.

Κατόπιν άρχισε ένα ωραίο πρόγραμμα υπηρεσίας. Αυτό ετελείωσε με μια ημίωρη ομιλία από τον περιοδεύοντα αντιπρόσωπο, για τις ευθύνες των υπηρετών στην οργάνωσι της ομάδος. Το πρωί του Σαββάτου διετέθη για υπηρεσία του αγρού· το δε απόγευμα αφιερώθηκε σε ομιλίες, όλες από αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ, δύο από τους οποίους ήταν εντόπιοι Μεξικανοί αδελφοί. Το Σαββατόβραδο ξαναμίλησε ο Αδελφός Μόργκαν, χρησιμοποιώντας έναν απόφοιτο της Σχολής Γαλαάδ ως διερμηνέα. Μολονότι οι Μεξικανοί αδελφοί δεν έχουν Υμνολόγιο Υπηρεσίας της Βασιλείας, αλλά έχουν έντυπα μόνο τα λόγια, εφάνηκε πως η υμνωδία τους ήταν πολύ πιο ισχυρή και συγκινητική από ό,τι είναι όταν οι ύμνοι αυτοί ψάλλονται στην Αγγλική γλώσσα. Το απόγευμα της Κυριακής συγκεντρώθηκαν 850 άτομα για ν’ ακούσουν την ειδική ομιλία «Ελευθερία στους Δεσμίους». Παρευρίσκοντο πολλοί άνθρωποι καλής θελήσεως, μερικοί μάλιστα για πρώτη φορά. Η συνέλευσις έληξε το βράδυ της Κυριακής με μια έκθεσι της επεκτάσεως των μέσων του Συλλόγου στις Ηνωμένες Πολιτείες, και μια σύντομη ομιλία για την πρόοδο του έργου της μαρτυρίας στις άλλες χώρες του κόσμου. Περίπου 950 πρόσωπα απήλαυσαν την τελευταία αυτή συνάθροισι και παρεκάλεσαν τον Αδελφό Μόργκαν να διαβιβάση την αγάπη τους σε όλους τους συνεργάτας που θα συναντούσε στην πορεία του ταξιδιού του. Στις 11 π.μ. το πρωί της Τρίτης 6ης Δεκεμβρίου ο Αδελφός Μόργκαν απεχαιρέτησε τους αδελφούς του Μεξικανικού Γραφείου και επιβιβάσθηκε σ’ ένα Παναμερικανικό αεροπλάνο ΔΚ-4 για το ταξίδι του στη Γουατεμάλα, προς νότον.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ

Οι Μεξικανοί αδελφοί πέρασαν πολύ ευλογητά με τον Αδελφό Μόργκαν. Δεν απογοητεύθηκαν επειδή δεν παρευρίσκετο μαζί του και ο Αδελφός Νορρ, διότι έμαθαν ότι σε δέκα περίπου μέρες θα εδέχοντο δεύτερη επίσκεψι, από τον Πρόεδρο του Συλλόγου αυτή τη φορά. Αν και η παραμονή του δεν θα ήταν τόσο μακρά, θα είχαν εντούτοις έτσι δύο επισκέψεις από κάποιον του Κεντρικού Γραφείου, και έχαιραν γι’ αυτό. Ο καιρός πέρασε γρήγορα, κι έφθασε η 17η Δεκεμβρίου προτού το καταλάβουν. Αυτή ήταν η ημερομηνία που επρόκειτο να φθάση ο Αδελφός Νορρ. Ανεχώρησε εγκαίρως από τη Νέα Υόρκη, αποχαιρετώντας μερικούς αδελφούς που είχαν πάει στο αεροδρόμιο να τον προπέμψουν. Ταξίδευε προς την ίδια κατεύθυνσι που θ’ ακολουθούσε αν επήγαινε μαζί με τον Αδελφό Μόργκαν. Ο καιρός όμως δεν ήταν και τόσο ευνοϊκός, διότι ενώ περνούσαν πάνω από τις πολιτείες Λουϊζιάνας και Ανατολικού Τέξας, το αεροπλάνο συνήντησε πολύ δυνατή βροχοθύελλα και βαριά ατμόσφαιρα. Οι μισοί περίπου επιβάται αρρώστησαν. Ο Αδελφός Νορρ, παλαιός ταξιδιώτης του αέρος, δεν ενωχλήθηκε από τη διαταραχή αυτή, αλλά λυπήθηκε πολύ για τους πολλούς στενοχωρημένους επιβάτας. Αποβιβάσθηκε με ραγδαία βροχή στο Χιούστον του Τέξας. Όλοι οι επιβάται έπρεπε να περάσουν μέσ’ από λίμνες νερού για να φθάσουν κάτω από μια στέγη. Το αεροπλάνο καθυστέρησε πολύ, και οι ταξιδιώται διηρωτώντο αν το Παναμερικανικό αεροπλάνο που θ’ αναχωρούσε για το Μεξικό θα επερίμενε την άφιξι του αεροπλάνου αυτού της Ανατολικής Αεροπορικής Εταιρίας. Όταν εξετάσθηκε το ζήτημα με την Παναμερικανική Εταιρία, διεπιστώθη ότι κι αυτής το αεροπλάνο καθυστέρησε και δεν θ’ αναχωρούσε πριν από τις 7 μ.μ. Αυτό εσήμαινε δυόμισυ ώρες αναμονή γύρω από το αεροδρόμιο.

Ο Αδελφός Νορρ, επιθυμώντας να ιδή μερικούς αδελφούς του Χιούστον, ετηλεφώνησε στον υπηρέτη της ομάδος, και σε λίγο δεκαπέντε περίπου αδελφοί ήρθαν στο αεροδρόμιο και τον συνήντησαν. Είχαν να μιλήσουν για πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, και γι’ αυτό ικανοποιήθηκε, βέβαια, από τη συντροφιά τους ως την ώρα της αναχωρήσεως, δηλ. 9.30΄ μ.μ. Η συνομιλία έκανε τον καιρό να περάση γρήγορα. Η Παναμερικανική Εταιρία συνεπώς ανέβαλλε τις πτήσεις της κατά 30 λεπτά της ώρας, ώσπου τελικά πέρασε και το μεσονύκτιο. Μια από τις μηχανές του ΔΚ-4 δεν λειτουργούσε κανονικά και αφηρέθη δύο φορές για να βρεθή το σημείο της ανωμαλίας. Κατά τις 12.15΄ π.μ. η μηχανή διωρθώθηκε και λειτουργούσε τόσο καλά όπως και οι άλλες τρεις μηχανές. Όλοι οι επιβάται μπήκαν στο αεροπλάνο και ξεκίνησαν μέσα σε μια πυκνή ομίχλη. Καθώς έτρεχε το αεροπλάνο πάνω στο διάδρομο του γηπέδου, μπορούσε κανείς να ιδή μόνο λίγα φώτα που έδειχναν το δρόμο του αεροπλάνου, αλλά σε λίγα λεπτά ήταν ψηλά στον αέρα πάνω από τα σύννεφα, αντικρύζοντας τ’ αστέρια του ουρανού. Κουρασμένος και νυσταγμένος ο πρόεδρος του Συλλόγου κοιμόταν σε όλο το ταξίδι ως την πόλι του Μεξικού, όπου έφθασε στις 4.30΄ το πρωί. Η Παναμερικανική Εταιρία είχε πληροφορήσει τους αδελφούς που είχαν πάει από νωρίς στο αεροδρόμιο για να συναντήσουν το αεροπλάνο, ότι αυτό δεν θα αναχωρούσε από το Χιούστον παρά το πρωί. Γι’ αυτό οι αδελφοί εγκατέλειψαν το αεροδρόμιο και γύρισαν πίσω, εκτός από έναν ο οποίος εξήτασε αργότερα τη νύχτα και εξηκρίβωσε ότι το αεροπλάνο θα έφθανε μεταξύ 3.30΄ και 4.30΄ το πρωί. Επερίμενε λοιπόν ώσπου ήλθε ο Αδελφός Νορρ, ο οποίος πολύ ευχαριστήθηκε που είδε τον Αδελφό Τεράν, απόφοιτον της Σχολής Γαλαάδ και εντόπιον Μεξικανόν. Και οι δύο πήραν ένα ταξί και πήγαν στο Μπέθελ όπου μπήκαν χωρίς να ακουσθούν ή να ενοχλήσουν κανένα, και κοιμήθηκαν καλά λίγες ώρες το πρωί.

Η Κυριακή ήταν μια μέρα γεμάτη ασχολίες και καταναλώθηκε σε ομιλίες προς τους αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ και την οικογένεια του Μπέθελ. Είχε ορισθή να γίνουν ομιλίες σε δύο μονάδες της πόλεως του Μεξικού στις 7 μ.μ. και σε τρεις μονάδες στις 8 μ.μ. Η πρώτη αίθουσα ήταν κατάμεστη με χώρο για ορθίους μόνο, ο δε εντεταλμένος υπηρέτης Αδελφός Πέρεζ διερμήνευε όσα είχε να πη ο Αδελφός Νορρ στην ομάδα. Έπειτα ο αδελφός Νορρ έσπευσε με αυτοκίνητο από τη μια αίθουσα στην άλλη και άρχισε να μιλή εκεί στις 8 μ.μ. Στις δύο συναθροίσεις παρευρέθηκαν 550 άτομα. Και στις δύο αυτές συναθροίσεις ανεκοινώθη ότι λόγω του αριθμού των ευαγγελιζομένων στην πόλι του Μεξικού και των υπέρμετρα γεμάτων τριών αιθουσών που εχρησιμοποιούντο, ο Σύλλογος θα εφρόντιζε αμέσως να χωρίση τις πέντε μονάδες σε δώδεκα, ιδρύοντας μονάδες σε όλα τα μέρη της πόλεως για να είναι εύκολο στους ενδιαφερομένους να πηγαίνουν στις συναθροίσεις και να δίδεται σ’ αυτούς περισσότερη προσοχή σχετικά με την οργάνωσι του έργου του αγρού. Η τακτοποίησις αυτή έγινε ενθουσιωδώς δεκτή, διότι οι Μεξικανοί αδελφοί έχουν το φρόνημα της επεκτάσεως.

Η Δευτέρα αφιερώθηκε σε προβλήματα αναγόμενα στο έργο του Γραφείου και γενικά στον αγρό. Υπάρχουν εννέα περιοχές στη χώρα του Μεξικού. Αυτές αυξάνονται για να μπορούν να γίνωνται καλύτερες διευθετήσεις για συνελεύσεις περιοχής. Ένας υπηρέτης περιοχής στο Μεξικό πρέπει να είναι σωματικώς ισχυρός και ώριμος στην αλήθεια. Το να πηγαίνη κανείς από ομάδα σε ομάδα σε μερικούς απόμερους τόπους σημαίνει πολλή πεζοπορία, ταξίδι με άλογο, ύπνο στο ύπαιθρο, ταλαιπωρίες κάθε είδους, αβεβαιότητα για την καλή ποιότητα του νερού που πίνει και προφύλαξι εναντίον της απειλής της ελονοσίας και άλλων ασθενειών, κλπ. Αλλά οι αδελφοί του Μεξικού, σαν τον απόστολο Παύλο, είναι πρόθυμοι να υποστούν τα πάντα χάριν του Χριστού. Πολλοί μικροί όμιλοι μεμονωμένων ευαγγελιζομένων χρειάζονται την υπηρεσία του υπηρέτου περιοχής, έγιναν δε διευθετήσεις για να υπάρχη επικοινωνία με τους ομίλους αυτούς και να τους γίνωνται τακτικές επισκέψεις. Πριν από τριάμισυ χρόνια ο Αδελφός Νορρ είχε επισκεφθή το Μεξικό, το έτος δε εκείνο υπήρχαν, κατά μέσον όρον, 3.094 ευαγγελιζόμενοι. Τώρα σχεδόν διπλασιάσθηκε ο αριθμός αυτός με μέσον όρον στο 1949 5.517, και με ανώτατο όριο σ’ αυτό το έτος 6.733. Οι ομάδες αυξήθηκαν από 223 σε 306. Όλη αυτή η επέκτασις έκανε τους αδελφούς να χαίρουν για την ευλογία του έργου των από τον Κύριο. Υπάρχουν πάνω από 200 σκαπανείς που αφιερώνουν όλο το χρόνο τους στο έργον, πολλοί από τους οποίους πηγαίνουν να εργασθούν σε απομονωμένους τόπους.

Η εναντίωσις στο έργον προέρχεται κυρίως από την Καθολική Εκκλησία. Επί πολλά χρόνια η πολιτική της στο Μεξικό ήταν να κρατή το λαό στην αμάθεια, ενώ οι μάρτυρες του Ιεχωβά τον τελευταίο καιρό βοηθούν τους αγραμμάτους να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν. Η κυβέρνησις του Μεξικού κατέβαλε έντονες προσπάθειες να βοηθήση το λαό να εκπαιδευθή. Αυτό, βέβαια, δεν το είδαν με καλό μάτι οι Καθολικοί. Κατώρθωσαν να διατηρήσουν δέσμια τα πολλά εκατομμύρια των ακολούθων τους σε όλο τον κόσμο, κρατώντας τους ανθρώπους στην αμάθεια, αλλά ήλθε η ημέρα των λογαριασμών. Αν και η εκκλησία έχει χωρισθή από το κράτος και πολύ λίγο λαμβάνεται υπ’ όψι σε κρατικά ζητήματα, ασκεί όμως ακόμη μεγάλη επιρροή σ’ εκείνους που είναι γεννημένοι σε Καθολικές οικογένειες και δεν ξέρουν τίποτε άλλο εκτός από το Καθολικό σύστημα. Η Εκκλησία θα ήθελε να ανακτήση τη χαμένη της δύναμι στο Μεξικό, αλλά η παρούσα γενεά μπορεί σαφώς να αναπολήση στη μνήμη της το κακό που έχει κάνει στο έθνος. Προεξέχουν εκεί τα λείψανα μερικών εκκλησιαστικών ιδρυμάτων τα οποία, αν επιτραπή να παραμείνουν, θα υπενθυμίζουν πάντοτε στο λαό την τυραννία της ‘ιεράς εξετάσεως’ που υπήρχε άλλοτε στο Μεξικό. Δεν υπήρχε τίποτε «άγιο» στα χρόνια που κυβερνούσε τη χώρα η Καθολική Εκκλησία. Σ’ ένα από τα μοναστήρια του δεκάτου έκτου αιώνος, που διατηρείται ακόμη σε καλή κατάστασι, βρίσκονται ωραίοι κήποι που καλύπτουν υπόγεια δεσμωτήρια όπου οι θρησκευτικοί κρατούμενοι εδένοντο με αλυσίδες μέσα σε ζοφερό σκοτάδι. Με τη διαβολικότητά τους οι ιερείς επενόησαν μια μέθοδο να κάνουν τρελλούς τους εγκλείστους αφήνοντας να πέφτη νερό επάνω στα κεφάλια τους. Διατηρείται ακόμη ο ασβεστόλακκος όπου κατεστρέφοντο τα σώματα των θυμάτων. Μέρη σαν αυτό μιλούν μόνα τους για τα «άγια έτη» της Καθολικής κυριαρχίας.

Είναι καλό να βλέπη τώρα κανείς πώς ο λόγος του Θεού μπαίνει στα σπίτια των ανθρώπων. Οι Μεξικανοί χαίρουν και γνωστοποιούν τα αγαθά νέα της σωτηρίας, αποδεικνύοντας το «Έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης». Τη Δευτέρα, 19 του μηνός, ο Αδελφός Νορρ ανεχώρησε από την πόλι του Μεξικού για να συνεχίση το έργο του στη Γουατεμάλα, αφού πέρασε πολύ ευχάριστα με τους αδελφούς του Μεξικού.

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

Ο Αδελφός Μόργκαν, πετώντας πάνω από το έδαφος της Γουατεμάλας προς την πρωτεύουσα, την πόλι της Γουατεμάλας, μπορούσε να βλέπη από την αριστερή πλευρά του αεροπλάνου τρία πελώρια ηφαίστεια: το Άγκουα, το Ακατενάγκο, και το Φουέγκο· το Φουέγκο (που σημαίνει «φωτιά») ήταν το μόνο εν ενεργεία απ’ αυτά τα τρία. Ήταν περίπου 2.20΄ μ.μ. όταν το αεροπλάνο περνούσε πάνω από τη Λίμνη Αματιτλάν σε ύψος λίγων εκατοντάδων ποδών μόνο και κατόπιν προσγειώθηκε πάνω στον πλακόστρωτο διάδρομο του αεροδρομίου που βρίσκεται νοτίως της πόλεως Γουατεμάλας και είναι ένα από τα καλύτερα αεροδρόμια της Κεντρικής Αμερικής. Ο μεταναστευτικός έλεγχος ήταν πολύ σύντομος, αλλά οι αποσκευές του Αδελφού Μόργκαν εκρατήθηκαν τέσσερες ώρες στο αεροδρόμιο για απολύμανσι. Αυτό είναι ένα προληπτικό κυβερνητικό μέτρον εναντίον της εξαπλώσεως της νόσου οπλών και σώματος των κτηνών. Ο κάθε επιβάτης επίσης έπρεπε να βαδίση μέσ’ από χημικά επεξειργασμένο υγρό πριονίδι για τον ίδιο σκοπό· τα ίδια έγιναν σε όλων τις αποσκευές. Αλλά σε είκοσι λεπτά περίπου ο υπηρέτης του Τμήματος και όλοι οι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ και οι ευαγγελιζόμενοι που είχαν έλθει για να χαιρετήσουν τους επισκέπτας από τη Νέα Υόρκη, ήταν στο δρόμο προς το Τμήμα του Συλλόγου, 11 Λεωφόρος Νόρτε, αριθ. 8, Γουατεμάλα (πόλις). Στο δρόμο μας περάσαμε από το μέρος όπου κτίζεται ένα γιγάντειο αθλητικό κέντρο. Του κέντρου αυτού επισπεύδεται η αποπεράτωσις για τους Λατινο-Αμερικανικούς αθλητικούς αγώνας που θα γίνουν στις αρχές του 1950. Πολύ συγχρονισμένη είναι η πόλις της Γουατεμάλας, με τα πολλά της λεωφορεία και τα ωραία καινούργια αυτοκίνητα. Συγχρόνως, παράλληλα στον «νέον αιώνα» είναι τα πολλά ζευγμένα βώδια, τα κάρρα που τα σύρουν άλογα και οι γυμνόποδες Ινδοί που βαστάζουν πελώρια φορτία στις πλάτες και στα κεφάλια τους. Ο ωραίος ιεραποστολικός οίκος αποτελείται από επτά δωμάτια ύπνου κι ένα μοντέρνο λουτρό, με μαγειρείο και τρεις εσωτερικές αυλές. Η μεγαλύτερη αυλή είναι περικλεισμένη και σχηματίζει μια ιδεώδη αίθουσα Βασιλείας που μπορεί ανέτως να περιλάβη 200 άτομα. Το κτίριο αυτό αποτελεί βέβαια ένα έξοχο κέντρον για το έργο του Κυρίου στη Γουατεμάλα.

Το πρωί της Τετάρτης ο υπηρέτης του Τμήματος Αδελφός Μούνστερμαν, και ο Αδελφός Μόργκαν πήραν το αεροπλάνο για το Κουετζαλτενάγκο, μια πόλι βορειοδυτικά της πρωτευούσης με πληθυσμό 35.000 περίπου. Εκεί υπάρχει ιεραποστολικός οίκος, οι δε αδελφοί έκαναν καλό έργο. Το απόγευμα της ημέρας εκείνης είχαν κανονίσει μια δημοσία συνάθροισι στο Θέατρο Ζάρκο, έναν από τους ολίγους κινηματογράφους της πόλεως. Οι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ εφοβούντο κάπως και διηρωτώντο τι θα γινόταν και πόσοι άνθρωποι θα ήρχοντο σε μια συνάθροισι στη μέση της εβδομάδος. Δεν υπάρχει ακόμη ομάς στο Κουετζαλτενάγκο, ο δε προηγούμενος ανώτατος αριθμός ακροατών δημοσίας συναθροίσεως ήταν μόνο τριάντα επτά. Στις 3 μ.μ. δεν ήταν πάνω από είκοσι ή τριάντα άτομα, και γι’ αυτό απεφασίσθη να γίνη δεκαπέντε ακόμη λεπτών αναμονή για να δοθή καιρός σε μερικούς να ξυπνήσουν από το μεσημβρινό τους ύπνο. Όταν επροχώρησε καλά η ομιλία «Ελευθερία στους Δεσμίους», υπήρχαν 145 ακροαταί. Όλοι ήταν ευχαριστημένοι με το ακροατήριο, και ηλπίζετο ότι η συνάθροισις αυτή θα έδινε ώθησι στο έργον του Κουετζαλτενάγκο. Μια ομάς σχηματίζεται τώρα εκεί. Το πρωί της Πέμπτης όλοι οι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ επέστρεψαν στην πρωτεύουσα με τους Αδελφούς Μόργκαν και Μούνστερμαν για να παρακολουθήσουν την εκεί συνέλευσι.

Εμάθαμε ότι η πόλις της Γουατεμάλας παρουσίαζε μια παράξενη όψι το βράδυ της Τετάρτης. Μετά τις 6 μ.μ. πολλές φωτιές εμφανίσθηκαν στους δρόμους, δύο ή τρεις σε κάθε τετράγωνο. Οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν ακατάπαυτα, αντηχούσαν δε στον αέρα εκρήξεις πυροτεχνημάτων. Ήταν η παραμονή του ετησίου εορτασμού της ασπίλου συλλήψεως της παρθένου Μαρίας, εκατοντάδες δε φωτιές είχαν αναφθή παντού για να εκφοβίσουν και απομακρύνουν τα πονηρά πνεύματα. Σε μερικές περιπτώσεις εισάγουν αναμμένα κάρβουνα μέσα στις κατοικίες, για να μην καταφύγη εκεί κανένα πονηρό πνεύμα. Την Πέμπτη παρετηρήθη ότι μια μεγάλη εικόνα της «παρθένου» μετεφέρετο από τη μια εκκλησία στην άλλη. Την εικόνα αυτήν ακολουθούσαν άλλες οκτώ εικόνες, που υπετίθετο ότι παρίσταναν όλες αγγέλους. Το βράδυ της Παρασκευής επανελήφθη η τελετουργία αυτή, οπότε η «παρθένος» και οι άγγελοί της επεστράφησαν στην εκκλησία της προελεύσεώς των. Πρόκειται για μια πανηγυρική λιτανεία που γίνεται κάπως εξωτική τη νύχτα με την περιφορά φανών και αναμμένων κεριών πάνω σε κοντάρια. Ο κόσμος στους δρόμους στέκει στη γραμμή για να παρατηρήση τη λιτανεία, πολλοί δε συμβαδίζουν μ’ αυτήν πωλώντας διάφορα είδη τροφών και μικροκοσμημάτων. Οι άνθρωποι που φέρουν το άγαλμα της «παρθένου» στους ώμους των πληρώνουν ένα ποσόν κατά τετράγωνον για το προνόμιο της μεταφοράς της. Όσοι δε πραγματικά την μεταφέρουν πάλι στο κτίριο της εκκλησίας—πράγμα που θεωρείται το μεγαλύτερο προνόμιο της τελετής αυτής—πληρώνουν τα περισσότερα. Αυτό βέβαια δείχνει τη μεγάλη ανάγκη ελευθερίας των δεσμίων.

Το βράδυ της Πέμπτης έγινε μια καλή συνάθροισις υπηρεσίας στην Αίθουσα της Βασιλείας, στην πόλι της Γουατεμάλας, το δε βράδυ της Παρασκευής ήταν παρόντες 184 αδελφοί για την εγκαινίασι της συνελεύσεως. Υπήρχαν νέοι και γέροι, ο δε γεροντότερος ήταν ένας αδελφός ογδόντα χρόνων. Εταξίδεψε 120 μίλια για να παρευρεθή στη συνέλευσι, και αισθανόταν πως αυτό θα ήταν το τελευταίο του ταξίδι, διότι είπε: «Είμαι γέρος, και δεν μπορώ να ταξιδέψω». Αλλά η όρασις που έχει για τη Βασιλεία είναι καθαρή, και είναι ένας δραστήριος ευαγγελιζόμενος. Η ζωηρή του επιθυμία είναι να έχη βοήθεια στο κήρυγμα μέσα στην πόλι του. Ήταν επίσης και μια αδελφή με οκτώ παιδιά, που κατορθώνει να διεξάγη αρκετές Γραφικές μελέτες την εβδομάδα. Μεγάλος ζήλος εκδηλώνεται από πολλούς στο κήρυγμα του λόγου.

Το Σάββατο αφιερώθηκε σε έργον αγρού, κυρίως στη διανομή 60.000 εντύπων αγγελιών που μόλις είχαν φθάσει από το Μπρούκλυν την Πέμπτη. Το απόγευμα και το βράδυ υπήρχε ένα πλήρες πρόγραμμα ομιλιών. Το πρωί της Κυριακής επτά αδελφοί και εννέα αδελφές εσυμβόλισαν την αφιέρωσί τους σε μια μικρή λίμνη μέσα στο πάρκο που βρίσκεται στο άκρον της πόλεως. Οι 425 που παρευρέθηκαν στη δημοσία συνάθροισι το απόγευμα της Κυριακής επροξένησαν χαρά στις καρδιές όλων των αδελφών. Ο αριθμός αυτός υπερέβαινε κατά 173 τον αριθμό της μεγαλυτέρας προηγουμένης δημοσίας συναθροίσεως που είχε γίνει στη χώρα. Όλοι παραδέχθηκαν ότι αυτή ήταν η καλύτερη έως τότε συνέλευσις της Γουατεμάλας.

Τη Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου, μετά το γεύμα, όλοι οι αδελφοί του Τμήματος πήδησαν μέσα στο λεωφορείο που θα μετέφερε τον Αδελφό Μόργκαν στο αεροδρόμιο· σε λίγο δε, με τον οδηγό του λεωφορείου ακουμπισμένο πάνω στο κλάξον, προχωρούσαμε. Κάποτε φαίνεται ότι τα φρένα αποτελούν παράγοντα ασφαλείας, αλλά μετά το κλάξον. Καθώς κατεβαίναμε τους δρόμους, διεκρίναμε το ωραίο Εθνικό Ανάκτορο, αρχιτεκτονικό καύχημα της πόλεως. Φέρει όμως ακόμη τα σημάδια της τελευταίας επαναστάσεως, διότι η όμορφη πρασινωπή πέτρινη επιφάνειά του είναι κατάστικτη από μικρές τρύπες βλημάτων· βλέπει κανείς και καμμιά μεγάλη τρύπα εδώ κι εκεί. Εντούτοις φθάσαμε γρήγορα στο αεροδρόμιο και φάνηκε σαν να ήταν πολύ σύντομη η επίσκεψις. Και πάλι οι αδελφοί ήταν ευτυχείς που δεν έληγε εντελώς η επίσκεψις, διότι θα ήρχετο σε λίγες μέρες ο Αδελφός Νορρ. Έφθασε στις 20 Δεκεμβρίου.

Το αεροπλάνο που πήρε ο Αδελφός Νορρ από το Μεξικό ανεχώρησε γρήγορα και, με τον ούριο άνεμο που είχε πίσω του, έφθασε νωρίς στο αεροδρόμιο της Γουατεμάλας. Ο Αδελφός Νορρ αποβιβάσθηκε και περνούσε από τη συνήθη διαδικασία για να μπη στη χώρα, αλλά κανείς από τους αδελφούς δεν είχε φθάσει να τον συναντήση. Στενοχωρήθηκαν όλοι παρά πολύ όταν έφθασαν και βρήκαν ήδη εκεί τον Αδελφό Νορρ. Όλοι, ωστόσο, ήταν πολύ εύθυμοι, και θα ενόμιζε κανείς από τη χαρά που εξέφραζαν όλοι, ότι μια συνέλευσις ήταν εν προόδω σε πλήρη έντασι. Είχαν κανονίσει για μια συνάθροισι εκείνο το βράδυ. Όλοι οι καλής θελήσεως άνθρωποι είχαν προσκληθή. Έπρεπε λοιπόν να τακτοποιηθούν οι καρέκλες στην Αίθουσα της Βασιλείας· εχαρήκαμε που είδαμε να έλθουν 225 άτομα. Το θέμα που εξετάσθηκε ήταν το εδάφιο του έτους, «Κήρυξον τον λόγον», και ετονίσθηκε πόσο σπουδαίο ζήτημα είναι για τους αδελφούς να ετοιμάζωνται για τη δική τους μερίδα στο κήρυγμα. Δεν πρέπει να εργάζονται απλώς διότι ο Σύλλογος έχει ένα Τμήμα εκεί, ή ένα ιεραποστολικό οίκο· αλλά κάθε άτομο που είναι στην αλήθεια πρέπει να είναι έτοιμο να συνεχίση το έργον του και αν ακόμη όλοι διασκορπιστούν όπως οι αδελφοί της Ιερουσαλήμ όταν έγινε σφοδρός διωγμός εναντίον της πρώτης εκκλησίας. Όλοι πρέπει να είναι έτοιμοι να «κηρύττουν τον λόγον» παντού. Αν και δεν υπήρξε εναντίωσις στο έργο της διακηρύξεως στη Γουατεμάλα και το άγγελμα γίνεται ευπρόσδεκτο, πρέπει ν’ αναμένεται ότι ο Διάβολος θα ασκήση πίεσι από κάποια πηγή για να διαταράξη την ησυχία της οργανώσεως.

Πολλά προβλήματα υπήρχαν για συζήτησι σχετικά με το Τμήμα και το έργον που πρόκειται να γίνη ακόμη στη Γουατεμάλα. Υπάρχουν πάνω από 3 εκατομμύρια κάτοικοι σ’ αυτή τη χώρα, τώρα δε υπάρχουν, κατά μέσον όρον, 188 ευαγγελιζόμενοι, με ανώτατο όριο 218 τον περασμένο χρόνο. Εντούτοις, η επέκτασις είναι πολύ αξιοσημείωτη στη Γουατεμάλα, διότι τον καιρό της τελευταίας επισκέψεως υπήρχαν μόνο είκοσι πέντε, κατά μέσον όρον, ευαγγελιζόμενοι σ’ ολόκληρη τη χώρα. Αυτό συνέβαινε πριν από τριάμισυ χρόνια. Σχεδιάζεται τώρα να σταλούν περισσότεροι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ στη Γουατεμάλα, πιθανώς δέκα, για να εργασθούν σε άλλες πόλεις. Οι δε απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ που είναι τώρα μέσα στη χώρα, πρόκειται να επεξεργασθούν όχι μόνο τις πόλεις στις οποίες βρίσκονται αλλά, ωρισμένες ημέρες διαφόρων μηνών, θα βγαίνουν και σε μερικά χωριά για να ιδούν τι μπορεί να γίνη για την ίδρυσι ομάδων. Θα γίνωνται περισσότερες επισκέψεις από τον υπηρέτη του Τμήματος στις ιδρυμένες ήδη τέσσερες ομάδες, και σ’ ένα αριθμό μεμονωμένων αδελφών. Υπάρχει πολύ έργον για να γίνη στη Γουατεμάλα, οι δε αδελφοί είναι πρόθυμοι να το κάνουν. Ο πρόεδρος του Συλλόγου, αφού επέρασε δύο ευτυχισμένες μέρες στη Γουατεμάλα, κατευθύνθηκε προς το Σαν Σαλβαντόρ, ακολουθώντας το δρόμο τον γραμματέως του.