Απ’ τις Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες στο Μπέθελ

ΤΗΝ Τετάρτη πρωί, 18 Ιανουαρίου, ο Ν. Ο. Νορρ, πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά και ο συνταξιδιώτης του, Ρ. Ε. Μόργκαν, ανεχώρησαν από το Καράκας της Βενεζουέλας για τη νήσο Αρούμπα των Ολλανδικών Δυτικών Ινδιών. Μετά από μια ώρα και πλέον, το αεροπλάνο ΔΚ-4 της Βασιλικής Ολλανδικής Αεροπορικής Εταιρίας ήταν πάνω από το νησί, που μπορούσε κανείς να το ιδή ολόκληρο από ψηλά· σε λίγο είχαν τελειώσει και όλες οι διατυπώσεις μεταναστεύσεως και τελωνείου, οι δε επισκέπται και οι αδελφοί που ήλθαν να τους χαιρετήσουν εταξίδευαν με αυτοκίνητο στον ιεραποστολικό οίκο του Αγίου Νικολάου. Η Αρούμπα είναι μια ενδιαφέρουσα μικρή νήσος, κομψή, καθαρή, εκτεθειμένη στους ανέμους και θερμή. Τα εξήντα εννέα της τετραγωνικά μίλια είναι πολύ καλά κατωκημένα από πληθυσμό που μιλεί την Ολλανδική και την Αγγλική γλώσσα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλούν τα έντονα χαρακτηριστικά του δένδρου ντίβι-ντίβι, του οποίου όλο το φύλλωμα εκτείνεται οριζοντίως από τον κορμό προς μία μόνο διεύθυνσι. Αυτό οφείλεται στους συνεχείς άνεμους που πνέουν από την ίδια διεύθυνσι. Δεν υπάρχει φυσική παροχή ύδατος στο νησί αυτό, όλο δε το φρέσκο νερό προέρχεται από τον ωκεανό αφού περάση από διυλιστήριο. Η διύλισις πετρελαίου αποτελεί την βάσι της οικονομικής ζωής, το ίδιο δε συμβαίνει και με την πλησίον αδελφή-νήσο Κουρασάο. Η Βενεζουέλα παράγει αφθονία πετρελαίου, πολύ δε από το «μαύρο χρυσάφι» της μεταφέρεται ατμοπλοϊκώς στις Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες και διυλίζεται εκεί. Η Αρούμπα και η Κουρασάο έχουν δύο διυλιστήρια που είναι πράγματι από τα μεγαλύτερα του κόσμου.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αρούμπα είναι δραστήριοι, υπάρχουν δε τώρα περίπου πενήντα ευαγγελιζόμενοι στην ομάδα του Αγίου Νικολάου, ενώ υπήρχαν μόνο δεκαπέντε πριν από ένα χρόνο. Δύο απόφοιτοι της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς «Γαλαάδ» είναι διορισμένοι σ’ αυτή τη χώρα, και εκτελούν αξιέπαινο έργο. Υπάρχει περισσότερο έδαφος από όσο μπορούν να επεξεργασθούν δύο άτομα. Το βράδυ της Τετάρτης οι Αδελφοί Νορρ και Μόργκαν έκαμαν υπηρεσιακές ομιλίες σε μια συγκέντρωσι εξήντα ατόμων στην αίθουσα της Σουριναμικής λέσχης και πάλι το απόγευμα της Πέμπτης μίλησαν στην τοπική συνάθροισι των αδελφών στην Αίθουσα της Βασιλείας των. Μεγάλη διαφήμισις της ομιλίας «Ελευθερία στους Δεσμίους» είχε γίνει από τους αδελφούς, με τοιχοκολλήσεις, αγγελίες ηχητικών αυτοκινήτων και προγράμματα. Η αίθουσα της Σουριναμικής Λέσχης είχε νοικιασθή και για τη δημοσία ομιλία, απητήθη δε μόνο να πληρώσουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά τον θυρωρό και τον λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος. Νοικιάσθηκαν εκτάκτως για την περίστασι αυτή περισσότερες καρέκλες, την Πέμπτη δε το βράδυ ήταν ευχάριστο να βλέπη κανείς 332 άτομα στην αίθουσα της Σουριναμικής Λέσχης, που άκουαν όλα προσεκτικά, έχοντας εντελώς γεμίσει την αίθουσα· μόνο «θέσεις ορθίων» υπήρχαν όταν άρχισε ο ομιλητής. Το γεγονός ότι ένας καθολικός ιερεύς εβημάτιζε εμπρός και πίσω έξω από τη λέσχη, παρατηρώντας μέσ’ από την ανοιχτή θύρα με την προσπάθεια να εξακριβώση αν παρευρίσκετο και κανένας από τους ενορίτας του, δεν ηλάττωσε τον ενθουσιασμό των ακροατών για το άγγελμα που άκουσαν. Ούτε και η επίσκεψις του ιερέως στα σπίτια μερικών που είχαν παρευρεθή στη συνάθροισι τους εφόβισε, διότι πολλά νέα πρόσωπα προσέρχονται στην αίθουσα της Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά αφότου έγινε η διάλεξις. Τα μέλη της Σουριναμικής Λέσχης έμειναν τόσο ευχαριστημένα από τη δημοσία συνάθροισι ώστε εψήφισαν κατόπιν να μη δεχθούν καμμιά πληρωμή για τη χρησιμοποίησι της αιθούσης. Ενδιαφέρονται επίσης να γίνουν κι άλλες διαλέξεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αναμφιβόλως εδόθηκε νέα ώθησις στο έργον πάνω σ’ αυτό το νησί, οι δε δύο ταξιδιώτες χάρηκαν που είχαν μερίδα στο πρόγραμμα επεκτάσεως στην Αρούμπα.

Το απόγευμα της Παρασκευής οι δύο ταξιδιώτες από τη Νέα Υόρκη, μαζί με τους δύο ιεραποστόλους που ήταν διωρισμένοι στην Αρούμπα, αποχαιρέτησαν τους αδελφούς κι επέταξαν στο μεγαλύτερο νησί Κουρασάο, για να παρευρεθούν στη συνέλευσι που είχε ορισθή για κείνο το Σαββατοκύριακο. Η πρωτεύουσα Βίλλεμσταντ είχε όψι πανηγυρική, γιατί μόλις είχε φθάσει εκεί ο πρίγκηψ της Ολλανδίας για επίσκεψι. Τα κτίρια και οι λεωφόροι ήταν τη νύχτα λαμπρά φωταγωγημένα με χρωματιστά φώτα· η δε Ολλανδική σημαία εφαίνετο παντού, παράλληλα σ’ ένα μεγάλο αριθμό πορτοκαλόχρωμων λαβάρων προς τιμήν του Ολλανδικού Οίκου του Πορτοκαλιού. Η Βίλλεμσταντ κατά πολλούς τρόπους υπενθύμισε στον Αδελφό Νορρ την επίσκεψί του στην Ολλανδία. Η πόλις δεν κείται ψηλότερα από λίγα πόδια πάνω από το επίπεδο της θαλάσσης, ο δε τύπος των οικοδομών είναι όμοιος μ’ εκείνον που χρησιμοποιείται στη μητρόπολι, την Ολλανδία. Ένα ασύνηθες χαρακτηριστικό της πόλεως είναι η γέφυρα της Βασιλίσσης Έμμας που περνά πάνω από τον όρμο της Αγίας Άννης. Η γέφυρα αυτή, που έχει δύο δρόμους, ακουμπά επάνω σε δεκατέσσερα μεγάλα γεφυρόπλοια και χρησιμοποιείται για τη διέλευσι οχημάτων και πεζών. Η γέφυρα έχει στρόφιγγες στη μία πλευρά, και όταν πρέπει να μπουν πλοία στον όρμο, ολόκληρη η γέφυρα κινείται γύρω απ’ αυτές τις στρόφιγγες και φέρεται σε μια θέσι παράλληλη προς την ακτή και κοντά στην ακτή. Ενόσω η γέφυρα είναι ανοιχτή, οι άνθρωποι διαπεραιώνονται ελεύθερα, αλλά τα οχήματα πρέπει να περιμένουν ώσπου να ξανακλείση η γέφυρα. Σε διάστημα λίγων λεπτών η γέφυρα κλείεται εύκολα και η τροχαία κίνησις επαναλαμβάνεται.

Σε λίγη απόστασι από τη γέφυρα αυτή βρίσκονται δεμένα στην προκυμαία πολλά μικρά πλοία που μεταφέρουν τροπικούς καρπούς από τη Βενεζουέλα, και τους πουλούν κατ’ ευθείαν στους καταναλωτάς. Σε απόστασι λίγων τετραγώνων από το μέρος αυτό είναι η αγορά της πόλεως. Ο επισκέπτης δεν μπορεί παρά να διασκεδάζη με το περίεργο έθιμο καπνίσματος που εφαρμόζουν πολλοί ιθαγενείς. Αν και ανάβουν το τσιγάρο τους με τον συνήθη τρόπο, το αντιστρέφουν αμέσως, έτσι ώστε η φωτιά του τσιγάρου να είναι μέσα στο στόμα. Έτσι ο παρατηρητής βλέπει να βγαίνη όπως συνήθως ο καπνός, αλλά εκπλήσσεται στην αρχή από την έλλειψι λάμψεως στο τμήμα του τσιγάρου που προεκβάλλει από το στόμα. Εντούτοις, όπου υπάρχει καπνός πρέπει να υπάρχη φωτιά, και γρήγορα βλέπει κανείς το τσιγάρο ν’ αποσύρεται από το στόμα του καπνιστού για να διευκολυνθή η αφαίρεσις της στάχτης. Τότε διευκρινίζεται το φαινόμενον. Οι Εταιρίες σιγαρέττων της Αμερικής δεν διεφήμισαν ακόμη αυτή τη μέθοδο. Ίσως να μπορέσουν να σερβίρουν στο κοινόν την ιδέα ότι είναι «πυρο-φάγοι» αντί να είναι απλώς «φουγάρα».

Οι πενήντα μάρτυρες του Ιεχωβά της ομάδος Βίλλεμσταντ ανέμεναν την πρώτη αυτή επίσκεψι του προέδρου του Συλλόγου στο Κουρασάο, και είχαν κάνει καλές προετοιμασίες μαζί με τους δύο ιεραποστόλους που ήταν διωρισμένοι εκεί. Το βράδυ της Παρασκευής συναθροίσθηκαν 93 άτομα για ν’ ακούσουν τις ομιλίες των δύο αδελφών από τη Νέα Υόρκη. Αφού μίλησε ο καθένας τους, έγινε μια περιληπτική έκθεσις των λόγων στη διάλεκτο Παμιαμέντο. Επειδή ο Αδελφός Νορρ θα ήταν στο Κουρασάο μια ολόκληρη μέρα μόνο, το Σάββατο, η δημοσία διάλεξις είχε ορισθή να γίνη το βράδυ εκείνο στο ωραίο κτίριο της δημοσίας βιβλιοθήκης. Το κτίριο αυτό είναι λίγο ασύνηθες, διότι, αν και είναι εντελώς περικλεισμένο όσον αφορά την είσοδο από το δρόμο, έχει μια μεγάλη αυλή στο κέντρον, που προορίζεται ειδικά για συναθροίσεις και διαλέξεις. Με τον έναστρο λοιπόν ουρανό ως στέγη, 234 άτομα άκουσαν τον Αδελφό Νορρ να μιλή για τη μεγάλη ελευθερία που θα φέρη σύντομα ο νέος κόσμος σε όλους όσοι αγαπούν δικαιοσύνη. Ο λαός των Ολλανδικών Δυτικών Ινδιών δείχνει ιδιαίτερη ευχαρίστησι για διαλέξεις του είδους αυτού, όπως αποδείχθηκε στην Αρούμπα, όπου πολλοί εθεώρησαν την ομιλία μιας ώρας πάρα πολύ σύντομη. Στο Κουρασάο λοιπόν ο Αδελφός Νορρ ανέφερε περισσότερες λεπτομέρειες, και αφιέρωσε μιάμιση σχεδόν ώρα στο θέμα του. Πολλές ήταν οι εκδηλώσεις εκτιμήσεως από μέρους του κοινού.

Μια ανασκόπησις του έργου της Βασιλείας στις Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες, έδειξε ότι υπάρχει ένα συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον στα έξη νησιά του συγκροτήματος αυτού. Οι νέοι διαγγελείς της Βασιλείας χρειάζονται περισσότερη φροντίδα και εξυπηρέτησι απ’ όση μπορεί να τους γίνη από το Γραφείο του Μπρούκλυν. Γι’ αυτό ο Αδελφός Νορρ εκανόνισε να ιδρυθή ένα Τμήμα από την 1η Μαρτίου 1950, που να είναι γνωστό ως Τμήμα των Ολλανδικών Δυτικών Ινδιών. Αυτό θα διατηρήση σε πολύ στενώτερη επαφή τους αδελφούς και τις ομάδες των μαρτύρων του Ιεχωβά με τον Σύλλογο και θα τους δώση πολύ αποτελεσματικότερη βοήθεια στην εκτέλεσι της διακονίας των στον αγρό. Ο Αδελφός Θωμάς Ρ. Γήητς, ένας απόφοιτος της Σχολής Γαλαάδ που υπηρετεί στην περιοχή εκείνη από τα μέσα του 1946, διορίσθηκε υπηρέτης του Τμήματος.

Νωρίς την Κυριακή πρωί, 22 Ιανουαρίου, ο Αδελφός Νορρ αποχαιρέτησε τους αδελφούς και ανεχώρησε αεροπορικώς για το Παραμαρίμπο του Σούριναμ (Ολλανδική Γουιάνα). Ο Αδελφός Μόργκαν παρέμεινε στο Κουρασάο για να διεξαγάγη μια υπηρεσία βαπτίσματος για την ομάδα του Βίλλεμσχαντ εκείνο το πρωί· το βράδυ μίλησε μια φορά ακόμη στους αδελφούς μετά τη συνήθη μελέτη της Σκοπιάς. Όπως συνέβη και με όλες σχεδόν τις ομιλίες που έγινε στην Κουρασάο από τους δύο επισκέπτας, ένας εντόπιος αδελφός έκαμε μια βραχεία περίληψι στη διάλεκτο Παπιαμέντο χάριν εκείνων που δεν καταλάβαιναν καλά τα Αγγλικά. Οι αδελφοί της πόλεως Κουρασάο είναι ενθουσιασμένοι με την προοπτική επεκτάσεως του έργου στις Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες· είναι δε ιδιαίτερα ευτυχείς για το γεγονός ότι έχουν τώρα ένα Τμήμα της Εταιρίας για να τους υπηρετή. Επιπλέον, οι ιεραπόστολοι που υπηρετούν και στην Αρούμπα και στην Κουρασάο, χάρηκαν που έμαθαν ότι θα εβοηθούντο από αποφοίτους της 14ης σειράς της Σχολής Γαλαάδ μετά τη συνέλευσι του 1950.

ΣΟΥΡΙΝΑΜ

Αν και ο Αδελφός Νορρ ήταν στο Σούριναμ τον περασμένο μόλις χρόνο στο ταξίδι του της Νοτίου Αμερικής, έκρινε εντούτοις σκόπιμο να κάμη τώρα ένα ειδικά ταξίδι από το Κουρασάο στο Σούριναμ. Υπήρχαν μερικές δυσκολίες μεταξύ των αδελφών και είχαν προκύψει μερικά προβλήματα που δεν μπορούσαν οι αδελφοί να τα χειρισθούν. Για τα συμφέροντα του έργου εφάνη σκόπιμο να γίνη το ταξίδι. Ο Αδελφός Νορρ συνηντήθη με τους αδελφούς στο αεροδρόμιο το απόγευμα της Κυριακής, πήγε με αυτοκίνητο στην πόλι και συνεγευμάτισε με τους αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ στον ιεραποστολικό οίκο. Εκείνο το βράδυ όλοι παρακολούθησαν τη μελέτη της Σκοπιάς, και ήταν 86 παρόντες. Μετά μισή ώρα άρχισε η δημοσία συνάθροισις. Αυτή είχε κανονισθή να γίνη στην Αίθουσα της Βασιλείας, και μόνο οι γνωστοί καλής θελήσεως άνθρωποι προσεκλήθησαν. Δεν έγινε δημοσία διαφήμισις. Παρευρέθηκαν 112 άτομα και εκδηλώθηκε πολύ ενδιαφέρον από τους παρόντας. Αυτή ήταν η αρχή μιας τριημέρου συνελεύσεως.

Τη Δευτέρα και την Τρίτη ο Αδελφός Νορρ μίλησε, με διερμηνέα, σε 75 περίπου αδελφούς. Η συμβουλή που δόθηκε ήταν να λησμονήσουν οι αδελφοί τις δυσκολίες που είχαν αναφυή στο παρελθόν και να επιδοθούν στο κυριώτερο έργον της διακηρύξεως του ευαγγελίου. Αν και ο λαός του Σούριναμ φλυαρεί και λέγει κακά πράγματα για τους μάρτυρας του Ιεχωβά, οι αδελφοί δεν πρέπει να ανησυχούν απ’ αυτό. «Με τη ζωή που διάγετε και με το άγγελμα που κηρύττετε θα μπορέσετε να παρηγορήσετε εκείνους που ζητούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, τους είπε ο Αδελφός Νορρ. Ετονίσθηκε, επίσης, ότι δεν ακολουθούμε ανθρώπους ή καμμιά οργάνωσι, αλλά τις αρχές που εκτίθενται στο λόγο του Θεού και αυτό πρέπει να το κάνωμε άσχετα με το τι άλλοι έκαμαν ή θα κάμουν στο μέλλον. Το έργον μας υπήρξε και θα εξακολουθήση να είναι το «κήρυξον τον λόγον». Ενώ όμως ‘κηρύττομε τον λόγον’ η ζωή μας και η καθημερινή μας πορεία ενεργείας πρέπει να αντανακλά το γεγονός ότι πιστεύομε στο λόγο του Θεού και ότι θα ζούμε σύμφωνα με αυτόν, όπως έκαμε και ο Ιησούς Χριστός. Αυτός ανέλαβε την κατάλληλη πορεία στην καθημερινή του ζωή και εκήρυξε επίσης την αλήθεια, αποδεικνύοντας τον εαυτό του άξιον να είναι ο πρώτιστος από όλους τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Οι αδελφοί ενθαρρύνθηκαν πολύ να δράσουν. Κατανοούν ότι το να κρατήση κανείς την ακεραιότητά του είναι ουσιώδες, άσχετα με το τι κάνουν και λέγουν οι άλλοι.

Διωρίσθηκε νέος υπηρέτης Τμήματος, ο Αδελφός Σιμμονάιτ από τον Καναδά. Πιστεύεται ότι θα μάθη την Ολλανδική γλώσσα πολύ γρήγορα. Έπειτα από δύο μόνο μηνών παραμονή έχει μπορέσει να διαβάζη την ομιλία του στην Ολλανδική γλώσσα, αυτό δε εκτιμήθηκε πολύ από όλους τους αδελφούς. Οι ιεραπόστολοι που είναι τώρα στο Σούριναμ συνεργάζονται καλά, και κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν την οργάνωσι της ομάδος και να συνεχίσουν το έργο της επεκτάσεως. Οι τρεις μέρες παραμονής στο Παραμαρίμπο ήταν πολύ ευλογητές, αν και ήταν στο τέλος της περιόδου των βροχών και κατά διαλείμματα όλη την ημέρα η νεροποντή ήταν τόσο μεγάλη, ώστε υπήρχε ένα στρώμα από νερό από τη μια πλευρά του δρόμου ως την άλλη. Ήταν καλό να είμαστε πάλι με τους αδελφούς. Όλοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν με πίστι το έργον, και στέλλουν την αγάπη των και τους χαιρετισμούς των στους συνεργάτας των όλου του κόσμου.

Την Τετάρτη, 25 Ιανουαρίου, η ώρα που χρειάσθηκε να ξυπνήσωμε ήταν 5.30΄ π.μ. διότι ήταν μεγάλη η διαδρομή ως το αεροδρόμιο όπου ο Αδελφός Νορρ θα έπαιρνε το Παναμερικανικό αεροπλάνο για την επιστροφή στη Νέα Υόρκη. Αποχαιρέτησε τους αδελφούς στις 8.45΄ και ταξίδευε για την Τρινιντάντ. Ενώ το σταμάτημα στην Τρινιντάντ ήταν είκοσι λεπτών μόνο, είχαν γίνει προηγουμένως διευθετήσεις για να συναντήση τον πρόεδρο ο υπηρέτης του Τμήματος στο αεροδρόμιο και να εξετασθούν τα προβλήματα που τυχόν υπήρχαν σχετικά με το έργον στις Βρεττανικές Δυτικές Ινδίες. Η εικοσάλεπτη παραμονή στην Τρινιντάντ ήταν σαν ένα μόνο λεπτό. Ήταν όμως καλό να ιδούμε πάλι τον Αδελφό Νιούτον προτού συνεχισθή η πτήσις προς το Πόρτο Ρίκο.

ΠΟΡΤΟ ΡΙΚΟ

Στις 10 μ.μ. της Δευτέρας 23 Ιανουαρίου, ο Αδελφός Μόργκαν ανεχώρησε από το Κουρασάο για τον Σαν Χουάν του Πόρτο Ρίκο, κι έφθασε εκεί τις πρώτες πρωινές ώρες. Ο Αδελφός Ρ. Β. Φραντζ, ο υπηρέτης του Τμήματος, και άλλος ένας απόφοιτος της Σχολής Γαλαάδ ετοιμάζονταν να τον υποδεχθούν, και στις 3 π.μ. αποσύρθηκαν για λίγων ωρών ανάπαυσι προτού αναλάβουν το κοπιαστικό πρόγραμμα της Τρίτης. Εφόσον ο Αδελφός Νορρ θα έφθανε στο Πόρτο Ρίκο από το Σούριναμ μόνο το απόγευμα της Τετάρτης με το Παναμερικανικό περαστικό αεροπλάνο με το οποίο θα ταξίδευε στη Νέα Υόρκη, το Τμήμα του Πόρτο Ρίκο εκανόνισε ώστε να υπηρετήση ο Αδελφός Μόργκαν σε δύο συναθροίσεις. Το πρωί της Τετάρτης ένας αριθμός αδελφών συνώδευσε τον Αδελφό Μόργκαν στην πόλι Κάγουας, όπου μόλις είχε ιδρυθή ένας νέος ιεραποστολικός οίκος. Ο όμιλος επέρασε με αυτοκίνητο μέσ’ από μια πολύ ωραία εξοχή. Το απόγευμα 64 αδελφοί και άνθρωποι καλής θελήσεως συναθροίσθηκαν για να ακούσουν μια ομιλία στην Αγγλική και στην Ισπανική, κι εγέμισαν τα δύο δωμάτια του ιεραποστολικού οίκου που χρησιμοποιούνται ως αίθουσα της Βασιλείας. Αργά το απόγευμα ο όμιλος επέστρεψε στον Σαν Χουάν, το βράδυ δε εκείνο 190 άτομα, μεταξύ των οποίων και 23 απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ, συναθροίσθηκαν σε μια αίθουσα νοικιασμένη ειδικά γι’ αυτή την περίπτωσι. Όλοι χάρηκαν που έμαθαν για την καλή πρόοδο του έργου της Βασιλείας σ’ ολόκληρη την Κεντρική Αμερική και στ’ άλλα μέρη όπου είχε γίνει επίσκεψις. Αλλά και οι αδελφοί του Πόρτο Ρίκο είναι ευτυχείς για τη δική τους πρόοδο και την προφανή ευλογία του Κυρίου στις προσπάθειές των, διότι τον Δεκέμβριο του 1949 το Πόρτο Ρίκο υπερέβη τους 300 διαγγελείς της Βασιλείας για πρώτη φορά.

Την Τετάρτη πρωί αφιερώθηκε λίγος χρόνος στην εξέτασι υποθέσεων του Τμήματος και την επιθεώρησι του νεοαγορασμένου κτιρίου του Συλλόγου στον Σαν Χουάν. Νωρίς το απόγευμα ένας μεγάλος όμιλος αδελφών συνώδευσε τον Αδελφό Μόργκαν στο αεροδρόμιο όπου θα συνηντάτο με τον Αδελφό Νορρ, για το τελευταίο σκέλος του μεγάλου ταξιδιού. Στις 3 μ.μ. ο Αδελφός Νορρ έφθασε αεροπορικώς από το Σούριναμ, οι δε σαράντα περίπου αδελφοί που είχαν έλθει στο αεροδρόμιο μπόρεσαν να του μιλήσουν για μια ώρα. 27 απ’ αυτούς ήταν απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ. Επίσης, ο υπηρέτης του Τμήματος μπόρεσε να συμβουλευθή τον Αδελφό Νορρ για μερικά ζητήματα σχετικά με το έργον στο Πόρτο Ρίκο. Στις 4 μ.μ. τα μεγάφωνα εκάλεσαν όλους τους επιβάτας Νέας Υόρκης να επιβιβασθούν στο τετρακινητήριο αεροπλάνο, κι έτσι οι Αδελφοί Νορρ και Μόργκαν ξεκίνησαν για την τελευταία τους πτήσι από το Πόρτο Ρίκο στη Νέα Υόρκη. Οι επιβάται ειδοποιήθηκαν ότι ο καιρός στη Νέα Υόρκη ήταν κακός και ότι το μόνο ανοιχτό αεροδρόμιο ήταν το νέο Διεθνές Αεροδρόμιο του Αϊντλγουάιλντ. Όμως όταν το αεροπλάνο διήνυσε τη μισή περίπου από την προδιαγεγραμμένη οκτάωρη αδιάκοπη πτήσι, η ιπταμένη συνοδός ανήγγειλε ότι η προσγείωσις θα εγίνετο στο Εθνικό Αεροδρόμιο της Ουάσιγκτων, διότι όλη η περιφέρεια Νέας Υόρκης είχε καλυφθή από ομίχλη. Στις 12.10΄ το αεροσκάφος προσγειώθηκε στην Ουάσιγκτων· στις 1.05΄ π.μ. όλοι οι επιβάται μπήκαν σε ειδικό λεωφορείο για το ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Την Πέμπτη στις 9 π.μ. αρκετοί αδελφοί από το Μπέθελ του Μπρούκλυν συνήντησαν του κουρασμένους ταξιδιώτες στον τελικό σταθμό της αεροσυγκοινωνίας, στο κέντρον της Νέας Υόρκης.

Ανατρέχοντας στο ταξίδι που έγινε σε οκτώ εβδομάδες από τον Αδελφό Μόργκαν και σε έξη εβδομάδες από τον Αδελφό Νορρ, παρατηρεί κανείς ότι αυτό το ταξίδι ήταν επωφελές. Πολλά επετελέσθησαν και πολλά σχέδια επεκτάσεως κατεστρώθησαν. Στο 1946 ο πρόεδρος του Συλλόγου είχε επισκεφθή τις ίδιες αυτές δεκατρείς χώρες, εκτός από τις Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες, τότε δε υπήρχαν 3.810 ευαγγελιζόμενοι στον αγρό. Μετά τρία χρόνια διαπιστώνομε ότι υπάρχει ένας μέσος όρος 8.219 κάθε μήνα που κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας, δηλαδή έγινε αύξησις 115%. Από εκθέσεις που έρχονται από τα μέρη αυτά σχετικά με το έργον που γίνεται εκεί, πιστεύεται ότι το 1950 θα παρουσιάση πολύ περισσοτέρους από 10.000 ευαγγελιζομένους που εργάζονται στις χώρες των δεκατριών Τμημάτων. Το έργο λοιπόν προχωρεί. Οι αδελφοί εξακολουθούν να ‘κηρύττουν τον λόγον’ και τιμάται το όνομα του Ιεχωβά. Στο 1950 θα γίνη επεξεργασία και νέου εδάφους σε όλες αυτές τις χώρες· και, με τη χάρι του Κυρίου, τα σχέδια που έγιναν για το μέλλον σημαίνουν ότι αμέσως μετά τη συνέλευσι του 1950 στη Νέα Υόρκη, πολύ περισσότεροι ιεραπόστολοι θα μεταβούν σ’ αυτά τα μέρη. Όσον καιρό δείχνει ο Ιεχωβά Θεός την υπομονή του για να έλθη σωτηρία στους άλλους εμείς οι δούλοι του στη γη θα κάνωμε υπομονή μαζί με Αυτόν και θα κομίζωμε τα αγαθά νέα σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία. Είμεθα ευγνώμονες για το έλεος που μας εδόθηκε και για την ευκαιρία να ‘κηρύττωμεν τον λόγον’.