Έναρξις της Κοινωνίας του Νέου Κόσμου

1. Πώς θα έχη την κοινωνία του ο νέος κόσμος; Πώς η εγκαθίδρυσις της Βασιλείας μάς έχει ήδη επηρεάσει;

Ο ΠΑΛΑΙΟΣ κόσμος έχει την κοινωνία του ή το λαό του που ζη σύμφωνα με μια ωρισμένη κοινωνική διάταξι. Ο νέος κόσμος, επίσης, θα έχη την κοινωνία του, που όλα τα μέλη της θα ζουν σε αρμονία με μια δικαία διάταξι. Ο Σατανάς ή Διάβολος, ο θεός του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων, είναι ο αόρατος άρχων της κοινωνίας του παλαιού κόσμου, αλλά δεν θα είναι ο θεός του νέου κόσμου. Το πονηρό του σύστημα θα εξαλειφθή από τον ερχόμενον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος», τον Αρμαγεδδώνα. (Αποκάλυψις 16:14-16) Ο Ιεχωβά, του οποίου την παγκόσμια κυριαρχία επροκάλεσε ο Σατανάς, θα είναι ο ένας, αληθινός ζων Θεός του νέου κόσμου. Θα άρχη μέσω της θεοκρατικής κυβερνήσεως του πιστού του Υιού Ιησού Χριστού, του Βασιλέως. Η βασιλεία αυτή θα ιδρύση νέα συστήματα πραγμάτων, εκείνα για τα οποία η Γραφή λέγει ότι είναι ακόμη μέλλοντα. Σκεφθήτε ότι η εγκαθίδρυσις ακριβώς της βασιλείας του Θεού στους ουρανούς με την ενθρόνισι του Υιού Του το 1914, είχε ως αποτέλεσμα μια ριζική αλλαγή στη δράσι των πνευματικών τέκνων του Θεού που τελούσαν υπό τη νέα διαθήκη. Μετέβαλε μ’ ένα θαυμαστό τρόπο το άγγελμα που κηρύττουν σε όλη τη γη ως μαρτυρία σε όλα τα έθνη. Μάλιστα, έθεσε ένα «νέον άσμα» στα στόματά τους, το άσμα της βασιλείας του Θεού που επί τέλους γεννήθηκε έπειτα από χιλιετηρίδες αναμονής. (Αποκάλυψις 14:3· 12:1-10) Τα συστήματα πραγμάτων υπό τα οποία εζήσαμε σύμφωνα με τη νέα διαθήκη υπήρξαν μεγαλειώδη, πρέπει να το ομολογήσωμε· αλλά εκείνα που θα επικρατήσουν στο νέο κόσμο θα είναι πολύ μεγαλειωδέστερα για όλη την κοινωνία του.

2. Γιατί θα είναι διαφορετικά εκεί; Ποια είναι η απόδειξις;

² Γιατί πρέπει να είναι διαφορετικός ο κόσμος εκείνος, και μάλιστα καλύτερος; Διότι θα έχη νέους ουρανούς και νέαν γην. Συνεπώς, η καταστροφή του παλαιού αυτού κόσμου με τους ουρανούς του και τη γη του που ελέγχονται από τον Διάβολο, δεν θα είναι συμφορά. Αποβλέπομε στον κόσμον εκείνον με διακαή πόθο, κάνοντας όπως λέγει ο απόστολος Πέτρος: «Προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού, καθ’ ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή, και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή. Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρου 3:12, 13) Η βασιλεία του Ιησού Χριστού, μαζί με τους 144.000 πιστούς νικητάς ακολούθους του, θα εκτείνη την εξουσία της επάνω από όλη αυτή την υδρόγειο και θα αποτελέση τους «νέους ουρανούς». Σ’ αυτούς τους πνευματικούς ακολούθους ο Ιησούς είπε: «Δεν είναι ουδείς όστις αφήκεν οικίαν, ή γονείς, ή αδελφούς, ή γυναίκα, ή τέκνα, ένεκεν της βασιλείας του Θεού, όστις δεν θέλει απολαύσει πολλαπλάσια εν τω καιρώ τούτο, και εν τω ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον.» (Λουκάς 18:29, 30· Μάρκος 10:30) Το ευαγγέλιο του Ματθαίου μιλεί για το ερχόμενο σύστημα και το ονομάζει «παλιγγενεσίαν», δηλαδή, «νέον κόσμον», λέγοντας: «Εν τη παλιγγενεσία, όταν καθίση ο Υιός του ανθρώπου επί του θρόνου της δόξης αυτού, θέλετε καθίσει και σεις επί δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ. Και πας όστις αφήκεν οικίας, ή αδελφούς, ή αδελφάς, ή πατέρα, ή μητέρα, ή γυναίκα, ή τέκνα, ή αγρούς, ένεκεν του ονόματος μου, εκατονταπλάσια θέλει λάβει, και ζωήν αιώνιον θέλει κληρονομήσει.»—Ματθαίος 19:28, 29.

3. Τι θα είναι η «νέα γη»;

³ Αλλά τι θα πούμε για την «νέαν γην»; Αυτή θα είναι μια ανθρώπινη κοινωνία, στον ίδιο μας πλανήτη, βέβαια, αλλά ωργανωμένη σύμφωνα μ’ ένα νέο και δίκαιο σύστημα πραγμάτων υπό την Βασιλεία. Χωρίς αμφιβολία οι περισσότεροι από εκείνους που θα εισέλθουν στη «νέα γη» θα χρειασθή να αναστηθούν από τους νεκρούς για να το κάμουν αυτό. Καθώς είπε ο Ιησούς, όταν συζητούσε για τη γενική ανάστασι του ανθρωπίνου γένους: «Οι υιοί του αιώνος τούτου νυμφεύουσι και νυμφεύονται· οι δε καταξιωθέντες να απολαύσωσιν εκείνον τον αιώνα και την εκ νεκρών ανάστασιν, ούτε νυμφεύουσιν, ούτε νυμφεύονται· διότι ούτε να αποθάνωσι πλέον δύνανται· επειδή είναι ισάγγελοι· και είναι υιοί του Θεού, όντες υιοί της αναστάσεως.»—Λουκάς 20:34-36.

4. Με ποιους θα αρχίση η «νέα γη»; Πώς αυτοί είναι ξένοι;

⁴ Ωστόσο, για τη δημιουργία αυτού του μέλλοντος συστήματος πραγμάτων ο Θεός χρησιμοποιεί τον δοξασμένον Υιόν του Ιησούν. (Εβραίους 1:1, 2) Η «νέα γη» που θα την φέρη σε ύπαρξι η Βασιλεία θα αρχίση μ’ εκείνους που θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα και που έχουν επίγεια ελπίδα και προορισμό. Είναι τα «άλλα πρόβατα» του Δικαίου Ποιμένος. Ένας «πολύς όχλος» απ’ αυτά, που αυξάνει εξακολουθητικά σε αριθμό, ζη τώρα μαζί με το υπόλοιπο των συγκληρονόμων της Βασιλείας που τελούν υπό τη νέα διαθήκη. Αυτά τα «άλλα πρόβατα» απολαμβάνουν πολλά από τα οφέλη της διατάξεως της νέας διαθήκης μαζί με το πνευματικό υπόλοιπο. Πραγματικά, αυτά τα σημερινά «άλλα πρόβατα» αντιστοιχούν με τους «ξένους» καλής θελήσεως που ζούσαν ειρηνικά και αρμονικά μέσα από τις πύλες των πόλεων των αρχαίων Ισραηλιτών κάτω από τη διαθήκη του Νόμου. Ο σχετικός με το Σάββατο νόμος των Δέκα Εντολών μιλεί γι’ αυτούς προφητικά και τους ονομάζει «ο ξένος σου, ο εντός των πυλών σου». Η παλαιά εκείνη διαθήκη έκανε πολλές προμήθειες για τους Θεοσεβείς αυτούς ξένους. Σε πολλά πράγματα είχε τις ίδιες διατάξεις γι’ αυτούς όπως και για τους φυσικούς Ισραηλίτες. (Έξοδος 20:8-10· 12:48, 49) Το σύγχρονο ποίμνιο των «ξένων» που παροικεί μέσα από τις πύλες της διατάξεως της νέας διαθήκης, ευλογήθηκε πάρα πολύ μαζί με το πνευματικό υπόλοιπο υπακούοντας στα ίδια θεία διατάγματα.

«ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ»

5. Επί έτη σε ποιών την εμφάνισι αποβλέπαμε; Γιατί;

⁵ Επί μερικά χρόνια τώρα, τόσο το υπόλοιπο όσο και το μεγάλο πλήθος των ξένων ή «άλλων προβάτων», απέβλεπαν στην εμφάνισι των υποσχεμένων «αρχόντων» της νέας γης. Η προσδοκία των εβασίζετο στη δήλωσι του Ψαλμού 45:16, η οποία απευθύνεται στον Βασιλέα του νέου κόσμου: «Αντί των πατέρων σου θέλουσιν είσθαι οι υιοί σου· αυτούς θέλεις καταστήσει άρχοντας επί πάσαν την γην.» Στο παρελθόν εθεωρήσαμε ότι αυτό εφαρμόζεται αποκλειστικά στους μάρτυρας του Ιεχωβά των αρχαίων χρόνων προ Χριστού, άνδρας που ήσαν ή φυσικοί προπάτορες του Ιησού Χριστού, όπως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και ο Δαβίδ, ή πιστοί προφήται και συμμάρτυρες τούτων. Η σειρά τους εκτείνεται από τον Άβελ έως τον Ιωάννη το Βαπτιστή, τα δε ονόματα και τα ανδραγαθήματα μερικών από αυτούς αναφέρονται στην προς Εβραίους επιστολή, κεφάλαιον 11. Με βάσι το Εβραίους 11:2, 38, οι δημοσιεύσεις της ΣΚΟΠΙΑΣ συνήθιζαν να τους αναφέρουν ως «αρχαίους αριστείς».

6. Ποια τέκνα θα έχη ο Βασιλεύς; Πώς; Ποιο, λοιπόν, ερώτημα προβάλλει;

⁶ Όταν ήταν στη γη ο Ιησούς Χριστός απέθανε ανύμφευτος και άτεκνος, αλλά ο Ψαλμός 45:16 μάς βεβαιώνει ότι στην ουράνια δόξα του ως Βασιλεύς πρόκειται να έχη επίγεια τέκνα, ο δε Ησαΐας 9:6 μιλεί για τη γέννησί του και λέγει ότι αυτός θα ονομασθή «Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων Ειρήνης». Χορηγώντας αιώνια ζωή στους ευπειθείς ανθρώπους για τους οποίους πέθανε για να λάβουν ζωή στο νέο κόσμο, θα έχη πολλούς υιούς, υιούς του Άρχοντος Ειρήνης. Θα είναι ο Αιώνιος Πατήρ των. Εκείνοι τους οποίους συνηθίζαμε να ονομάζωμε «αρχαίους αριστείς», θα γίνουν επίσης τέκνα του με το να τους αναστήση από τους νεκρούς και να τους χορηγήση ζωή για την ακλόνητη πιστότητά τους. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, Οι υιοί εκείνοι τους οποίους καθιστά «άρχοντας επί πάσαν την γην» θα περιορισθούν άραγε σ’ εκείνους τους πιστούς προχριστιανικούς μάρτυρας του Ιεχωβά Θεού; Ποια είναι η απάντησίς μας τώρα;

7. Πώς και γιατί ευνοούνται κάποιοι σήμερα με την άνω κλήσι; Αλλά ποιοι άλλοι έχουν τώρα εμφανισθή, και σε ποιους αριθμούς;

⁷ Ο λαός για το όνομα του Ιεχωβά που ο Θεός τον εκάλεσε με την υψηλή κλήσι για την ουράνια βασιλεία, και που τον έλαβε από όλα τα έθνη με την ενέργεια της νέας διαθήκης, έχει τώρα σχεδόν συμπληρωθή. Μόνο ένα μικρό υπόλοιπό του βρίσκεται ακόμη στη γη. Επίσης σήμερα από τους πολλούς που αφιερώνονται τελείως στον Θεό μέσω του Χριστού, υπάρχουν ολίγοι που παρέχουν απόδειξι ότι έλαβαν την άνω κλήσι. Προφανώς, οι ολίγοι αυτοί που λαμβάνουν τώρα την άνω κλήσι, ευνοούνται έτσι για να αντικαταστήσουν κάποιους ανάμεσα στο πνευματικό υπόλοιπο που μπορεί να έχασαν την ευκαιρία τους για τη Βασιλεία λόγω απιστίας μέσα στον κόσμον αυτόν. Η άνω, λοιπόν, κλήσις ή ουρανία κλήσις πρόκειται σύντομα να παύση και η πλήρης τάξις τών μελών της Βασιλείας να έχη οριστικά ληφθή μέσα από το ανθρώπινο γένος, όσοι δε την αποτελούν να έχουν αποδειχθή πιστοί νικηταί του κόσμου του Σατανά. Αλλά ήδη στο έτος που διερχόμεθα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδων άλλων που έχουν αφιερωθή τελείως στον Ιεχωβά μέσω του Χριστού, και που έχουν αναλάβει τη σοβαρή υπηρεσία των μαρτύρων του Ιεχωβά. Πριν από το έτος 1935 ποτέ δεν αντικρύσαμε αυτόν τον «πολύν όχλον» των αφιερωμένων «άλλων προβάτων». Τι πρέπει να λεχθή γι’ αυτούς; ρωτούμε τώρα.—Αποκάλυψις 7:9-17.

8. Τι είχε να πη γι’ αυτούς η Νέα Κτίσις, 3ο κεφάλαιο;

⁸ Το 1904 ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά έγραψε τον έκτο τόμο των Γραφικών Μελετών, που ετιτλοφορείτο «Η Νέα Κτίσις». Στο 3ο κεφάλαιο, που φέρει τον τίτλο «Η Κλήσις της Νέας Κτίσεως», είχε να πη τα εξής στην αρχή της σελίδος 138: «Δυνάμεθα να είμεθα βέβαιοι, ότι πάσα αφιέρωσις, και εκπλήρωσις τελείας θυσίας προς το συμφέρον του Κυρίου, αφ’ ου η ουρανία τάξις συμπληρωθή, θέλει εύρει ότι ο Κύριος έχει πληθώραν ευλογιών άλλου τινός είδους ακόμη τας οποίας και θα διανείμη· και ότι πάσαι αι ευλογίαι του είναι δια τους θυσιαστάς, και αφιερωμένους. Πιθανώς οι τοιούτοι να καταλογισθώσι μετά των αρχαίων αριστέων, οίτινες κατείχοντο υπό θυσιαστικής διαθέσεως, ήτις είναι αρεστή εις τον Θεόν, προ της ενάρξεως της “άνω κλήσεως”.»

9. Τι είχε να πη γι’ αυτούς η Σκοπιά της 1ης Σεπτεμβρίου 1915 (στην Αγγλική);

⁹ Έπειτα από έτη μετά τη δημοσίευσι αυτή, η Σκοπιά είχε να πη τα ακόλουθα στο τεύχος της 1ης Σεπτεμβρίου του 1915 (στην Αγγλική), στις παραγράφους 5 και 6 ενός άρθρου για το «έργον του θερισμού» (σελίδες 268, 269): «Η γνώμη μας είναι ότι με το κλείσιμο της ‘θύρας’ του Ευαγγελικού αυτού αιώνος δεν θα υπάρξη πλέον αποκύησις με το άγιο Πνεύμα στην πνευματική φύσι. Οποιαδήποτε προσέλευσις στον Θεό κατόπιν, μέσω αφιερώσεως, πριν από την έναρξι του έργου της αποκαταστάσεως, θα είναι δεκτή απ’ αυτόν, όχι για το πνευματικό επίπεδο υπάρξεως, αλλά για το επίγειο επίπεδο. Τέτοια άτομα θα ήρχοντο κάτω από τις ίδιες συνθήκες με τους αρχαίους αριστείς που έγιναν δεκτοί από τον Θεό. Οι αρχαίοι αριστείς προσήλθαν χωρίς να είναι ανοικτή καμμία κλήσις γι’ αυτούς—δεδομένου ότι η άνω κλήσις δεν ήταν ακόμη ανοικτή. . . . Η γνώμη μας είναι ότι οποιοιδήποτε, υπό συνθήκες σαν αυτές, κάμουν πλήρη αφιέρωσι στον Κύριο, να εγκαταλείψουν τα πάντα για να ακολουθήσουν τις κατευθύνσεις του, και οι οποίοι θα ζουν σύμφωνα μ’ αυτή την αφιέρωσι, με πιστότητα και νομιμοφροσύνη, μπορεί να λάβουν το προνόμιο να λογαριασθούν ως τάξις όμοια μ’ εκείνους που προηγήθηκαν από τον Ευαγγελικόν αυτόν αιώνα. Δεν βλέπομε για ποιο λόγο θα ηρνείτο ο Κύριος να δεχθή εκείνους που κάνουν αφιέρωσι μετά το τέλος της άνω κλήσεως του Ευαγγελικού αιώνος και πριν από την πλήρη είσοδο της Χιλιετηρίδος.»

10. Από το 1920 και έπειτα ποια γεγονότα έγιναν σαφή σχετικά με την τάξι αυτή;

¹⁰ Στο τεύχος της 15ης Ιανουαρίου 1920, (σελίδες 21-28, στην Αγγλική), σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Αριστείς—Αρχαίοι και Νεώτεροι», Η Σκοπιά εξήτασε το ζήτημα των «νεωτέρων αριστέων» σύμφωνα με την πληροφορία και τα στοιχεία που ήσαν τότε διαθέσιμα, και είπε «Όχι!» για μια τέτοια τάξι. Αλλά αυτό έγινε δεκαπέντε χρόνια πριν από τη φανέρωσι της ταυτότητος του «πολλού όχλου» που συμβολίζεται στην Αποκάλυψι 7:9-17. Αυτό έγινε χρόνια προτού μέλη του μεγάλου αυτού πλήθους των «άλλων προβάτων» αρχίσουν να συρρέουν στο πλευρό του πνευματικού υπολοίπου. Αυτό έγινε χρόνια προτού εκτιμηθή ότι ήταν κατάλληλο γι’ αυτό το μεγάλο πλήθος να αφιερωθή πλήρως στον Θεό μέσω του Χριστού. Αλλά εκείνοι που ανήκουν ήδη σ’ αυτό το αυξανόμενο μεγάλο πλήθος, έχουν αφιερωθή, καθώς γνωρίζομε, τόσο πλήρως στον Θεό μέσω του Χριστού όσο και το πνευματικό υπόλοιπο. Όπως και το υπόλοιπο, έχουν συμβολίσει αυτή την αφιέρωσί τους με το ‘εν ύδατι’ βάπτισμα. Και από τότε έχουν καταβάλει προσπάθειες να αποδείξουν γνησία την αφιέρωσί τους με το να πράττουν το θέλημα του Θεού και να υποβάλλουν τον εαυτό τους στις ευθύνες των μαρτύρων του Ιεχωβά.

11. Ως προς την πίστι πώς παραβάλλονται αυτοί με τους πιστούς των αρχαίων χρόνων;

¹¹ Είναι άραγε αυτοί άνδρες και γυναίκες πίστεως όπως ο Άβελ, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Αβραάμ και η Σάρρα; Μάλιστα, και έχουν προχωρήσει πιο πέρα σε πίστι από εκείνους των αρχαίων χρόνων. Οι παλαιοί εκείνοι άνθρωποι απλώς απέβλεψαν με πίστι στον μέλλοντα να έλθη Χριστόν, το Σπέρμα του Αβραάμ. Αλλά αυτά τα σημερινά «άλλα πρόβατα» έχουν πραγματικά δεχθή τον Ιησούν ως τον Μεσσία τον Σωτήρα και Βασιλέα τους. Πολλοί δίκαιοι και βασιλείς των Αρχαίων χρόνων επεθύμησαν να ιδούν τα πράγματα που βλέπουν και ακούουν τώρα αυτά τα «άλλα πρόβατα». Σήμερα, αντί να υποδεικνύουν στο αόριστο μέλλον τη Βασιλεία, τα πρόβατα αυτά διακηρύττουν ότι η Βασιλεία πραγματικά ιδρύθη και πρόκειται τώρα να εισαγάγη τον νέο κόσμο.—Ματθαίος 13:17.

12. Υπέφεραν αυτοί για την πίστι τους όπως εκείνοι των αρχαίων χρόνων; Έχουν ήδη όλα τελειώσει γι’ αυτούς;

¹² Αλλά έχουν άραγε υποφέρει αυτά τα άλλα πρόβατα για την πίστι των ως μαρτύρων του Ιεχωβά όπως οι επιδοκιμασμένοι εκείνοι άνδρες και γυναίκες των αρχαίων χρόνων; Τάχα «εδοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγας, έτι δε και δεσμά και φυλακήν»; Ελιθοβολήθησαν, απέθαναν με σφαγήν μαχαίρας, περιεπλανήθησαν με δέρματα ζώων, υστερήθησαν, εθλίβησαν, εκακουχήθησαν, επλανήθησαν σε ερημίες και όρη και σπήλαια και στις τρύπες της γης; (Εβραίους 11:36-38) Μήπως δεν ενήργησε αυτός ο ίδιος παλαιός κόσμος όχι αξίως των συγχρόνων αυτών μαρτύρων του Ιεχωβά; ΥΠΑΡΧΟΥΝ οι εκθέσεις των προσφάτων αυτών ετών. Συμβουλευθήτε τις εκθέσεις αυτές. Η απόδειξις είναι ήδη συντριπτική! Αλλά θα υπάρξη ακόμη πολλή κατάδειξις πίστεως και ακεραιότητος, πολλή ακόμη μαρτυρία, πολλά ακόμη έντονα παθήματα, προτού βαδίσουμε νικηταί μέσα στον νέο κόσμο. Αυτά, λοιπόν, τα σημερινά «άλλα πρόβατα» αποδεικνύονται πράγματι γνήσιοι μάρτυρες του Υψίστου Θεού, όπως οι πιστοί προγενέστεροι απ’ αυτούς των προχριστιανικών χρόνων αλλά πρέπει ακόμη να αποδείξουν την πλήρη αφοσίωσί τους ως το τέλος, κατά τη διάρκεια του καιρού που απομένει ακόμη ως τον Αρμαγεδδώνα και την ένδοξη γέννησι του νέου κόσμου.

13. Λέγει ο Ψαλμός 45:16 ότι μόνο οι «πατέρες» θα γίνουν «άρχοντες»; Ποια είναι η σημασία του εδαφίου;

¹³ Εκείνοι που εκδηλώνουν την πίστι τους και την ακεραιότητά τους στο πλήρες, θα γίνουν τέκνα του Βασιλέως Ιησού Χριστού, του Αιωνίου Πατρός, εξίσου με τους πιστούς αρχαίους άνδρας που προηγήθησαν του Χριστού. Αφού εκδηλώνουν παρόμοια πίστι, δεν υπάρχει τίποτε που να υποστηρίζη Γραφικώς ότι ο Θεός δεν θα λάβη τόσα από αυτά τα «άλλα πρόβατα» όσα χρειάζεται για να τα κάνη «άρχοντας επί πάσαν την γην». Όταν εξετάζωμε τον Ψαλμό 45:16, βλέπομε ότι δεν λέγει ότι μόνο εκείνοι που ήσαν επίγειοι «πατέρες», του κεχρισμένου Βασιλέως του Ιεχωβά θα είναι τα τέκνα που αυτός θα καταστήση ορατούς επίγειους άρχοντας για ν’ αντιπροσωπεύουν την ουράνια Βασιλεία. Δίνοντας την έννοια, η μετάφρασις Μόφφατ της Αγίας Γραφής αποδίδει ως εξής το εδάφιο 16 του Ψαλμού 45: «Τα τέκνα σου θα βαδίσουν στον τόπο των πατέρων σου, και θα εγερθούν για να είναι άρχοντες σε όλη τη γη.» Η Ρωμαιοκαθολική Γαλλική μετάφρασις του Κραμπόν το αποδίδει: «Τα τέκνα σου θα λάβουν τη θέσι των πατέρων σου· θα τα καταστήσης άρχοντας σε όλη τη γη.» Η Ρωμαιοκαθολική Ισπανική μετάφρασις του Νάκαρ-Κολούγκα το αποδίδει όμοια.a

14. Πώς εφαρμόζεται ο Εβραϊκός όρος Σαρ, και τι επομένως φανερώνει για τους πιστούς ως προς τις μέλλουσες ευκαιρίες;

¹⁴ Και όταν εξετάζωμε αυτόν τον όρο άρχων (στα Αγγλικά prince), που μεταφράζεται από την Εβραϊκή λέξι Σαρ (θηλυκό Σάρρα), βλέπομε ότι δεν εφαρμόζεται πάντοτε και κατ’ ανάγκην στον υιό ενός βασιλέως, σ’ έναν άρχοντα βασιλικής καταγωγής που λαμβάνει μια επίσημη κρατική θέσι ή γίνεται κυβερνητικός αξιωματούχος. Σημαίνει τον πρώτον, πρωτεύοντα ή πρυτανεύοντα σε οποιαδήποτε τάξι, την κεφαλή οποιασδήποτε ομάδος ή ομίλου. Στην Αγία Γραφή, λοιπόν, ο Εβραϊκός αυτός όρος Σαρ, που μεταφράζεται μερικές φορές άρχων (prince), εφαρμόζεται ακόμη και στον ίδιον τον Ιησούν, στον αρχάγγελον Μιχαήλ, σε άρχοντας των φυλών του Ισραήλ, σε άρχοντας των επαρχιών, σε διοικητάς πόλεων, και σε αρχηγούς ή επικεφαλής της φρουράς, σε αρχηγούς χιλιάδων, εκατοντάδων, πεντηκοντάδων, δεκάδων. Επομένως, το να καταστούν άρχοντες—με τη σημασία της Εβραϊκής λέξεως Σαρ—στην κοινωνία του νέου κόσμου, στην «νέαν γην», παρέχει στους πιστούς αυτούς μια ποικιλία ευκαιριών υπηρεσίας με ευθύνες ποικίλων βαθμών και θα υπάρχουν πολλά τέτοια προνόμια. Στη νέα γη δεν θα προσφωνούνται με τον τίτλο μπροστά από το όνομά τους, όπως «Πρίγκιψ Κάρολος», «Πρίγκιψ Αβραάμ», «Πρίγκιψ Αλβέρτος» κλπ. Όχι· θα ζούμε τότε κάτω από μια ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ κυβέρνησι. Ζούμε τώρα κάτω από τη θεία αυτή κυβέρνησι, και δεν έχομε κάτι σαν αυτούς τους τίτλους τώρα στη θεοκρατική οργάνωσι. Θα ήταν, λοιπόν, ασυνεπές να νομίζωμε ότι θα έχωμε κάποιες τέτοιου είδους μορφές προσφωνήσεως τότε. Αλλά όπως ακριβώς τώρα μπορούμε να αναφερώμεθα στους αξιωματούχους ως υπηρέτας ή διευθυντάς της Εταιρίας, δυνατόν να αναφερώμεθα τότε σ’ αυτούς ως σαρίμ (άρχοντας) με την Εβραϊκή έννοια της λέξεως. Παν ό,τι έχομε να πούμε τώρα είναι ότι εκείνα τα «άλλα πρόβατα», στα οποία εδόθησαν θέσεις ευθύνης στη σημερινή ορατή θεοκρατική οργάνωσι, έστω και αν εποπτεύουν απλώς έναν όμιλο από δέκα άτομα που συναντώνται για Γραφική μελέτη και ενωμένη υπηρεσία στη γειτονική περιοχή, πρέπει να προσέχουν καλά για το πώς ανταποκρίνονται στις ευθύνες των τώρα. Θυμηθήτε τον κανόνα που εξετέθη από τον Ιησούν: «Ο εν τω ελαχίστω πιστός, και εν τω πολλώ πιστός είναι.» (Λουκάς 16:10) Μόνο αν αποδειχθήτε πιστός σ’ εκείνο που σας είναι εμπιστευμένο τώρα σ’ αυτόν τον παλαιό κόσμο που παρέρχεται, θα έχετε την πιθανότητα να γίνετε ένας άρχων στη νέα γη μαζί με τους αναστημένους πιστούς μάρτυρας των αρχαίων χρόνων προ Χριστού.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΝΑΔΥΣΙ

15. Γιατί ζούμε τώρα διαφορετικά από την κοινωνία του κόσμου τούτου:

¹⁵ Ένδοξες, λοιπόν, είναι οι προσδοκίες για όλους εμάς που εξακολουθούμε να είμεθα πιστοί. Δυνάμει της νέας διαθήκης του Θεού μέσω του Χριστού βρισκόμαστε ήδη ανάμεσα σε νέα συστήματα πραγμάτων. Αλλά προχωρούμε προς νεώτερα συστήματα πραγμάτων που θα προκύψουν από την αναδημιουργία ενός ολοκλήρου κόσμου δικαιοσύνης, με νέους ουρανούς και νέαν γην. Δεν αποτελούμε μέρος του παλαιού αυτού κόσμου και δεν αναμιγνυόμεθα στις υποθέσεις του. Το γεγονός αυτό πιστοποιεί ότι τελούμε υπό το σύστημα της νέας διαθήκης και ότι προοριζόμεθα για τον νέο κόσμο. Το ότι ο Ιεχωβά Θεός πολιτεύεται μαζί μας μ’ αυτόν τον τρόπο αποτελεί πρόσθετη απόδειξι ότι ο νέος κόσμος είναι εν προόδω. Ο Θεός δεν μας προετοιμάζει τώρα χωρίς αντικειμενικό σκοπό. Όχι· αλλά έχει ένα νέο κόσμο αποταμιευμένο για μας. Γνωρίζοντας τι είναι πολύ πλησίον, ο Θεός ετοιμάζει τώρα μια κοινωνία ενός νέου κόσμου. Ιδού γιατί ζούμε διαφορετικά, ως λαός που δεν ανήκει στην κοινωνία του παλαιού αυτού κόσμου. Ο Θεός δεν προετοιμάζει μόνο το υπόλοιπο του πνευματικού του Ισραήλ ως μέλη της ουρανίου βασιλείας των νέων ουρανών. Προετοιμάζει επίσης τους καλής θελήσεως συντρόφους μας, το μεγάλο πλήθος των «άλλων προβάτων», για την ορατή κοινωνία της νέας γης. Οι Παροιμίες 14:28 διακηρύττουν: «Εν τω πλήθει του λαού είναι η δόξα του βασιλέως· εν δε τη ελλείψει του λαού, ο αφανισμός του ηγεμονεύοντος.» Σύμφωνα με την αρχή αυτή, ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός, ο Άρχων της Ειρήνης, συναθροίζει τώρα ένα μεγάλο, αναρίθμητο ποίμνιο των επιγείων «άλλων προβάτων» του στην μία του ποίμνη.

16. Γιατί είναι βέβαιο ότι το υπόλοιπο και τα «άλλα πρόβατα» θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος;

¹⁶ Το υπόλοιπο και τα «άλλα πρόβατα» θα φθάσουν μαζί ασφαλώς στο νέο κόσμο, αδιάφορο πόσο απελπισμένα ο παλαιός κόσμος του Σατανά προσπαθεί να μας καταστρέψη. Δεν μπορεί να μας εμποδίση από το να επιζήσωμε της μάχης του Αρμαγεδδώνος και να εισέλθωμε στο νέο κόσμο, περισσότερο από ό,τι μπορεί να αποκλείση ή να καταστρέψη τους νέους ουρανούς και τη νέα γη. «Διότι,»—για να παραθέσωμε το Ησαΐας 66:22—«ως οι νέοι ουρανοί και η νέα γη, τα οποία εγώ θέλω κάμει, θέλουσι διαμένει ενώπιόν μου, λέγει ο Ιεχωβά, ούτω θέλει διαμένει ενώπιόν μου το σπέρμα σας και το όνομά σας.» (Α.Σ.Μ.) Το ότι τώρα ο Θεός προετοιμάζει ένα πυρήνα της κοινωνίας του νέου κόσμου ποτέ δεν θ’ αποβή εις μάτην. Σκεπασμένος από το δυνατό χέρι του Ιεχωβά στις ημέρες της οργής του εναντίον του καταδικασμένου παλαιού κόσμου, ο πυρήνας αυτός θα διέλθη τον Αρμαγεδδώνα, όπως ακριβώς ο Νώε και η οικογένεια του διήλθαν τον Κατακλυσμό, κρυμμένοι στην κιβωτό. Σεις που θα επιζήσετε του Αρμαγεδδώνος θα είσθε οι πρώτοι στον αγρό της δράσεως στην «νέαν γην».

17. Πώς θέλομε ν’ αναδυθούμε; Τι θα επακολουθήση;

¹⁷ Αλλά εκείνο που θέλομε είναι, όταν μετά τον Αρμαγεδδώνα θα αναδυθούμε από την κιβωτό της αποκρύψεώς μας, να αναδυθούμε ωργανωμένοι. Ο εχθρός δυνατόν ακόμη να ασκήση εναντίον μας τη δύναμί του και να μας διασκορπίση φυσικώς ή να μας ωθήση στην αφάνεια. Αλλά όταν αυτός θα καταστραφή στον Αρμαγεδδώνα, και εμείς θα βγούμε από τους συντριμμένους τόπους όπου μας κρατούσε, θα βαδίσωμε προς τα εμπρός ωργανωμένοι θεοκρατικά, γνωρίζοντας τις μεθόδους της οργανώσεως. Και θα προχωρήσουμε όλοι μαζί πάλι και θα εργασθούμε ως ελεύθερη κοινωνία του θεοκρατικού νέου κόσμου, σε όλη την υδρόγειο. Στον κατάλληλο καιρό το πιστό υπόλοιπο θα μεταλλαγή με θάνατο και ανάστασι και θα συναχθή στους αοράτους νέους ουρανούς, αλλά τα «άλλα πρόβατα» θα συνεχίσουν ως η νέα γη μαζί με τους ορατούς «άρχοντας». Η δικαία εκείνη «νέα γη» θα αυξήση από αυτόν τον μικρόν πυρήνα ώσπου να περιλάβη όλους τους νεκρούς που θ’ αναστηθούν απ’ τους τάφους και που θα υπακούσουν στη Βασιλεία. Όταν η Βασιλεία θα έχη εκπληρώσει τον σκοπό του Θεού για το ανθρώπινο γένος στο τέλος των χιλίων ετών, τότε η διάταξις αυτή θα τελειώση. Τότε νέα συστήματα πραγμάτων θα ακολουθήσουν, για την ευχαρίστησι και την ευλογία του πιστού ανθρωπίνου γένους της νέας γης σε όλη την αιωνιότητα.—1 Κορινθίους 15:24-28.

18. Ποια, λοιπόν, είναι η απόφασίς μας από τώρα και στο εξής;

¹⁸ Με τις εξυψωτικές αυτές προσδοκίες τόσο πλησίον μας, ας διατηρήσωμε θεοκρατική οργάνωσι και ο Θεός ας εξακολουθήση να τη βελτιώνη ως μια κοινωνία του νέου κόσμου. Ποτέ να μην κυττάξωμε πίσω σ’ αυτά τα σύγχρονα Σόδομα, για τα οποία επιφυλάσσεται καταστροφή· αλλ’ ας κρατήσωμε τα πρόσωπά μας προς τα εμπρός με πλήρη πίστι. Εμπρός, λοιπόν, σταθερά, όλοι εμείς μαζί, ως κοινωνία του νέου κόσμου!

[Υποσημειώσεις]