Μια Εκδήλωσις του Θριάμβου Του

1, 2. Πώς εκείνοι που κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της Βασιλείας» διαφέρουν από εκείνους που καπηλεύονται τον Λόγον του Θεού;

ΜΗΠΩΣ κανείς ερωτά με τα λόγια του Παύλου: «Και προς ταύτα τις είναι ικανός;» Σε τούτο μπορούμε ν’ απαντήσωμε: «Εμείς είμεθα!» όχι από υπερηφάνεια, αλλ’ από ευγνώμονα κατανόησι της ευνοίας του Ιεχωβά προς εμάς. Δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε ποιο είναι το αποτέλεσμα σ’ εμάς όταν αυτός μας διορίζη στην υπηρεσία του και μας εκπαιδεύη μέσω της θεοκρατικής του οργανώσεως υπό τον Χριστόν. Είναι αλήθεια ότι προσφέρομε στους ανθρώπους Γραφικά έντυπα, τη Γραφή την ίδια και βιβλία, βιβλιάρια, περιοδικά και φυλλάδια που εξηγούν τη Γραφή κάτω από τη διαφώτισι και καθοδηγία του πνεύματος του Ιεχωβά· και δεχόμεθα συνεισφορές από ιλαρούς δότας για την υποστήριξι του Γραφικού εκπαιδευτικού έργου. Αλλ’ αυτό δεν μας καθιστά καπηλευτάς του Λόγου του Θεού. Πολλοί θρησκευτικοί και εμπορικοί άνθρωποι καπηλεύονται τον Λόγον του, αλλ’ αυτοί δεν ανήκουν στην κοινωνία του Νέου Κόσμου, επειδή ζητούν ν’ αποκτήσουν ιδιοτελές, προσωπικό κέρδος από τον χειρισμό του Λόγου του Θεού. Όταν κάποιος παρουσιάζη τον Λόγον του Θεού από ένα τέτοιο ελατήριο, δεν είναι ειλικρινής διαδίδοντας τον άγιον αυτόν Λόγον. Αλλ’ αφού εμείς δεν έχομε εμπορικούς σκοπούς υπ’ όψιν, είμεθα ειλικρινείς όταν χειριζώμεθα τον Λόγον του Θεού. Η επιθυμία της καρδιάς μας ενώπιον του Ιεχωβά Θεού είναι απλώς να κάμωμε την οσμήν της γνώσεώς του αισθητή μέσω ημών παντού όπου πηγαίνομε, για να γλυκάνη τη ζωή όλων των ατόμων, των οποίων η ζωή έγινε πικρή από την καταδυνάστευσι του Σατανά και των ψευδών θρησκειών, και τα οποία θέλουν να είναι πρόβατα του Ποιμένος-Βασιλέως του Ιεχωβά, του Ιησού Χριστού, και να παραμένουν στην ποίμνη του.

² Αυτή η γνώσις δεν θα μπορούσε να διαχυθή σ’ αυτούς αν ο Θεός δεν απέστελλε εκείνους που έχει εξαρτίσει με την ορθή γνώσι του. Επειδή μας έδωσε αυτή τη γνώσι που αποπνέει ευωδία και έτσι μας επεφόρτισε με την ευθύνη να μην κρατήσωμε αυτή τη γνώσι για τον εαυτό μας, μας έχει αποστείλει. Έχομε, λοιπόν, αυτή την ουσιώδη αρμοδιότητα από τον Θεό να είμεθα οι απεσταλμένοι του. Γνωρίζομε ότι μας παρατηρεί στο δρόμο που μας αποστέλλει· είμεθα κάτω από την όρασί του, και θέλομε ν’ αρέσωμε σ’ αυτόν και να κερδίσωμε την επιδοκιμασία του με τον τρόπο που ενεργούμε και με τη χρήσι που κάνομε αυτού του δώρου της γνώσεως που προέρχεται απ’ αυτόν. Απ’ την καρδιά μας δεν θέλομε να είμεθα καπηλευταί του Λόγου του Θεού. Δεδομένου ότι όποιος καπηλεύεται, δεν μπορεί παρά να είναι δούλος του Διαβόλου, έπεται ότι ένας που καπηλεύεται τον Λόγον του Θεού είναι δούλος του Διαβόλου· το να καπηλεύεται δε κανείς οτιδήποτε είναι πάρα πολύ κάτω από την αξιοπρέπεια και την υψηλή τιμή του να είναι στη θριαμβευτική ακολουθία του Υψίστου Θεού, ειλικρινώς απολαμβάνοντας την ευχαρίστησι και το προνόμιο να μοιράζεται ανιδιοτελώς τον Λόγον του με άλλους και να κάνη αισθητή σ’ αυτούς την οσμή της γνώσεώς του. Αν έχωμε κοινωνία με τον Χριστό, πρέπει να χειριζώμεθα έτσι τον Λόγον του Θεού, και θέλομε να παραμείνωμε στην κοινωνία του. Δεν θέλομε να έχωμε κοινωνία με τους θρησκευτικούς καπηλευτάς.

3. Γιατί, όπως ο Παύλος, κηρύττομε;

³ Είμεθα, λοιπόν, αληθινά κατάλληλοι για να συμμετάσχωμε στους ένδοξους θριάμβους του αγγέλματος της Βασιλείας σ’ αυτή την ημέρα της προελάσεως του Ιεχωβά στον μέγιστον θρίαμβο του δια του Χριστού. Για τούτο, όπως ο Παύλος, «ως από Θεού, κατενώπιον του Θεού, λαλούμεν εν Χριστώ» το άγγελμα της Βασιλείας.—2 Κορ. 2:17.

4. Ποιο πρόσθετο βοήθημα για αποτελεσματικό κήρυγμα επρομήθευσε τώρα ο Ιεχωβά;

⁴ Ως ανταμοιβή για το ότι κάνομε παντού αισθητή την ευωδία της γνώσεώς Του έως τώρα, και για να βοηθηθούμε στο να εξακολουθήσωμε ν’ αποπνέωμε περαιτέρω αυτήν την ‘οσμήν ζωής δια ζωήν’, ο Ιεχωβά Θεός μάς έδωσε τώρα τον δεύτερο τόμο της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου των Εβραϊκών Γραφών». Έτσι η υπόσχεσις που εδόθη στο Στάδιο Γιάγκη στη διεθνή συνέλευσι του 1950, όταν ετέθη σε κυκλοφορία η Μετάφρασις Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, βρίσκεται τώρα κατά ένα βήμα πλησιέστερα προς την τελεία της εκπλήρωσι.

5, 6. Με ποια πράξι διαχωρισμού μάς εξυπηρέτησε η Εταιρία στο 1955 όσον αφορά τον 2ον Τόμον των Μεταφρασμένων Εβραϊκών Γραφών, καλύτερα από ό,τι είχε δείξει στη σελίδα 27 του 1ου Τόμου (που εξεδόθη το 1953);

⁵ Επειδή έφθασαν γοργά αυτές οι περιφερειακές συνελεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά του 1955, ο περιωρισμένος χρόνος δεν επέτρεψε να περιέχη αυτός ο 2ος Τόμος των μεταφρασμένων Εβραϊκών Γραφών, όπως αρχικά προεβλέπετο, και τα ποιητικά βιβλία του Ιώβ, των Ψαλμών, των Παροιμιών, του Εκκλησιαστού και του Άσματος του Σολομώντος. Τα βιβλία αυτά της Γραφής θα πρέπει να περιληφθούν στον επόμενο τόμο, έναν ξεχωριστό τόμο που θα περιέχη μόνον αυτά. Επειδή, όμως, η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά επιθυμούσε διακαώς να θέση σε κυκλοφορία ένα ακόμη μέρος της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών, επήρε ευγνώμονα ό,τι είχε έτοιμο η Επιτροπή Μεταφράσεως Νέου Κόσμου της Γραφής και η επιτροπή επροθυμοποιήθη να το θέση σε κυκλοφορία. Το αποτέλεσμα ήταν η έκδοσις ενωρίτερα από ό,τι προεβλέπετο αυτής της μεταφράσεως των βιβλίων των Εβραϊκών Γραφών από 1 Σαμουήλ μέχρι και του βιβλίου της Εσθήρ, ως 2ου Τόμου της σειράς. Αντί ν’ απογοητευθούμε επειδή ο 2ος τόμος δεν περιέχει και τα δεκατέσσερα βιβλία της Γραφής που αρχικά προεβλέψαμε, μπορούμε να χαίρωμε ότι η επιτροπή μέσω της Εταιρίας Σκοπιά δεν μας έκαμε να περιμένωμε περισσότερο για να λάβωμε τη μετάφρασι των εννέα βιβλίων από το Πρώτον Σαμουήλ ως την Εσθήρ.

⁶ Η έκδοσις αυτού του προσθέτου τόμου της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου της Γραφής αντιπροσωπεύει ένα περαιτέρω θρίαμβο του αγγέλματος της Βασιλείας του Ιεχωβά. Έως τώρα η επιτροπή της μεταφράσεως κατηγορήθη για κάθε είδους ταπεινά ελατήρια και αξιοκαταφρόνητη τακτική και πτωχή μάθησι από τους θρησκευτικούς εχθρούς, από τους καπηλευτάς του Λόγου του Θεού· αλλ’ η Επιτροπή Μεταφράσεως Νέου Κόσμου της Γραφής εκράτησε στο νου την υπόσχεσί της. Εμπιστεύθηκε στον μέγαν Συγγραφέα της Βίβλου και επροχώρησε απτόητη από όλη την δυσμενή κριτική, τον χλευασμό και την κατάκρισι του κόσμου τούτου και παρήγαγε τον παρόντα τόμον. Δεν σκοπεύει να σταματήση με τον τόμον αυτόν, αλλά να προχωρήση, καθώς επιτρέπουν ο χρόνος και η ευκαιρία σύμφωνα με τον θείον χρονικόν προγραμματισμό μεταξύ του τωρινού καιρού και του Αρμαγεδδώνος ώσπου να εκδοθή και ο τελευταίος τόμος.

7, 8. Γιατί η περίοδος της ιστορίας που καλύπτεται από τον 2ον Τόμον αξίζη την πιο στοχαστική μας μελέτη τώρα; και με την έκδοσι και τη διανομή του 2ου Τόμου, τι βοηθούμε να γίνη εντονώτερα αισθητό;

⁷ Στα περιεχόμενά του ο νέος τόμος διαλαμβάνει τον καιρό της θεοκρατικής βασιλείας του Ισραήλ με όλη την τυπική της σημασία, ως την αποκατάστασι του ναού του Ιεχωβά και την ανοικοδόμηση των τειχών της Ιερουσαλήμ μετά την ανατροπή της Βαβυλώνος, με όλη την τυπική σημασία των γεγονότων αυτών, της οποίας τυπικής ιστορίας μέγα μέρος βρίσκει την εκπλήρωσί του σ’ εμάς που ζούμε σήμερα από το 1914. Συνεπώς η περίοδος αυτή της πολιτείας του Ιεχωβά προς τον τυπικό του λαό αξίζει την πιο στοχαστική μας μελέτη τώρα, και αυτό με την πιο πιστή μετάφρασι. Η Εταιρία Σκοπιά έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτόν τον νέο τόμο της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου και θα παραθέτη άφθονες περικοπές απ’ αυτόν στις μελλοντικές της εκδόσεις. Ευχαριστούμε τον Πρωτουργόν και Εμπνευστήν της Βίβλου γι’ αυτόν τον 2ον Τόμο των μεταφρασμένων Εβραϊκών Γραφών. Τον θέτομε σε κυκλοφορία με την αίσθησι ότι αποδίδεται τιμή σ’ Αυτόν.

⁸ Εκδίδοντάς τον η Εταιρία αισθάνεται ό,τι περίπου και ο ιερεύς Έσδρας, ο οποίος, όπως τον ονομάζει αυτός ο 2ος Τόμος, ήταν «αντιγραφεύς του νόμου του Θεού των ουρανών». (Έσδρας 7:12, 21, ΜΝΚ) Με το να εκδίδωμε αυτόν τον 2ον Τόμον και με το να συμμετέχετε στη διανομή του στους Αγγλόφωνους αναγνώστας, βοηθούμε όλοι μαζί να γίνη εντονώτερα αισθητή η ευωδία της γνώσεως του Θεού σε κάθε τόπο. Όπως ο Πρωθυπουργός Μαροδοχαίος, υποστηριζόμενος από την Εσθήρ, την βασίλισσα της Περσικής αυτοκρατορίας που εθριάμβευσε εναντίον της αρχαίας Βαβυλώνος, έτσι και το κεχρισμένο υπόλοιπο του βασιλικού ιερατείου του Ιεχωβά εργάζεται εξακολουθητικά για ν’ αποδειχθή όπως περιγράφεται στα τελευταία λόγια του 2ου Τόμου της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου, ‘ευχάριστον εις το πλήθος των αδελφών του, εργαζόμενον δια το καλόν του λαού του και λαλούν ειρήνην εις όλον το σπέρμα του.’—Εσθήρ 10:3, ΜΝΚ.