Ενοποίησις Όλου του Ανθρωπίνου Γένους υπό τον Δημιουργόν Του

Αυτό το κύριον άρθρον που πρόκειται να διαβάσετε έχει ειδικό ενδιαφέρον. Είναι η δημοσία ομιλία που ο Ν. Ο. Νορρ, πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας, δίδει τώρα σε ακροατήρια των μεγαλυτέρων πόλεων του νοτιοδυτικού Ειρηνικού και της Άπω Ανατολής στη διάρκεια της περιοδείας του δέκα εβδομάδων, που άρχισε στις 29 Φεβρουαρίου του έτους αυτού και περιλαμβάνει τη Χαβάη, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ινδονησία, την Ταϊλάνδη, την Ινδοκίνα, τις Φιλιππίνες Νήσους, τη Φορμόζα, τη Νότιο Κορέα και την Ιαπωνία, καθώς και την Αλάσκα. Διαβάστε το άρθρο αυτό και ιδέτε πόσο κατάλληλο είναι το άγγελμά του για όλους μας.

1. Ως μια ανθρώπινη οικογένεια πώς πρέπει να είναι όλο το ανθρώπινο γένος, αλλά ποια είναι η πραγματική του κατάστασις;

ΟΛΟ το ανθρώπινο γένος πρέπει να είναι ένα! Όλο το ανθρώπινο γένος πρόκειται να ενοποιηθή. Ευτυχισμένος θα είναι εκείνος ο καιρός! Θα σημαίνη πολύ περισσότερα από τη σύνδεσι του ανθρωπίνου γένους μέσω ταξιδιών και μέσων επικοινωνίας και διεθνών συμμαχιών. Ποτέ προηγουμένως δεν συνεδέθη τόσο στενά το ανθρώπινο γένος με τέτοια μέσα όσο τώρα. Και όμως ποτέ το ανθρώπινο γένος δεν ήταν τόσο σοβαρά διηρημένο όσο τώρα. Μιλούμε για την «ανθρώπινη οικογένεια», αλλά δεν ενεργούμε σαν μια ανθρώπινη οικογένεια. Σε κάθε επίπεδο της ανθρωπίνης κοινωνίας και σε κάθε πεδίον δράσεως και σκέψεως συναντούμε διαφορές, όπως φυλετικές διαφορές, εθνικές διαφορές, θρησκευτικές διαφορές, γλωσσικές, χρηματικές, κοινωνικές, διαφορές παραδόσεων, και άλλες. Τα αποτελέσματα των διαφορών αυτών υπήρξαν τόσο καταστρεπτικά, ώστε εύγλωττα συνηγορούν υπέρ της ταχείας ενοποιήσεως όλου του ανθρωπίνου γένους μ’ έναν αληθινό τρόπο.

2. Σύμφωνα με τον ασφαλή κανόνα που εξετέθη από τον Χριστιανόν διδάσκαλον Ιησούν, τι θα συμβή αν συνεχισθή η διηρημένη κατάστασις του ανθρωπίνου γένους;

² Από τις πολλές διαιρετικές επιρροές το ανθρώπινο γένος σταθερά κατατεμαχίζεται. Δεν είναι παράδοξο ότι οι ηγέται του κόσμου ανησυχούν σοβαρά για την έλλειψι ενότητος και ζητούν να ενώσουν το ανθρώπινο γένος προτού κατατεμαχισθούμε ακόμη περισσότερο από ατομικές και υδρογονικές βόμβες. Τελευταίως, ένας θρησκευτικός κληρικός είπε ότι η μεγάλη αμαρτία της ανθρωπίνης κοινωνίας είναι ο «κατατεμαχισμός». Φαίνεται να υπάρχη κάποια δύναμις που προσπαθεί να κάμη το ανθρώπινο γένος να διαχωρίζεται προς κάθε διεύθυνσι, έτσι ώστε έχομε πλησιάσει στην κατάστασι πραγμάτων που προελέχθη από τη Χριστιανική βίβλο, οπότε ‘η χειρ εκάστου ανθρώπου θέλει είσθαι κατά του πλησίον αυτού’. (Ζαχ. 14:13· Ησ. 19:2) Το ανθρώπινο γένος έχει παραδοθή ελεύθερα στην καταστρεπτική ιδιοτέλεια σήμερα, και αυτή δεν μπορεί πια να χαλιναγωγηθή από το ανθρώπινο πνεύμα. Η συνέχισις και η εξάπλωσις της διαιρέσεως σε όλη τη γη πρέπει να τερματισθή αργότερα σ’ ένα μόνο μεγαλειώδες αποτέλεσμα. Ο Ιησούς, ο μέγας Χριστιανός διδάσκαλος, είπε ότι αν ένα έθνος διαιρεθή καθ’ εαυτού, ερημούται, και αν μια πόλις ή οικία διαιρεθή καθ’ εαυτής, δεν θα σταθή· και αν ο Σατανάς ή Διάβολος διαιρεθή καθ’ εαυτού, πώς μπορεί να σταθή η βασιλεία του; (Ματθ. 12:25, 26) Αυτή η αρχή, ή κανών ενεργείας, μπορεί να είναι απλή, αλλά η ιστορία την αποδεικνύει αληθινή. Το ανθρώπινο γένος, λοιπόν, διηρημένο εναντίον του εαυτού του δεν μπορεί να εξακολουθήση να υπάρχη.

3. Ποιο είναι πραγματικά το αποτέλεσμα των ανθρωπίνων σχεδίων για την ενοποίησι του ανθρωπίνου γένους;

³ Οι άνθρωποι ζητούν να γεφυρώσουν το μεγάλο ρήγμα με διάφορα σχέδια που προτείνουν. Αλλά κυττάξτε αυτά τα σχέδια! Υπάρχουν μεγάλες διαφορές και μεταξύ τους ακόμη, και αυτή η ίδια η ασυμφωνία των ανθρωπίνων σχεδίων για την ενοποίησι του ανθρωπίνου γένους είναι διαιρετική στο αποτέλεσμά της. Από το 1918 το ολοκληρωτικό σχέδιο προωθήθη σε μια προκλητική θέσι και επροξένησε βαθιά διαίρεσι μεταξύ των ανθρώπων.

4. Ποιο είναι ένα από τα παλαιότερα ολοκληρωτικά θρησκευτικά συστήματα, και έχει αλλάξει τον τελικό του αντικειμενικό σκοπό;

⁴ Η ολοκληρωτική πολιτική διακυβέρνησις μπορεί να είναι πρόσφατη, αλλά υπήρξε επί μακρόν ολοκληρωτική θρησκευτική διακυβέρνησις. Υπάρχουν θρησκευτικά συστήματα που είναι ολοκληρωτικά στη διακυβέρνησί τους. Η ιστορία δείχνει ότι ένα από τα αρχαιότερα είναι το Ρωμαιοκαθολικό θρησκευτικό σύστημα. Από τους εκπροσώπους του διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι η σωτηρία όλου του ανθρωπίνου γένους βασίζεται στην υπακοή κάθε ανθρώπου στον πάπα της Πόλεως του Βατικανού. Επειδή θεωρεί ότι είναι το μόνο μέσον ανθρωπίνης σωτηρίας, το θρησκευτικό αυτό σύστημα έχει αναλάβει το πρόγραμμα της κατακτήσεως του κόσμου. Σήμερα, έπειτα από όλη την αποτυχία του να κατακτήση, δεν έχει αλλάξει τον τελικό του σκοπό—τον παγκόσμιο Καθολικισμό—όπως και τα Ρωσικά Σοβιέτ δεν έχουν αλλάξει τον τελικό τους αντικειμενικό σκοπό—τον παγκόσμιο κομμουνισμό.

5. Πώς ενήργησαν τα ολοκληρωτικά θρησκευτικά συστήματα για να επιφέρουν θρησκευτική ενότητα, αλλά με ποια επιτυχία;

⁵ Τα ολοκληρωτικού τύπου θρησκευτικά συστήματα δεν μπορούν μόνα των να κρατήσουν τον κόσμο υπό τον έλεγχο των με αυστηρώς θρησκευτικά μέσα. Χρειάσθηκε να επικαλεσθούν τον ισχυρόν βραχίονα του πολιτικού κράτους για να επιβάλουν εξωτερική αρμονία των ανθρώπων με τις θρησκευτικές των ιδέες, διδασκαλίες και απαιτήσεις. Εκεί που οι ολοκληρωτικοί αυτοί θρησκευόμενοι έχουν μαζί τους την πλειονότητα, αυτή η χρήσις δυνάμεως κατέληξε σε άσκησι μισαλλοδοξίας· αλλά εκεί που έχουν μαζί τους τη μειονότητα ζητούν ανεξιθρησκεία και παρακαλούν γι’ αυτήν και την απαιτούν. Μόλις υπερισχύσουν, κάνουν κατάχρησι της δυνάμεώς των και της θέσεώς των και ασκούν οι ίδιοι μισαλλοδοξία και όλες τις άλλες μεθόδους για την αφαίρεσι της θρησκευτικής ελευθερίας από τους άλλους. Όμως ενότης δεν ήλθε μ’ αυτό τον τρόπο.

6. Ποια είναι η στάσις της Ανατολής και της Δύσεως καθώς και της θρησκείας όσον αφορά το τι είναι ή σημαίνει δημοκρατία;

⁶ Ένα σύστημα αντίθετο προς την ολοκληρωτική διακυβέρνησι είναι η λεγόμενη «δημοκρατία». Τι είναι δημοκρατία; Υπάρχουν πολλοί ορισμοί της δημοκρατίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και άλλες Δυτικές χώρες έχουν τον δικό τους ορισμό. Η Ρωσία και οι δορυφόροι της έχουν δικό τους ορισμό για το τι είναι πραγματική δημοκρατία, τι είναι, δηλαδή, «κυβέρνησις του λαού». Λόγου χάριν, στη συνοριακή ακριβώς γραμμή που διαιρεί το Βερολίνο μεταξύ Ανατολής και Δύσεως προς τη Ρωσική πλευρά υπάρχει ένα σήμα που λέγει, «Αρχή του Δημοκρατικού Τομέως του Μείζονος Βερολίνου.» Υπάρχει, επομένως, μεγάλη σύγχυσις στον ορισμό της ιδίας λέξεως. Μπορεί, λοιπόν, ένας όμιλος να μιλή για «δημοκρατία» και ένας άλλος όμιλος να μιλή επίσης για «δημοκρατία» και όμως να εννοούν αντίθετα πράγματα. Δεν υπάρχει μόνον ο πολιτικός ορισμός της δημοκρατίας αλλά υπάρχει και ο θρησκευτικός ορισμός, ο Ρωμαιοκαθολικός ορισμός. Αν ανατρέξωμε στην Καθολική Εγκυκλοπαιδεία και διαβάσωμε το άρθρο περί δημοκρατίας, μαθαίνομε ότι στο έτος 1901 ο Πάπας Λέων ΙΓ΄ απηύθυνε μια επιστολή σε όλους τους Ρωμαιοκαθολικούς επισκόπους σε όλο τον κόσμο, στην οποία ώριζε τη δημοκρατία σύμφωνα τον Καθολικισμό. Την συνώψισε ως «Καθολική Δράσιν» και εκείνοι που λαμβάνουν μέρος στην Καθολική δράσι ωρίζοντο «Χριστιανοί Δημοκράται». Οι τελευταίες μας εφημερίδες μάς πληροφορούν ότι οι Χριστιανοδημοκράται είναι δραστήριοι στην Ευρωπαϊκή σκηνή σήμερα. Όλα αυτά δεν παράγουν δημοκρατική ενότητα.

7. Ποιο φλέγον ζήτημα είναι τώρα υπό διαμφισβήτησιν, και ποια παγκόσμια οργάνωσις τώρα προσπαθεί να συμβάλη στο να δοθή απάντησις στο ερώτημα, και πώς;

⁷ Σήμερα το φλέγον υπό διαμφισβήτησιν ζήτημα είναι: Μπορεί το ανθρώπινο γένος να ενοποιηθή κάτω από αυτά τα δύο συστήματα, το δημοκρατικό και το ολοκληρωτικό; Μπορούν αυτά τα δύο συστήματα να εξακολουθήσουν να συνυπάρχουν, να κυβερνούν συγχρόνως επάνω στη γη; Μια πολιτική προσπάθεια να διατηρηθούν μαζί είναι η οργάνωσις των Ηνωμένων Εθνών. Τα σημερινά Ηνωμένα Έθνη είναι πραγματικά ο διάδοχος μιας αποτυχίας, της ήδη θαμμένης Κοινωνίας των Εθνών. Η Κοινωνία είχε προταθή από τον Αμερικανό πρόεδρο Γούντρω Ουίλσον, αλλά ποτέ δεν ενώθηκε μ’ αυτήν η χώρα του. Στο 1955 ο αριθμός των μελών των Ενωμένων Εθνών ηυξήθη σε εβδομήντα έξη έθνη, ενώ και άλλα έθνη προσπαθούν να εισέλθουν αλλά εμποδίζονται επί πολύν καιρό με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Όλα τα έθνη μέλη εμμένουν στην εθνική κυριαρχία των, εμποδίζοντας έτσι μια ισχυρότερη ενότητα.

8. Ποια άλλα σχέδια ενοποιήσεως προτείνουν και θέτουν σε ενέργεια οι άνθρωποι;

⁸ Μερικοί, που δεν είναι ικανοποιημένοι από τα Ηνωμένα Έθνη, συνηγορούν για μια παγκόσμια κυβέρνησι, με μια παγκόσμια πρωτεύουσα και με όλο το υπόλοιπο της γης διηρημένο σε κράτη, αλλά χωρίς εθνική κυριαρχία. Για αμυντικούς και άλλους λόγους μερικοί συνηγορούν για μια ενωμένη Ευρώπη. Ομοίως, άλλοι προτείνουν Πανισλαμισμό, δηλαδή, μια ένωσι όλων των Μωαμεθανικών χωρών σ’ ένα πολιτικό σώμα. Εν τω μεταξύ, φιλοδοξία για παγκόσμια επικράτησι δημιουργεί ψυχρούς πολέμους που διεξάγονται στη μεταπολεμική περίοδο ειρήνης. Μαζί μ’ αυτούς προχωρεί μια μάχη για τον έλεγχο των διανοιών των ανθρώπων και εκσφενδονίζονται πυκνά πυρά μεγάλης προπαγάνδας που υπερβαίνουν τα σύνορα και μπαίνουν σε άλλες χώρες για να επηρεάσουν εκεί τους ανθρώπους διανοητικώς. Σε μια προσπάθεια υπερνικήσεως των γλωσσικών φραγμών μια επιτροπή γλωσσολόγων διωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη, εφεύρε τελευταίως μια νέα γλώσσα που ονομάζεται «Ιντερ-λίνγκουα».

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΔΕΙΞΕ

9, 10. (α) Τι έδειξε ο καιρός όσον αφορά το Κομμουνιστικό πείραμα; (β) Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται σήμερα το ολοκληρωτικό σύστημα;

⁹ Ο καιρός έδειξε πόσο αποτελεσματικά είναι τα διάφορα σχέδια και επινοήματα των ανθρώπων να επιφέρουν παγκόσμια ενότητα ή ολιγώτερη έλλειψι ενότητος. Απεδείχθησαν μήπως τα τριάντα οκτώ χρόνια του Κομμουνιστικού πειράματος τόσο γεμάτα από ευλογίες ώστε τώρα να θέλωμε να ενοποιηθή όλο το ανθρώπινο γένος με ολοκληρωτική διακυβέρνησι; Όχι! λέγουν εκείνοι που το γνωρίζουν όπως είναι στην πραγματικότητα. Στην πράξι αυτό δημιουργεί ένα αστυνομικό κράτος. Ως σύνολον κυριαρχείται από φόβο—φόβο από τον οποίον κατέχονται κι εκείνοι που βρίσκονται ψηλά κι εκείνοι που βρίσκονται χαμηλά. Εκείνοι που βρίσκονται ψηλά, σε θέσεις εξουσίας, φοβούνται μήπως γίνη καμμιά λαϊκή εξέγερσις με προσπάθεια ανατροπής των, και υποψιάζονται ο ένας τον άλλον. Φοβούνται την τρομερή εκκαθάρισι, ότι θα ξεκαθαρισθούν από το κόμμα εξαιτίας κάποιου ακουσίου παραπατήματος. Οι άνθρωποι που είναι κάτω από τον έλεγχό τους, βρίσκονται επίσης σε συνεχή κατάστασι φόβου ότι θα τιμωρηθούν αν δεν συμμορφωθούν με τις κατευθύνσεις εκείνων που κατέχουν την εξουσία. Η ελευθερία που διατυμπανίζεται αποδεικνύεται ότι είναι απλώς η ελευθερία να ενωθή κανείς με το Κομμουνιστικό κόμμα ή να ψηφίση τους υποψηφίους του. Έτσι επιβάλλεται μια ομοιομορφία σε όλους όσοι εξουσιάζονται· όλα τα στοιχεία, θρησκευτικό, πολιτικό, φιλολογικό, εκπαιδευτικό, δημοσιογραφικό, εμπορικό, αγροτικό, επιστημονικό, ιατρικό, κοινωνικό, θεατρικό, ναι, όλοι οι τομείς της ανθρωπίνης προσπαθείας στρατιωτικοποιούνται και κάθε τι ευθυγραμμίζεται μονολιθικά κάτω από τους ολίγους που βρίσκονται στην κορυφή. Λατρεία του κράτους απαιτείται από κάθε υπήκοόν του, αλλ’ αυτή η λατρεία του κράτους δεν αποδίδεται εκουσίως από όλους.

¹⁰ Επομένως, το ολοκληρωτικό σύστημα χρειάζεται να επιβληθή με εξαναγκασμό και βρίσκεται σε πόλεμο με κάθε δημοκρατική ατομικότητα, με τις ελεύθερες επιχειρήσεις και με την ιδιωτική κατοχή περιουσίας. Σήμερα θεωρείται ως απειλή για τον «ελεύθερο κόσμο». Το φοβούνται λόγω της επιθετικότητός του, λόγω των ανηλεών μεθόδων του, λόγω του ότι το κράτος είναι νόμος στον εαυτό του, επειδή καθορίζει τι είναι δίκαιο και τι είναι άδικο στα δικά του μάτια. Έτσι, η σημερινή ολοκληρωτική διακυβέρνησις αποτελεί την ευρεία βάσι για μια διηρημένη Ανατολή και Δύσι.

11. Ποια γεγονότα φανερώνουν την Αμερικανική δημοκρατία, και γιατί δεν υπάρχει πραγματική ενότης υπ’ αυτήν;

¹¹ Μήπως, λοιπόν, οι άνθρωποι γενικά θέλουν τη δημοκρατία; Όχι, διότι δεν είναι καλά όλα όσα βλέπουν σ’ αυτήν. Στην Αμερική, τη δημοκρατία την λυμαίνονται άνθρωποι που επιδίδονται στο δικό τους ιδιοτελές συμφέρον. Η διακυβέρνησις του λαού κατευθύνεται κακώς από πανούργους πολιτικούς και διαστρέφεται από ιδιοτελείς ανθρώπους. Ανέντιμα, ιδιοτελή συμφέροντα δράττονται της ευκαιρίας να αναλάβουν τον έλεγχο της εμπορικής ζωής. Η ελεύθερη επιχείρησις επιτρέπεται, ναι, αλλά οδηγεί σε εγκληματικόν συναγωνισμό ή σε μονοπώλια ή στον σχηματισμό διεθνών εμπορικών ενώσεων. Σε τμήματα της χώρας η ελευθερία καταπνίγεται από ανθρώπους που θεωρούν ότι αυτοί οι ίδιοι είναι ο νόμος τοπικώς. Όταν επεδίωκε την Αμερικανική Προεδρία το 1952 ο στρατηγός Αϊζενχάουερ είπε στο Σαν Λούις του Μισσούρι ότι ο «μόνος τρόπος να αποκτήσωμε μια αδιάφθορη κυβέρνησι είναι να χτυπήσωμε με πέλεκυν τη σημερινή διοίκησι στη ρίζα και στους κλάδους, και να την αντικαταστήσωμε με ‘αδιαφθόρους άνδρες και γυναίκες’». (Τάιμς της Νέας Υόρκης, 21 Σεπτεμβρίου 1952) Έφερε μήπως το πολιτικό Ρεπουμπλικανικό κόμμα του μια τέτοια αδιάφθορη κυβέρνησι αφότου αυτός έγινε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής; Ρωτήστε το Σοσιαλιστικό κόμμα! Ρωτήστε το Δημοκρατικό κόμμα! Ρωτήστε εκείνους που αναμιγνύονται στην πολιτική, και όχι εμάς. Τότε θα βρήτε την ασυμφωνία. Η δημοκρατία απομακρύνεται φοβισμένη από το κράτος του ενός κόμματος, όπως αυτό υπάρχει στις ολοκληρωτικές χώρες. Έχει αντίπαλα πολιτικά κόμματα, αλλ’ ο ανταγωνισμός αυτός αποκλείει την ανιδιοτελή, ενωμένη συνεργασία για το κοινό καλό, έτσι ώστε να μην υπάρχη πραγματική ενότης.

12, 13. (α) Τι εθεώρησαν μερικοί ότι σημαίνει, το σύνθημα «Κάμετε τον Κόσμο Ασφαλή για Δημοκρατία», αλλά ποια είναι η διάθεσις της Ασίας και της Αφρικής απέναντι της δημοκρατίας; (β) Τι δεν έχει εντολή η δημοκρατία να κάμη στον κόσμο;

¹² Δεν είναι όμοιες όλες οι δημοκρατίες. Δεν προτιμούν όλοι το Αμερικανικό είδος. Σήμερα ο όρος «δημοκρατία» είναι δημοφιλής. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ο Γούντρω Ουίλσον ως Αμερικανός πρόεδρος εφεύρε το σύνθημα, «Κάμετε τον κόσμο ασφαλή για τη δημοκρατία!» Συνεχώς από τότε έγιναν προσπάθειες για δημοκρατία σε πολλά μέρη της γης. Από πολλούς το σύνθημα αυτό «Κάμετε τον κόσμο ασφαλή για τη δημοκρατία!» ερμηνεύθηκε ότι σημαίνει, «Κάμετε τον κόσμο δημοκρατικό.» Αλλά δεν θέλει όλος ο κόσμος να είναι δημοκρατικός, όλοι δε όσοι θέλουν να είναι, δεν αποβλέπουν στην Αμερική ως το πρότυπον της δημοκρατίας. Ο Μ. Α. Τόμας, ένας κληρικός από τις Ινδίες, σε μια συνέλευσι του Τμήματος Ξένων Ιεραποστολών του Εθνικού Συμβουλίου των Εκκλησιών του Χριστού στις Η.Π.Α., που έγινε στο Μαίιτον του Οχάιο στις 5 Δεκεμβρίου 1955, διεκήρυξε όχι «ούτε η Αμερικανική δημοκρατία ούτε ο Αμερικανικός Χριστιανισμός θα μπορούσαν να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν εφ’ όσον η φυλετική διάκρισις είναι κοινή τακτική σε πολλές περιοχές.» (Τάιμς της Νέας Υόρκης, 6 Δεκεμβρίου 1955) Στην εβδόμη εθνική συνέλευσι των Γυναικών της Ενωμένης Εκκλησίας, που έγινε στο Κλήβελαντ του Οχάιο, μίλησαν μερικοί κληρικοί. Σύμφωνα με τους Τάιμς της Νέας Υόρκης της 9ης Νοεμβρίου 1955, «ο Σεβάσμιος Δρ Τζαίημς Χ. Ρόμπινσον είπε στους 3.000 αντιπροσώπους, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν απ’ ευθείας μέσα στα χέρια των Κομμουνιστών με το να μην κατανοούν την επιθυμία των μαζών της Ασίας και της Αφρικής να διευθύνουν μόνες των τις τύχες των. . . . Ο Σεβάσμιος Δρ Μ. Α. Τόμας . . . προειδοποίησε ότι η δημοκρατία δεν θα είχε ‘μεγάλη τύχη’ στην Ασία εκτός αν σύντομα ελάμβανε χώραν μια ριζική κοινωνική και οικονομική προσαρμογή.»

¹³ Δεν εδόθη, λοιπόν, εντολή στη δημοκρατία να δημοκρατικοποιήση τον κόσμο. Πρέπει να παραχωρήση στους άλλους λαούς σε όλη τη γη την ελευθερία να εκλέξουν την τοπική ή εθνική των κυβέρνησι. Αυτό είναι δικαίωμά τους. Ατυχώς, όμως, αυτό δεν συντελεί στην ενότητα του ανθρωπίνου γένους.

14. (α) Πώς ο Πάπας Πίος Ι 2 απεγοητεύθη όσον αφορά την θρησκευτική ενότητα στο 1950; (β) Τι είχε να πη για τη θρησκευτική ενότητα η θρησκευτική διάσκεψις του Λαντ της Σουηδίας στο 1952;

¹⁴ Οι θρησκευτικοί κληρικοί επικρίνουν, αλλά οι θρησκείες του κόσμου δεν μπορούν να προσφέρουν καμμιά λύσι στο πρόβλημα του ανθρωπίνου γένους. Στο 1950 οι Ρωμαιοκαθολικοί εώρτασαν ένα «Άγιον Έτος». Ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ το ωνόμασε «έτος της μεγάλης επιστροφής», προσευχόμενος και ελπίζοντας ότι τα Προτεσταντικά δόγματα θα επέστρεφαν στη θρησκευτική ποίμνη της λεγομένης «Μητρός Εκκλησίας». Το έτος 1950 επέρασε, αλλά η «μεγάλη επιστροφή» των Προτεσταντικών κλάδων της θρησκείας σε ενότητα με την Πόλι του Βατικανού, δεν συνετελέσθη. Οι Προτεστάνται δεν είναι μόνο διηρημένοι με την Πόλι του Βατικανού, αλλά και διηρημένοι μεταξύ των. Τον Αύγουστο του 1952 έγινε στο Λαντ της Σουηδίας η Τρίτη Παγκόσμια Διάσκεψις περί Πίστεως και Τάξεως, και υπεβλήθησαν εκθέσεις από τις πέντε υποεπιτροπές της για το «πώς να επιτύχωμε ενότητα μεταξύ των Χριστιανικών εκκλησιών σε διδασκαλία, λατρεία και κοινωνία.» Οι εκθέσεις αυτές απεκάλυψαν τόσο ευρείες διαφορές σε ιδέες και ερμηνείες ώστε, για να παραθέσωμε από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης της 26ης Αυγούστου 1952, «Ο αρχιεπίσκοπος Αθηναγόραςa της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου εβεβαίωσε: ‘Μπορούμε ν’ αποβλέπωμε για εκκλησιαστική ενότητα έπειτα από δύο αιώνες, αλλά όχι πρωτύτερα’.» Στο τέλος της δεκαπενθημέρου αυτής διασκέψεως οι Τάιμς της Νέας Υόρκης της 29ης Αυγούστου ανέγραψαν: «Οι αντιπρόσωποι των εκκλησιών εδήλωσαν σήμερα στο τέλος μιας διασκέψεως δύο εβδομάδων ότι οι διηρημένες εκκλησίες του κόσμου απέτυχαν στις προσπάθειές των να χαράξουν ένα σχεδιάγραμμα για έναν ενωμένο Χριστιανισμό. Η έκθεσις της Τρίτης Παγκοσμίας Διασκέψεως περί Πίστεως και Τάξεως ανέφερε: ‘Δεν ελύσαμε τις διαφορές μας ούτε παρουσιάσαμε στον κόσμο μια απλή μέθοδο για επίτευξι ενότητος’.» Τώρα το μεγάλο ζήτημα είναι, Μπορούν οι λαοί του «Χριστιανικού κόσμου» και του λοιπού ανθρωπίνου γένους να περιμένουν επί δύο αιώνες για ενότητα της ανθρωπίνης φυλής; Το απειλητικό μέλλον απαντά Όχι!

15. Τι βλέπομε, λοιπόν, όσον αφορά τα ανθρώπινα σχέδια και προτάσεις για ενότητα;

¹⁵ Έτσι, επισκοπώντας τα πιο εξέχοντα σχέδια και προτάσεις, βλέπομε ότι κανένα απ’ αυτά δεν εδόνησε ολόκληρο τον κόσμο. Κανένα απ’ αυτά δεν απεδείχθη αρκετά μεγάλο μόνο του, ούτε απεδείχθησαν αρκετά μεγάλα όλα μαζί, για το έργον. Διήρησαν απλώς και εδίχασαν τις ανθρώπινες προσπάθειες. Οι άνθρωποι ποτέ δεν θα πραγματοποιήσουν μια επιτυχή ενοποίησι.

ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΟΝΕΙΡΟ

16. Γιατί η ενοποίησις του ανθρωπίνου γένους σε αδελφότητα δεν είναι ένα εμπαικτικό όνειρο, και ποια παράλειψις των ανθρώπων έκαμε τα σχέδιά των ν’ αποτύχουν σε τούτο;

¹⁶ Είναι, λοιπόν, η ενοποίησις του ανθρωπίνου γένους σε αδελφότητα απλώς ένα εμπαικτικό όνειρο; Όχι! Αλλά γιατί όχι; Μήπως δεν έχουν αποτύχει όλα τα σχέδια και οι προσπάθειες του ανθρώπου να πάρουν αυτή την ιδέα της «αδελφότητος του ανθρώπου» από τη σφαίρα του ονείρου και να την κάμουν πραγματικότητα; Ναι, αλλά και παρ’ όλα ταύτα δεν είναι ένα όνειρο, επειδή αποτελεί το θέλημα του ενός εξόχως σπουδαίου Άρχοντος, τον οποίον οι άνθρωποι δεν έλαβαν υπ’ όψιν, του Δημιουργού του ανθρωπίνου γένους. Ό,τι απεδείχθη αδύνατον για τον ατελή, ιδιοτελή, θνητόν άνθρωπον είναι δυνατόν για τον Θεό τον Πλάστη μας. Το θέλημά του βέβαια θα γίνεται στη γη όπως ακριβώς γίνεται και στον ουρανό. Αυτός έδωσε σε όλο το ανθρώπινο γένος ένα μόνο κοινό ξεκίνημα στη ζωή. Ακούστε τι είπε ένας Ασιάτης, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, στους Ευρωπαίους φιλοσόφους των Αθηνών πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια: «Ο Θεός όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, ούτος Κύριος ων του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς, ουδέ λατρεύεται υπό χειρών ανθρώπων, ως έχων χρείαν τινός, επειδή αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα. Και έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς, και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών· δια να ζητώσι τον Κύριον, . . . διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν καθώς και τινες των ποιητών σας είπον, “Διότι και γένος είμεθα τούτου”.» (Πράξ. 17:24-28) Οι άνθρωποι παρέλειψαν να εκζητήσουν αυτόν τον Θεόν και ν’ ακολουθήσουν τις κατευθύνσεις του. Έτσι τα σχέδιά των απέτυχαν.

17. Γιατί όλοι είμεθα ένα ως προς το σώμα, τη σάρκα, τη θνητότητα, τον γάμο και το αίμα;

¹⁷ Κάτω από το δέρμα όλοι είμεθα ένα. Όπου και ζούμε επάνω στη γη, είμεθα όλοι όμοιοι ως προς το σώμα μολονότι έχομε διαφορετικό χρώμα δέρματος. Γιατί; Διότι ο Θεός ο Δημιουργός έδωσε αρχή στο ανθρώπινο γένος εκ «του ενός ανθρώπου» μόνο, του Αδάμ. Τη σύζυγο αυτού του πρώτου ανθρώπου, την Εύα, την έπλασε από μια πλευρά που ελήφθη από το σώμα του Αδάμ. Μήπως είναι μια παιδαριώδης ιδέα; Όχι· διότι ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος είπε: «Δεν ανεγνώσατε [στις Άγιες Γραφές] ότι ο πλάσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ έπλασεν αυτούς; Και είπεν, “Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν”; Ώστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ.» (Ματθ. 19:4-6· Γέν. 2:21-24) Είμεθα, λοιπόν, όλοι μία σαρξ, όλοι άνθρωποι, από το χώμα αυτής της μιας γης επάνω στην οποία ζούμε. Κατά τον θάνατο όλοι επιστρέφομε στο χώμα της, οι φυλές που έχουν ανοιχτότερο χρώμα και οι φυλές που έχουν σκοτεινότερο χρώμα, διότι δεν υπάρχει καμμιά απολύτως λευκή. Όπως πεθαίνει η μία, έτσι πεθαίνει και η άλλη, και οι δύο κάτω από μια κοινή κατάρα θανάτου, ώστε καμμιά φυλή δεν είναι ανώτερη από την άλλη από αυτή την άποψι. (Εκκλησ. 3:18-21) Μπορούν να γίνονται γάμοι μεταξύ των φυλών. Από έναν τέτοιο γάμο ενός προσώπου οποιασδήποτε φυλής ή χρώματος μ’ ένα άλλο μιας διαφορετικής φυλής προέρχονται τέκνα, τέκνα όχι αναμίκτου αίματος, αλλά ενός αίματος, μολονότι μέσω διαφορετικών φυλετικών γραμμών. Ο ειδικός γάμος μεταξύ προσώπων διαφόρων φυλών έκαμε πιο έντονα μερικά χαρακτηριστικά ή άλλα γνωρίσματα στα τέκνα που εγεννήθησαν υπό τους όρους αυτούς, όμως το αίμα είναι ένα ανθρώπινο αίμα.

18. Λόγω του λίκνου γεννήσεως του ανθρώπου, γιατί δεν πρέπει, η Δύσις να κυριαρχή επάνω στην Ανατολή; Τίνος η κυριαρχία προλέγεται ότι θα τελειώση γρήγορα;

¹⁸ Γιατί, λοιπόν, δεν είμεθα όλοι ένα; Έχομε την απόδειξι ότι ο άνθρωπος ξεπήδησε από ένα Ανατολικό λίκνον, όχι από ένα Δυτικό λίκνον, από ένα Ασιατικό, όχι Ευρωπαϊκό ή Αφρικανικό. Γιατί, λοιπόν, η Δύσις να κυριαρχή επάνω στην Ανατολή; Τελευταίως στη Νέα Υόρκη ο διάσημος Γερμανός Πάστωρ Νιμέλλερ έκαμε την πρόρρησι ότι το τέλος της «κυριαρχίας του λευκού ανθρώπου» είναι πολύ πλησίον. (Τάιμς της Νέας Υόρκης, 12 Νοεμβρίου 1955, σελίς 8) Αλλά γιατί να κυριαρχή οποιοσδήποτε ανθρώπινος όμιλος; Γιατί να μη ζουν όλοι σαν ένας;

19. (α) Με ποιους είχε ενότητα το ανθρώπινο γένος αρχικά; (β) Ποιο είναι το όνομα του Δημιουργού, και πώς η πείρα της Αιγύπτου δείχνει ότι δεν πρέπει να παραμερίζωμε το όνομά του;

¹⁹ Πού έλαβε αρχή όλη η σημερινή μας έλλειψις ενότητος; Αρχικά, το ανθρώπινο γένος επάνω στη γη είχε ενότητα με τον Θεό, τον Δημιουργό και με τους αοράτους πνευματικούς του υιούς στον ουρανό, επειδή όλοι ήσαν κτίσματα του ενός Δημιουργού. Ποιο, όμως, είναι το όνομα του Δημιουργού, ώστε να ξέρωμε για ποιον μιλούμε; Κάτω προς νότον, στην Αίγυπτο, πριν από τριάντα πέντε σχεδόν αιώνες, οι Ισραηλίτες ερώτησαν τον προφήτην του Θεού Μωυσή: «Τι είναι το όνομα αυτού;» Ο Θεός είπε στον Μωυσή την απάντησι: «Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα, και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών.» Τώρα μην παραμερίζετε αυτό το όνομα με περιφρόνησι. Ο άρχων της Αιγύπτου Φαραώ είπε με δυσφορία στον Μωυσή: «Δεν γνωρίζω τον Ιεχωβά, και ουδέ τον Ισραήλ θέλω εξαποστείλει.» Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Φαραώ και η Αίγυπτος του υπέστησαν μεγάλη τιμωρία από τον Ιεχωβά Θεό, τα δε πολλά άρματα και οι στρατιωτικές δυνάμεις του Φαραώ τελικά επνίγησαν στην Ερυθρά Θάλασσα, σαν παγιδευμένοι ποντικοί.—Έξοδ. 3:13-15· 5:1, 2· 14:23 έως 15:19, ΜΝΚ.

20. Ποιος διετάραξε πρώτος την ενότητα στη μεγάλη οικογένεια του Θεού, και πώς τον ωνόμασε ο Θεός, και γιατί;

²⁰ Ένας από τους ουράνιους, πνευματικούς υιούς του Ιεχωβά διετάραξε πρώτος την ενότητα στη μεγάλη οικογένεια του Θεού στον ουρανό και επάνω στη γη. Ετέθη εναντίον του Ιεχωβά Θεού για ν’ αποκτήση εξουσία επάνω στο ανθρώπινο γένος, όπως ακριβώς ο Φαραώ εναντιώθηκε στον Ιεχωβά προσπαθώντας να διατηρήση την εξουσία επάνω στους Ισραηλίτες ως δούλους του. Στην Εβραϊκή γλώσσα ο Ιεχωβά Θεός ωνόμασε αυτόν τον άπιστον υιόν Σατανάν, που σημαίνει «εναντίος, αντίπαλος». Επειδή αυτό το εναντιούμενο πνεύμα είπε το πρώτο ψεύδος συκοφαντώντας τον Θεό για ν’ απατήση την μητέρα όλου του ανθρωπίνου γένους ώστε ν’ αμαρτήση εναντίον Του, ο Ιεχωβά Θεός το ωνόμασε Μαλσίν, ή Διάβολον. Το όνομα αυτό σημαίνει «συκοφάντης». (Ιώβ 1:6, 7· Αποκάλ. 12:9· 20:2) Τελεία, παγκόσμιος ενότης θα έλθη αφού πρώτα ο Σατανάς ή Διάβολος και οι ακόλουθοί του καταστραφούν.

21. Από τίνος την οικογένεια έλαβε το ανθρώπινο γένος μια νέα, δίκαιη αρχή, και πότε και που;

²¹ Ο δέκατος άνθρωπος στη γραμμή καταγωγής από τον πρώτον άνθρωπον Αδάμ ήταν ο Νώε, ο οποίος περιεπάτησε σε αρμονία με τον Θεό. Όταν επήλθε ο μεγάλος παγκόσμιος κατακλυσμός, έπνιξε όλους όσοι δεν είχαν ενότητα με τον Θεό. Άφησε μια μόνο οικογένεια από την οποία το ανθρώπινο γένος θα μπορούσε να έχη μια νέα, δίκαιη αρχή, την οικογένεια του Νώε. Από τους τρεις υιούς του Νώε, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ, ξεπήδησαν οι τρεις μεγάλοι κλάδοι της μιας ανθρωπίνης οικογενείας, αρχίζοντας από το Όρος Αραράτ της Ασίας, όπου επεκάθησε η μεγάλη κιβωτός στην οποίαν είχε ζήσει η οικογένεια του Νώε στη διάρκεια του κατακλυσμού.—Γέν. 8:4, 15-18· 9:18, 19.

22. Πώς άρχισε πάλι η διάσπασις της ενότητος του ανθρωπίνου γένους, και τι είχε να κάμη η Βαβυλών με τις πολλές μας γλώσσες και με παγκόσμια κυριαρχία;

²² Επί ένα διάστημα τώρα υπήρχε ενότης μεταξύ Θεού και ανθρωπίνου γένους. Κατόπιν ο Σατανάς ή Διάβολος επωφελήθη της ελευθέρας θελήσεως του ανθρώπου και της κληρονομημένης αμαρτωλότητός του και άρχισε να διασπά την ενότητα μεταξύ των απογόνων του Νώε και του Θεού. Αργότερα στη Βαβυλώνα, στη νοτιοδυτική Ασία, εκείνοι που δεν είχαν ενότητα με τον Θεό προσπάθησαν να ενωθούν σ’ ένα σχέδιο εναντίον του αγαθού σκοπού του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Ο Θεός, για να διασπάση την ενότητά τους σ’ ένα πονηρό σχέδιο, διέσπασε θαυματουργικά την ενότητα της γλώσσης των, κάνοντάς τους να μιλούν ξαφνικά πολλές γλώσσες διαφορετικές από τη γλώσσα του Νώε, δεν επρομήθευσε δε διερμηνείς. Επειδή, λοιπόν, δεν μπορούσαν να εννοούν ο ένας τον άλλον, διεσπάρησαν από τη Βαβυλώνα. Σήμερα έχουν καταμετρηθή από τους αξιωματούχους της Γαλλικής Ακαδημίας 2.796 γλώσσες. Αργότερα η Βαβυλών έγινε αρκετά ισχυρή για να εγκαθιδρύση τη βαβυλωνιακή αυτοκρατορία και να γίνη κυρίαρχος του κόσμου. Αλλά μέσα σε χρονικό διάστημα λιγώτερο από έναν αιώνα, ο Ιεχωβά Θεός κατηύθυνε να καταστραφή η Βαβυλωνιακή παγκόσμιος δύναμις. Τους μάρτυράς του που εκρατούντο αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, τους απηλευθέρωσε για ν’ αποκαταστήσουν την καθαρή του λατρεία στην Ιερουσαλήμ. (Ησ. 43:8-21) Από τον Νώε και έπειτα, οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά Θεού μετά τον κατακλυσμό διετήρησαν ενότητα με τον Θεό.

23. Πώς προσπάθησε ο Σατανάς ή Διάβολος να ενοποιήση τον κόσμο του, αλλά με ποια επιτυχία;

²³ Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης έγραψε στους ομοίους του Χριστιανούς: «Εξεύρομεν ότι εκ του Θεού είμεθα· και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Πόσο αληθινή είναι αυτή η ρήσις δεν χρειάζεται να συζητηθή εδώ. Ο πονηρός, Σατανάς ή Διάβολος, προσπάθησε να φέρη ενότητα στον κόσμο του εξαλείφοντας τους μάρτυρας του Ιεχωβά, οι οποίοι δεν ήθελαν να συνταυτισθούν με τον κόσμο του. Αυτός επέφερε ακόμη τον θάνατο του μεγίστου μάρτυρος του Ιεχωβά, του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού από τον ουρανό. Αλλ’ ο παντοδύναμος Θεός ήγειρε τον ‘πιστόν και αληθινόν μάρτυρά’ του από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα και αργότερα αυτός Επέστρεψε στον ουρανό. (Αποκάλ. 1:5· 3:14· Ιωάν. 18:37) Ο Σατανάς ή Διάβολος δεν μπόρεσε ποτέ να εξαλείψη τους μάρτυρας του Ιεχωβά ούτε εξ άλλου να ενοποιήση τους δικούς του δούλους, με τους οποίους οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αναμιγνύονται όσον αφορά την πολιτική των, τη θρησκεία, τους κοινωνικούς θεσμούς ή την εμπορικότητα.

24. (α) Γιατί ο Σατανάς δεν μπορεί ποτέ να ενοποιήση την γήινη οργάνωσί του; (β) Ποιο δεσπόζον ζήτημα αντιμετωπίζει αυτή και ποιος θα το τακτοποιήση;

²⁴ Ο Σατανάς δεν θα μπορέση ποτέ να ενοποιήση την ορατή του οργάνωσι επάνω στη γη. Πώς μπορεί να το κάμη αυτό αφού αυτός ο ίδιος διέσπασε την ενότητα του ζωντανού σύμπαντος όταν ο τέλειος άνθρωπος Αδάμ ζούσε στον παραδεισιακό του οίκο, στον κήπο της Εδέμ; Ο Σατανάς δεν μπορεί να προμηθεύση τον τέλειον δεσμόν της ενότητος, ο οποίος είναι ειλικρινής αγάπη. Δεν μπορεί να προμηθεύση στην ορατή του οργάνωσι τέτοια αγάπη που ενοποιεί, επειδή αυτός μισεί την αγάπη, διότι πιο πολύ απ’ όλους μισεί τον Θεό, ο οποίος είναι αγάπη. «Η αγάπη είναι εκ του Θεού.» (1 Ιωάν. 4:7, 8, 16) Σήμερα υπάρχει ένα δεσπόζον ζήτημα που αντιμετωπίζει η ορατή οργάνωσις του Σατανά. Και το ζήτημα αυτό δεν είναι, Όλο το ανθρώπινο γένος υπό δημοκρατίαν ή όλο το ανθρώπινο γένος υπό κομμουνισμόν; Όχι, αλλά το δεσπόζον ζήτημα είναι, Όλο το ανθρώπινο γένος σε διαχωρισμό υπό τον Σατανά ή Διάβολο ή όλο το ανθρώπινο γένος σε ενότητα υπό τον Θεόν, τον Δημιουργό του; Ο Παντοδύναμος Θεός θα τακτοποιήση αυτό το ζήτημα, όχι άνθρωπος. Αυτό θα σημαίνη αιώνια ευλογία για μας.

25. Πώς κατέστη δυνατή η σωτηρία όλου του ευπειθούς ανθρωπίνου γένους μέσω ενός ανθρωπίνου λυτρωτού, και πώς ο μονογενής Υιός του Θεού έγινε ο λυτρωτής αυτός;

²⁵ Ο πρώτος τέλειος άνθρωπος, Αδάμ, ενώθηκε με την γυναίκα του Εύα στο ν’ απομακρυνθή από τον Θεό. Η αμαρτία του, αμαρτία παρακοής, επέφερε ατέλεια και θάνατον όχι μόνο σ’ αυτόν αλλά και σε όλους τους απογόνους του, στους οποίους περιλαμβανόμεθα κι εμείς σήμερα. (Ρωμ. 5:12) Επειδή είμεθα ένα ως μια ανθρώπινη οικογένεια και επειδή η πηγή όλης της αμαρτωλότητός μας και του θανάτου μας είναι ένας άνθρωπος, κατέστη δυνατή η σωτηρία όλου του ευπειθούς ανθρωπίνου γένους από ένα μόνον ανθρώπινον λυτρωτήν ή σωτήρα. Αυτός δεν μπορούσε να είναι ένας υιός του αμαρτωλού Αδάμ. Αυτός έπρεπε να είναι ο Υιός του αναμαρτήτου Θεού. Ο Ιεχωβά Θεός, λοιπόν, έστειλε, τον μονογενή του Υιό από τον ουρανό. Πώς; Μετέφερε τη ζωή του Υιού του από τον ουρανό στη μήτρα της Ιουδαίας παρθένου Μαρίας για να γεννηθή ως τέλειο ανθρώπινο πλάσμα. Ο Ιεχωβά Θεός ο ίδιος του έδωσε το όνομα Ιησούς, το οποίον όνομα σημαίνει «ο Ιεχωβά είναι σωτηρία». (Ματθ. 1:18-25· Λουκ. 1:26-35) «Χριστός» σημαίνει «Κεχρισμένος», ο δε Ιησούς έγινε Χριστός στην ηλικία των τριάντα ετών αφού εβαπτίσθη στο νερό, επειδή τότε ο Ιεχωβά Θεός έχρισε τον Ιησούν με το άγιο πνεύμα του από τον ουρανό, για να είναι ο Αρχιερεύς και Βασιλεύς ενός δικαίου νέου κόσμου.—Ματθ. 3:13-17· Λουκ. 3:21-23· Πράξ. 10:37, 38.

26. Γιατί ο Υιός του Θεού δεν ήλθε στη γη για να παραμείνη ένας τέλειος άνθρωπος για πάντα, και ποιο, επομένως είναι το χάρισμα τον Θεού για μας μέσω του Υιού του;

²⁶ Ο Υιός του Θεού δεν ήλθε στη γη για να παραμείνη ένας τέλειος άνθρωπος για πάντα. Για να γίνη ένας τέλειος άνθρωπος έπρεπε να εγκαταλείψη το ουράνιο σώμα του και εξουσία και θέσι. Ομοίως, για να επιστρέψη στον ουρανό έπρεπε να εγκαταλείψη την τελεία του ανθρώπινη σάρκα, οστά και αίμα, για να γίνη πνευματικό πρόσωπο εκ νέου. «Πνεύμα σάρκα και οστέα δεν έχει.» «Σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν.» (Λουκ. 24:39 και 1 Κορ. 15:50) Ο στοργικός σκοπός του Θεού για το ανθρώπινο γένος ήταν να εγκαταλείψη ο Ιησούς την ανθρώπινη ζωή του ως μια τελεία θυσία στον Θεό, για να εξαγοράση έτσι τους προθύμους του ανθρωπίνου γένους από την αμαρτία και την ποινή της τον θάνατο. Επομένως, όπως μέσω της αμαρτίας ενός τελείου ανθρώπου (του πρώτου μας ανθρωπίνου πατρός) επήλθε θάνατος σε όλους μας, έτσι και μέσω του θυσιαστικού θανάτου ενός τελείου ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, μπορεί να έλθη αιώνια ζωή σε όλους μας όσοι δεχόμεθα την θυσία του. Μπορούμε, επομένως, να εκτιμήσωμε πόσο αληθινά είναι τα λόγια: «Ο μισθός αμαρτίας είναι θάνατος· το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.»—Ρωμ. 6:23.

27. (α) Ποια ελπίδα, λοιπόν, έθεσε ο Θεός ενώπιόν μας ποιο μέσον έχει για να την πραγματοποιήση: (β) Γιατί θα υπάρχη μία μόνο κυβέρνησι, και επομένως κάτω ποιον θα ευθυγραμμισθούν όλοι όσοι αγαπούν τη ζωή;

²⁷ Με δικαιοσύνη, λοιπόν, και αγάπη ο Ιεχωβά Θεός έθεσε ενώπιον μας την εμψυχωτική ελπίδα ότι όλο το ανθρώπινο γένος θα ενοποιηθή υπό τον Δημιουργόν του και τον Χριστόν αυτού. Όχι μόνο το απεφάσισε και το προείπε αυτό στην Αγία Βίβλο, αλλά όπως είδαμε, έχει και το δίκαιο μέσον για να το πραγματοποιήση. Όσον αφορά το πώς ακριβώς ο Υιός του Ιησούς Χριστός θα είναι εκείνος μέσω του οποίου θα πραγματοποιηθή η ενότης αυτή υπό τον Θεό τον Δημιουργό και Πατέρα, διαβάζομε: «Ευρεθείς [ο Ιησούς] κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. Δια τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα· δια να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων· και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.» (Φιλιππησ. 2:8-11) Εκτός αυτού, στο εδάφιο 1, κεφάλαιο 13, της προς Ρωμαίους επιστολής διαβάζομε: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας· διότι δεν υπάρχει εξουσία, ειμή από Θεού.» Ναι, «η εξουσία είναι του Θεού». (Ψαλμ. 62:11, ΑΣΜ) Σε μια μέλλουσα, λοιπόν, ημέρα όλο το σύμπαν πρέπει να ενοποιηθή υπό τον παντοδύναμον Άρχοντα όλης της κτίσεως, τον Ιεχωβά Θεό τον Δημιουργό. Αυτός δημιουργεί τη μία κυβέρνησι, στην οποίαν όλα τα πλάσματα στον ουρανό και στη γη πρέπει να υποκλιθούν, να την αναγνωρίσουν και να υπακούσουν. Έχει ήδη διορίσει τον άρχοντα αυτής της κυβερνήσεως. Είναι ο Υιός του Ιησούς Χριστός που εθυσιάσθη κάποτε, που έχει τώρα δοξασθή στον ουρανό, με πλήρη δύναμι και εξουσία να κυβερνήση. Όλα τα άτομα που ζουν στον ουρανό και στη γη πρέπει να ευθυγραμμισθούν υπ’ αυτόν, είτε είναι άγγελοι είτε άνθρωποι, και όλα τα φρόνιμα άτομα που αγαπούν αιώνια ζωή θα το πράξουν αυτό συνετά.

28. Πώς ο Θεός θα εξαλείψη γοργά όλες τις αιτίες της ελλείψεως ενότητος μεταξύ του ανθρωπίνου γένους;

²⁸ Ο Παντοδύναμος Θεός έχει τη δύναμι να ιδρύση αυτή την ουράνια κυβέρνησι για να ενοποίηση όλη την κτίσι. Έχει επίσης τη δύναμι ν’ απαλλάξη αυτή τη γη από κάθε εναντίωσι στη λειτουργία αυτής της κυβερνήσεως. Θα εξαλείψη όλες τις αιτίες της ελλείψεως ενότητος μεταξύ του ανθρωπίνου γένους. Πώς; Προσπαθώντας, να πείση όλες τις διαιρετικές δυνάμεις; Όχι! Ο γραπτός Λόγος του Θεού λέγει ότι θα το κάμη αυτό μ’ ένα γοργό κτύπημα στον επικείμενο παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, σαρώνοντας αυτόν τον παρόντα παλαιό κόσμο της διαιρέσεως. Ο Σατανάς ή Διάβολος είναι η αιτία όλης αυτής της ελλείψεως ενότητος. Ο Θεός, λοιπόν, θα καταστρέψη την οργάνωσι του Σατανά στον ουρανό και επάνω στη γη. Η αόρατη οργάνωσις του Σατανά στον ουρανό βρίσκεται πίσω από όλη την πονηρία και την έλλειψι ενότητος που υπάρχουν επάνω στη γη σήμερα. Για τούτο ο Θεός θα την καταστρέψη. Όσον αφορά την οργάνωσι του Σατανά, η οποία κυριαρχείται από την πολιτική, το ιδιοτελές εμπόριο και την ψευδή θρησκεία και η οποία κερδοσκοπεί εις βάρος του ανθρωπίνου γένους, ο Θεός θα την αποσπάση αυτή την οργάνωσι από τη βαθιά ριζωμένη θέσι της και έτσι θα καθαρίση τη γη. Κατόπιν θα δημιουργήση έναν εντελώς νέο κόσμο με νέα αόρατη κυβέρνησι και νέα επίγεια κοινωνία.

29. (α) Με την προμήθεια ποιας ιδιότητος έχει ο Θεός το σύστημα της ενοποιήσεως του ανθρωπίνου γένους; (β) Ποιες, λοιπόν, δύο μεγάλες εντολές πρέπει να τηρούμε;

²⁹ Ο Ιεχωβά Θεός έχει το μόνο σύστημα για την ενοποίησι του ανθρωπίνου γένους. Προμηθεύει τον αναγκαίο δεσμό ενότητος, ο δεσμός δε αυτός είναι αγάπη. Όλο το ανθρώπινο γένος πεινά πραγματικά για αγάπη, πρώτ’ απ’ όλα αγάπη από τον Θεό, και κατόπιν αγάπη του ενός από τον άλλον. Ο Θεός έχει συστήσει την αγάπη του προς το ανθρώπινο γένος» Πώς; Ο Υιός του Ιησούς Χριστός ανέφερε πώς όταν είπε: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Με τη σειρά τους, όλοι οι άνθρωποι πρέπει ν’ αγαπούν τον Θεό και αλλήλους. Κάνοντας τούτο θα υπακούουν στις δύο μεγάλες εντολές του σύμπαντος· όπως εξετέθησαν από τον Ιησούν: «“Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου.” Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής, “Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σε αυτόν.”» Και ο Ιησούς έδειξε ότι ο πλησίον σας είναι ο συνάνθρωπός σας, έστω και αν είναι τώρα από ένα έθνος διαφορετικό από το δικό σας, όπως ένας Ιουδαίος ή ένας Σαμαρείτης. (Ματθ. 22:37-39, ΜΝΚ· Λουκ. 10:29-37) Εκείνοι που ζητούν την ενότητα του ανθρωπίνου γένους πρέπει να συνενωθούν σε μια κοινή αγάπη του μεγάλου των Δημιουργού και Ζωοδότου, του Ιεχωβά Θεού, και σε αγάπη του Υιού του τον οποίον αυτός επρομήθευσε ως θυσία και λυτρωτήν για το ανθρώπινο γένος και τον οποίον διώρισε ως Βασιλέα του νέου κόσμου. Κατόπιν, επίσης, πρέπει ν’ αγαπούν τον συνάνθρωπό τους, διότι, αν δεν αγαπούν τον συνάνθρωπό τους που βλέπουν και με τον οποίον πρέπει να ζήσουν εδώ επάνω στη γη, τότε δεν αγαπούν πραγματικά τον Θεό, τον οποίον δεν βλέπουν ούτε μπορούν να τον ιδούν. Ο Θεός αγαπά τον πλησίον μας· πρέπει κι εμείς επίσης ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας.

30. (α) Γιατί όλο το ανθρώπινο γένος χρειάζεται ένα νέον πατέρα; (β) Ποιον επρομήθευσε ο Θεός ως τοιούτον, και πώς αυτός αφήρεσε τη διαίρεσι μεταξύ των Ιουδαίων και άλλων εθνών;

³⁰ Επίσης, για να ενοποιήση όλο το ανθρώπινο γένος ο Ιεχωβά Θεός μάς προμηθεύει ένα νέον πατέρα στον δίκαιο νέο κόσμο. Ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος, ήταν ο πατέρας που ο Θεός επρομήθευσε στο απώτερο παρελθόν στον κήπο της Εδέμ. Αλλ’ ο πατέρας εκείνος επέφερε θάνατο σε όλους εμάς που είμεθα τέκνα του, με το να μην παραμείνη τέλειος και με δικαίωμα ζωής. Παρέβη την εντολή και τον νόμο του δημιουργού του. Έτσι ο Αδάμ απεδείχθη δοτήρ θανάτου, όχι δοτήρ ζωής για μας. Απέθανε λόγω της αμαρτίας του. Όλες οι γενεές των απογόνων του έχουν πεθάνει η μία μετά την άλλη, κι εμείς πεθαίνομε. Έτσι ο Αδάμ δεν έγινε ο αιώνιος πατέρας μας. Εκείνος τον οποίον προμηθεύει ο Δημιουργός μας είναι ο ζων Υιός του Ιησούς Χριστός, ο οποίος απέθανε ως τέλειος άνθρωπος για μας, αλλ’ ο οποίος τώρα ζη ως αθάνατο πνεύμα στην αρχική ουράνια κατοικία του. «Ούτως είναι και γεγραμμένον, Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ “έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν·” ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν.» (1 Κορ. 15:45) Επάνω στη γη ο Ιησούς Χριστός ήταν Ιουδαίος κατά την εθνικότητα, οι δε Ιουδαίοι ήσαν χωρισμένοι από τα άλλα έθνη με τον Θεόδοτο νόμο των. Αλλ’ ο Ιησούς εξεπλήρωσε τον σκοπό του νόμου εκείνου. Πεθαίνοντας ως θυσία, όχι για τους Ιουδαίους μόνο, αλλά για όλο το ανθρώπινο γένος, αφήρεσε τη διαίρεσι μεταξύ Ιουδαίου και κάθε άλλου έθνους. Κατέστησε δυνατόν για ανθρώπους όλων των εθνών να γίνουν Χριστιανοί και να γίνουν μία ποίμνη στην ενωμένη λατρεία του ενός Θεού, Ιεχωβά.—Εφεσ. 2:11-19.

31. Πώς οι σωσμένοι ανθρωπίνου γένους θα γίνουν ένα μέσω μιας πατρότητος;

³¹ Στον ερχόμενο νέο κόσμο ο Ιησούς θα γίνη ο αθάνατος πατέρας όλου του ανθρωπίνου γένους για να δώση σ’ αυτό τελεία ανθρώπινη ζωή σε μια παραδείσια γη. Η προφητεία του Ιεχωβά λέγει: «Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Αιώνιος Πατήρ, Άρχων Ειρήνης. Εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος.» (Ησ. 9:6, 7, ΑΣ) Με το να γεννηθή ως τέλειος άνθρωπος και να θυσιάση την ανθρώπινη ζωή του ως Αρχιερεύς, γεφυρώνει το ρήγμα μεταξύ ημών και του Δημιουργού μας. Όπως ακριβώς όλο το ανθρώπινο γένος είναι τώρα μια σάρκα και οικογένεια επειδή προέρχεται από τον πρώτον άνθρωπον Αδάμ, έτσι και όλοι οι σωσμένοι του ανθρωπίνου γένους θα γίνουν ένα στον νέο κόσμο επειδή θα γίνουν τέκνα του Κυβερνήτου και Άρχοντος της Ειρήνης, του «Αιωνίου Πατρός». Ο δικός του Πατήρ είναι ο Θεός ο Δημιουργός. Μέσω του Ιησού, επομένως, όλο το σωσμένο ανθρώπινο γένος θα έχη έναν Προπάτορα Μέγαν Πατέρα, τον Ιεχωβά.

32. Γιατί δεν θα υπάρχουν οικογενειακές φιλονεικίες και μίση, και γιατί οι άνθρωποι θ’ αποτελούν μία φυλή με μία γλώσσα;

³² Όλο το ανθρώπινο γένος θα πρέπει να διατηρήση τη σχέσι του μ’ εκείνη την πρώτη Πηγή της ζωής, τον Δημιουργό όλων. Αν όλοι εμμείνουν σ’ Αυτόν με αγάπη, θα παραμείνουν όλοι στενά συνδεδεμένοι μαζί με αγάπη, σαν μια οικογένεια. Δεν θα υπάρχουν φιλονεικίες και μίση στην ανθρώπινη οικογένεια. Την αιώνια ζωή των δεν θα την αποκτήσουν μέσω ενός ανθρωπίνου πατρός, αλλ’ ο καθένας τους και όλοι θα την αποκτήσουν απ’ ευθείας από το μόνο «ζωοπάροχο πνεύμα», τον Αιώνιον Πατέρα. Αυτό θα τους κάμη όλους μιας εθνικότητος, μιας φυλής, ο δε Αιώνιος Πατήρ των θα τους διδάξη μια γλώσσα.

33. Πότε ετέθη η κυβέρνησις του Νέου Κόσμου επάνω στον ώμον του Αιωνίου Πατρός, και πότε δεν θα επιτραπή πια διαχωρισμός εδώ επάνω στη γη;

³³ Ο Δημιουργός της Κυβερνήσεως του Νέου Κόσμου έχει ήδη θέσει την εξουσία της επάνω στον ώμον του Αιωνίου Πατρός Ιησού Χριστού στον ουρανό. Αυτό συμφωνεί με την προσευχή που ο Ιησούς εδίδαξε τους ακολούθους του ν’ απευθύνουν στον Θεό: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης,» (Ματθ. 6:9, 10) Στο έτος 1914 ο Ιεχωβά Θεός έθεσε την κυβέρνησι επάνω στον ώμον του Υιού του. Ο χρονολογικός πίναξ της Γραφής, ο οποίος υποστηρίζεται από τα παγκόσμια γεγονότα που εκπληρώνουν τις Βιβλικές προφητείες, το αποδεικνύει αυτό. Επομένως, η ενοποίησις όλου του ανθρωπίνου γένους υπό τον Δημιουργόν του θα είναι γρήγορα, όχι πια μια ελπίς, αλλά μια ευφρόσυνη πραγματικότης. Αυτή η Κυβέρνησις, που ιδρύθη στους ουρανούς, δεν επέτρεψε να υπάρχη πια διαχωρισμός εκεί. Εξετόπισε από εκεί τον Σατανά ή Διάβολο και την αόρατη οργάνωσί του που αποτελείται από δαίμονας. Τους εξεσφενδόνισε στα γειτονικά μέρη της γης μας. Οι πονηρές αυτές πνευματικές δυνάμεις του Σατανά και των δαιμόνων του είναι υπεύθυνες για τις θλιβερές συνθήκες που υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα. Το μόνο πράγμα στο οποίον ο σημερινός κόσμος είναι ενοποιημένος είναι η εναντίωσίς του στον Θεό και στην κυβέρνησί του που είναι επάνω στον ώμον του Χριστού. Γι’ αυτόν τον λόγο αρμόζει στον Θεό του νέου κόσμου να καταστρέψη τον παλαιό αυτόν κόσμο, αυτό το σύστημα πραγμάτων το οποίον έχει ως θεόν και άρχοντά του τον Σατανά ή Διάβολο. (Αποκάλ. 12:7-13, 17· 2 Κορ. 4:4) Από την έξωσι του Σατανά και των δαιμόνων του από τον ουρανό, δεν επετράπη πια διαχωρισμός στους αγίους ουρανούς του Θεού· δεν θα επιτραπή πια διαχωρισμός εδώ επάνω στη γη μετά τον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος που είναι τώρα πολύ πλησίον.—Αποκάλ. 20:11 έως 22:3.

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ

34. Μεταξύ ποιων σήμερα υπάρχει ενότης υπό τον Δημιουργό επάνω στη γη;

³⁴ Σ’ αυτόν τον διηρημένο κόσμο, δεν υπάρχει μήπως σήμερα καθόλου ενότης ανθρώπων υπό τον Δημιουργό του ανθρωπίνου γένους; Υπάρχει! Τέτοια ενότης υπάρχει μέσα στο θεοκρατικό ποίμνιο του Ιεχωβά Θεού. Το ποίμνιό του είναι οι άνθρωποι προς τους οποίους απευθύνεται στον Λόγον του ως εξής: «Σεις δε είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, εγώ ο Θεός.» (Ησ. 43:12, ΑΣ) Αυτοί οι μάρτυρες είναι πρωτίστως ένα υπόλοιπο των χρισμένων ακολούθων του Ιησού Χριστού, οι οποίοι έχουν μια ουράνια κλήσι να βασιλεύσουν μαζί του στον ουράνιο θρόνο του για την ευλογία όλων των φυλών της γης. Εκτός αυτών, το ποίμνιο του Μεγάλου Ποιμένος περιλαμβάνει τώρα εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων από όλες τις φυλές της γης. Ο Ιησούς Χριστός μίλησε γι’ αυτούς ως τα «άλλα πρόβατά» του. Είπε ότι έπρεπε να έλθη καιρός—και ήλθε στην εποχή μας—που θα συνήθροιζε αυτά τα «άλλα πρόβατα» και θα τα έφερνε μαζί με το υπόλοιπο των συγκληρονόμων της Βασιλείας του, και θα ήσαν όλοι «μία ποίμνη» υπό «ένα ποιμένα». Ήδη ευσεβής αρμονία συνεχίζεται μεταξύ των.

35. Ποια δημοσία απόδειξις τούτου εδόθη στο 1953 στην πόλι της Νέας Υόρκης;

³⁵ Ως μια δημοσία απόδειξι αυτής της ενότητος του λαού του Ιεχωβά, παρατηρήστε την οκταήμερη διεθνή των συνέλευσι του Ιουλίου 1953, που έγινε στο Στάδιο Γιάγκη της Νέας Υόρκης και ήταν γνωστή ως «Συνέλευσις της Κοινωνίας του Νέου Κόσμου». Παρευρέθησαν σ’ αυτή τη συνέλευσι πάνω από 125.000 αντιπρόσωποι όλων των χρωμάτων και γλωσσών από ενενήντα έξη χώρες. Η Δευτέρα της συνελεύσεως ωνομάζετο Ημέρα της Βορείου Αμερικής, η Τρίτη Ημέρα των Νήσων του Ατλαντικού, η Τετάρτη Ημέρα της Νοτίου Αμερικής, η Πέμπτη Ημέρα της Ασίας, η Παρασκευή Ημέρα της Αφρικής, το Σάββατον Ημέρα της Ευρώπης και η τελική Κυριακή Ημέρα των Νήσων του Ειρηνικού· εδόθησαν δε κατάλληλες εκθέσεις και ελέχθησαν πείρες που ενηρμονίζοντο με τις ημέρες αυτές. Την Κυριακή, 26 Ιουλίου 1953, το ακροατήριο έφθασε τους 165.829, οι οποίοι ήλθαν ν’ ακούσουν τη δημοσία ομιλία, «Μετά τον Αρμαγεδδώνα—Ο Νέος Κόσμος του Θεού.»

36. Ποια απόδειξις τούτου εδόθη σε πολύ ευρύτερη κλίμακα το 1955;

³⁶ Για πιο πρόσφατη απόδειξι της ενότητος αυτής του ποιμνίου του Δημιουργού επάνω στη γη σε μια πολύ ευρύτερη κλίμακα, κυττάξτε το ιστορικό των συνελεύσεων «Θριαμβευούσης Βασιλείας» που έγιναν από τους μάρτυρας του Ιεχωβά από τις 22 Ιουνίου ως τις 28 Αυγούστου 1955. Οι συνελεύσεις αυτές έγιναν στη διάρκεια δέκα διαδοχικών εβδομάδων σε δεκατρείς μεγάλες πόλεις της Βορείου Αμερικής, της Βρεττανίας και της Ευρώπης, σε εννέα γλώσσες. Εκεί ο λαός της κοινωνίας Νέου Κόσμου του Ιεχωβά συνέρρευσε από εξήντα και πλέον χώρες με ολικόν αριθμό 300.000 και πλέον αντιπροσώπων. 13.016 εβαπτίσθησαν στο νερό μιμούμενοι τον Ιησού Χριστό, και ένα μεγαλειώδες σύνολο 403.628 ατόμων άκουσαν τη δημοσία ομιλία «Προσεχής Κατάκτησις του Κόσμου—από τη Βασιλεία του Θεού».

37. Παρά ποια γεγονότα απεδείχθη αδιάσπαστη η ενότης των έως τώρα;

³⁷ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, ως μέλη της κοινωνίας του Νέου του Κόσμου, είναι αποφασισμένοι να διατηρήσουν αυτή την ενότητα σε όλη τη γη. Έως τώρα η ενότης των απεδείχθη αδιάσπαστη, παρ’ όλους τους διωγμούς που επεσωρεύθησαν εναντίον των, παρ’ όλες τις πολιτικές διαφορές που διήρεσαν Καθολικούς, Προτεστάντας και Ιουδαίους, παρά τους παγκοσμίους πολέμους και άλλους μικροτέρους πολέμους που έκαμαν Καθολικούς να πολεμήσουν εναντίον Καθολικών και Προτεστάντας εναντίον Προτεσταντών. Το πνεύμα του κόσμου του Σατανά έχει διαιρέσει τον «Χριστιανικό κόσμο» εναντίον του εαυτού του. Αλλά το ένα πνεύμα αγάπης του Ιεχωβά Θεού έχει διατηρήσει τους μάρτυρας του Ιεχωβά σε ενότητα σε όλη τη γη. (Εφεσ. 4:3-6) Είναι τώρα δραστήριοι σε 158 χώρες. Αλλ’ αδιάφορο σε ποια χώρα ζουν, αδιάφορο ποιου χρώματος είναι, ποιας εθνικότητος, ποιας γλώσσης, παραμένουν μαζί. Η ενότης των αποτελεί ένα δοκιμασμένο και αποδεδειγμένο γεγονός της σήμερον.

38. Πώς γνωρίζαμε ότι ο νέος κόσμος είναι πλησίον, και πότε τελεία καταστροφή από τον Θεό θα επέλθη αιφνίδια επάνω στον παλαιό κόσμο;

³⁸ Αυτή η ενότης θα οδηγήση στον νέο κόσμο του Θεού. Από όλες τις αποδείξεις που προέρχονται από τη Γραφή και από όλα τα παγκόσμια γεγονότα και τις συνθήκες που υποστηρίζουν αυτές τις αποδείξεις, γνωρίζομε ότι ο νέος κόσμος είναι πλησίον. Οι προσπάθειες του ανθρώπου να ενοποιήση αυτόν τον παλαιό κόσμο και να τον κρατήση σε λειτουργία θα αποτύχουν. Ο Λόγος του Θεού λέγει ότι οι ίδιες οι προσπάθειες του ανθρώπου για την επίτευξι μιας ενοποιήσεως της ανθρωπίνης φυλής θα ήταν μέρος των αποδείξεων ότι εφθάσαμε στο τέλος του παλαιού αυτού κόσμου, ότι βρισκόμαστε στο χείλος της μάχης του Αρμαγεδδώνος η οποία θα καταστρέψη την παγκόσμια οργάνωσι του Σατανά, και ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι του νέου κόσμου του Θεού. Ο Λόγος του αναφέρει ότι θα έλθη καιρός που θα λέγουν, «Ειρήνη και ασφάλεια!» ωσάν να έχουν επιτύχει τον αντικειμενικό τους σκοπό παγκοσμίου ενότητος. Τότε, λέγει ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, όταν θα λέγουν αυτό, θα επέλθη σ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος σαν τις ωδίνες στην εγκυμονούσα και δεν θα ξεφύγουν με κανένα τρόπο την πλήρη καταστροφή από το χέρι του Θεού.—1 Θεσ. 5:1-3.

39. Ποιος κόσμος θα νικήση στον Αρμαγεδδώνα, και τι θα φέρη αυτός σε όλους όσοι είναι με το μέρος του Θεού;

³⁹ Στον Αρμαγεδδώνα η μάχη θα είναι παγκόσμια, διότι όλη η οργάνωσις του Θεού θα είναι παρατεταγμένη εναντίον της οργανώσεως του Σατανά. Θα είναι μια μάχη δύο κόσμων που θα βρίσκωνται σε σύγκρουσι, του παλαιού κόσμου και τον νέου. Ο νέος κόσμος, δημιούργημα του Θεού, θα βγη νικητής και θα φέρη παγγήινη ενότητα του ανθρωπίνου γένους. Μάλιστα δε, κάτι περισσότερο απ’ αυτό ενότητα σε όλο το σύμπαν! Ενότης θα διαχυθή στον ουρανό, όπου όλοι οι άγγελοι είναι παρατεταγμένοι υπό τον Βασιλέα του Θεού Ιησούν Χριστόν, και μαζί του θα διεξαγάγουν τη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά επάνω στη γη δεν θα χρειασθή καθόλου να λάβουν μέρος στη μάχη. Σ’ αυτούς λέγεται: «Η μάχη δεν είναι υμών, αλλά του Θεού.» (2 Χρον. 20:15) Αυτοί αποβλέπουν στον Ιεχωβά Θεό να διεξαγάγη τη μάχη δια του Ιησού Χριστού και να διεκδικήση την κυριαρχία του σε όλο το σύμπαν.

40. Ποια πείρα θα λάβουν κατά τον Αρμαγεδδώνα εκείνοι που θα τύχουν της επιδοκιμασίας του Θεού, και με ποιους θ’ αρχίση η «νέα γη»;

⁴⁰ Όλοι, επομένως, εκείνοι που κάνουν τώρα ειρήνη με τον Θεό και γίνονται ένα μ’ αυτόν και με την κυβέρνησί του που είναι επάνω στον ώμον του Χριστού, θα τύχουν της επιδοκιμασίας του και συνεπώς της προστασίας του κατά τον Αρμαγεδδώνα. Θα σκεπασθούν κάτω από τη θεία δύναμι όταν ο μεγάλος εκείνος κατακλυσμός θα κατακλύση με καταστροφή τον παλαιό κόσμο. Εκείνοι που εκζητούν τώρα τον Θεό και αγωνίζονται να γνωρίσουν το θέλημά του και να το πράξουν, θα έχουν θεία διαφύλαξι. Ως ένα ποίμνιο θα περάσουν στο νέο κόσμο, όπως ακριβώς ο Νώε και η οικογένειά του επέρασαν μέσα από τον κατακλυσμό που εσάρωσε τον πονηρό κόσμο της εποχής εκείνης. Με αυτό το ενωμένο ποίμνιο μαρτύρων και δούλων του Ιεχωβά Θεού θ’ αρχίση η «νέα γη». Αυτή θα διαμένη για πάντα. Ο απόστολος Πέτρος, αφού περιγράφει την καταστροφή του παρόντος κόσμου, λέγει: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»—2 Πέτρ. 3:13.

41. Τι θα συμβή όσον αφορά την ενότητα εκείνων που θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος, και πώς και άλλοι ακόμη θα γίνουν ένα μαζί τους επάνω στη γη;

⁴¹ Η κυβέρνησις του Αιωνίου Πατρός, του Άρχοντος της Ειρήνης, θα κυβερνά ως οι «νέοι ουρανοί» επάνω από τη «νέα γη». Εκείνοι που θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος θα είναι ήδη η «μία ποίμνη» του μαρτύρων του Ιεχωβά, μια κοινωνία Νέου Κόσμου δη ωργανωμένη. Αυτή η ενότης όλων των ανθρώπων που θα επιζήσουν, υπό τον Δημιουργόν των και τον Βασιλέα του, δεν θα διασπασθή ποτέ. Ο Άρχων της Ειρήνης όχι μόνο θα διαφυλάξη την ειρηνική ενότητα εκείνων που θα επιζήσουν, αλλά θα ενοποιήση και άλλους μαζί τους. Ποιους άλλους; Στον τωρινό καιρό η δύναμις του θανάτου χωρίζει όλους εκείνους που κοιμώνται στα μνημεία, από τους ζωντανούς. Με τη δύναμι του Παντοδυνάμου Θεού, ο Αιώνιος Πατήρ θα ενώση τους νεκρούς με τους ζώντας, ανασταίνοντας όλους εκείνους που είναι στους τάφους και βρίσκονται στη μνήμη του Θεού, για μια εκ νέου αφύπνισι σε ζωή επάνω στη γη. Όταν ο Θεός ανέστησε τον Ιησού Χριστό σε ζωή πριν από δεκαεννέα αιώνες, αυτό ήταν μια εγγύησις όχι μόνο ότι θα ανάσταινε τους κεχρισμένους ακολούθους του Χριστού σε αθάνατη ζωή στον ουρανό, αλλά και ότι θα ανάσταινε όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται στους τάφους, σε ζωή στη «νέα γη». (Ιωάν. 5:28, 29· 1 Κορ. 15:12-20) Ο Ιησούς Χριστός θα βασιλεύση χίλια χρόνια μετά τον Αρμαγεδδώνα και οι αναστημένοι αυτοί θα έχουν άφθονη ευκαιρία στη διάρκεια της βασιλείας του να έλθουν σε ενότητα με όλους εκείνους που θα ζουν υπό τον Αναδημιουργόν των και τον Βασιλέα του. Αιώνια καταστροφή θ’ αντιμετωπίσουν εκείνοι που αρνούνται να γίνουν ένα με τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού.

42. Ποια εικόνα με λόγια μας δίνει ο Ιεχωβά μέσω του προφήτου Ησαΐα, η οποία περιγράφει την ενότητα και την αδιατάρακτη ειρήνη του ανθρωπίνου γένους υπό τον Βασιλέα του;

⁴² Η προφητεία του Θεού, ζωγραφίζοντας με λόγια μια εικόνα της ενότητος και της αδιατάρακτης ειρήνης του ανθρωπίνου γένους υπό τον Βασιλέα του Δημιουργού των, λέγει: «Δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού [του Βασιλέως], και πίστις η ζώνη των πλευρών αυτού. Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»—Ησ. 11:5-9, ΑΣ.

43. Για την απόκτησι του νέου κόσμου τέτοιας ενότητος, γιατί είναι αναγκαία η γνώσις, και πού αυτή βρίσκεται πλησίον για μας;

⁴³ Για ν’ αποκτήσωμε αυτόν τον νέο κόσμο αιωνίας ενότητος του ανθρωπίνου γένους υπό τον Δημιουργό μας είναι απόλυτος ανάγκη ν’ αποκτήσωμε την «γνώσιν του Ιεχωβά» τώρα, πριν από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Εις απόδειξιν τούτου είναι γραμμένο ότι ο Θεός θα επιφέρη θλίψι σ’ εκείνους που διαταράτουν το λαό του όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού, εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν, και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αώνιον από προσώπου του Κυρίου, και από της δόξης της δυνάμεως αυτού.» (2 Θεσ. 1:6-9) Είναι επίσης γραμμένο: «Ο λαός μου ηφανίσθη δι’ έλειψιν γνώσεως.» (Ωσηέ 4:6) Γιατί ν’ αφανισθήτε στον Αρμαγεδδώνα «δι’ έλλειψιν γνώσεως»; Η σωτήριος γνώσις είναι πλησίον για σας. Πού; Ανάμεσα στους μάρτυρας του Ιεχωβά, διότι, αν ο Δημιουργός δεν τους είχε δώσει τη γνώσι, δεν θα μπορούσε να πη σ’ αυτούς: «Σεις είσθε μάρτυρές μου λέγει ο Ιεχωβά.»

44. Γιατί πρέπει να συνταυτισθήτε από τώρα και στο εξής με τους μάρτυρας του Ιεχωβά για περισσότερη γνώσι;

⁴⁴ Για ν’ αποκτήσετε περισσότερη γνώσι, συνταυτισθήτε από τώρα και στο εξής με την κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι η μόνη οργάνωσις επάνω στη γη σήμερα που αληθινά πραγματοποιεί ευσεβή αρμονία και ενότητα υπό τον ένα Ποιμένα Ιησούν Χριστόν. Είναι η μόνη ορατή οργάνωσις που προσφέρει σήμερα στο ανθρώπινο γένος την ελπίδα και τη βεβαίωσι για ζωή μέσα από την αναπόφευκτη παγκόσμια καταστροφή του Αρμαγεδδώνος και επιβίωσι στον νέο κόσμο του Θεού.

45. Τι παρακινούμεθα να πράξωμε τώρα που ο Ιεχωβά αρχίζει να ‘ενοποιή όλους τους ευπειθείς του ανθρωπίνου γένους υπό τον Δημιουργό των’;

⁴⁵ Δεχθήτε με χαρά αυτά τα αγαθά νέα. Βεβαιωθήτε ότι είναι η αλήθεια, η αλήθεια του Θεού, που βρίσκεται στον αλάθητον Λόγον του, στην Αγία Γραφή. Συνέρχεσθε με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Μελετάτε τη Βίβλο μαζί τους. Δεχθήτε τα Γραφικά βοηθήματα που σας παρουσιάζουν. Ανταποκριθήτε στην προσφορά των να έλθουν ακόμη και στις ιδιωτικές κατοικίες σας και ν’ αναλάβουν μια προσωπική, οικιακή Γραφική μελέτη μαζί σας, και μάθετε περισσότερες από αυτές τις ένδοξες αλήθειες της Γραφής που εμπνέουν ελπίδα. Κάμετε τις αλήθειες αυτές δικές σας. Ας μεταμορφώσουν τη διάνοιά σας. Ας μεταβάλουν τον τρόπο διαβιώσεώς σας για αιώνια ζωή στον νέο κόσμο. Εναποθέσατε την ελπίδα σας στην επαγγελία του Θεού και προσκολληθήτε σ’ αυτήν. Αφιερωθήτε για να είσθε ένα μ’ αυτόν, τον Δημιουργό. Υπηρετήστε τον και πειθαρχείτε σ’ αυτόν μάλλον ως άρχοντα παρά στους ανθρώπους του κόσμου τούτου. Εξακολουθήστε, λοιπόν, να βαδίζετε στο δρόμο στον οποίο τώρα βρίσκεσθε διαβάζοντας αυτό το άγγελμα. Παραμείνατε σε ενότητα με την αδιάσπαστα ενωμένη κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Δημιουργού. Μαζί τους αγαπήστε και υπηρετήστε Αυτόν τώρα που μέσω του Ιησού Χριστού αρχίζει να ‘ενοποιή όλους τους ευπειθείς του ανθρωπίνου γένους υπό τον Δημιουργόν των’.

[Υποσημειώσεις]