Δύο Απόψεις για τα Δεινά των Ανθρώπων
● Ο Πάπας Πίος ΙΒ΄, ομιλώντας σε πεντακόσιους γιατρούς μέσα στο Βατικανό, τους είπε, όπως αναγράψεται στους Τάιμς της Νέας Υόρκης, 25ης Φεβρουαρίου 1957: «Τα δεινά ποτέ δεν θα εξαλειφθούν τελείως από τους ανθρώπους». Αυτό είναι μια άποψις. Μια άλλη άποψις δίδεται μέσα στην Αγία Γραφή—από τον Χριστό Ιησού στην Αποκάλυψι, την οποίαν έδωσε στον απόστολο του Ιωάννη. Η μετάφρασις Καθολικής Συναδελφώσεως λέγει τα εξής στην Αποκάλυψι 21:1, 3, 4 για τις συνθήκες μεταξύ των ανθρώπων μετά τον Αρμαγεδδώνα: «Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε· και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν, Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»