Μια Δυνατή Μαρτυρία της Αληθείας
Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: «Και ενώπιον έτι ηγεμόνων και βασιλέων θέλετε φερθή ένεκεν εμού, προς μαρτυρίαν εις αυτούς, και εις τα έθνη.» Δεν είναι μόνο οι άρχοντες που λαμβάνουν αυτή τη μαρτυρία, αλλά και άλλοι άνθρωποι που βλέπουν την αποφασιστικότητα που προκαλεί ο λόγος του Θεού. Και σ’ αυτούς, επίσης, δεν είναι δυνατόν παρά να κάμη αυτή εντύπωσι.—Ματθ. 10:18.
Ένας νεαρός μάρτυς του Ιεχωβά στην Ουγγαρία, καταδικασμένος σε οκταετή φυλάκισι επειδή ηρνήθη να μετάσχη στην Κομμουνιστική στρατιωτική δράσι, μετεφέρθη σ’ ένα στρατόπεδο εργασίας. Στο δρόμο είχε μια πείρα την οποία αφηγείται ως εξής:
«Μέσα στην αμαξοστοιχία, μια γυναίκα οδηγός μ’ ερώτησε: ‘Γιατί είσθε φυλακισμένοι;’ ‘Λόγω των θρησκευτικών μας πεποιθήσεων.’ Αυτή είπε: ‘Ανόητοι δεν είσθε να φθείρετε έτσι τα νιάτα σας;’ Της εδώσαμε τότε μια μαρτυρία και παραθέσαμε το Εκκλησιαστής 12:1-3, τονίζοντας ότι οι νέοι πρέπει να υπηρετούν τον Ιεχωβά με όλη τους τη δύναμι. Απ’ εκείνη τη στιγμή, όποτε είχε καιρό, επανήρχετο με τη συνάδελφο της για να συνεχίση τη συνομιλία μαζί μας. Όταν βγήκαμε απ’ το τραίνο, είπε με δάκρυα στα μάτια της: ‘Πραγματικά για την αλήθεια πάσχετε. Υπομονή, εγώ θα προσεύχωμαι για σας’.»
Όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά φροντίζουν ώστε τα λόγια τους και οι πράξεις τους να παρέχουν όμοια μαρτυρία για την πίστι τους.