Οι Παγκόσμιοι Θρύλοι για Ένα Κατακλυσμό

Στο βιβλίο τους Στόχος: Η Γη, οι Άλλαν Κέλλυ και Φρανκ Ντακίλ πραγματεύονται τη σημασία τού ό,τι αυτοί αποκαλούν «παγκοσμίους θρύλους για ένα κατακλυσμό τιτανίων διαστάσεων.» Γράφουν: «Στη συνήθη πείρα του ανθρώπου οι κατακλυσμοί δεν συμβαίνει να είναι τόσο μεγάλοι ή τόσο εκτεταμένοι που να δημιουργήσουν την ιστορία ενός κατακλυσμού συντριπτικού που εξολοθρεύει τα πάντα. Εκτός από μερικά μέρη του κόσμου, όπως είναι η Ιαπωνία, όπου τα παλιρροϊκά κύματα είναι πολύ καταστρεπτικά, οι κατακλυσμοί είναι, και ήσαν, χωρίς μεγάλες συνέπειες για την ασφάλεια του ανθρώπου παραβαλλόμενοι με τον κίνδυνο από άγρια ζώα, από ξηρασία, σιτοδεία, λοιμώδεις νόσους, ακόμη δε κι από τις έντονες χειμερινές θύελλες των βορείων περιοχών. Γιατί, λοιπόν, σχεδόν όλες οι φυλές των ανθρώπων έχουν αυτό το θρύλο για ένα μεγάλο κατακλυσμό; Γιατί, λαοί που έζησαν μακριά απ’ τον ωκεανό σε ηπειρωτικές ορεινές χώρες, όπως είναι το κεντρικό Μεξικό, ή η κεντρική Ασία, να έχουν ένα θρύλο για ένα κατακλυσμό; . . . Δύσκολο είναι να εξηγηθή γιατί ο παγκόσμιος κατακλυσμός εξελέγη ως μέθοδος εξολοθρεύσεως του ανθρώπου, εκτός αν ήταν μια πραγματική πείρα. Αν ο παγκόσμιος κατακλυσμός δεν ήταν μια πραγματικότης, τότε οι ασεβείς πρόγονοι μερικών φυλών θα εξηφανίζοντο από φοβερές ηφαιστειακές εκρήξεις, χιονοθύελλες, ξηρασία, άγρια ζώα, γίγαντας ή δαίμονας. Έτσι, η παγκοσμιότης της ιστορίας του κατακλυσμού αποτελεί ένα από τα καλύτερα επιχειρήματα για το ότι υπήρξε αυτός πραγματικά.»