Επικίνδυνη Καθοδήγησις

«Πρέπει να φοβούμεθα ότι μερικά από τα μέσα που χρησιμοποιούνται από ωρισμένους ανθρώπους για την επίτευξι καθοδηγήσεως είναι ανόητα κι επικίνδυνα μάλιστα,» λέγει ο Έρνεστ Ουάιτ στο βιβλίο Κρίστσιαν Λάιφ εντ δη Ενκόνσιους. «Λόγου χάριν, πριν από λίγα χρόνια ένας νεαρός φίλος μου ωδηγήθη να παίρνη ένα κομμάτι χαρτί κι ένα μολύβι στην αρχή κάθε ημέρας και κατόπιν να κενώνη τη διάνοιά του και ν’ αναμένη ώσπου να του έλθουν σκέψεις για τις ενέργειες της ημέρας. Τότε έπρεπε να καταγράφη ό,τι του ήρχετο στον νου και να εκλαμβάνη αυτό ως την καθοδηγία του για την ημέρα εκείνη. Γρήγορα διεπίστωσε ότι κάθε είδους μωρές και κακές ακόμη σκέψεις ήλθαν στον νου του, και μετά από λίγες εβδομάδες διέκρινε την αφροσύνη και τον κίνδυνο της ιδιαιτέρας αυτής μεθόδου, και την εγκατέλειψε. Υπάρχει κίνδυνος να καταργηθή κάθε συνειδητή σκέψις μ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό εμπερικλείει την απώλεια ελέγχου της διανοίας. . . . Υπάρχουν αρχές καθοδηγήσεως βασισμένες πάνω στην Αγία Γραφή και στον κοινού νουν που θα μας βοηθήσουν ν’ αποφεύγωμε τις παγίδες των ατόπων μεθόδων.»

«Δια της συμβουλής σου θέλεις με οδηγήσει», είπε ο εμπνευσμένος ψαλμωδός του Ιεχωβά Θεού. Για να έχωμε κατάλληλη καθοδήγησι, πρέπει συνεχώς να εξελέγχωμε τις σκέψεις μας με τη συμβουλή που δίνει ο Ιεχωβά στην Αγία Γραφή.—Ψαλμ. 73:24.