Γάμος με Τιμή

1. Ποιο ερώτημα ηγέρθη προσφάτως ως προς τη διακανόνισι του γάμου, και εξαιτίας ποιων συζυγικών γεγονότων;

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ηγέρθη προσφάτως, Αποκτώνται καλύτερα αποτελέσματα στον γάμο, όταν οι γονείς του ζεύγους κανονίζουν τα του γάμου των παιδιών των, όπως στην Ινδία σήμερα και όπως στον Ισραήλ στην αρχαιότητα, παρά όταν οι γυιοί και οι θυγατέρες εκλέγουν τους συντρόφους των; Παραδείγματος χάριν, στην Ινδία το διαζύγιο είναι σχεδόν άγνωστο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στις οποίες ο παιδικός μικρός «Έρως», ο γυιός της Αφροδίτης, λέγεται ότι κανονίζει τους γάμους, το ένα τέταρτο όλων των γάμων τελειώνει σε νόμιμο διαζύγιο, για να μην αναφέρωμε χωρισμούς νομίμους ή με άλλον τρόπο.

2. Τι πρέπει να λεχθή υπό το φως Γραφικών παραδειγμάτων, ως προς την επιβολή γαμηλίων διευθετήσεων μιας χώρας στους Χριστιανούς άλλων χωρών;

² Τι μπορούμε να πούμε όσον αφορά τους αφιερωμένους Χριστιανούς; Δεν μπορούμε να πούμε ότι οι κανόνες γαμηλίων διευθετήσεων που επικρατούν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να επιβληθούν και στους αφιερωμένους Χριστιανούς άλλων χωρών, όπου επικρατούν διαφορετικά έθιμα γάμου. Τίποτε στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές δεν ανατρέπει ή απαγορεύει τα έθιμα των Ιουδαίων, από τους οποίους προήλθαν ο Ιησούς Χριστός και οι πρώτοι Χριστιανοί, δηλαδή, το να κανονίζουν οι γονείς για τη νύμφευσι των ανηλίκων τέκνων των. Ο Ισαάκ ήταν πραγματικά ηλικίας σαράντα ετών, όταν ο πατέρας του Αβραάμ, με τον οποίον ο Ισαάκ εξακολουθούσε να ζη, επρομήθευσε μια θεοσεβή νύφη γι’ αυτόν. Ο Ιακώβ, ο γυιός του Ισαάκ, ήταν ηλικίας εβδομήντα επτά ετών, όταν ο τυφλός πατέρας του τού είπε πού να πάη για να λάβη γυναίκα ως σύζυγό του· ενώ ο δίδυμος αδελφός του Ιακώβ, ο Ησαύ, όταν ήταν ηλικίας σαράντα ετών, έκαμε τους δικούς του διακανονισμούς γάμου και επροτίμησε τη διγαμία με ειδωλολάτριδες συζύγους. Ο ευπειθής Ιακώβ, όμως, έλαβε την Αβρααμιαία ευλογία μέσω του Ισαάκ.

3. Όσον αφορά τους γονείς, τι δεν συνέστησε ο Παύλος στα τέκνα, και ποιο δικαίωμα δεν αρνήθηκε στους Χριστιανούς γονείς σχετικά με τον γάμο;

³ Ο απόστολος Παύλος, δίνοντας συμβουλή για τον γάμο, δεν είπε στα τέκνα να περιφρονούν τους γονείς. Είπε: «Λέγω δε προς τους αγάμους και προς τας χήρας, καλόν είναι εις αυτούς, εάν μείνωσι καθώς και εγώ· αλλ’ εάν δεν εγκρατεύωνται, ας νυμφευθώσι.» (1 Κορ. 7:8, 9) Θυμηθήτε ότι οι χήρες ήσαν ανεξάρτητα πρόσωπα όσον αφορά τους διακανονισμούς του γάμου. Προς χάριν των ο Παύλος προσέθεσε: «Καλήτερον είναι να νυμφευθώσι παρά να εξάπτωνται» και να βυθίζωνται στην πορνεία. Συνεπώς, όσον αφορά «τας νεωτέρας χήρας» στη Χριστιανική εκκλησία είπε: «Αφού εντρυφήσωσι κατά του Χριστού, θέλουσι να υπανδρεύωνται· έχουσαι την καταδίκην, διότι ηθέτησαν την πρώτην πίστιν [με το ν’ αφήνουν τις σεξουαλικές παρορμήσεις να κυριαρχούν και να παρεμβαίνουν μεταξύ αυτών και του Χριστού.] Και ενταυτώ μανθάνουσι να είναι αργαί, περιερχόμενοι τας οικίας· και ουχί μόνον αργαί, αλλά και φλύαροι και περίεργοι, λαλούσαι τα μη πρέποντα. Θέλω λοιπόν αι νεώτεραι να υπανδρεύωνται, να τεκνοποιώσι, να κυβερνώσιν οίκον, να μη δίδωσι αφορμήν εις τον εναντίον να λοιδορή. Διότι εξετράπησαν ήδη τινές οπίσω του Σατανά.» (1 Τιμ. 5:11-15) Χωριστά από αυτή την περίπτωσι των χηρών που δεν ήσαν κάτω από νόμο σχετικόν με γονείς, ο Παύλος δεν είπε ότι οι Χριστιανοί ως γονείς, Ιουδαίοι ή Έλληνες, δεν είχαν πια το δικαίωμα να κάνουν την εκλογή και τους διακανονισμούς του γάμου για τα ανήλικα τέκνα των.

4. Εν τούτοις, ενόσω εξασκούν το δικαίωμά των, από ποιες αρχές πρέπει να διέπωνται οι Χριστιανοί γονείς, για να εξασφαλίσουν τι;

⁴ Εν τούτοις, εξασκώντας το δικαίωμά των σύμφωνα με το τυπικό έθιμο και νόμο να εκλέγουν γαμηλίους συντρόφους για γυιούς και θυγατέρες, οι γονείς που είναι αφιερωμένοι στον Θεό μέσω του Χριστού πρέπει να διέπωνται από Χριστιανικές αρχές. Υποτάσσεσθε στον κανόνα του Θεού, όπως ο Αβραάμ. Αυτός εξασφάλισε την πνευματική ευημερία του γυιού του ως κληρονόμου της Αβρααμιαίας επαγγελίας εκλέγοντας μια λάτριδα του Ιεχωβά Θεού ως σύζυγο του Ισαάκ. Έτσι δεν κατεβάρυνε τον Ισαάκ με άνισο ζυγό.

5. (α) Επιμένοντας ο Σαμψών να διακανονίση γι’ αυτόν ο πατέρας του ένα γάμο με μια Φιλισταία, γιατί δεν παρεβίαζε τους γαμήλιους κανόνες του Θεού; (β) Πώς με ακατάλληλη άσκησι του δικαιώματός του μπορεί ένας Χριστιανός πατέρας ν’ αποδειχθή ακατάλληλος για την εποπτεία της εκκλησίας;

⁵ Εξ άλλου, ο Ισαάκ προειδοποίησε τον Θεοσεβή γυιό του Ιακώβ να μη νυμφευθή μια άπιστη ειδωλολάτριδα και τον έστειλε στον οίκον του πάππου Βεθουήλ για νύφη. Ο ισχυρός άνδρας Σαμψών επέμεινε να τον νυμφεύση ο αντιτείνων πατέρας του Μανωέ με μια ειδωλολάτριδα Φιλισταία γυναίκα επειδή ο Σαμψών ήθελε ν’ αποκτήση δικαίωμα στο εσωτερικό της οργανώσεως των Φιλισταίων για να εκτελέση θεία εκδίκησι στους καταδυνάστας· έτσι ώστε «παρά του Ιεχωβά ήτο τούτο». (Κριτ. 14:1-4, ΜΝΚ) Επομένως δεν ήταν το φύλον εκείνο που εξουσίαζε τον Σαμψών, αλλά ο φανερωμένος σκοπός του Θεού ότι «αυτός θέλει αρχίσει να ελευθερόνη τον Ισραήλ εκ της χειρός των Φιλισταίων.» (Κριτ. 13:5) Επομένως, οι Χριστιανοί γονείς, που εμμένουν στο τοπικό τους, εγχώριο έθιμο να διακανονίζουν γάμους, είναι υποχρεωμένοι να νυμφεύουν τα τέκνα των μόνο με αφιερωμένους Χριστιανούς μέσα στη θεοκρατική οργάνωσι του Ιεχωβά, θέτοντάς τα έτσι κάτω από ίσον ζυγό, θεοκρατικό γαμήλιο ζυγό. Με ποιον άλλο τρόπο θα μπορούσαν οι πατέρες να απέχουν από το να παροργίζουν τα τέκνα των και να εκτρέφουν αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά; (Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ) Ασφαλώς ένας Χριστιανός πατέρας ο οποίος συζευγνύει άνισα τον πιστό του γυιό ή θυγατέρα με έναν μη αφιερωμένον άπιστον θα απεδεικνύετο πολύ ανώριμος στις Χριστιανικές αρχές, άνθρωπος που ζητεί κάποιο ιδιοτελές, υλιστικό κέρδος, πτωχός προϊστάμενος του οίκου του και άνθρωπος ακατάλληλος να του εμπιστευθούν την εποπτεία μιας Χριστιανικής εκκλησίας.​—1 Τιμ. 3:2-5· 2 Κορ. 6:14-16· 7:1.

6. Πώς μπορεί αυτό το πατρικό δικαίωμα να επιβάλη ένα σοβαρό πρόβλημα σ’ ένα αφιερωμένο παιδί, και πώς σχετικά με τούτο θα μπορούσε ένα αφιερωμένο παιδί να υποφέρη διωγμό από ένα διηρημένον οίκον;

⁶ Η άσκησις του πατρικού δικαιώματος διακανονίσεως γάμων μπορεί να επιβάλη ένα σοβαρό πρόβλημα για μερικά τέκνα. Τούτο γίνεται στην περίπτωσι που ένας πατέρας ή νόμιμος κηδεμών δεν είναι αφιερωμένος μάρτυς του Ιεχωβά, ενώ ο γυιός ή η θυγατέρα είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά. Αν ο πατέρας ή ο κηδεμών δεν θα εκτιμούσε την αφιέρωσι του τέκνου στον Ιεχωβά και θα εσκόπευε να νυμφεύση το παιδί μ’ έναν που δεν είναι αφιερωμένο μέλος της κοινωνίας Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά, τότε ο αφιερωμένος γυιός ή θυγατέρα θα μπορούσε να προβάλη αντιρρήσεις. Θα μπορούσε να δοθή εξήγησις ότι είναι αντίθετο προς τον νόμο και το θέλημα του Ιεχωβά Θεού το να νυμφευθή ένας αφιερωμένος μάρτυς του Ιεχωβά μ’ έναν μη αφιερωμένον άπιστον. Τουλάχιστον, το ευλαβές παιδί θα μπορούσε σοβαρά να ζητήση να εύρη ο γονεύς τον γαμήλιο σύντροφο μέσα στην κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν το παιδί ευσυνείδητα αρνηθή να νυμφευθή μ’ έναν μη αφιερωμένον άπιστον, θα μπορούσε να εγείρη διωγμό η οικογένεια. Αλλ’ ο πιστός Χριστιανός θα υπέφερε αυτόν τον διωγμό από ένα διηρημένον οίκον χάριν συνειδήσεως.​—Ματθ. 10:34-37· 1 Πέτρ. 2:19.

7. Εκεί που παραχωρείται ελευθερία σ’ ένα Χριστιανικό παιδί να εκλέξη ένα σύντροφο, πόση ελευθερία είναι αυτή, και πώς γίνεται ασφαλής ελευθερία;

⁷ Εκεί που η εκλογή ενός συντρόφου παραχωρείται σ’ ένα γυιό ή θυγατέρα από τους γονείς, ο αφιερωμένος Χριστιανός γυιός ή θυγατέρα βρίσκεται κάτω από αποστολικές οδηγίες να νυμφευθή τον σύντροφο που θέλει, αλλά «μόνον . . . εν Κυρίω», δηλαδή, να νυμφευθή μόνο κάποιον που είναι σε ενότητα με τον Κύριο, όπως αυτός ο ίδιος. (1 Κορ. 7:39) Έτσι η ελευθερία εκλογής ενός συντρόφου για έναν αφιερωμένο μάρτυρα του Ιεχωβά είναι μια σχετική ελευθερία. Αυτή είναι μια ασφαλής ελευθερία· συντελεί σε ειρήνη και ευτυχία, εφ’ όσον συντελεί θρησκευτικώς σε ισότητα γαμηλίου ζυγού για το ζεύγος.

8. Με το να νυμφευθή «μόνον . . . εν Κυρίω», τι δείχνει ένα τέκνο για τους Χριστιανούς γονείς και έτσι τι αποφεύγει να προξενήση;

⁸ Αν οι γονείς οι ίδιοι είναι αφιερωμένοι Χριστιανοί, τότε ένα παιδί θα ακολουθούσε την παραγγελία του αποστόλου να τιμά τον πατέρα του και τη μητέρα του που είναι σε ενότητα με τον Κύριο, με το να σεβασθή τη θεοκρατική των επιθυμία να νυμφευθούν τα τέκνα των μόνο εν Κυρίω, μέσα από ό,τι επιδοκιμάζεται από τον Κύριο. (Εφεσ. 6:1-3) Μ’ αυτό τον τρόπο το τέκνο που νυμφεύεται εν Κυρίω δεν προκαλεί ‘πικρία ψυχής’ και ‘αηδία’ με τις οικογενειακές του σχέσεις, τέτοια που επροκάλεσε ο Ησαύ στους γονείς του, τον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, επειδή με βέβηλο τρόπο δεν ‘εξετίμησε ιερά πράγματα’.​—Γέν. 26:34, 35· 27:46· 28:1· Εβρ. 12:16, 17.

9. Αν ο γάμος είναι έντιμος μεταξύ Χριστιανών, ποια εσωτερική αντίδρασι δεν πρέπει να έχη ένας που ενυμφεύθη, και πού πρέπει κατάλληλα να τεθή η καταγραφή του γάμου;

⁹ Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Εβραίους Χριστιανούς, είπε: «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας.» (Εβρ. 13:4) Αν ο γάμος ενός ατόμου είναι έντιμος μεταξύ Εβραίων Χριστιανών και μεταξύ όλων των άλλων αφιερωμένων μαρτύρων του Ιεχωβά, πώς μπορεί να υπάρξη κάτι για το οποίο να αισχυνθή κανείς επειδή ενυμφεύθη; Δεν μπορεί να υπάρξη· δεν πρέπει να υπάρξη. Συνεπώς η κατάστασις γάμου πρέπει να καταγραφή και η καταγραφή της πρέπει να τηρηθή στους επισήμους φακέλλους της εκκλησίας με την οποία το νυμφευμένο άτομο είναι συνταυτισμένο ως μέλος.

10. (α) Τι είναι γάμος κοινή συναινέσει, και σε χώρες όπου συνηθίζεται ευρέως μπορεί να καταγραφή στα αρχεία της εκκλησίας ως νόμιμος συμβίωσις; (β) Πώς τον ονομάζει η Βίβλος;

¹⁰ Μπορούν όλα τα ζεύγη που ζουν μαζί όπως ζουν ένας νόμιμος σύζυγος και η σύζυγός του, να έχουν τη συμβίωσί των μ’ αυτό τον τρόπο καταγεγραμμένη ως γάμο στα αρχεία της εκκλησίας; Όχι· δεν μπορούν, αν ζουν μαζί σε ό,τι δεν αποτελεί νόμιμο Χριστιανικό γάμο. Σε μερικές χώρες ένας άνδρας και μια γυναίκα συναινούν να ζουν μαζί με την πιο στενή οικειότητα σαν ένα συζυγικό ζεύγος, αλλά χωρίς νόμιμη εξουσιοδότησι ή καταγραφή. Αυτό είναι ό,τι τοπικώς ονομάζεται «γάμος κοινή συναινέσει». Ενώ αυτός τοπικώς είναι ανεκτός και μπορεί ν’ αποκτήση την αναγνώρισι των γειτόνων, όμως ο λόγος του Θεού απερίφραστα τον ονομάζει πορνεία, ή μοιχεία, αν ο ένας ή ο άλλος σ’ αυτόν τον τύπο της ενώσεως είναι ήδη νυμφευμένος και δεν είναι διεζευγμένος για καταλλήλους λόγους.

11. Γιατί ο λεγόμενος γάμος του αγράφου νόμου δεν είναι μια ορθή κατάστασις για να βρίσκεται σ’ αυτήν ένας Χριστιανός;

¹¹ Σε άλλες χώρες ασκείται ό,τι ονομάζεται «γάμος του αγράφου νόμου». Είναι ένας γάμος, στον οποίο μπαίνει κανείς με συμφωνία που κάνει ένα ζεύγος χωρίς επίσημη τελετή γάμου από έναν εξουσιοδοτημένο υπηρέτη του Κράτους, αλλ’ ο οποίος γάμος μπορεί ν’ αποδειχθή από τις γραπτές εκθέσεις, τις δηλώσεις ή τη γνωστή διαγωγή του ζεύγους. Σε μερικές πολιτείες ή επαρχίες μιας χώρας αυτός ο γάμος του αγράφου νόμου είναι νόμιμος, σε άλλες πολιτείες της ιδίας χώρας αυτός ο γάμος μπορεί να μην είναι νόμιμος. Αν ένα ζεύγος μετοικήση από μια πολιτεία στην οποία ο γάμος αυτός είναι νόμιμος σε μια άλλη πολιτεία στην οποία δεν είναι νόμιμος, μερικοί θα μπορούσαν να τους θεωρήσουν ως ενόχους πορνείας ή μοιχείας, ακόμη και αν επισκέπτωνται το μέρος αυτό προσωρινά σε μια συνέλευσι. Έτσι το ζεύγος δεν θα μπορούσε να έχη την ίδια καλή υπόληψι και αναγνώρισι σε όλα τα μέρη της ίδιας χώρας. Νομικές δυσχέρειες μπορεί να αναφυούν για την κληροδότησι ιδιοκτησίας σε τέκνα που προήλθαν από γάμο του αγράφου νόμου και ούτω καθεξής. Ασφαλώς αυτή δεν είναι η ανεπίληπτη κατάστασις για ένα Χριστιανό.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

12. Γιατί η Χριστιανική εκκλησία δεν μπορεί να παραδεχθή εκείνους που ζουν σε γάμο κοινή συναινέσει και γάμο του αγράφου νόμου, και προτού εκείνοι που ζουν σε τέτοιο γάμο καταστή δυνατόν να γίνουν δεκτοί στο εν ύδατι βάπτισμα, τι απαιτείται;

¹² Επειδή ο λόγος του Θεού καταδικάζει την πορνεία και τη μοιχεία, η εκκλησία του αφιερωμένου λαού του επάνω στη γη δεν μπορεί ν’ αναγνωρίση ζεύγη που ζουν σε γάμο κοινή συναινέσει. Δεν μπορεί να τα παραδεχθή ως μέλη με καλή υπόληψι και ως αντιπροσώπους της εκκλησίας. Όσον αφορά τον γάμο του αγράφου νόμου, αυτός έχει μια αβέβαιη θέσι επειδή δεν είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένος και επιδοκιμασμένος, έτσι ώστε η κοινωνία Νέου Κόσμου δεν μπορεί να θεωρήση ζεύγη γάμου του αγράφου νόμου ως άτομα δεκτά για βάπτισμα προς συμβολισμόν μιας αληθινής, έγκυρης αφιερώσεως στον Θεό μέσω του Χριστού. Προτού μπορέσουν να θεωρηθούν ως ευπρόσδεκτοι αφιερωμένοι στον Θεό και άξιοι να βαπτισθούν στο νερό, απαιτείται εκείνοι που συζούν με γάμο του αγράφου νόμου να νομιμοποιήσουν τον γάμο με μια επίσημη γαμήλια τελετή που να τελεσθή από κάποιον επιτετραμμένον ή εξουσιοδοτημένον αντιπρόσωπο του Κράτους, ενώπιον των αναγκαίων μαρτύρων. Για κείνους που ζουν σε γάμο κοινή συναινέσει καθίσταται αναγκαία η ίδια απαίτησις νομιμότητος, αν πρόκειται να εξέλθουν από την κατάστασί των πορνείας ή μοιχείας από την άποψι του λόγου του Θεού. Οι προμήθειες που εκτίθενται στη σελίδα 380, παράγραφος 20 της Σκοπιάς της 15ης Δεκεμβρίου 1956 αποτελούν μια ελεήμονα παραχώρησι, και επιτρέπομε ακόμη αυτή τη διευθέτησι.

13. Με νόμιμο γάμο τι επιτελούν για το γενικό καλό εκείνοι που ζούσαν προηγουμένως σε γάμο κοινή συναινέσει και αγράφου νόμου, και πού μπορεί να καταγραφή ο γάμος των;

¹³ Με νόμιμο γάμο, ενώπιον μαρτύρων, το ζεύγος εκφράζει ιεροπρεπώς τις ευχές του, ο ένας προς τον άλλον, και αναλαμβάνει όλες τις δεσμευτικές υποχρεώσεις του γάμου. Εφοδιάζουν, επίσης, τα τέκνα των με κατάλληλη υπόληψι και με νόμιμα προνόμια και δικαιώματα σύμφωνα με τον νόμον του Θεού και τον νόμον του Κράτους. Έχοντας έτσι δώσει μια έντιμη θέσι στην ένωσί τους ως ανδρός και γυναικός και έχοντας καθαρισθή ηθικώς, μπορούν ν’ αφιερωθούν στον Θεό και ν’ αποκτήσουν μια στάσι στην κοινωνία του Νέου του Κόσμου, στην οποίαν ο γάμος πρέπει να κρατήται σε τιμή και η γαμήλια κλίνη να είναι αμόλυντη, εφόσον «πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός». Κάτω από τέτοιες έντιμες περιστάσεις ο γάμος των μπορεί να καταγραφή από το Κράτος και επίσης να καταγραφή στα αρχεία της εκκλησίας με την οποία συνέρχονται και κηρύττουν.

14. Σχετικά με τούτο, γιατί ο Ιησούς δεν είχε λόγους να αισχύνεται για τους επιγείους γονείς του και για τους προγόνους του, και γιατί οι άγγελοι μπορούσαν να μην αισχύνωνται να δώσουν μαρτυρία για τη γέννησί του;

¹⁴ Ο γάμος των επιγείων γονέων του Ιησού και των προγόνων του ήταν καταγεγραμμένος στο ληξιαρχικό γραφείο του χωριού. Γι’ αυτό γνωρίζομε ότι, κατά σάρκα, ο Ιησούς ήταν πράγματι ο Μεσσίας, ο υιός του Αβραάμ και ο υιός του Βασιλέως Δαβίδ και ότι είχε έτσι νομίμως το δικαίωμα να είναι ο κληρονόμος των για την επαγγελία που ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στον Αβραάμ και επίσης ο κληρονόμος της διαθήκης αιωνίου βασιλείας, που ο Θεός έκαμε με τον Βασιλέα Δαβίδ. Τούτο ήταν αληθινό, και έμμεσα μέσω του θετού του πατρός Ιωσήφ, και άμεσα μέσω της επίγειας μητέρας του Μαρίας. Έτσι ακριβώς ο απόστολος Ματθαίος μπορούσε ν’ αποκτήση τον γενεαλογικό κατάλογο του οικογενειακού δένδρου του Ιωσήφ, και ο Λουκάς μπορούσε ν’ αποκτήση τον κατάλογο του οικογενειακού δένδρου της Μαρίας. Οι γάμοι των επιγείων προγόνων του Ιησού ήσαν έντιμοι και έγιναν αντικείμενον δημοσίας καταγραφής και νομίμου επιβεβαιώσεως. Ο Ιησούς δεν είχε τίποτε για να αισχύνεται από αυτή την άποψι. Οι άγγελοι του ουρανού δεν ησχύνθησαν να δώσουν μαρτυρία της γεννήσεώς του στη Βηθλεέμ. Εμείς, ως ακόλουθοι και μιμηταί του Ιησού Χριστού, και ως συνταυτισμένοι στην εκκλησία της οποίας αυτός είναι η Κεφαλή, πρέπει να είμεθα εξίσου έντιμοι στον γάμο όπως ήσαν και οι πρόγονοί του.

15. Τι πρέπει να λεχθή για τις σαρκικές σχέσεις του Ιωσήφ με τη Μαρία; και τίνος ένοχη την ενόμισε για ένα διάστημα και άξια αποπομπής;

¹⁵ Η Μαρία ήταν υποσχεμένη για γάμο στον ξυλουργό Ιωσήφ, ο οποίος επρόκειτο να γίνη ο θετός πατέρας του γυιού της. Αλλά στη διάρκεια του καιρού του αρραβώνος των ή της μνηστείας των, ο Ιωσήφ δεν είχε σαρκικές σχέσεις με τη μνηστή του Μαρία. Δεν είχε ακόμη ούτε αφού υπήκουσε στις διαταγές του αγγέλου και έλαβε την έγκυο Μαρία. Περίμενε ώσπου αυτή εγέννησε τον Ιησού. (Ματθ. 1:18-25) Επειδή η εγκυμοσύνη της Μαρίας ήταν θαυματουργική, ο Ιωσήφ στην αρχή ενόμισε ότι αυτή είχε παραβιάσει την τιμή της μνηστείας των. Συνεπώς «ηθέλησε να απολύση αυτήν κρυφίως», επειδή δεν ήθελε «να θεατρίση αυτήν» με λιθοβολισμό προς θάνατον για ηθική απιστία.

16. Πώς ο Ιακώβ και η Ραχήλ έκαμαν μια έντιμη προσέγγισι στον γάμο;

¹⁶ Ο πρόγονος του Ιωσήφ, ο πατριάρχης Ιακώβ, ήταν μνηστευμένος με την αξιαγάπητη Ραχήλ επί επτά χρόνια. Εν τούτοις, στη διάρκεια όλου αυτού του καιρού που ειργάζετο για το νυμφικό του τίμημα, δεν είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί της. Μόνο στο τέλος του καιρού της μνηστείας παρεκάλεσε τον πατέρα της Λάβαν γι’ αυτήν, για να μπορέσουν να νυμφευθούν επίσημα και να έχη με έντιμο τρόπο σχέσεις μαζί της. Έτσι ο Ιακώβ και η Ραχήλ έκαμαν μια έντιμη προσέγγισι στον γάμο των.​—Γέν. 29:20-30.

17. Τι αποτελεί Γραφικώς το να έχη ένα ζεύγος σεξουαλικές σχέσεις στη διάρκεια της μνηστείας των, και πώς μπορεί μια εκκλησία να τους επιβάλη ποινή γι’ αυτό;

¹⁷ Σήμερα όταν οι αφιερωμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά μνηστεύωνται, δεν μπορούν να έχουν σεξουαλική επικοινωνία ο ένας με τον άλλον προτού νυμφευθούν επίσημα ενώπιον μαρτύρων και καταγραφούν κατάλληλα ως νυμφευμένοι. Αν δεν εξασκούν εγκράτεια, αλλά διεγείρωνται όταν είναι μόνοι, απαρατήρητοι, και υποχωρούν στο πάθος και έχουν σεξουαλική ένωσι, διαπράττουν πορνεία. Το ότι είναι μνηστευμένοι δεν δικαιολογεί την πράξι αυτή, ούτε την θέτει εκτός των ορίων της ανηθικότητος και πορνείας. Για τέτοια ακαθαρσία μπορούν να αποβληθούν από τη Χριστιανική εκκλησία. Ένας Χριστιανός λειτουργός είναι μέσα στα όρια του ευσυνειδήτου δικαιώματός του, αν αρνήται να τους νυμφεύση, αφήνοντάς τους να νυμφευθούν με την ενέργεια ενός πολιτικού υπηρέτου του Κράτους αν προτιμούν να προχωρήσουν αφού απεκόπησαν από την επικοινωνία της εκκλησίας και προτού εγκατασταθούν πάλι σ’ αυτήν.

18. Πριν από τον γάμο και για να τον κάμουν ευτυχισμένο γάμο, τι πρέπει τα ζεύγη ειλικρινώς να πληροφορηθούν ο ένας για τον άλλον;

¹⁸ Για να εξασφαλισθή ένας ευτυχισμένος γάμος, τα ζεύγη πρέπει να μάθουν να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον καλά. Ο καθένας πρέπει να μάθη αν ο άλλος είναι Γραφικώς ελεύθερος να νυμφευθή, ή να ξανανυμφευθή. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζη, επίσης, αν ο άλλος είναι φυσικώς κατάλληλος να νυμφευθή και να αποτίση τις γαμήλιες οφειλές χωρίς κίνδυνο, αλλά με ευχαρίστησι και με ωρισμένα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν οι γονείς του ζεύγους δεν κάνουν τους γαμηλίους διακανονισμούς ή δεν κάνουν την κατάλληλη έρευνα, τότε το μνηστευμένο ζεύγος θα πρέπει να την κάμη αυτό το ίδιο, ειλικρινώς, χωρίς εντροπή, σοβαρά. Είναι απλώς κατάλληλο το να υποβληθούν σε δοκιμές αίματος και άλλες ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται πριν από τον γάμο και την απόκτησι αδείας γάμου.

19. Γιατί πρέπει τα ζεύγη να μάθουν τα γεγονότα ο ένας για τον άλλον προτού αποφασίσουν να νυμφευθούν, και ποιο αληθινό παράδειγμα από τη ζωή δείχνει την επιτακτική ανάγκη αυτής της πορείας;

¹⁹ Μη λαμβάνετε τίποτε ως δεδομένο. Μάθετε τα γεγονότα. Τότε δεν θα υπάρξη φρίκη, αντί ευφροσύνης, τη νύχτα του γάμου ή μετά ταύτα, όπως όταν μια Λατινοαμερικανή νέα, αφιερωμένη στον Θεό, ενυμφεύθη κάτω από την ενθάρρυνσι ενός φίλου του γαμβρού που εγνώριζε την κατάστασι. Πολύ αργά συνεταράχθη διαπιστώνοντας ότι είχε νυμφευθή έναν αδήλωτο λεπρό. Ο λεπρός δεν έδειξε Χριστιανική αγάπη κρύβοντας το αηδές νόσημά του. Ο φίλος του γαμβρού δεν έδειξε αδελφική αγάπη συνεργώντας στον γάμο και αφήνοντας το αθώο κορίτσι στην άγνοια. Όταν το ζήτημα αναφέρθηκε στην Εταιρία Σκοπιά χάριν της ατυχούς νυμφευμένης κόρης, δεν υπήρχε τίποτε που μπορούσε να κάμη η Εταιρία για να την ανακουφίση από τις τρομερές συνέπειες της παραλείψεώς της να ερευνήση πρώτα πριν από τον γάμο και έπειτα να λάβη μια νοήμονα απόφασι. Είναι εντελώς ατυχής αυτή η περίπτωσις, αφού η νόσος και η ασθένεια δεν αποτελούν Γραφικούς λόγους για διαζύγιο που ελευθερώνει ένα άτομο να ξανανυμφευθή χωρίς να υπάρχη μοιχεία! Μια τέτοια τυφλή, με άγνοια προσέγγισις του γάμου δεν συντελεί σε ειρηνικό γάμο.

20. Κάτω από ποιες περιστάσεις ή είσοδος στον γάμο έχει τις ανταποδοτικές ευλογίες της, και ποιος είναι ο άριστος οδηγός για νυμφευμένα ζεύγη;

²⁰ Όταν ένας Χριστιανός πλησιάζη τον γάμο κατάλληλα πληροφορημένος και με έντιμη διαγωγή και έπειτα μπαίνη σ’ αυτόν έντιμα, ο γάμος έχει τις ανταποδοτικές χαρές του, προνόμια και ευλογίες. Τιμά τον Θεό, τον ουράνιο Ιδρυτή του γάμου. Αλλά περισσότερη εξέτασις τούτου και των βαρυσημάντων αξιοπρεπών ευθυνών του τιμίου γάμου αφήνομε να δοθή σε επόμενα άρθρα, σύμφωνα πάντοτε με τη Γραφή, που είναι ο άριστος Οδηγός για νυμφευμένα ζεύγη.