Συμπεριφέρεσθε με Διακριτικότητα προς τους Άλλους;

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΣ είναι η στοχαστική ή συμπαθητική άποψις ως προς τις γνώμες και τις ενέργειες των άλλων. Αυτή τη διακριτικότητα την εκδηλώνομε όταν μιλούμε σιγανά σε κοινόχρηστους χώρους ή όταν ελαττώνωμε την έντασι του ραδιοφώνου μας τη νύχτα ή όταν γράφωμε ένα ευχαριστήριο σημείωμα ή ένα συλλυπητήριο γράμμα. Στην πραγματικότητα, είμεθα διακριτικοί κάθε φορά που λέμε «Μπορώ;» ή «Σας ευχαριστώ» ή «Παρακαλώ» ή «Με συγχωρείτε.» Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ απλό το να είναι κανείς διακριτικός ώστε πολλοί από μας εκδηλώνουν διακριτικότητα εκατοντάδες φορές καθημερνά χωρίς καν να αντιλαμβάνωνται ότι το κάνουν αυτό. Και όμως η διακριτικότης είναι τόσο ουσιώδης και βασική ώστε χωρίς αυτή η ζωή θα ήταν μια δυστυχία. Στις επαφές που έχομε κάθε μέρα θα πληγωνόμασταν αν οι άλλοι δεν μας έδειχναν κάποια διακριτικότητα.

Ο καλύτερος τρόπος για να δοκιμάσετε τον εαυτό σας να δήτε κατά πόσον είσθε διακριτικός προς τους άλλους ή όχι, ίσως είναι να ελέγξετε τη στάσι σας και τη συμπεριφορά σας προς τους άλλους ανθρώπους, ειδικά προς εκείνους που σας υπηρετούν ή εργάζονται για σας. Ο συγγραφέας Φράνσες Μπέντον, στο άρθρο του «Σύγχρονο Βιβλίο Καλών Τρόπων,» κάνει μια ενδιαφέρουσα παρατήρησι. Λέει: «Ένα παλιό αξίωμα δηλώνει ότι σε όλες μας τις σχέσεις μ’ εκείνους που έχουν προσληφθή να μας προσφέρουν υπηρεσία πρέπει να είμεθα περισσότερο ευγενείς, περισσότερο διακριτικοί, περισσότερο προσεχτικοί, παρά στις σχέσεις μας με οποιονδήποτε άλλο. Αυτό εφαρμόζεται, φυσικά, στο πώς φέρεσθε στην καθαρίστριά σας, στην πωλήτρια που σας εξυπηρετεί, στη σερβιτόρα στον πάγκο του εστιατορίου, στον κουρέα, στον κλητήρα. Αυτό ισχύει, φυσικά και στο πώς ο καθένας απ’ αυτούς συμπεριφέρεται σ’ εκείνον που τον υπηρετεί. Η κακή συμπεριφορά σ’ ένα τέτοιο υπάλληλο είναι αδικαιολόγητη, διότι ο υπάλληλος θα διακινδύνευε τα προς το ζην του αν σας απαντούσε με τον ίδιο τρόπο. Είναι αδύνατον να δήτε έναν άνθρωπο να λογομαχή γεμάτος οργή μ’ ένα σερβιτόρο ή μια γυναίκα να μαστιγώνη με τη γλώσσα της ένα πωλητή και να μην αμφισβητήσετε ολόκληρο τον κώδικα συμπεριφοράς και την κοσμιότητα αυτού του ατόμου.»

Άλλοι που μας υπηρετούν και που αξίζουν περισσότερη από τη συνήθη διακριτικότητά μας είναι οι εκπαιδευτικοί, οι ομιλητές και οι διάκονοι του Θεού. Αυτοί που συνηθίζουν να έρχωνται καθυστερημένοι στις τάξεις ή στις συναθροίσεις, άτομα που με αδιαφορία αφήνουν του εαυτό τους να καταληφθή από ύπνο στη διάρκεια διαλέξεων ή θρησκευτικών λειτουργιών, συνήθως στερούνται διακριτικότητας. Επίσης, εκείνοι που περιφέρονται στους δρόμους στη διάρκεια του προγράμματος συνελεύσεων, όταν θα έπρεπε να κάθονται και να προσέχουν, δείχνουν την ίδια περιφρόνησι στον ομιλητή καθώς και σ’ εκείνα που λέει.

Μια άλλη εκδήλωσις της βασικής μας διακριτικότητας προς τους άλλους είναι το πώς ενεργούμε στο σπίτι. Υπάρχουν άτομα που φέρονται με τον καλύτερο τρόπο στους έξω, αλλά δείχνουν αμέλεια για τους πλησιέστερους και πιο αγαπητούς τους μέσα στον οικογενειακό κύκλο. Πολλοί απ’ αυτούς τους ανθρώπους καθαρίζουν καλά τα παπούτσια τους πριν μπουν στο σπίτι του γείτονα, αλλά ποτέ δεν το κάνουν αυτό όταν μπαίνουν στο δικό τους σπίτι. Έχουν τους καλύτερους τρόπους φαγητού όταν βρίσκωνται μακριά από το σπίτι, αλλά τους αποβάλλουν όταν βρίσκωνται στο σπίτι. Δεν θα διανοούντο ν’ αφήσουν το λουτρό στο σπίτι ενός φίλου τους ακατάστατο, αλλά στο δικό τους είναι ακατάστατοι. Αναγκάζουν τους άλλους να τα καθαρίζουν μετά απ’ αυτούς. Σκεφθήτε τι αλλαγή θα γινόταν στο σπίτι, αν ήσαν σταθεροί και αμερόληπτοι στη διακριτικότητά τους. Το σπίτι θα ήταν πιο καθαρό και οι σχέσεις θα ήσαν πολύ πιο φιλικές. Ο καθένας θα φρόντιζε για τα συμφέροντα του άλλου. Έτσι πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Μηδείς ας μη ζητή το εαυτού συμφέρον· αλλ’ έκαστος τα του άλλου.» Και πάλι συμβουλεύει: «Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων,» διότι η αγάπη «δεν ζητεί τα εαυτής.» Αν εκδηλώνεται τέτοιο ενδιαφέρον στο σπίτι, τότε στο τραπέζι δεν θα περιμένη κανείς να του ζητήση ο άλλος να του δώση το φαγητό, αλλά θα είναι προσεκτικός ως προς τις ανάγκες των άλλων. Η οικοδέσποινα πρέπει να ρωτά πριν σερβίρη, κατανοώντας ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες συνήθειες φαγητού. Έτσι η διακριτικότης συμβάλλει σε μια πιο ευτυχισμένη και ευχάριστη ζωή.—1 Κορ. 10:24· Φιλιπ. 2:4· 1 Κορ. 13:5

Και άλλες ακόμη εκδηλώσεις της βασικής μας διακριτικότητας προς τους άλλους μπορούμε να δούμε στον τρόπο της διαγωγής μας δημοσίως. Το να μιλούμε δυνατά σ’ ένα υπερπλήρες ασανσέρ ή το να μονοπωλούμε μια συζήτησι όχι μόνο δείχνει έλλειψι διακριτικότητος, αλλά είναι και αγένεια. Το κάπνισμα σε δημόσια μέσα συγκοινωνίας ή σε χώρους όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να απομακρυνθούν από κοντά σας είναι επίσης πολύ αγενές και δείχνει έλλειψι διακριτικότητας. Το να βήχετε μπροστά στο πρόσωπο των άλλων δεν σας τιμά και ούτε δείχνετε μ’ αυτό τον τρόπο σεβασμό για τους άλλους. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θα μπορούσε κανείς ασυναίσθητα να κάνη λόγω της δυνάμεως της συνήθειας, όπως να χτενίζη τα μαλλιά του ή να καθαρίζη τα νύχια του στο τραπέζι του φαγητού ή να βγάζη τις μασέλλες του μπροστά στους άλλους. Αλλά μη ξεχνάτε ότι, και στις ατομικές συνήθειες δεν είναι εκδήλωσις διακριτικότητας το να κάνετε οτιδήποτε μπροστά σε άλλους που θα ήταν δυνατόν να τους ενοχλήση, να τους φέρη σε αμηχανία, να τους προκαλέση αηδία ή να τους στενοχωρήση.

Οι διακριτικοί άνθρωποι δεν συνωστίζονται στο πεζοδρόμιο βαδίζοντας τρεις ή τέσσερις μαζί κατά πλάτος, ώστε οι άλλοι να μη μπορούν να περάσουν εύκολα ή πιάνοντας τη συζήτησι στη μέση ακριβώς του πεζοδρομίου. Αποσύρονται στη μια πλευρά αν συναντήσουν κάποιο φίλο με τον οποίο θέλουν να μιλήσουν. Η διακριτικότης για τους άλλους υπονοεί ότι κανένας δεν πρέπει να στέκεται ούτε να κάθεται μπροστά σε μια εξώθυρα αναγκάζοντας έτσι τους άλλους να τον πηδούν ή να τον σπρώχνουν για να μπουν μέσα.

Μια καλή συμβουλή για όλους είναι το να είμεθα διακριτικοί στην επιθυμία των άλλων να είναι μόνοι. Η Γραφή δηλώνει: «Σπανίως βάλε τον πόδα σου εις τον οίκον του πλησίον σου, μήποτε σε βαρυνθή και σε μισήση.» Η συμβουλή λοιπόν της παροιμίας είναι να μην κάνετε πολύ συχνές επισκέψεις στο σπίτι του συνανθρώπου σας, γιατί μπορεί να παύσετε να είσθε ευπρόσδεκτος σ’ αυτόν.—Παρ. 25:17.

Έχετε υπ’ όψιν ότι η διακριτικότης προς τους άλλους είναι στην πραγματικότητα έμπρακτη αγάπη, εκδήλωσις από μέρους μας αγάπης προς τον πλησίον. Αφού, λοιπόν έτσι έχει το πράγμα, θα πρέπει να είμεθα άγρυπνοι να βρίσκωμε καλούς τρόπους για να εκδηλώνωμε αυτή την ιδιότητα. Μπορούμε να είμεθα διακριτικοί προς όλους με το να είμεθα ευγενείς στην ομιλία μας και προσεκτικοί στις πράξεις μας, κάνοντας έτσι τη ζωή των άλλων πιο ευτυχισμένη.