Τήρησις Διεθνούς Ενότητος Κάτω από τη Βασιλεία του Θεού

ΤΙ ΕΛΛΕΙΨΙ ενότητος παρουσιάζει αυτός ο κόσμος! Όπου κι αν παρατηρήσωμε, βλέπομε σύγχυσι, διαίρεσι και διαμάχη. Πολιτικώς ο κόσμος είναι διαιρεμένος σε συγκροτήματα εθνών, διαπληκτιζόμενα μεταξύ των· το κάθε έθνος βρίσκεται σε αντίθεσι προς τα άλλα, ακόμη δε και μέσα στα ίδια τα έθνη τα πολιτικά κόμματα μάχονται σκληρά μεταξύ των. Θρησκευτικώς, εμπορικώς και φυλετικώς το ίδιο συμβαίνει· κι επιστημονικώς ακόμη. Η επιστήμη υποτίθεται ότι είναι η αλήθεια, αλλ’ ωστόσο και οι επιστήμονες είναι διαιρεμένοι σε πάρα πολλά θέματα. Λόγου χάριν: Κορυφαίοι φυσιοδίφαι διαφωνούν ριζικώς μεταξύ των ως προς τη σχετική βλάβη, που απειλείται από την πτώσι της ατομικής ραδιενεργού κόνεως, όπως και οι γιατροί έχουν εντόνους αντιρρήσεις μεταξύ των ως προς την αιτία, τη φύσι και τη θεραπεία του καρκίνου.

Τι τερπνή και ανακουφιστική αλλαγή απ’ όλ’ αυτά παρουσιάζεται από τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά, οι οποίοι έχουν ενωθή κάτω από τη βασιλεία του Θεού! Η ενότης των είναι πραγματικά μια ενότης διεθνής, διότι αυτοί προήλθαν «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών». Η ενότης των προ πολλού ελέχθη από τους προφήτας του Ιεχωβά: «Θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία». «Θέλω θέσει αυτούς ομού ως πρόβατα της Βοσόρρας, ως ποίμνιον εν μέσω της μάνδρας αυτών.»—Αποκάλ. 7:9· Ησ. 2:4· Μιχ. 2:12.a

Αυτό είναι όπως έπρεπε να είναι, διότι μήπως δεν είναι ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του σε πλήρη ενότητα, και δεν προσηυχήθη ο Ιησούς να έχουν οι ακόλουθοι του όμοια ενότητα; Πραγματικά, ο Ιησούς είπε ότι η αγάπη θα εχαρακτήριζε τους ακολούθους του, και δεν είναι η αγάπη ένας «σύνδεσμος της τελειότητος»;—Κολ. 3:14· Ιωάν. 17:21.

Χαρακτηριστικό της μοναδικής ενότητος αυτών των Χριστιανών είναι αυτό που κατεδείχθη στο γεγονός που έλαβε χώραν στη Νέα Βρεττανία, ένα νησί του Νοτίου Ειρηνικού, όπως αναφέρεται στο Βιβλίον του Έτους 1962 των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκεί, στη διάρκεια των περυσινών οχλοκρατιών, που έγιναν στη Ραμπάουλ, οι ιθαγενείς της ενδοχώρας και οι εντόπιοι των άλλων ιεραποστολών εμάχοντο και εφόνευαν αλλήλους χωρίς να παρουσιάζεται από τους θρησκευτικούς των ηγέτας κάποια επιρροή προς κατάπαυσιν. Εν τούτοις, εκείνοι, που είχαν διδαχθή από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, όχι μόνον απέσχον οι ίδιοι από κάθε διαμάχη, αλλά και απέκρυψαν όσους ανήκαν σε άλλη φυλή, που διέτρεχαν κίνδυνον θανάτου.

Τι κατέστησε δυνατή τη διεθνή αυτή ενότητα; Εν πρώτοις, εκείνοι, που ήσαν σε ενότητα, είχαν απ’ αρχής καλή και ειλικρινή καρδιά. Κατόπιν, όλοι αυτοί λατρεύουν τον ίδιο Θεό, τον Δημιουργό, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά. Έπειτα, όλοι αυτοί δέχονται την Αγία Γραφή ως τον αλάνθαστο εμπνευσμένο λόγον του Θεού. Επίσης, όλοι αυτοί αποβλέπουν στον Ιεχωβά για το άγιο πνεύμα του, που τους διαφωτίζει και τους ενισχύει. Η κοινή υποταγή όλων αυτών στη βασιλεία του Θεού έχει χρησιμεύσει ιδιαίτερα στο να τους φέρη σε ενότητα. Ούτε πρέπει να παραβλέπεται το μέσον, που χρησιμοποιεί κι ευλογεί σήμερα τόσον καταφανώς ο Ιεχωβά Θεός, δηλαδή, ο «πιστός και φρόνιμος δούλος», τον οποίον ο Κύριος, Ιησούς Χριστός, κατέστησεν εφ’ όλων των υπαρχόντων του.—Ματθ. 24:45-47.

Ως αποτέλεσμα των ενοποιητικών αυτών δυνάμεων οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά εκδηλώνουν ενότητα από κάθε άποψι. Άσχετα με το μέρος της γης, στο οποίον τυγχάνει να ζουν, άσχετα με το χρώμα του δέρματός των, το οικονομικό ή το μορφωτικό τους επίπεδο, αυτοί έχουν τις ίδιες σκέψεις! Προσέχουν τα λόγια του αποστόλου Παύλου στην επιστολή 1 Κορινθίους 1:10, κι έτσι δεν υπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ των, αλλ’ όλοι ομοφωνούν και είναι «εντελώς ηνωμένοι, έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην». Γι’ αυτόν τον σκοπό μελετούν συνεχώς τον λόγον του Θεού ατομικά και ομαδικά, σε εκκλησιαστικές συναθροίσεις και μεγαλύτερες συγκεντρώσεις.

Η διεθνής των ενότης εκδηλώνεται επίσης με το ότι διάγουν κατά τον ίδιο τρόπο ζωής. Ο καθένας τους ενασχολείται στη μεταμόρφωσί του με την ανακαίνισι του νοός του· ο καθένας ενασχολείται στο ν’ απεκδυθή τον παλαιόν άνθρωπο και στο να ενδυθή τον νέον άνθρωπο. Ναι, ο καθένας προσπαθεί να παραγάγη τους καρπούς του πνεύματος, οι οποίοι είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια». Εργάζονται δε συνεχώς για να παραγάγουν αυτούς τους καρπούς.—Γαλ. 5:22, 23.

Η πιο πασιφανής άποψις της διεθνούς των ενότητος είναι το ομοιόμορφο κήρυγμά των· φέρουν το ίδιο άγγελμα, χρησιμοποιούν τις ίδιες χαρακτηριστικές μεθόδους. Εκτιμούν το ότι ακριβώς, όπως ο ειδικός σκοπός για τον οποίον ο Ιησούς ήλθε στη γη ήταν ‘να μαρτυρήση εις την αλήθειαν’, έτσι κι αυτοί πρέπει να κάμουν τη μαρτυρία κυριώτερο σκοπό τους στη ζωή. Όπως ο Παύλος, αναφωνούν: «Ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω».—Ιωάν. 18:37· 1 Κορ. 9:16.

Με το να σκέπτονται ομοίως, να ζουν ομοίως και να κηρύττουν ομοίως οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά διατηρούν τη διεθνή των ενότητα κάτω από τη βασιλεία του Θεού. Τον Αύγουστο θα εκδηλώσουν αυτή την ενότητα παρουσιάζοντας, μεταξύ άλλων, σε κάθε ευκαιρία, το εκ 400 σελίδων βοήθημα Γραφικής μελέτης Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη.

[Υποσημειώσεις]