Διαφυλάττοντας τις Ψυχές Μας σε Ζωή με Πιστότητα

«ΤΙ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν [ζωήν] αυτού ζημιωθή; ή τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής [ή ζωής] αυτού;» (Ματθ. 16:26) Γιατί ο Ιησούς έθεσε αυτά τα ερωτήματα; Για να υπογραμμίση την αξία της ψυχής ή ζωής. Χωρίς τη ζωή, τίποτε άλλο δεν θα μπορούσαμε ν’ απολαύσωμε· όλα τα υλικά αποκτήματα θα ήσαν άχρηστα. Όποιος είναι συνετός, λοιπόν, όχι μόνο θ’ αναγνωρίση την αλήθεια των λόγων του Ιησού, αλλά και θα ενεργήση σύμφωνα με αυτούς. Θα είναι μεταξύ εκείνων οι οποίοι έχουν πίστι «προς σωτηρίαν της ψυχής.»​—Εβρ. 10:39.a

Θα ήταν αδύνατο να είμεθα πιστοί, να είμεθα αληθινοί και σταθεροί, χωρίς πίστι. Γι’ αυτό παρατηρούμε ότι οι άνδρες, που παρατίθενται στην επιστολή προς Εβραίους, κεφάλαιον 11, ως άνδρες πίστεως, ήσαν, επίσης, ο καθένας των και όλοι πιστοί. Ιδιαίτερα δε, άνδρες όπως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Μωυσής, ο Ιησούς του Ναυή και ο Δαβίδ, απεδείχθησαν πιστοί επί πολλά, πάρα πολλά έτη. Φυσικά, το μεγαλύτερο παράδειγμα απ’ όλα, εκείνος, που υπέστη τη δεινότερη δοκιμασία της πιστότητος, δεν ήταν άλλος από τον Ιησού Χριστό, «τον Αρχηγόν και Τελειωτήν της πίστεώς» μας, ο οποίος «υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν», της διεκδικήσεως, δηλαδή, του ονόματος του Πατρός του, «υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην.» Προσφυώς έλαβε τον τίτλο «Πιστός και Αληθινός.»​—Εβρ. 12:2· Αποκάλ. 19:11.

Τέτοια παραδείγματα πίστεως και πιστότητος μάς δίνουν εμπιστοσύνη ότι κι εμείς, επίσης, μπορούμε να έχωμε πίστι και να μείνωμε πιστοί για τη διαφύλαξι των ψυχών μας στη ζωή. Όχι με τη δική μας δύναμι ή σοφία, αλλά με τη βοήθεια του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος είναι πιστός. Όπως μας διαβεβαιώνει κι ο απόστολος Πέτρος: «Και οι πάσχοντες κατά το θέλημα του Θεού, ας εμπιστεύωνται τας εαυτών ψυχάς εις αυτόν ως εις πιστόν δημιουργόν εν αγαθοποιία.» Η επαγγελία του Ιεχωβά στον Ιησού του Ναυή εφαρμόζεται, επίσης, στους δούλους του σήμερα: «Δεν θέλω σε αφήσει, ουδέ σε εγκαταλείψει.»​—1 Πέτρ. 4:19· Ιησ. Ναυή 1:5.

Ένα πρώτο βήμα προς την απιστία είναι η υποστολή. Αυτή η υποστολή μπορεί ν’ αρχίση πολύ ύπουλα, κι εκεί έγκειται ο κίνδυνος. Μπορεί ν’ αρχίσωμε βαδίζοντας στον δρόμο που οδηγεί σε απιστία και τελική καταστροφή χωρίς να είμεθα καλώς ενήμεροι του γεγονότος αυτού.

Το να διαφυλάττωμε τις ψυχές μας ζωντανές δια πιστότητος δεν είναι καθόλου ζήτημα ακολουθήσεως της πορείας της ελαχίστης αντιστάσεως. Αντιθέτως, πρέπει ν’ αγωνιζώμεθα τον καλόν αγώνα της πίστεως, και ως καλοί στρατιώται να κακοπαθούμε. Και, όπως τα πράγματα δείχνουν ήδη, μπορεί ν’ αναμένεται ότι ο δρόμος μας θα καθίσταται ολοένα δυσκολώτερος ως την τελική επίθεσι του Γωγ του Μαγώγ εναντίον της κοινωνίας του Νέου Κόσμου, που ευημερεί πνευματικώς. Πρέπει ν’ αρχίσωμε τώρα να χαλυβδώσωμε τους εαυτούς μας για ό,τι επιφυλάσσει το μέλλον.​—1 Τιμ. 6:12· 2 Τιμ. 2:3.

Εν τούτοις, για να καταστήση η πίστις μας ασφαλή την πιστότητά μας, πρέπει να είναι πολύ περισσότερο από απλή πίστις, επιθυμία ή ελπίς. Πρέπει να είναι «ελπιζομένων πεποίθησις.» Αυτό σημαίνει το να είμεθα τόσο βέβαιοι για εκείνο, που ελπίζομε, ώστε να μας υποκινή αυτό να ενεργούμε σε αρμονία με την ελπίδα μας. Αυτή η πίστις λέγεται, επίσης, ότι είναι «βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.» Η αντίληψίς μας περί της ενδείξεως, που παρέχει τον λόγο της πεποιθήσεώς μας, είναι τόσο ισχυρή ώστε λέγεται ότι είναι πίστις. Τέτοια πίστις υποκινεί έναν να εκτελή έργα πίστεως.​—Εβρ. 11:1.

Σε τι συνίστανται αυτά τα έργα; Αφ’ ενός συνίστανται σε ορθή διαγωγή, σε αυστηρή επαγρύπνησι ώστε να βαδίζετε ως σοφοί, κι έτσι αντί να πράττετε τα έργα της σαρκός, θα παράγετε τους καρπούς του πνεύματος, που είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.» Αφ’ ετέρου δε, αυτά τα έργα συνίστανται σε δράσι για την εκπλήρωσι της Χριστιανικής αποστολής του κηρύγματος με την εξαγγελία των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού, εφαρμόζοντας το «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν» προς τούτο.​—Γαλ. 5:22, 23· Εφεσ. 5:15, 16.

Στη διάρκεια του μηνός Ιουλίου, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά θα έχουν πολλές ευκαιρίες να επιδείξουν την πίστι των με πιστότητα στην εντολή τού να κηρύττουν, για να διαφυλάττουν ζωντανές τις ψυχές των. Μεταξύ αυτών, θα είναι η προσφορά των βοηθημάτων Γραφικής μελέτης στη διακονία κατ’ οίκους, ακόμη δε και εκτέλεσις μέρους αυτής της διακονίας σε τομείς, όπου δεν υπάρχουν Μάρτυρες ωργανωμένοι σε εκκλησίες. Επίσης, για πολλούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη ο Ιούλιος θα παράσχη ευκαιρία παρακολουθήσεως της ανά τον κόσμον συνελεύσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά, πριν αυτή προχωρήση προς Ανατολάς. Θα είσθε σεις μεταξύ των παρόντων;

[Υποσημειώσεις]