«Ειλικρινείς και Καλοί Άνθρωποι»
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Ο Άνθρωπος με τα Θαυματουργά Χέρια, υπό Ιωσήφ Κέσσελ, είναι η ιστορία του Φιλλανδού φιλανθρώπου Δρος Φέλιξ Κέρστεν, ενός ικανού ιατρού, που εφήρμοζε την μέθοδο της χειροπρακτικής και του οποίου ο πιο αξιόλογος ασθενής ήταν ο Χάινριχ Χίμμλερ, Εθνικοσοσιαλιστής ηγέτης των Ες-Ες στο Τρίτο Ράιχ. Ο τρομερός αρχηγός των Ες-Ες κατετρύχετο από στομαχικούς σπασμούς, και μόνο τα θεραπευτικά μέσα του Δρος Κέρστεν τού έφεραν ανακούφισι. Ο Δρ Κέρστεν απέκτησε έτσι τεράστια επιρροή στον Εθνικοσοσιαλιστή ηγέτη και κατόρθωσε ν’ αποσπάση παραχωρήσεις από τον Χίμμλερ, οι οποίες έσωσαν χιλιάδες άτομα από θάνατο στα χέρια της Γκεστάπο. Σ’ ένα κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά», το βιβλίο αυτό λέγει τα εξής:
«[Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά] συνελήφθησαν κι ερρίφθησαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όπου έτυχαν μεταχειρίσεως μ’ ένα ιδιαίτερα απάνθρωπο τρόπο. Ο Κέρστεν το έμαθε αυτό κι απεφάσισε να τους βοηθήση. Ενόσω ο πόλεμος κατηνάλισκε ολοένα περισσότερες ανθρώπινες ψυχές, κατέστη κοινή συνήθεια να χρησιμοποιούνται οι άνθρωποι των στρατοπέδων συγκεντρώσεως σε βιομηχανικές και αγροτικές εργασίες. Τους συνώδευαν δε επιθεωρηταί, ακόμη και σκύλοι εκπαιδευμένοι, για να τους κάνουν να εργάζωνται όσο το δυνατόν ταχύτερα. Μια μέρα ο Κέρστεν είπε στον Χίμμλερ ότι εστερείτο από εργατικά χέρια στο Χαρτσβάλντε. Τον ερώτησε αν θα μπορούσε να λάβη μερικούς από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
»‘Τι είδους κρατουμένους θέλετε;’ ερώτησε ο Χίμμλερ. ‘Έχετε πολλούς Μάρτυρας του Ιεχωβά’, είπε ο Κέρστεν. ‘Αυτοί είναι ειλικρινείς και καλοί άνθρωποι’. ‘Για δες’, φώναξε ο Χίμμλερ, ‘αυτοί είναι εναντίον του πολέμου και του Φύρερ’. ‘Ας μην αρχίσωμε διαλογική συζήτησι. Εγώ έχω ένα πρακτικό πρόβλημα. Κάμε μου μια χάρι, δος μου μερικές γυναίκες αυτού του δόγματος. Είναι πραγματικά ικανές σε αγροτικές εργασίες’. ‘Πολύ καλά’, είπε ο Χίμμλερ. ‘Αλλά χωρίς φύλακας και σκύλους’, συνέχισε ο Κέρστεν. ‘Αυτό θα μ’ έκανε να αισθάνωμαι σαν ένας κρατούμενος. Σου υπόσχομαι ότι θα τους επιβλέπω εγώ ο ίδιος’. ‘Σύμφωνοι’, είπε ο Χίμμλερ.
»Λίγο αργότερα, δέκα γυναίκες ρακένδυτες και με τους σκελετούς καταφανείς από το δέρμα των, έφθασαν στο Χαρτσβάλντε. Αλλά δεν εζήτησαν ψωμί ή ρούχα· πρώτα εζήτησαν μια Αγία Γραφή. Εστερούντο από δικές τους Γραφές ενόσω ήσαν μέσα στα στρατόπεδα. . . . Ο δόκτωρ εζήτησε από τον Χίμμλερ κι άλλους Μάρτυρας του Ιεχωβά για το Χαρτσβάλντε. Έλαβε τριάντα εν όλω, περιλαμβανομένων και μερικών ανδρών.»