Φυλαχθήτε από Κακές Συναναστροφές

«Μη πλανάσθε “Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί”.»​—1 Κορ. 15:33.

1. Πού αλλού, εκτός από τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, πρέπει η σκέψις και η διαγωγή ενός Χριστιανού να βρίσκεται σε αρμονία με τον Λόγο του Θεού;

ΑΠΟ τις πληροφορίες που περιέχονται στον Λόγο του Ιεχωβά Θεού και από την πείρα, οι Χριστιανοί εκτιμούν πόσο ζωτικό είναι γι’ αυτούς να συναθροίζωνται μαζί ως μια εκκλησία. Αντιλαμβάνονται, επίσης, από τη μελέτη των Γραφών ότι το να είναι ένας Χριστιανός απαιτεί περισσότερο από το να συναντάται με άλλους απλώς σ’ ένα τόπο λατρείας μία, δύο ή τρείς φορές την εβδομάδα, όπως κάνουν τα μέλη των οργανώσεων της ψευδούς Βαβυλωνιακής θρησκείας, ενώ τις άλλες ημέρες στη διάρκεια της εβδομάδος λησμονεί τον Θεό και λέγει και κάνει ό,τι του αρέσει, είτε αυτό βρίσκεται σε αρμονία με τον Λόγο του Θεού είτε όχι. Η σκέψις και η διαγωγή ενός Χριστιανού πρέπει να βρίσκεται πάντοτε σε αρμονία με τον Λόγο του Θεού, είτε στις εκκλησιαστικές συναναστροφές, στο σπίτι με τα μέλη της οικογενείας του, στους τόπους της κοσμικής εργασίας του ή στη διάρκεια συγκεντρώσεων μαζί με άλλους Χριστιανούς σε περιόδους αναψυχής.

2. Μπορούν οι Χριστιανοί να εξεύρουν χρόνο μέσα στην πολυάσχολη ζωή τους για περιόδους αναψυχής, και γιατί απαντάτε έτσι;

² Δεν δαπανάται, βέβαια, όλος ο χρόνος ενός Χριστιανού σε συναθροίσεις της εκκλησίας και στη διακονία του αγρού για το κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Αν επρόκειτο να αθροίσωμε τις ώρες που δαπανώνται για εργασία, ύπνο, γεύματα και παρακολούθησι Γραφικών εκπαιδευτικών συναθροίσεων, μαζί με το κήρυγμα, θα παρέμεναν εκατό περίπου ώρες τον μήνα, στις οποίες να φροντίσωμε για καθημερινά συμφέροντα, ανάγνωσι, γράψιμο, συζητήσεις και για χαρωπές περιόδους τέρψεως και αναψυχής.

3. (α) Τι συμβαίνει στη διάνοια και το σώμα όταν βρίσκωνται σε κατάστασι αναπαύσεως που πρέπει να μας κάνη προσεκτικούς στην εκλογή συναναστροφών; (β) Πώς μπορούμε να πούμε αν οι συναναστροφές μας είναι του ορθού είδους;

³ Στη διάρκεια αυτών των περιόδων αναψυχής ένας Χριστιανός πρέπει να είναι εκλεκτικός και να προσέχη τη συμβουλή να εκλέγη, σοφά, εκείνους τους οποίους συναναστρέφεται. Σε κατάστασι ή στάσι αναπαύσεως, υπάρχει χαλάρωσις ή οκνηρία της διανοίας και του σώματος από την έντασι και την πίεσι των προβλημάτων και των ευθυνών, μια τάσις να συμμορφώνεται κανείς με λιγώτερη ακρίβεια ή αυστηρότητα σε κανόνας πειθαρχίας. Είναι αυτονόητο ότι μια αλλαγή του ρυθμού της ζωής είναι καλή και ότι πολλοί υποστηρίζουν τη σκέψη ότι το να εργάζεται κανείς μόνο δίχως καθόλου να παίζη δεν είναι καλό, αλλά, ωστόσο, θα ήταν καλύτερα να δαπανά ένας όλο το χρόνο του στο να κάνη καλά έργα που θα του εξησφάλιζαν αιώνια ζωή παρά να δαπανά οποιονδήποτε χρόνο στο να παίζη μ’ εκείνους οι οποίοι θα μπορούσαν, οπωσδήποτε, να θέσουν σε κίνδυνο την ευκαιρία για ζωή στη δικαία Νέα Τάξι του Ιεχωβά. Αν, στη διάρκεια ή στο τέλος του χρόνου που εδαπανήθη με άλλους, αισθανώμεθα ότι δεν απεκομίσαμε πνευματική εποικοδόμησι και ενίσχυσι, ενθάρρυνσι για μεγαλύτερο ζήλο και πιστότητα προς την υπηρεσία του Ιεχωβά, και εκτίμησι της καλωσύνης και της αγαθότητος του Ιεχωβά Θεού προς εμάς, τότε έχομε συναναστραφή με το κακό είδος ανθρώπων. Θυμηθήτε την προειδοποίησι του Ιεχωβά: «Μη πλανάσθε· “Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί”.» (1 Κορ. 15:33) Ακριβώς όπως ένα τεμάχιο μουχλιασμένου άρτου μπορεί να καταστρέψη ένα τεμάχιο νωπού άρτου, κάνοντάς τον να μουχλιάση ακόμη γρηγορώτερα με την επαφή, έτσι μπορούμε να επηρεασθούμε, αν ερχώμεθα σ’ επαφή με κακές συναναστροφές.

ΣΚΕΨΕΙΣ, ΛΟΓΟΙ, ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ

4. Ποια επίδρασι θα έχουν επάνω μας οι συναναστροφές μας, όπως ανέφερε ο Σολομών;

⁴ Ελέχθη συχνά ότι μπορείτε να πήτε τι είδους άνθρωπος είναι κάποιος από τις συναναστροφές που έχει ή, όπως λέγει μια αρχαία έκφρασις, «όμοιος ομοίω αεί πελάζει» που σημαίνει ότι ο «όμοιος τον όμοιον» πάντοτε συναναστρέφεται. Ο σοφός Βασιλεύς Σολομών έδειξε πώς οι συναναστροφές μας μπορούν ν’ ασκήσουν ισχυρή επιρροή επάνω μας, όταν είπε: «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός· ο δε σύντροφος των αφρόνων θέλει απολεσθή.» (Παροιμ. 13:20) Έτσι, από τις συναναστροφές μας, μπορούν να επηρεασθούν οι σκέψεις μας ώστε να είναι καλές ή κακές, η ομιλία μας εποικοδομητική ή επιβλαβής και οι πράξεις μας ευεργετικές ή καταστρεπτικές. Αυτό καθορίζεται, σε μεγάλο βαθμό, από τις συντροφιές που έχομε.

5. (α) Γιατί δεν είναι δυνατόν ν’ αποφύγη ένας τους ‘άφρονας’, και υπάρχει πραγματικός κίνδυνος σ’ αυτή την αναγκαία συναναστροφή; (β) Ποια πρέπει να είναι η στάσις μας απέναντι σ’ αυτούς, και πότε πρέπει να τους αποφεύγωμε;

⁵ Φίλοι, που οικοδομούν, δεν βρίσκονται τόσο εύκολα όσο οι άνθρωποι που προκαλούν βλάβη, επειδή ζούμε σ’ ένα κόσμο, ο οποίος δεν είναι αφοσιωμένος στη δικαιοσύνη. Αυτό γίνεται κατανοητό, όταν ληφθούν υπ’ όψιν όσα έγραψε ο απόστολος Ιωάννης: «Εξεύρομεν ότι εκ του Θεού είμεθα· και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Ώστε, είτε βρίσκονται στην εργασία τους, στο σχολείο ή ασχολούνται στις υποθέσεις της καθημερινής των ζωής, οι Χριστιανοί δεν μπορούν ν’ αποφύγουν να συγχρωτίζωνται και να έρχωνται σ’ επαφή με το είδος των ανθρώπων που ο Σολομών ονομάζει ‘άφρονας’. Ο Ιησούς ασφαλώς ανεγνώρισε τι θ’ αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί, διότι σε προσευχή είπε προς τον ουράνιο Πατέρα του: «Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φυλάξης αυτούς εκ του πονηρού. Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:15, 16) Αυτή η αναγκαία συναναστροφή δεν παρουσιάζει πραγματικό κίνδυνο για τους Χριστιανούς, διότι μπορούμε να κάνωμε την κοσμική εργασία μας, να μελετούμε και να μαθαίνωμε στο σχολείο, να κάνωμε αγορές στα καταστήματα και σε εμπορικά κέντρα για τρόφιμα, ρουχισμό και άλλα αναγκαία πράγματα κι εν τούτοις να μη σκεπτώμεθα και ενεργούμε σύμφωνα με την πλειονότητα των αθέων ανθρώπων του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε. Αυτό απεδείχθη αληθινό από τον Χριστό Ιησού και αποδεικνύεται αληθινό και σήμερα από ένα εκατομμύριο και πλέον Χριστιανούς μάρτυρας. Όταν, όμως, ζητούμε τη συντροφιά ανθρώπων έξω από τη Χριστιανική εκκλησία για ψυχαγωγία ή ανάπαυσι, τότε υπάρχει κίνδυνος. Γιατί ν’ αναζητούμε εκουσίως και προθύμως τη συναναστροφή εκείνων των οποίων οι σκέψεις και οι πράξεις είναι τελείως αντίθετες με αυτές των αφιερωμένων Χριστιανών; Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας Χριστιανός δεν θα μπορούσε ή δεν θα έπρεπε να είναι φιλικός, αγαθός και βοηθητικός προς όλους, οποτεδήποτε παρουσιάζεται η ευκαιρία. Ο Παύλος είπε στους Χριστιανούς των ημερών του: «Ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας.» (Γαλ. 6:10) Εν τούτοις, αυτό σημαίνει ότι ένας Χριστιανός δεν θα δαπανά χρόνο, μετά την εργασία ή μετά τις ώρες του σχολείου, για διασκέδασι και αναψυχή με άτομα που κλίνουν προς μη πνευματικά πράγματα.

6. Ποιες ερωτήσεις θα μπορούσαμε να κάνωμε, που θα μας βοηθήσουν να εκλέγωμε καλές συναναστροφές;

⁶ Η σοφία τού να έχουν οι Χριστιανοί καλές συναναστροφές μπορεί να φανή με το να τεθούν μερικές απλές ερωτήσεις. Θα είχε σημασία για σας αν οι καλύτεροι φίλοι σας ήσαν φιλάργυροι άνθρωποι όπως ο Ανανίας και η Σαπφείρα; ή πιστοί όπως ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα; Θα ήσαστε πιο ασφαλής κάνοντας ένα περίπατο στην εξοχή μαζί με τον δίκαιο Άβελ ή με τον στριφνού χαρακτήρος αδελφό του, τον Κάιν; Θα προτιμούσατε να έχετε για φίλο σας τον Ιούδα Ισκαριώτη ή τον αγαπητό απόστολο Ιωάννη; Πού θα αποκομίζατε τα περισσότερα πνευματικά οφέλη​—στο ανάκτορο του Ηρώδη παρακολουθώντας τη Σαλώμη να χορεύη ή απολαύοντας μια ευχάριστη βραδιά στο σπίτι του Λαζάρου, της Μάρθας και της Μαρίας; «Μη πλανάσθε»· η ζωή σας επηρεάζεται από αυτούς που συναναστρέφεσθε.

7, 8. (α) Η επιθυμία να γίνεται κανείς δεκτός μπορεί να οδηγήση πού και γιατί; (β) Ποια συνήθεια μεταξύ σπουδαστών πρέπει ν’ αποφεύγεται από τους Χριστιανούς; Και γιατί;

⁷ Όταν βρίσκεσθε σε συντροφιά μ’ ένα όμιλο ανθρώπων, είτε νέων είτε ηλικιωμένων, είναι μια φυσική επιθυμία να θέλετε να σας δεχθούν ως ένα του ομίλου. Τα νεαρά άτομα είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα σ’ αυτό το σημείο, διότι φοβούνται μήπως φανούν διαφορετικά από τους συντρόφους των. Αυτή η επιθυμία τού να γίνη ένας δεκτός μπορεί να οδηγήση σε στενοχώριες, όταν οι σύντροφοι είναι άτομα που δεν αγαπούν τον Θεό και που οι σκέψεις και οι πράξεις των είναι αχαλίνωτες επειδή δεν αισθάνονται σεβασμό προς τον Λόγον του Θεού ως οδηγό για κατάλληλη διαγωγή.

⁸ Είναι μια δημοφιλής συνήθεια μεταξύ σπουδαστών σήμερα ν’ απουσιάζουν από τις τάξεις ή να μη πηγαίνουν καθόλου στο σχολείο και να συναντώνται στο σπίτι ενός συμμαθητού των, που οι γονείς του απουσιάζουν στην εργασία των, κι εκεί να επιδίδωνται σε χαλαρή και, μερικές φορές, σε ανήθικη διαγωγή. Ένας νεαρός Χριστιανός δεν πρέπει ν’ ακολουθήση αυτή την πορεία. Όχι μόνο είναι κακό να φεύγη κρυφά από το σχολείο, αλλά είναι, επίσης, κακό να συναναστρέφεται εκείνους που έχουν αυτή τη συνήθεια. Μια τέτοια πορεία είναι ανέντιμη και απατηλή προς τους γονείς και δυσάρεστη στον Ιεχωβά. Λόγω σαρκικών επιθυμιών και αδυναμιών, μερικοί παρεσύρθησαν από τον πειρασμό να κάνουν αυτό που γνωρίζουν ότι είναι κακό. Ο Παύλος μιλούσε για μερικούς τέτοιους, οι οποίοι είναι γεμάτοι από πονηρία και απάτη και είναι απειθείς στους γονείς των, όταν είπε: «Ενώ γνωρίζουσι την δικαιοσύνην του Θεού, ότι οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου, ουχί μόνον πράττουσιν αυτά, αλλά και συνευδοκούσιν εις τους πράττοντας.»​—Ρωμ. 1:32.

9. (α) Ποιες Γραφικές εντολές υπάρχουν εναντίον του να συναναστρέφωνται οι νεαροί Χριστιανοί με τους κοσμικούς συμμαθητάς των; (β) Ποιος ήταν ο λόγος που δεν επετρέπετο στην Ισραηλιτική νεολαία να νυμφεύωνται ξένα άτομα;

⁹ Νεαροί Χριστιανοί που πηγαίνουν στο σχολείο και θέλουν να πηγαίνουν σε χορούς ή σε «πάρτυ» με τους συμμαθητάς των, οι οποίοι δεν είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά, ίσως να πουν στους γονείς τους, «Τι κακό ή κίνδυνος μπορεί να προκύψη με το να πάη ένας σε χορό, σε κινηματογράφο ή σ’ ένα ‘πάρτυ’ μαζί μ’ ένα συμμαθητή ή μ’ ένα όμιλο από συμμαθητάς;» Είναι πάντοτε επικίνδυνο και επιβλαβές να παραβλέψη ένας την εντολή του Ιεχωβά, «“Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε”.» (2 Κορ. 6:17) Μήπως ο Ιεχωβά δεν απέβλεπε στην προστασία της πνευματικότητος των παιδιών, όταν έδωσε στους Ισραηλίτας την εντολή να μην έχουν συναναστροφή με τους ειδωλολάτρας; «Ουδέ θέλεις συμπενθερεύσει μετ’ αυτών· την θυγατέρα σου δεν θέλεις δώσει εις τον υιόν αυτού, ουδέ την θυγατέρα αυτού θέλεις λάβει εις τον υιόν σου· διότι θέλουσιν αποπλανήσει τους υιούς σου απ’ εμού, και θέλουσι λατρεύει άλλους θεούς.» (Δευτ. 7:3, 4) Απαντήστε σ’ αυτή την ερώτησι: «Τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν;»​—2 Κορ. 6:14.

10. Σε ποιες μη Χριστιανικές πράξεις ενασχολείται η νεολαία του κόσμου;

¹⁰ Οι κίνδυνοι και η βλάβη που μπορούν να προκύψουν σε Χριστιανούς νέους δεν τελειώνουν όταν τελειώση το «πάρτυ», ή ο χορός. Σε πολλές περιπτώσεις αυτά αυξάνουν, επειδή, αντί να επιστρέφουν στο σπίτι τους, έχουν επιθυμία για περισσότερη διέγερσι και διασκέδασι. Αυτή η επιθυμία ανοίγει τη θύρα για πολλούς κινδύνους και επιβλαβείς καταστάσεις. Στάθμευσις μέσα στα αυτοκίνητα σε σκοτεινά και απομονωμένα μέρη, που οδηγεί σε παιχνίδια με τη σεξουαλική ανηθικότητα· επίσκεψις σε νυκτερινά κέντρα όπου, κάτω από την επίδρασι οινοπνευματωδών ποτών, η ικανότης σκέψεως εξασθενίζει, υποκινώντας ένα να πη και να κάμη πράγματα που διαφορετικά δεν θα έκανε· δαπάνη μέρους ή όλης της νύχτας σ’ ένα πανδοχείο ή ξενοδοχείο με σκοπό την ενασχόλησι σε ανήθικες πράξεις, για ν’ αναφέρωμε μόνο λίγα. Αυτές είναι συνήθειες που υπάρχουν μεταξύ της νεολαίας του κόσμου σήμερα. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο σκέπτονται και ενεργούν. Αυτά πιστεύουν ότι είναι δημοφιλή και απόδειξις ευφυΐας. Ασφαλώς η συμμετοχή σε τέτοια φαυλότητα και ανομία μπορεί να καταλήξη μόνο σε βλάβη και ψυχικούς πόνους τόσο των Χριστιανών παιδιών όσο και των γονέων, και πρέπει ν’ αποφεύγωνται.

11. Γιατί πρέπει ν’ αποφεύγουν οι Χριστιανοί την κοινωνικής φύσεως δράσι, που έχει σχέσι με την κοσμική τους εργασία, όπως φαίνεται από την πείρα ενός;

¹¹ Αυτές τις ίδιες καταστάσεις και πολλές άλλες μαζί με τις επικίνδυνες συνέπειές των αντιμετωπίζουν καθημερινά περισσότερο ηλικιωμένοι Χριστιανοί άνδρες και γυναίκες. Σχετικά με την κοσμική τους εργασία, υπάρχουν οι αθλητικές ενώσεις, κολυμβητικοί όμιλοι, «πάρτυ» με συναδέλφους του γραφείου και τα όμοια, που ωθούν το άτομο σε κακές συναναστροφές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά μπορεί να παρέχουν ευκαιρίες, που προσφέρουν συγκίνησι, απόλαυσι και αναψυχή, αλλά υπάρχει, επίσης, σ’ αυτά κίνδυνος όσον αφορά τη διακράτησι της Χριστιανικής ακεραιότητος, όπως δείχνει η επομένη αληθινή ιστορία ενός Χριστιανού νέου, ο οποίος ήταν υπάλληλος σε γραφείο: Είχε υποβληθή αίτησις, η οποία είχε γίνει δεκτή από την Εταιρία για έργο σκαπανέως διακοπών, που επρόκειτο ν’ αρχίση τον επόμενο μήνα, αλλά η χαρά και η ευλογία αυτού του εξόχου προνομίου υπηρεσίας ουδέποτε επραγματοποιήθησαν. Ο διορισμός επεστράφη στην Εταιρία με την ομολογία ότι διεπράχθη πορνεία με μια συνάδελφο πριν από την ημερομηνία που είχε ορισθή για την έναρξι του έργου σκαπανέως. Μολονότι οι πειθαρχικοί όροι δοκιμασίας που εφηρμόσθησαν ήσαν μόνο προσωρινοί, η πληγή που παρέμεινε στην καρδιά και τη διάνοια του παραβάτου ήταν περισσότερο διαρκής. Να χάση κανείς τόσο πολλά από την άποψι των πνευματικών ευλογιών και ωφελημάτων για τόσο μικρό κέρδος σ’ εγωιστική, σαρκική ευχαρίστησι και απόλαυσι. Όλο αυτό ήταν αποτέλεσμα της αποτυχίας να προσέξη τη θεία προειδοποίησι ότι «φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.»

12. Ποια επίδρασι είχαν στον Σολομώντα οι κακές συναναστροφές, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹² Δεν πρέπει να εξαπατούμε τον εαυτό μας με το να νομίζωμε ότι μπορούμε να παραβλέψωμε ή να παραβούμε τις δίκαιες απαιτήσεις του Ιεχωβά δίχως να υποστούμε τις συνέπειες που προελέχθησαν. Είναι κανείς από εμάς, νέος ή ηλικιωμένος, τόσο σοφός όσο ο Βασιλεύς Σολομών; Εν τούτοις, ιδέτε τι συνέβη σ’ αυτόν όταν άρχισε να συναναστρέφεται ειδωλολάτριδες γυναίκες και να νυμφεύεται μ’ αυτές. Τον απεμάκρυναν από την αληθινή λατρεία. Η έκτασις της πειστικής των δυνάμεως διαπιστώνεται από τα εξής λόγια: «Ότε εγήρασεν ο Σολομών, αι γυναίκες αυτού εξέκλιναν την καρδίαν αυτού κατόπιν άλλων θεών· και η καρδία αυτού δεν ήτο τελεία μετά του Ιεχωβά του Θεού αυτού, ως η καρδία Δαβίδ του πατρός αυτού. Και επορεύθη ο Σολομών κατόπιν της Αστάρτης, της θεάς των Σιδωνίων, και κατόπιν του Μελχώμ, του βδελύγματος των Αμμωνιτών.» (1 Βασ. 11:4, 5, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά εκφράζει τα αισθήματά του για τον Σολομώντα με τα εξής λόγια: «Επειδή τούτο ευρέθη εν σοι, και δεν εφύλαξας την διαθήκην μου και τα διατάγματά μου, τα οποία προσέταξα εις σε, θέλω εξάπαντος διαρρήξει την βασιλείαν από σου, και δώσει αυτήν εις τον δούλον σου.» (1 Βασ. 11:11) Θα χάσωμε, επίσης, την εύνοια και την ευλογία του Θεού, αν περιέλθωμε στην ίδια θέσι και κατάστασι με τον Σολομώντα, επιτρέποντας σε κακές συναναστροφές να μας απομακρύνουν από το να λατρεύωμε τον Ιεχωβά Θεό «εν πνεύματι και αληθεία.»

ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΨΥΧΗ

13. (α) Ο χρόνος αναψυχής μας πρέπει να είναι μόνο μαζί με ποιους; (β) Πώς η επίσκεψις του Ιησού στη Μάρθα και τη Μαρία χρησιμεύει ως υπόδειγμα Χριστιανικής συναναστροφής;

¹³ Πραγματικά, έχομε ανάγκη από περιόδους αναψυχής, αλλ’ αυτό πρέπει να γίνεται με τους Χριστιανούς αδελφούς μας για να έχωμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, αλλά και τότε ακόμη υπάρχουν Γραφικοί κανόνες και αρχές, που πρέπει να διέπουν τη διαγωγή μας. Όταν δαπανούμε μια βραδιά μαζί με άλλους Χριστιανούς, πρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού Ιησού, όταν επεσκέφθη τη Μάρθα και τη Μαρία στο σπίτι τους. Μήπως εδαπάνησε την επίσκεψί του σε ανόητη και ανωφελή ομιλία, ενώ συγχρόνως εντρυφούσε σε υπερβολική βρώσι και πόσι; Προσέξτε σ’ ένα μέρος της αφηγήσεως της επισκέψεώς του: «Ενώ δε απήρχοντο, αυτός εισήλθεν εις κώμην τινά· και γυνή τις ονομαζομένη Μάρθα, υπεδέχθη αυτόν εις τον οίκον αυτής. Και αυτή είχεν αδελφήν καλουμένην Μαρίαν, ήτις και καθίσασα παρά τους πόδας του Ιησού, ήκουε τον Λόγον αυτού. Η δε Μάρθα ενησχολείτο εις πολλήν υπηρεσίαν.» (Λουκ. 10:38-40) Μιλώντας για την επίσκεψί του στις δύο αδελφές, ο Ιησούς είπε: «Η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ’ αυτής.» (Λουκ. 10:42) Η Μαρία, όμως, δεν ενδιεφέρετο πάρα πολύ για την εργασία ή το φαγητό, ούτε και ο Ιησούς. Χρησιμοποίησε εκείνη την ευκαιρία για να μιλήση, και η Μαρία χρησιμοποίησε το χρόνο σοφά για ν’ ακούση εκείνον που μπορούσε να την βοηθήση πνευματικώς. Χρησιμοποιώντας αυτό ως παράδειγμα, οι ώριμοι θα πρέπει να είναι άγρυπνοι για να εποικοδομήσουν τους αδελφούς των, όταν βρίσκωνται μαζί, με το να παίρνουν την ηγεσία σε ενισχυτική Γραφική συζήτησι και για ν’ απαντούν σε Γραφικές ερωτήσεις.

14. Ποια Γραφική αρχή είναι καλό ν’ ακολουθούμε, όταν προσκαλούμε αδελφούς για μια αναψυκτική βραδιά, και γιατί;

¹⁴ Φυσικά, θέλομε να είμεθα μαζί με τους στενούς φίλους μας, αλλά θα είμαστε σε θέσι να βοηθήσωμε περισσοτέρους μέσα στην εκκλησία με το να μη συναναστρεφώμεθα πάντοτε τα ίδια λίγα πρόσωπα της εκλογής μας επανειλημμένως. Ο Ιησούς έθεσε μια αρχή, που θα ήταν καλό να ενθυμούμεθα, όταν συνερχώμεθα μαζί με τους Χριστιανούς αδελφούς μας: «Όταν κάμνης γεύμα ή δείπνον, μη προσκάλει τους φίλους σου, μηδέ τους αδελφούς σου, μηδέ τους συγγενείς σου, μηδέ γείτονας πλουσίους· μήποτε και αυτοί σε αντικαλέσωσι, και γείνη εις σε ανταπόδοσις. Αλλ’ όταν κάμνης υποδοχήν, προσκάλει πτωχούς, βεβλαμμένους, χωλούς, τυφλούς. Και θέλεις είσθαι μακάριος· διότι δεν έχουσι να σοι ανταποδώσωσιν.» (Λουκ. 14:12-14) Είναι βέβαιο ότι, όταν είμεθα στη συντροφιά ωρίμων αδελφών, θα ωφεληθούμε πνευματικώς, αλλά όταν καταβάλλωμε προσπάθεια να συναναστρεφώμεθα με αδελφούς που προχωρούν βραδέως, με νέους ή με αδυνάτους, θα μπορούμε να τους ενθαρρύνωμε και να τους ενισχύωμε, μολονότι αυτοί δεν είναι σε θέσι να μας ανταποδώσουν πολλά. Πρέπει να θέλωμε να είμεθα μαζί τους για τον ίδιο λόγο που ήταν ο Παύλος ανήσυχος να επισκεφθή τους αδελφούς στη Ρώμη, όπως έλεγε: «Διότι επιποθώ να σας ίδω, δια να σας μεταδώσω χάρισμά τι πνευματικόν προς στήριξιν υμών· τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας δια της κοινής πίστεως υμών τε και εμού.»​—Ρωμ. 1:11, 12.

ΚΡΑΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΨΥΧΗ ΣΕ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

15. (α) Από τι πρέπει να προφυλασσώμεθα στις κοινωνικές συναναστροφές Χριστιανών; (β) Αν η διαγωγή ενός είναι προσβλητική, τι πρέπει να κάμωμε;

¹⁵ Δεν υπάρχουν Χριστιανικές διακοπές από την υγιεινή ομιλία και την καλή διαγωγή. Επομένως, υπάρχει συνεχής ανάγκη να προσέχωμε τη διαγωγή και την ομιλία μας, όταν είμεθα σε κοινωνική συναναστροφή μαζί με τους Χριστιανούς αδελφούς μας. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την ευκαιρία για να λέγωνται χυδαίες, κατωτέρας ποιότητος ιστορίες ή αστεϊσμοί, αλλά πρέπει να είμεθα προσεκτικοί, όπως συμβουλεύει ο ψαλμωδός: «Φύλαττε την γλώσσαν σου από κακού, και τα χείλη σου από του να λαλώσι δόλον.» (Ψαλμ. 34:13) Ούτε πρέπει η φιλική, αναψυκτική ατμόσφαιρα να χρησιμοποιήται από κανένα για να λαμβάνη ελευθεριότητες με μέλη του αντιθέτου φύλου, με την πρόφασι ότι ένα φίλημα ή κάποιος εναγκαλισμός ήσαν απλώς αδελφικά. Αν η διαγωγή ενός είναι προσβλητική, θ’ αποτελούσε εκδήλωσι αδελφικής αγάπης το να πάη κάποιος σ’ αυτόν και να του πη ότι η ομιλία ή οι πράξεις του δεν ήσαν άξιες εκτιμήσεως και δεν ήσαν σύμφωνες με τη Χριστιανική διαγωγή. Ο Παύλος λέγει: «Εξετάζοντες τι είναι ευάρεστον εις τον Κύριον και μη συγκοινωνείτε εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε.» (Εφεσ. 5:10, 11) Αν η Γραφική συμβουλή δεν φέρνη το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε ασφαλώς δεν χρειάζεται να συνεχίσωμε μια κοινωνική συναναστροφή με το άτομο αυτό.

16. Οι περιπτώσεις αναψυχής πρέπει να είναι ευκαιρίες για τι, και ποιος πρέπει να προσδίδη τον τόνο σε μια Χριστιανική συγκέντρωσι;

¹⁶ Οι Χριστιανοί θα προσέξουν ώστε αυτές οι περιπτώσεις αναψυχής να γίνονται ευκαιρίες πνευματικής τονώσεως και ενθαρρύνσεως. Πολλές φορές, σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορούμε να υπερνικήσωμε προκαταλήψεις, αντιπάθειες και στάσεις που δείχνουν στροφή των ατόμων στον εσωτερικό τους κόσμο. Όταν είμαστε με τους αδελφούς μας, θέλομε να κρατήσωμε την αναψυχή μας σε θεοκρατικό επίπεδο, με το να κρατούμε στο νου μας τη συμβουλή του Παύλου: «Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού.» (1 Κορ. 10:31) Ώστε ο χρόνος μας δεν πρέπει ποτέ να σπαταλάται σε ανωφελή ή δίχως αξία ομιλία. Αποτελεί ευθύνη του οικοδεσπότου να προσδίδη τον τόνο της Χριστιανικής συγκεντρώσεως. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι μονόπλευροι· υπάρχει στη ζωή τους χώρος για εκδηλώσεις καλού ευθύμου πνεύματος καθώς και για ένα απολαυστικό φαγητό και ποτό. Μπορεί να έχουν μια σοβαρή ομιλία ή μια ελαφρότερη συζήτησι, αλλά ποτέ μια διαγωγή που ντροπιάζει, απρεπείς χειρονομίες ή ανόητα λόγια.​—Παροιμ. 10:14.

ΕΚΛΕΓΕΤΕ ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ

17, 18. Πώς μπορεί ένας να συναναστρέφεται με τον Ιεχωβά Θεό και τον Χριστό Ιησού;

¹⁷ Δεν είναι ανάγκη να βρίσκωνται πάντοτε οι Χριστιανοί σε συντροφιά με άλλους. Ένας βασιλεύς είπε κάποτε: «Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.» (Εκκλησ. 3:1) Ώστε είναι καλό να θέτωμε κατά μέρος κάποια περίοδο χρόνου, που να είμεθα μόνοι και να ζητούμε τη συναναστροφή με τον Ιεχωβά Θεό με μελέτη, στοχασμό και προσευχή, όπως έκανε κατά περιστάσεις ο Χριστός Ιησούς όταν ήταν επάνω στη γη.​—Λουκ. 4:42· Ματθ. 14:13.

¹⁸ Μολονότι ο Χριστός Ιησούς δεν περιπατεί πια εν σαρκί επάνω στη γη, όπως συνέβαινε πριν από 1900 και πλέον χρόνια, ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να περιπατήσωμε μαζί του. Το να διαβάζωμε τακτικά στις Γραφές τους λόγους της σοφίας του μας φέρνει σε στενή συναναστροφή μαζί του. Με το ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα θεοσεβούς αφοσιώσεως που έθεσε, μπορούμε να περιπατούμε μαζί του ως ένας ακόλουθος. Ο Πέτρος είπε: «Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού.»​—1 Πέτρ. 2:21.

19, 20. (α) Ποια δικαιολογία πιθανόν να χρησιμοποιήσουν μερικοί για μια ευκαιρία συναναστροφής με άτομα που δεν είναι στην αλήθεια; (β) Ποιο καλό παράδειγμα έθεσαν ο Νώε και η οικογένειά του σχετικά με αυτό;

¹⁹ Ίσως να υπάρξουν μερικοί Χριστιανοί, νέοι και ηλικιωμένοι, οι οποίοι νομίζουν ότι οι Βιβλικές αρχές για συναναστροφή τούς περιορίζουν πάρα πολύ· γι’ αυτό, ως μια δικαιολογία για να συναναστρέφωνται με μη αφιερωμένα άτομα ή να νυμφεύωνται μ’ αυτά, θα πουν, «Η εκκλησία μας είναι τόσο μικρή ώστε δεν υπάρχουν νέοι ή νέες για να συναναστραφώ.» Άλλοι θα πουν, «Στην εκκλησία μας δεν υπάρχει διαθέσιμο υλικό για γάμο στον κύκλο της ηλικίας μου.» Έτσι επιδιώκουν συναναστροφές έξω από τον οίκο της πίστεως.

²⁰ Μήπως ο Νώε και η οικογένειά του διεσκορπίσθησαν μέσα στους πονηρούς ανθρώπους επειδή ήσαν οι μόνες οικογένειες στην αλήθεια την εποχή εκείνη; Επειδή η εκκλησία των ήταν μικρή, περιωρισμένη σε οκτώ άτομα, θα ήταν δυνατόν να νομίζουν ότι οι συναναστροφές των ήσαν περιωρισμένες, αλλά πώς θα μπορούσαν να ευρύνουν τις συναναστροφές των με το να περιλάβουν άτομα εκείνου του κόσμου που δεν είχαν τίποτε το κοινό μαζί τους; Θα ήταν επικίνδυνο γι’ αυτούς να έχουν κοινωνική συναναστροφή με άτομα που προτιμούσαν την πονηρία από τη δικαιοσύνη. Δεν παρωμοίασε ο Ιησούς τους ανθρώπους της εποχής μας, που δεν θα ήσαν στην αλήθεια, με τους ανθρώπους που έζησαν επάνω στη γη στον καιρό του Νώε; «Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν· και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός, και εσήκωσε πάντας· ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.»​—Ματθ. 24:37-39.

21. Τι είναι εκείνο που κάνει τις κοινωνικές συναναστροφές με τους αδελφούς μας τόσο πολύτιμες;

²¹ Είναι πολύ καλύτερο να έχετε κοινωνική συναναστροφή μόνο με λίγους, που αγαπούν τον Ιεχωβά, παρά να συναναστρέφεσθε με πολλούς, οι οποίοι μπορούν να σας απομακρύνουν από τον Θεό. Να είσθε ευχαριστημένοι με τη συναναστροφή των Χριστιανών αδελφών σας, είτε είναι πολλοί είτε λίγοι, πλούσιοι ή πτωχοί, διότι ασκείτε καλή επιρροή ο ένας στον άλλο, κάνοντας τις περιπτώσεις της συναναστροφής σας αίνο, τιμή και δόξα στον Ιεχωβά Θεό, καθώς και ευλογία και προστασία για την αιωνία ευημερία σας.