Οι Πρόσθετες Υποχρεώσεις του Επισκόπου

«Ποιμάνατε το μεταξύ σας ποίμνιον του Θεού, . . . προθύμως· . . . τύποι γινόμενοι του ποιμνίου.»​—1 Πέτρ. 5:2, 3.

1. (α) Για ποιες πρόσθετες υποχρεώσεις έχει κάμει προμήθεια ο Θεός; (β) Τι είναι εκείνο που κάνει μερικούς Χριστιανούς να ορέγωνται αυτές τις πρόσθετες υποχρεώσεις;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο εξηκριβώθη ότι υπάρχουν υποχρεώσεις που βαρύνουν όλους τους Χριστιανούς. Όλοι είναι υποχρεωμένοι στον Θεό λόγω της οφειλής των στον Θεό, λόγω της ευχής της αφιερώσεώς των και λόγω των εντολών ή νόμων του Θεού, που υπάρχουν στο Χριστιανικό σύστημα πραγμάτων. Εκτός από τις πρώτιστες υποχρεώσεις που βαρύνουν όλους τους Χριστιανούς, ο Θεός έχει κάμει προμήθεια ώστε οι Χριστιανοί να ‘ορέγωνται’ την ανάληψι προσθέτων υποχρεώσεων ως επίσκοποι εκκλησίας, περιοχής ή περιφερείας, ολοχρόνιοι σκαπανείς διάκονοι, ιεραπόστολοι ή μέλη ενός από τους οίκους Μπέθελ της Εταιρίας Σκοπιά. Τι είναι εκείνο που κάνει μερικούς να ‘ορέγωνται’ την ανάληψι προσθέτων υποχρεώσεων; Είναι η επιθυμία να κάμουν περισσότερα. «Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.» (1 Τιμ. 3:1) Αυτή η επιθυμία είναι εκουσία αλλά προέρχεται από ένα αίσθημα υποχρεώσεως στον Θεό. Το βάθος της αγάπης και της αφοσιώσεως ενός, ο βαθμός εκτιμήσεως και η ευγνωμοσύνη στον Θεό, σύμφωνα με την πλήρη ενημερότητα του χρέους ενός προς τον Θεό, όλα αυτά τον κινούν να ιδή το μέγεθος της υποχρεώσεώς του να χρησιμοποιή το χρόνο και τις ικανότητές του στο μέγιστο βαθμό στην υπηρεσία του Ιεχωβά.​—Κολ. 1:9-11.

2, 3. (α) Ποια εδάφια δείχνουν ότι ο Χριστιανός πρέπει να επιθυμή ν’ αυξήση την υπηρεσία του; (β) Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι και άλλοι θα έπρεπε ν’ αναλάβουν υποχρεώσεις ποιμάνσεως;

² Η αφιέρωσίς μας μάς υποχρεώνει να ζητούμε το ορθό είδος έργου. Η παρ’ αξίαν αγαθότης του Θεού υποχρεώνει τον ώριμο Χριστιανό ν’ αναλαμβάνη περισσότερα καλά έργα. «Κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως . . . Θεού το δώρον· . . . Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός, δια να περιπατήσωμεν εν αυτοίς.» (Εφεσ. 2:8-10· Κολ. 1:28, 29) Και το «να κραταιωθήτε εν δυνάμει» και «να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού» υπονοεί αύξησι σε μεγαλύτερη ικανότητα και αποδοχή μεγαλυτέρας ευθύνης. (Εφεσ. 3:16, 19) Όπως ακριβώς τα «χαρίσματα εις τους ανθρώπους» επρόκειτο να βοηθήσουν την εκκλησία να φθάση εις «άνδρα τέλειον», να καταντήση στο μέτρον αναπτύξεως, που ανήκει στην πληρότητα του Χριστού, έτσι αυτά τα χαρίσματα είναι για να βοηθήσουν ατομικώς τον Χριστιανό να αυξήση την ικανότητά του για υπηρεσία και ν’ αναλάβη ατομικώς περισσότερες υποχρεώσεις.​—Εφεσ. 4:8, 11-13.

³ Ο Χριστός είναι το παράδειγμα· ήταν ένας καλός ποιμήν και ποτέ δεν προσπάθησε ν’ αποφύγη πρόσθετες υποχρεώσεις. Εξεπαίδευσε τους αποστόλους του για ν’ αναλαμβάνουν περισσότερες υποχρεώσεις ως ποιμένες και τους έδειξε τι απαιτείται. «Όστις θέλη να γείνη μέγας εν υμίν, ας ήναι υπηρέτης υμών.» (Ματθ. 20:25, 26) Τους διέταξε να είναι ποιμένες: «Ποίμαινε τα πρόβατά μου.» (Ιωάν. 21:15-17) Όχι μόνο οι απόστολοι αλλά και άλλοι θα έπρεπε ν’ αναλάβουν υποχρεώσεις ποιμένων αν επρόκειτο να μαθητεύσουν όλα τα έθνη. (Ματθ. 28:19, 20· Πράξ. 14:21-23· 20:18, 28) Επομένως, ο Χριστιανός, ο οποίος έχει τις ικανότητες και τα προσόντα, βρίσκεται κάτω από υποχρέωσι να επιθυμή πρόσθετα προνόμια υπηρεσίας, η δε αγάπη του για τον Θεό πρέπει να τον ωθή να δέχεται αυτές τις υποχρεώσεις προθύμως.​—1 Πέτρ. 5:2.

4. (α) Ποια προσόντα πρέπει να έχη ένας για να γίνη επίσκοπος; (β) Ποιες είναι μερικές από τις υποχρεώσεις ενός επισκόπου σύμφωνα με τις Γραφές;

⁴ Τι απαιτείται από ένα επίσκοπο; Ποιες υποχρεώσεις αναλαμβάνει; Πώς μπορεί να είναι χρησιμοποιήσιμος γι’ αυτό το ορθό είδος έργου; Πρέπει αυτός να έχη τα αναγκαία πνευματικά προσόντα καθώς και μερικές φυσικές ικανότητες. Πρέπει να έχη κάποια πείρα στην υπηρεσία του Ιεχωβά και την ευκαιρία να δοκιμάση πώς πολιτεύεται ο Ιεχωβά μ’ εκείνους που εφαρμόζουν τον Λόγο του, και πρέπει να έχη αναπτύξει κάποια εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Πρέπει δε να είναι πρόθυμος. Οι επίσκοποι είναι υποχρεωμένοι να ‘ποιμαίνουν το ποίμνιον του Θεού . . . τύποι γινόμενοι του ποιμνίου’. (1 Πέτρ. 5:2, 3) Ο καθένας τους πρέπει να προσέχη στη διδασκαλία του. (1 Τιμ. 4:6, 11-16· Τίτον 1:9) Πρέπει να είναι ένας κήρυξ του Λόγου. (2 Τιμ. 4:2) Και πρέπει να εκπαιδεύη άλλους για να γίνουν κήρυκες. (2 Τιμ. 2:2) Ως ένας ποιμήν πρέπει να μπορή να τρέφη πνευματικώς και να οδηγή και να κατευθύνη. Εκτός από την έναρξι καλών έργων, υποχρεούται να επιβλέπη και να επανορθώνη τα πράγματα. Ως ένας ποιμήν οφείλει να προστατεύη τα πρόβατα από βλάβη, και αυτό περιλαμβάνει το να ελέγχη εκείνους οι οποίοι κάνουν αδικοπραγίες, καθώς και ν’ απομακρύνη τους αδικοπραγούντας όπου είναι ανάγκη. (1 Τιμ. 5:20, 21 ) Το βιβλιάριο οδηγιών, που διατίθεται σε όλους τους αφιερωμένους Χριστιανούς μάρτυρας και το οποίο εξηγεί τη λειτουργία της εκκλησίας, λέγει σχετικά με αυτό: «Τα καθήκοντα του υπηρέτου εκκλησίας είναι πολυάριθμα, αλλά μπορούν να συνοψισθούν στο να λεχθή ότι αυτός έχει τη γενική εποπτεία της εκκλησίας και πρέπει αυτός ο ίδιος να δίνη το κατάλληλο παράδειγμα σε ζήλο και ηγεσία.»

5, 6. (α) Περιγράψτε τις υποχρεώσεις του επισκόπου στην εκκλησία σήμερα. (β) Πώς είναι δυνατό να φροντίζη ο επίσκοπος για όλα αυτά;

⁵ Ώστε οι υποχρεώσεις του μπορούν να περιγραφούν ως εξής: Δεσμεύεται, εν πρώτοις, με την πρωτίστη υποχρέωσι που βαρύνει όλους τους Χριστιανούς όπως περιεγράφη στο προηγούμενο άρθρο. Οφείλει να είναι ένας κήρυξ των αγαθών νέων και πρέπει να φροντίζη για τη σύζυγο και την οικογένειά του πνευματικώς και υλικώς, και πρέπει να συμπεριφέρεται στο κάθε τι μ’ ένα δίκαιο, έντιμο και ηθικώς καθαρό τρόπο. Επί πλέον, οφείλει να λαμβάνη την ηγεσία στην εκπαίδευσι και διδασκαλία άλλων για το έργο του κηρύγματος· υποχρεούται να διοργανώνη και να διαχειρίζεται τις ανάγκες της εκκλησίας σε κήρυγμα, να κάνη διευθετήσεις για την εκπαίδευσι άλλων, για την κατάλληλη κάλυψι του τομέως με κήρυγμα, με την παρακολούθησι των ειδικών προσπαθειών έργου μαρτυρίας. Θα κάμη διευθετήσεις για τις πέντε διάφορες καλά προετοιμασμένες συναθροίσεις για την εκπαίδευσι ολοκλήρου της εκκλησίας με Βιβλική διδασκαλία και με πρακτική συμβουλή στο κήρυγμα, προσέχοντας ώστε όλοι όσοι συμμετέχουν στο εκπαιδευτικό έργο να είναι καλά προετοιμασμένοι και ικανοί να διδάξουν.

⁶ Η υποχρέωσίς του ως ποιμένος σημαίνει να προσέχη τις πνευματικές ανάγκες της εκκλησίας συνολικά και ατομικά, να επισκέπτεται τα διάφορα άτομα και να παρέχη βοήθεια και συμβουλή σύμφωνα με τις ατομικές των ανάγκες. Θα είναι άγρυπνος να βοηθήση άτομα ν’ αποφύγουν να υποπέσουν σε αδικοπραγία με το να δίνη προειδοποιητική συμβουλή στον κατάλληλο καιρό. (Γαλ. 6:1) Όλ’ αυτά περιλαμβάνουν πολλές λεπτομέρειες, διατήρησι εποπτείας του έργου των πολλών βοηθών του, φροντίζοντας να τηρήται κατάλληλο αρχείο της δράσεως των μελών της εκκλησίας, να υπάρχη αρκετή προμήθεια εντύπων, περιοδικών και υλικού διαφημίσεως των δημοσίων ομιλιών για να καλύπτονται οι ανάγκες, να φροντίζη όλοι οι ομιληταί να είναι τακτοποιημένοι εκ των προτέρων, να είναι κατάλληλα διοργανωμένο το έργο κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι, ώστε να καλύπτεται ο τομεύς, και να τηρήται η Αίθουσα Βασιλείας παρουσιάσιμη και κατάλληλη για τόπο εκπαιδεύσεως. Ο επίσκοπος έχει πολλές υποχρεώσεις και μπορεί να τις εκπληρώση κατάλληλα μόνο με την πλήρη συνεργασία και υποστήριξι ολοκλήρου της εκκλησίας.

7. Ποιες υποχρεώσεις γίνονται ακόμη περισσότερο επιτακτικές για τον επίσκοπο, και πώς το απέδειξε αυτό ο Ιησούς;

⁷ Αυτές οι υποχρεώσεις είναι πολύ σπουδαίες διότι η ζωή πολλών ανθρώπων μπορεί να σχετίζεται με την κατάλληλη από μέρους του φροντίδα για τις πνευματικές των ανάγκες. Αλλά και πάλι, οσοδήποτε σπουδαίες και αν είναι αυτές οι υποχρεώσεις, η εκτέλεσίς των δεν απαλλάσσει τον επίσκοπο από την πρωτίστη υποχρέωσι του να κηρύττη, να μεριμνά για τις οικογενειακές του υποχρεώσεις και να διάγη μια καθαρή ζωή. (Λουκ. 11:42) Επειδή, λόγω της θέσεώς του ως επισκόπου, το να φροντίζη γι’ αυτές τις πρώτιστες υποχρεώσεις γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό, διότι αυτός είναι το παράδειγμα ή πρότυπο που θα μιμηθούν άλλοι. «Εις πάντα δε εις τον οποίον εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ’ αυτού· και εις όντινα ενεπιστεύθη πολύ, περισσότερον θέλουσιν απαιτήσει παρ’ αυτού.»​—Λουκ. 12:48.

8. Ποια στάσι θα δείχνη πάντοτε ο επίσκοπος στις σχέσεις του με άλλους;

⁸ Εν τούτοις, παρά τις πολλές σπουδαίες υποχρεώσεις που βαρύνουν τον επίσκοπο, δεν πρέπει ποτέ να γίνη υψηλόφρων ή υπερήφανος. Θα έχη υπ’ όψιν του ότι είναι απλώς ένας δούλος του Ιεχωβά και κάνει αυτό που ώφειλε να κάμη. (Λουκ. 17:10) Θα θυμάται ότι το ποίμνιο ή εκκλησία δεν είναι δικό του αλλά του Ιεχωβά και ότι αυτό βρίσκεται κάτω από τη φροντίδα του Καλού Ποιμένος, Χριστού Ιησού. (1 Πέτρ. 5:3, 4) Θα παραμείνη ταπεινός και μετριόφρων και θα εφαρμόζη τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά στις σχέσεις του με τα «πρόβατά» Του: «Θέλει βοσκήσει το ποίμνιον αυτού [ο Ιεχωβά] ως ποιμήν θέλει συνάξει τα αρνία δια του βραχίονος αυτού, και βαστάσει εν τω κόλπω αυτού· και θέλει οδηγεί τα θηλάζοντα.»​—Ησ. 40:11.

9. (α) Ποιες είναι άλλες υποχρεώσεις που βαρύνουν μερικούς στην εκκλησία; (β) Ποια αρχή πρέπει να έχη υπ’ όψι του κάθε διακονικός βοηθός;

⁹ Όσον αφορά τον βοηθό υπηρέτου εκκλησίας, τον υπηρέτη Γραφικών μελετών και άλλους διακονικούς βοηθούς, όλοι αυτοί έχουν τις πρώτιστες υποχρεώσεις που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο. (1 Τιμ. 3:8-13) Επιπρόσθετα, οφείλουν ν’ αναλαμβάνουν την ηγεσία στη διδασκαλία άλλων από σπίτι σε σπίτι, σε επανεπισκέψεις και σε Γραφικές μελέτες. Και, σύμφωνα με τον ειδικό διορισμό που ο καθένας έχει λάβει, θα φροντίζη για όλες τις λεπτομέρειες που περιλαμβάνονται, είτε πρόκειται για τη διοργάνωσι και επίβλεψι καλύψεως του τομέως, για τη μέριμνα να υπάρχη διαθέσιμο αρκετό απόθεμα Γραφικών εντύπων και περιοδικών, για την τήρησι καταλλήλου αρχείου υπηρεσιακής δραστηριότητος ή λογαριασμών ή για τη διεξαγωγή της μιας ή της άλλης συναθροίσεως εκπαιδεύσεως. Κάθε υπηρέτης θα είναι άγρυπνος να μάθη τα καθήκοντά του και να είναι πιστός στην εκτέλεσί των. «Ζητείται μεταξύ των οικονόμων να ευρεθή έκαστος πιστός.»​—1 Κορ. 4:2.

10. Ποιες υποχρεώσεις έχουν οι περιοδεύοντες επίσκοποι, κι εν τούτοις τι πρέπει να έχουν υπ’ όψιν;

¹⁰ Υπάρχουν κατόπιν οι περιοδεύοντες επίσκοποι περιοχής και περιφερείας. Και αυτοί έχουν, επίσης, όλες τις πρώτιστες υποχρεώσεις των Χριστιανών, και οφείλουν να λαμβάνουν την ηγεσία στη διδασκαλία άλλων σε όλες τις μορφές μαρτυρίας. Αυτοί έχουν την ευθύνη της εποπτείας της διοργανώσεως των εκκλησιών και της εκπαιδεύσεως όλων εκείνων, οι οποίοι έχουν θέσεις ευθύνης σε όλα τα καθήκοντά τους. Επί πλέον, έχουν υποχρεώσεις για τη διοργάνωσι και το πρόγραμμα των εξαμήνων συνελεύσεων περιοχής και άλλων μεγαλυτέρων συνελεύσεων για τις οποίες γίνονται διευθετήσεις. Εν τούτοις, όσο σπουδαία και μεγάλης εκτάσεως και αν είναι αυτά, δεν απαλλάσσουν αυτούς τους επισκόπους από την πρώτιστη υποχρέωσι του να κηρύττουν, να μελετούν και, αν είναι νυμφευμένοι, να φροντίζουν για τις συζύγους των, καθώς, επίσης, να διάγουν μια καθαρά, ηθική ζωή.

11. (α) Ποιες υποχρεώσεις έχουν αναλάβει οι ολοχρόνιοι διάκονοι και οι ιεραπόστολοι; (β) Ποια Γραφική αρχή πρέπει αυτοί να έχουν υπ’ όψιν, και ποιοι άλλοι πρέπει να οδηγούνται από αυτή;

¹¹ Έπειτα υπάρχουν οι ολοχρόνιοι σκαπανείς και ειδικοί σκαπανείς διάκονοι και οι ιεραπόστολοι. Και αυτοί, επίσης, έχουν όλες τις πρώτιστες υποχρεώσεις να κηρύττουν τα αγαθά νέα και να διάγουν μια υποδειγματική Χριστιανική ζωή. Έχουν, επίσης, αναλάβει πρόσθετες υποχρεώσεις να κηρύττουν συμπληρώνοντας ένα ωρισμένο αριθμό ωρών κάθε μήνα. Και υπεχρεώθησαν να ρυθμίσουν τη ζωή τους και τις προσωπικές προτιμήσεις των έτσι ώστε να συμφωνούν με τις ιδιαίτερες ανάγκες του τομέως· ειδικά οι ιεραπόστολοι έχουν αυτή την υποχρέωσι. Η Γραφική αρχή σ’ αυτή την περίπτωσι είναι: «Εις πάντας εδούλωσα εμαυτόν, δια να κερδήσω τους πλειοτέρους. . . . Εις πάντας έγεινα τα πάντα, δια να σώσω παντί τρόπω τινάς. Κάμνω δε τούτο δια το ευαγγέλιον, δια να γείνω συγκοινωνός αυτού.» (1 Κορ. 9:19-23) Ναι, ο τρόπος που ζουν οι άνθρωποι, οι συνήθειες και ο τρόπος σκέψεώς των δημιουργούν ορισμένες υποχρεώσεις για τους διακόνους που θέλουν να τους βοηθήσουν· οφείλουν να προσαρμοσθούν προς αυτά, να είναι υπομονητικοί και πρόθυμοι να υπομένουν πολλές δυσκολίες δίχως παράπονα καθώς βοηθούν αυτά τα άτομα να βαδίσουν στην οδό της ζωής. Εκείνοι που υπηρετούν όπου η ανάγκη είναι μεγαλυτέρα, καθώς κι εκείνοι που σκέπτονται να ενασχοληθούν στο έργον αυτό, θα κάμουν καλά να θυμούνται αυτή την ιεραποστολική αρχή του εδαφίου 1 Κορινθίους 9:19.

12. Ποιες υποχρεώσεις έχουν εκείνοι που υπηρετούν σ’ ένα από τους οίκους Μπέθελ, τα γραφεία ή τα τυπογραφεία της Εταιρίας;

¹² Εκείνοι που υπηρετούν στα γραφεία ενός από τα τμήματα της Εταιρίας και σε οίκους Μπέθελ, από όπου αποστέλλονται στις εκκλησίες έντυπος ύλη και περιοδικά, βαρύνονται και αυτοί με τις πρώτιστες Χριστιανικές υποχρεώσεις. Επί πλέον, με το να ζητήσουν και να δεχθούν υπηρεσία στον οίκο Μπέθελ, ανέλαβαν την υποχρέωσι να συνεργασθούν σύμφωνα με όλες τις διευθετήσεις που υπάρχουν στον οίκο, να είναι έμπιστοι, αξιόπιστοι και να φροντίζουν κατάλληλα για το έργο που τους έχει ανατεθή. Αυτά τα άτομα έχουν την υποχρέωσι ν’ αγωνίζωνται για καλυτέρας ποιότητος εργασία και αύξησι της παραγωγής. Η ευσυνείδητη φροντίδα για τις εγκαταστάσεις και τα υλικά που τους έχουν εμπιστευθή αποτελεί, επίσης, υποχρέωσι. Εκείνοι, στους οποίους έχει ανατεθή η φροντίδα αλληλογραφίας, έχουν υποχρέωσι να είναι επιμελείς, ταχείς και να δίνουν καλή συμβουλή που να βασίζεται στη Γραφή, και να το κάμουν με την επείγουσα επιθυμία να βοηθήσουν, δείχνοντας αγάπη, αγαθωσύνη και βοηθητικότητα.

ΑΠΟΚΤΗΣΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΠΟΥ Ν’ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

13. (α) Ποια Γραφικά προσόντα χρειάζονται για τον επίσκοπο; (β) Ποια Γραφική αρχή εφαρμόζεται στη λήψι αποφάσεως, όταν συνιστάται ένας, και πώς μπορεί να προετοιμάζεται γι’ αυτή την υπηρεσία;

¹³ Αν ένας είναι επίσκοπος, ή ορέγεται το καλό έργο του επισκόπου, είναι καλό να γνωρίζη ακριβώς ποια προσόντα απαιτούνται. Πρωτίστως, υπάρχουν τα Γραφικά προσόντα όπως περιγράφονται εις 1 Τιμόθεον 3:1-10 και Τίτον 1:1-9. Οφείλει να κατέχη τους καρπούς του πνεύματος. (Γαλ. 5:22, 23) Πρέπει να είναι ένας ώριμος, καλά ισορροπημένος Χριστιανός, να έχη στερεές βάσεις στη Γραφή και να είναι ενημερωμένος στην παρούσα αλήθεια. Αυτά τα προσόντα οφείλει να τα κατέχη προτού διορισθή ως επίσκοπος. «Ούτοι δε ας δοκιμάζονται πρώτον, έπειτα ας γίνονται διάκονοι, εάν ήναι άμεμπτοι.» (1 Τιμ. 3:10· Έξοδ. 18:21) Υπάρχουν, επίσης, και μερικά φυσικά προσόντα ή ικανότητες που χρειάζονται για να φροντίζη ένας για τις υποχρεώσεις, αλλά αυτά μπορούν ν’ αναπτυχθούν με προσπάθεια, μελέτη κι εξάσκησι. Με το να γνωρίζη ποια είναι αυτά εκείνος που αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις ενός επισκόπου μπορεί να γνωρίζη πώς να προετοιμασθή, και να γνωρίζη με ποιον τρόπο πρέπει ν’ αγωνίζεται για πρόοδο.

14, 15. (α) Ποιες επιδεξιότητες πρέπει ειδικά ν’ αναπτύξη ένας επίσκοπος ώστε να μπορή να εκπληρώνη κατάλληλα το διορισμό του; (β) Γιατί είναι αυτές σπουδαίες;

¹⁴ Μερικά από αυτά τα προσόντα μπορούν να καταταγούν στην κατηγορία των επιδεξιοτήτων. Παραδείγματος χάριν, ο επίσκοπος πρέπει να είναι επιδέξιος στην τέχνη της διδασκαλίας. (1 Τιμ. 3:2· 4:13, 16· 2 Τιμ. 2:2, 15, 24· 4:2· Τίτον 1:9) Πρέπει να είναι ικανός να διδάξη υγιά διδασκαλία από τη Γραφή, να εξηγή σαφώς προφητείες και να δίνη συμβουλή για τρόπο ζωής σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές. Πρέπει να είναι σε θέσι να διδάσκη με τρόπο που οι ακροαταί του να κατανοούν και να είναι γεμάτοι από επιθυμία να εφαρμόσουν τη γνώσι. Ο επίσκοπος πρέπει, επίσης, να είναι επιδέξιος στο να διδάσκη άλλους πώς να διδάσκουν, επιδέξιος στο να διδάσκη τους βοηθούς του σχετικώς με τα καθήκοντά των, επιδέξιος στον προγραμματισμό των συναθροίσεων εκπαιδεύσεως έτσι ώστε να χρησιμοποιήται μια ποικιλία αποτελεσματικών μεθόδων διδασκαλίας, όπως ομιλίες, συζητήσεις, ερωταπαντήσεις, και επιδείξεις ή ζωντανές σκηνές. Με τη χρήσι του βιβλίου Ικανοί Διάκονοι και την τήρησι των μεθόδων διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται στις εκδόσεις της Εταιρίας και τις συνελεύσεις ο επίσκοπος θα έχη άφθονες ιδέες για χρήσι.

¹⁵ Έχει ανάγκη επιδεξιότητος για ν’ αντιλαμβάνεται ή να συλλαμβάνη τις ιδέες σ’ αυτά που διαβάζει και ακούει, και να βλέπη τα κύρια σημεία και τη σχέσι τους, ώστε να μπορή να τα εξηγή σε άλλους. Έχει ανάγκη επιδεξιότητος στην ομιλία του, ώστε να μπορή να διατυπώνη τις ιδέες του και να τις εκφράζη σαφώς και με συνοχή. (Εφεσ. 3:18-21) Μια άλλη επιδεξιότης είναι η τέχνη τού ν’ ακούη ένας προσεκτικά. Είναι πολύ σπουδαίο να μάθη ο επίσκοπος να είναι ένας καλός ακροατής, ν’ ακούη τι πραγματικά λέγεται, όχι απλώς τι νομίζει ότι λέγεται. Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί πραγματικά να βοηθήση άτομα που έχουν ανάγκη πνευματικής συμβουλής. Μόνο με το να είναι ένας καλός ακροατής μπορεί πραγματικά να εφαρμόζη την απαιτουμένη συμβουλή που του δίδεται. Οφείλει να μάθη να θυμάται προφορικές οδηγίες με ακρίβεια. Έχει ανάγκη κάποιας επιδεξιότητος στο να γράφη, για να είναι σε θέσι να διατυπώνη κατάλληλα ερωτήσεις στην Εταιρία, και να κάμη εκθέσεις για ωρισμένες καταστάσεις. Πρέπει να μάθη να γράφη με πληρότητα, ευκρινώς και με σαφήνεια, αποφεύγοντας τις ασάφειες.

16. Για ποια γνώσι πρέπει να καταβάλλη κόπους ο επίσκοπος;

¹⁶ Μια άλλη κατηγορία προσόντων θα μπορούσε να ονομασθή γνώσις, γνώσις των Γραφικών διδασκαλιών, της προφητείας και της Βιβλικής ιστορίας, καθώς και των Βιβλικών αρχών. Ναι, το να κατέχη το σύνολο τον διδασκαλιών, που γνωρίζομε ως «η αλήθεια». «Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ’ εμού.» (2 Τιμ. 1:13) Κατόπιν υπάρχει η γνώσις της οργανώσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά, της ιστορίας και λειτουργίας της και του τρόπου ενεργείας της. Επιπρόσθετα, υπάρχει και η ειδικής φύσεως γνώσις, που έχει σχέσι με την εκκλησία, την τήρησι αρχείων, λογαριασμών και μια γνώσις των πρακτικών πραγμάτων που αφορούν τη φροντίδα για την Αίθουσα Βασιλείας. Όλη αυτή η γνώσις μπορεί ν’ αποκτηθή.

17. (α) Ποιες συνήθειες πρέπει να καλλιεργήση ο επίσκοπος; (β) Πώς μπορούν οι συνήθειές του να επηρεάσουν άλλους;

¹⁷ Οι συνήθειες είναι, επίσης, ένας τομεύς ικανοτήτων, στον οποίο ο επίσκοπος μπορεί να σημειώση πρόοδο. Θα θέλη να καλλιεργή ωφέλιμες και εποικοδομητικές συνήθειες. Είναι καλό να κάνη κανείς ανασκόπησι του εαυτού του από καιρό σε καιρό. Συνήθειες, οι οποίες δεν είναι εποικοδομητικές, πρέπει να διακοπούν, διότι οι συνήθειες μπορούν ν’ αναπτυχθούν σε υπόδειγμα σκέψεως. Αποφεύγετε τις συναναστροφές, οι οποίες φθείρουν τα καλά ήθη. (1 Κορ. 15:33) Αποκτήστε καλές συνήθειες μελέτης, τη συνήθεια της τακτικής παρακολουθήσεως των συναθροίσεων και τακτικής συμμετοχής στο κήρυγμα. Αποκτήστε την ωφέλιμη συνήθεια ν’ αρχίζετε εγκαίρως να προετοιμάζεσθε για τους διορισμούς σας, είτε πρόκειται για μια σύντομη ομιλία σπουδαστού, για ένα μέρος στη συνάθροισι υπηρεσίας ή για μια ωριαία ομιλία. Καλές συνήθειες ομιλίας στην καθημερινή ζωή, περιβολής και σωματικής στάσεως θα είναι χρήσιμες για τον επίσκοπο, διότι άλλοι θα έχουν τάσι να τον μιμηθούν. Το ίδιο ισχύει και για τις συνήθειες του φαγητού, ποτού και αναψυχής· ας διακρίνωνται αυτές για μετριοπάθεια.​—1 Τιμ. 3:3· Τίτον 2:2.

18. Ποια στάσι πρέπει να καλλιεργήση ο επίσκοπος, και τι είναι ειδικά σπουδαίο;

¹⁸ Ένας τέταρτος τομεύς προσόντων είναι η προσωπική σας στάσις. Αυτή πρέπει να είναι θετική και να διέπεται από προθυμία να χρησιμοποιήτε όλες τις δυνάμεις σας για να κάμετε αυτό που μπορείτε, η δε στάσις σας να είναι χαρωπή. «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί. Χαίρετε.» (Φιλιππησ. 4:4· 1 Θεσ. 5:16) Κάνετε ό,τι μπορείτε για να είσθε υποβοηθητικός και με σεβασμό των δικαιωμάτων των άλλων. Να είσθε πρόθυμος να παραδεχθήτε τα σφάλματά σας και να διδάσκεσθε απ’ αυτά. Να δείχνετε σεβασμό για την ορατή οργάνωσι του Θεού, να είσθε συνεργατικός και ταχύς στο να υπακούετε στις θεοκρατικές οδηγίες και πρόθυμος να δεχθήτε συμβουλή.

19. (α) Πώς σκέπτονται μερικοί σχετικά με το ν’ αναλάβουν πρόσθετες υποχρεώσεις ως επίσκοποι; (β) Ποια βοήθεια είχε ο Παύλος που είναι διαθέσιμη για όλους τους Χριστιανούς;

¹⁹ Με το να είναι ένας ενήμερος σ’ αυτούς τους τομείς φυσικών προσόντων για να εκτελή τις υποχρεώσεις ενός επισκόπου, μπορεί να καταλάβη καλύτερα σε ποιο σημείο να εργασθή για βελτίωσι. Μερικοί, όμως, νομίζουν ότι είναι ανίκανοι ν’ αναλάβουν περισσοτέρα ευθύνη από αυτή που έχουν με τη φροντίδα της οικογενείας των και το κήρυγμα των αγαθών νέων. Άλλοι, οι οποίοι ήσαν επίσκοποι, παρητήθησαν, επειδή δεν μπορούν να φέρουν το φορτίο της ευθύνης. Αλλά γιατί; Μήπως διότι τα φορτία είναι πολύ βαριά; Μόνο λίγοι είναι πολύ ικανοί να τα βαστάσουν; Δεν έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντός με Χριστού»; (Φιλιππησ. 4:13) Εσμικρύνθη η χειρ του Ιεχωβά; Καθόλου.

20, 21. (α) Ποια πράγματα μπορούν να είναι αιτία στο να γίνουν τα φορτία πολύ μεγάλα για ένα επίσκοπο; (β) Ποιες Βιβλικές αρχές οφείλει να μάθη για να είναι ικανός ν’ αναλάβη αυτές τις υποχρεώσεις;

²⁰ Αυτοί, που νομίζουν ότι τα φορτία της κοσμικής εργασίας και της οικογενείας των είναι τόσο μεγάλα ώστε δεν έχουν την πνευματική αντοχή να σηκώσουν περισσότερα, μπορούν ν’ αναπτυχθούν πνευματικώς. Πιθανόν, επίσης, να είναι ζήτημα προσωπικής στάσεως. Δέχεται το άτομο προθύμως τα πρόσθετα φορτία, με χαρά, ή με δυσαρέσκεια; Τα φορτία της θέσεως δεν θα είναι πολύ βαριά, αν ένας διατηρήση την πνευματική του υγεία και είναι ευτυχής. Ο Ιεχωβά θα χορηγήση δύναμι σ’ ένα τέτοιον επίσκοπο. Η δυσαρέσκεια, όμως, υπονομεύει τη δύναμι ενός, και τον φθείρει. Είναι πιθανόν ότι ένας που παρητήθη δεν αγωνίσθηκε για αύξησι των απαιτουμένων φυσικών προσόντων, ή απέτυχε στα πνευματικά προσόντα. Ίσως ο επίσκοπος δεν έμαθε να επιρρίπτη τη μέριμνά του στον Ιεχωβά. «Ταπεινώθητε λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού . . . και πάσαν την μέριμναν υμών ρίψατε επ’ αυτόν, διότι αυτός φροντίζει περί υμών.» (1 Πέτρ. 5:6, 7) Έχετε μάθει πώς να επιρρίπτετε τη μέριμνά σας στον Ιεχωβά; Απαιτείται προθυμία στο να προσμένετε τον Ιεχωβά αντί να επιμένετε να γίνουν τα πράγματα με τον τρόπο που θέλετε εσείς. Αλλά το να ελπίζη ένας στον Ιεχωβά και να προσμένη αυτόν είναι εκείνο που δίνει δύναμι. (Ησ. 40:31) Η μέριμνα μπορεί να γίνη φορτίο, αν ένας επίσκοπος τα θέλη όλα τέλεια, και απαιτή πάρα πολλά από τους άλλους καθώς και από τον εαυτό του. Ο επίσκοπος μπορεί ν’ αποθαρρυνθή επειδή νομίζει ότι δεν έχει αρκετά ικανούς βοηθούς, αλλά πρέπει να μάθη να εργάζεται μ’ αυτούς που είναι διαθέσιμοι, βοηθώντας τους ν’ αναπτυχθούν, καθώς και άλλοι εβοήθησαν αυτόν τον ίδιο.

²¹ Βέβαια, πίεσις μπορεί να προέλθη από μέριμνα για άλλα πράγματα, από έλλειψι ικανοποιήσεως από την κοσμική εργασία, από μέριμνα για υλικά πράγματα, από επιθυμία για πράγματα αυτού του κόσμου, που δεν είναι αναγκαία. «Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας, τι να φάγητε και τι να πίητε· μηδέ περί του σώματός σας, τι να ενδυθήτε.» (Ματθ. 6:25, 33· 1 Τιμ. 6:1-10) Αυτή είναι μια πολύ λογική συμβουλή από ένα, ο οποίος ώφειλε να σηκώση πολλά φορτία. Και κάτι πολύ σπουδαίο: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός· αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζονται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού.» (Φιλιππησ. 4:6, 7) Αυτή είναι μια ζωτική συμβουλή για κάθε επίσκοπο που επιθυμεί να επιτύχη στον διορισμό του, και οφείλει να τη μάθη καλά.

22, 23. (α) Πώς γίνεται ένας διαθέσιμος για τις ευθύνες του επισκόπου; (β) Ποιες Γραφικές αρχές θα τον βοηθήσουν να επιτύχη;

²² Πώς μπορεί ένας να γίνη διαθέσιμος για τις ευθύνες τού να είναι ένας επίσκοπος; Όχι με το να προωθή τον εαυτό του, κολακεύοντας ένα επίσκοπο ή με το να λέγη τα ανώτερα προσόντα του για τη θέσι. Ούτε και με το να προσπαθή να δημιουργήση ένα πνεύμα υποστηρίξεώς του μεταξύ άλλων στην εκκλησία, επικρίνοντας τους παρόντας υπηρέτας όπως έκαμε ο Αβεσσαλώμ. (2 Σαμ. 15:2-6) Όχι, αλλά, μάλλον, με το να εκτελή πρώτα κατάλληλα όλες τις πρώτιστες υποχρεώσεις των Χριστιανών που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο. Με το να προοδεύη στην καλλιέργεια των καρπών του πνεύματος. Κατόπι δείχνοντας ζήλο, επιμέλεια και τακτικότητα στην υποστήριξι όλων των εκκλησιαστικών συναθροίσεων και δράσι στην υπηρεσία. Με το να συμμετέχη στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, δείχνοντας προθυμία στην υποβοήθησι άλλων, και σε όλα τα όμοια. Αυτά τα παρατηρούν οι άλλοι. Μ’ αυτό τον τρόπο έγινε ο Τιμόθεος κατάλληλος για πρόσθετες ευθύνες. «Είχε καλήν μαρτυρίαν υπό των . . . αδελφών.» (Πράξ. 16:2· 1 Τιμ. 4:12-16) Είναι, επίσης, ζωτικό να είναι ένας πιστός στην εκπλήρωσι κάθε υποχρεώσεως, οσοδήποτε μικρή ή ασήμαντη και αν φαίνεται. «Ο εν τω ελαχίστω πιστός, και εν τω πολλώ πιστός είναι.»​—Λουκ. 16:10.

²³ Ώστε όλοι εσείς που μπορείτε, ‘ορέγεσθε’ για πρόσθετες υποχρεώσεις, για το καλό έργο τού να είσθε ένας επίσκοπος. Κι εσείς οι οποίοι είσθε επίσκοποι, δεχθήτε τις πρόσθετες υποχρεώσεις σας. «Ποιμάνατε το μεταξύ σας ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστικώς, αλλ’ εκουσίως· μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμως· μηδέ ως κατακυριεύοντες την κληρονομίαν του Θεού, αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου.»​—1 Πέτρ. 5:2, 3.