Οργανωμένοι για να Αγωνιζώμεθα Σκληρά για την Πίστι
ΠΟΣΟ ευγνώμονες πρέπει να είμεθα στον Ιεχωβά Θεό διότι οι σύγχρονοι μάρτυρές του είναι κατάλληλα ωργανωμένοι για ν’ αγωνίζωνται σκληρά για την αληθινή πίστι! Από οργανωτικής απόψεως είναι καλά εξηρτισμένοι για να προσέξουν τα λόγια του Ιούδα: ‘Αγαπητοί, . . . σας . . . προτρέπω εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους’.—Ιούδ. 3.a
Σήμερα έχομε ωρίμους αδελφούς, διωρισμένους από τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλον’, οι οποίοι υπηρετούν υπό τη διεύθυνσί του, και φροντίζουν να τηρήται η οργάνωσις καθαρά. (Ματθ. 24:45-47) Οι υπηρέται περιφερείας, οι υπηρέται περιοχής και, ιδιαιτέρως, οι επιτροπές εκκλησιών, που αποτελούνται από ωρίμους αδελφούς, αγωνίζονται σκληρά να κρατήσουν την οργάνωσι καθαρά. Φροντίζουν ώστε οι εκουσίως ακάθαρτοι ν’ αποβάλλωνται με την αποκοπή, ενώ εκείνοι οι οποίοι εκυριεύθησαν από την αμαρτία και έχουν ειλικρινά μετανοήσει τίθενται υπό δοκιμήν.—1 Κορ. 5:13· Γαλ. 6:1.
Όπως προσφάτως επεστήθη η προσοχή μας, ο Θεός είναι μακρόθυμος· δεν επιθυμεί ν’ απολεσθή κανείς από τους μικρούς του. (Ματθ. 18:14) Αλλά ας είμεθα πάντοτε άγρυπνοι να μη λάβωμε την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Θεού και μας διαφύγη ο σκοπός της με το να την μεταστρέψωμε σε μια αιτία για χαλαρά διαγωγή. (2 Κορ. 6:1· Ιούδ. 4) Το πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να πέσωμε μπορούμε να το εκτιμήσωμε, όταν ενθυμούμεθα ότι η καρδιά του ανθρώπου είναι «απατηλή υπέρ πάντα.»—Ιερεμ. 17:9.
Πώς θα διεξάγωμε αυτόν τον σκληρόν αγώνα ατομικώς; Με το να παραμένωμε κοντά στην οργάνωσι και τον Λόγο του Ιεχωβά, και ειδικά με το να κάνωμε καλή χρήσι του πολυτίμου προνομίου της προσευχής, διότι δεν μπορούμε να τον διεξάγωμε με τις δικές μας δυνάμεις. Πρέπει να εκπαιδεύσωμε τις διάνοιες και τις καρδιές μας ώστε να συλλογίζωνται όσα πράγματα είναι προσφιλή, καθαρά, εποικοδομητικά.—Παροιμ. 4:23· Φιλιππησ. 4:6-8.
Το να ενασχολούμεθα σε Χριστιανική δράσι είναι ένας από τους καλυτέρους τρόπους για να παραμείνωμε ελεύθεροι από τη διεφθαρμένη επίδρασι των οργάνων του Σατανά. Όχι μόνο η δράσις αυτή μας εξυπηρετεί προστατευτικά, με το να μας προφυλάσση από το να κάνωμε το κακό, αλλά μας προμηθεύει και πολλές χαρές, όπως είναι η χαρά του να μαθαίνωμε νέες αλήθειες, η χαρά της συναναστροφής και οι χαρές της σποράς, του ποτίσματος και κατόπιν του να βλέπωμε ν’ αυξάνη ο σπόρος σε ωριμότητα! Πραγματικά, ευλογημένοι είναι όλοι εκείνοι, οι οποίοι συμμετέχουν στον ωργανωμένο σκληρόν αγώνα για την πίστι!
[Υποσημειώσεις]
a Για λεπτομέρειες βλέπε Η Σκοπιά 1ης Νοεμβρίου 1965, 15ης Φεβρουαρίου 1966.