Η Καταδίκη της Ψευδούς Θρησκείας
1. (α) Ποια υπήρξε η κυριωτέρα αιτία για την έλλειψι ενότητος και την αιματοχυσία επάνω στη γη; (β) Πώς γνωρίζομε ότι πίσω από αυτές τις ταραχές δεν υπήρξε η αληθινή θρησκεία;
ΘΑ ΗΣΘΕ ευτυχής αν εγνωρίζατε ότι σ’ ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δεν θα υπήρχε άσκησις ψευδούς θρησκείας επάνω στη γη; Σκεφθήτε τι ενότητα και ειρήνη θα έφερνε αυτό! Σήμερα οι διάφορες θρησκείες του κόσμου προσπαθούν να ενωθούν· προσπαθούν να εξεύρουν κάποια κοινή βάσι με την οποία να είναι δυνατόν να υπάρξη ενότης, αλλά δεν έχουν εύρει καμμία. Αν είσθε ένας μελετητής της ιστορίας θα γνωρίζετε καλά ότι ένα μεγάλο μέρος της αιματοχυσίας στη γη προεκλήθη από τη θρησκεία. Πάρτε, παραδείγματος χάριν, τις Σταυροφορίες και τον Τριακονταετή Πόλεμο. Σκεφθήτε, επίσης, τα παθήματα και τον βασανισμό αναριθμήτων ανθρώπων, παραδείγματος χάριν, τον καιρό της Ιεράς Εξετάσεως. Αυτοί οι πόλεμοι δεν έγιναν χάριν της αληθινής θρησκείας του Θεού. Ο Ιησούς εδήλωσε την αρχή, με την οποία μπορούμε να βεβαιωθούμε γι’ αυτό: «Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.» Τα έργα και τ’ αποτελέσματα δεν ήσαν η ειρηνική καρποφορία του πνεύματος. Ο ισχυρισμός και μόνο δεν κάνει ένα ακόλουθο του Χριστού, όπως ο ίδιος εδήλωσε: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε· αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς.»—Ματθ. 7:16, 21· Γαλ. 5:22, 23.
2. (α) Υπήρξε εποχή, που η γη ήταν ενωμένη σε μια θρησκεία; (β) Πότε η ψευδής θρησκεία απέκτησε μία ακόμη λαβή, με ποιο αποτέλεσμα;
2 Όταν εκείνοι, που επέζησαν από τον κατακλυσμό, ο Νώε και η σύζυγός του και οι τρεις γυιοί του με τις συζύγους των, οκτώ εν όλω, βγήκαν από την κιβωτό, ήσαν ενωμένοι σε μια θρησκεία, την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού. (Γέν. 8:20, 21) Εγνώριζαν ότι ο Ιεχωβά ήταν ο αληθινός Θεός και ο παντοδύναμος και, επίσης, ότι αυτός ήταν ο Διατηρητής της ζωής των δια μέσου του κατακλυσμού. Η ψευδής θρησκεία εισεχώρησε και απέκτησε μια άλλη λαβή εκατό και πλέον χρόνια αργότερα με την ανοικοδόμησι του Πύργου της Βαβέλ, και το αποτέλεσμα αυτού ήταν η σύγχυσις του λαού. (Γέν. 11:4-9) Έτσι η ψευδής θρησκεία επροξένησε από τότε σύγχυσι και διαμάχη και απεμάκρυνε ανθρώπους από τις αρχές του αληθινού Θεού κι επροκάλεσε την ηθική κατάπτωσι και την παρακμή που υπέστη ο κόσμος από τότε. Ο Νώε και ο πιστός γυιός του Σημ εξακολούθησαν να ασκούν την αληθινή θρησκεία της λατρείας του Ιεχωβά. Παρέμειναν μακριά από την επίδρασι της Βαβυλώνας. Αλλά η ψευδής θρησκεία εξηπλώθη σ’ όλη τη γη κι έλαβε διάφορες μορφές και, σ’ αυτό τον καιρό, έχει επιφέρει τέτοια σύγχυσι, ώστε ενότης μεταξύ των διαφόρων διαιρέσεών της να είναι αδύνατος.
3. Σε τι επάνω εκχύνεται η φιάλη της έκτης πληγής;
3 Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την καταδίκη της; Στο δέκατο έκτο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, ο Θεός εκφράζει τι πρόκειται να κάμη σ’ αυτό τον καιρό του τέλους, όταν εκδηλώνη τον θυμό του για τα διάφορα πράγματα που προκαλούν τα δεινά του κόσμου αυτού. Μεταξύ αυτών είναι η ψευδής θρησκεία. Στο δωδέκατο εδάφιο δίνει στον απόστολο Ιωάννη μια όρασι του έκτου από τους επτά αγγέλους, ο οποίος εκχέει τις φιάλες του θυμού του Θεού, τις πληγές. Ο Ιωάννης λέγει: «Και ο έκτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον ποταμόν τον μέγαν τον Ευφράτην και εξηράνθη το ύδωρ αυτού, δια να ετοιμασθή η οδός των βασιλέων των από ανατολών ηλίου.»
Ο ΕΥΦΡΑΤΗΣ ΞΗΡΑΙΝΕΤΑΙ
4. Γιατί έχει σημασία η μνεία του Ευφράτου Ποταμού;
4 Η μνεία του ποταμού Ευφράτου έχει σημασία. Ήταν ένας πολύ σπουδαίος ποταμός στους αρχαίους χρόνους και εμφανίζεται με εξέχοντα τρόπο στην ιστορία. Το ότι εξηράνθη αναφέρεται σ’ ένα μεγάλο γεγονός που αναφέρει η ιστορία, δηλαδή, την πτώσι της Βαβυλώνος στον Πέρση Κύρο τον Μέγαν. Έτσι, μολονότι δεν αναφέρεται εδώ το όνομα Βαβυλών, εν τούτοις δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για τη Βαβυλώνα. Η Βαβυλών ήταν η κυριώτερη πόλις, η οποία έκειτο επί του Ποταμού Ευφράτου στους αρχαίους χρόνους. Ήταν πάντοτε εναντίον του Θεού από αυτή την αρχή της, όταν είχε οικοδομηθή από τον Νεβρώδ, ένα ισχυρόν κυνηγόν εις εναντίωσιν του Ιεχωβά’. (Γέν. 10:9, 10, ΜΝΚ) Μέσω της πραγματικής ξηράνσεως της κοίτης του ποταμού είχε επιτευχθή η πτώσις της Βαβυλώνος.
5. Ποιοι κατοικούσαν στον Ευφράτη, ποιος ήταν ο σκοπός της Βαβυλώνος απέναντί τους, και πώς απελευθερώθησαν;
5 Η Γραφή αναφέρει τον Ευφράτη διότι παρέμεναν εκεί αιχμάλωτοι, επειδή, όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψι 9:13-15, η έκτη σάλπιγξ εσαλπίσθη από έναν άγγελο, στον οποίον εδόθη η εξής εντολή: «Λύσον τους τέσσαρας αγγέλους τους δεδεμένους εις τον μέγαν ποταμόν Ευφράτην.» Η Βαβυλών είχε μεταφέρει το λαό του Θεού σ’ αιχμαλωσία το 607 π. Χ. και ήταν αποφασισμένη να τους κρατήση αιχμαλώτους για πάντα. Εφαίνετο ότι πράγματι θα το έκανε, διότι η πόλις ενομίζετο απόρθητη, με τα τρομερά τείχη και τη μεγάλη στρατιωτική της δύναμι. Το 539 π. Χ., όταν ο Κύρος ο Πέρσης, με το να ξηράνη πραγματικά την κοίτη του ποταμού, εισήλθε στην πόλι, την κατέλαβε, και απελευθέρωσε τους Ιουδαίους εξορίστους το δεύτερο έτος της μετά την κατάληψι.
6. (α) Τι αποκαλύπτει η έκχυσις της έκτης φιάλης; (β) Μήπως η αποξήρανσις του Ευφράτου αναφέρεται στην απελευθέρωσι των αιχμαλώτων της Βαβυλώνος της Μεγάλης; Γιατί;
6 Η έκχυσις της έκτης φιάλης του θυμού του Θεού αποκαλύπτει προφητικώς την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Όπως ετονίσθη σε προηγούμενα τεύχη αυτού του περιοδικού, η Βαβυλών η Μεγάλη εκπροσωπεί την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, που εξεικονίζεται, στο 17ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, ως μια ακάθαρτη γυναίκα και ως μια μεγάλη πόλις, η οποία έχει βασιλεία επάνω στους βασιλείς της γης. (Αποκάλ. 17:3-6, 18) Η Βαβυλών η Μεγάλη έχει κρατήσει πολλούς ανθρώπους σ’ αιχμαλωσία με τις ψευδείς διδασκαλίες και ενέργειές της. Έχει μάλιστα χρησιμοποιήσει και τις βασιλείες του κόσμου αυτού για να κάμη με τη βία προσηλύτους στην ψευδή μορφή της θρησκείας. Η έκχυσις της έκτης πληγής δεν αναφέρεται στην απελευθέρωσι αυτών των αιχμαλώτων από τη Βαβυλώνα, διότι η αποξήρανσις του Ευφράτου Ποταμού και όχι κανένας στασιασμός των Ιουδαίων αιχμαλώτων, ήταν εκείνο, που επέφερε την πτώσι της αρχαίας Βαβυλώνος. Οι αιχμάλωτοί της δεν είχαν κανένα μέρος στην πτώσι της, ούτε και απελευθερώθησαν τότε, αλλ’ αργότερα, το 537 π.Χ., με το διάταγμα του Κύρου.
Η ΤΕΛΙΚΗ ΠΤΩΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ
7. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της πτώσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης το 1919 π. Χ. και της ανατροπής της από τους βασιλείς εξ ανατολών, όπως αναφέρεται σχετικά με την έκτη πληγή;
7 Η Βαβυλών η Μεγάλη υπέστη μια πτώσι το έτος 1919 μ. Χ., όπως εξήγγειλε ένας άγγελος στο εδάφιο Αποκάλυψις 14:8. Σ’ αυτή την πτώσι η λαβή της επάνω στους αιχμαλώτους της ελύθη, αλλά παρέμεινε για να πολεμά εναντίον της αληθινής λατρείας. Η ανατροπή της Βαβυλώνος της Μεγάλης από τους ‘βασιλείς τους από ανατολών ηλίου’, στην Αποκάλυψι 16:12, είναι κάτι άλλο, όπως ακριβώς η καταστροφή και η ερήμωσις της Βαβυλώνος ήλθαν χρόνια μετά την πτώσι της στον Κύρο. Ο Κύρος ο Πέρσης και ο κατακτητής σύντροφός του, βασιλείς ανατολικώς της Βαβυλώνος, εξεικόνιζαν τον Ιησού Χριστό και τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό. Μολονότι ο Κύρος της παλαιάς εποχής ήταν εκείνος, που επροκάλεσε την εκτροπή των υδάτων του Ευφράτου για να καταλάβη τη Βαβυλώνα, στην πραγματικότητα ο Ιεχωβά ήταν εκείνος, ο οποίος διηύθυνε το ζήτημα σύμφωνα με τον λόγο, που είχε λαλήσει μέσω των προφητών του Ησαΐα και Ιερεμία. Σήμερα ο Ιεχωβά είναι εκείνος, ο οποίος, μαζί με τον ενθρονισμένο βασιλέα του Ιησού Χριστό, επιφέρει την πτώσι και καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Αυτός είναι «Ο λέγων προς την άβυσσον, Γενού ξηρά, και θέλω ξηράνει τους ποταμούς σου [Βαβυλών].»—Ησ. 44:27 έως 45:5.
8. Πώς η πτώσις και η τελική καταστροφή της Βαβυλώνος των αρχαίων χρόνων δείχνουν ότι δεν πρέπει να εμπιστευώμεθα στην αρχαιότητα, την ευημερία ή την ωραιότητα των τελετών μιας θρησκείας;
8 Η τάσις που έχει ένα άτομο είναι να είναι πιστό στη θρησκεία, στην οποία ανετράφη και να θεωρή τα περίτεχνα και στολισμένα κτίρια και τις πολύχρωμες, αστραφτερές θρησκευτικές τελετές ως ωραίες κι επομένως ως να έχουν αξία στα όμματα του Θεού. Αλλά θυμηθήτε ότι ο Ιεχωβά είπε στους θρησκευτικούς ηγέτας της Ιερουσαλήμ ότι θα έπεφταν ως σκεύος εκλεκτόν, ως πολύτιμο αγγείο. (Ιερεμ. 25:34· 19:11) Και απεφάσισε ότι η Βαβυλών, το καύχημα των Χαλδαίων, θα ερημώνετο. (Ησ. 13:19) Ούτε και θα έπρεπε η αρχαιότης μιας θρησκείας ή η φαινομενική ασφάλεια και σταθερή θέσις της με τα στοιχεία αυτού του κόσμου να θεωρούνται ως κάτι στο οποίο να στηρίξετε την ελπίδα και την εμπιστοσύνη σας. Αυτό το γεγονός είχε, επίσης, εξεικονισθή από τη Βαβυλώνα των αρχαίων χρόνων. Το διάταγμα του Θεού την κατέρριψε σε μια νύχτα, για να μεταβή τελικά σε πλήρη παρακμή και ερήμωσι. Έτσι απεφάσισε και για τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΙΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ ΕΞΕΛΙΠΑΝ
9. (α) Τι εξεικόνιζε η αποξήρανσις του Ευφράτου; (β) Μήπως αυτό σημαίνει ότι πολλοί θα εγκαταλείψουν τη Βαβυλώνα τότε και θα δεχθούν την αλήθεια, ή τι σημαίνει;
9 Για την άμυνά της η Βαβυλών εστηρίζετο στον Ποταμό Ευφράτη. Στα εδάφια Αποκάλυψις 17:1, 15 διαβάζομε ότι η Βαβυλών η Μεγάλη ‘κάθηται επί των υδάτων των πολλών,’ τα οποία, εξηγεί ο άγγελος, «είναι λαοί και όχλοι, και έθνη και γλώσσαι.» Έτσι, λοιπόν, η ξήρανσις των υδάτων του Ευφράτου εξεικονίζει την αφαίρεσι από τους λαούς της υποστηρίξεως και προστασίας της Βαβυλώνος της Μεγάλης, την απομάκρυνσί των από αυτήν. Δεν εξεικονίζει μεταστροφή από την ψευδή θρησκεία της Βαβυλώνος στην αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού, διότι στην περίπτωσι της κατά γράμμα Βαβυλώνος η αποξήρανσις μόνον των κατά γράμμα υδάτων του Ευφράτου κατέληξε στην πτώσι της Βαβυλώνος. Ο λαός, που υπηρετούσε τον Ιεχωβά Θεό, έφυγε απ’ αυτή μ’ ένα απ’ ευθείας διάταγμα του Κύρου δύο περίπου χρόνια αργότερα. Ώστε η μεταστροφή των υδάτων από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη σημαίνει ότι άνθρωποι, οι οποίοι προηγουμένως την υπεστήριζαν, θα την εγκαταλείψουν και θα στασιάσουν εναντίον της, αλλά όχι υπέρ του Ιεχωβά.
10. Γιατί, λοιπόν, είναι πολύ αργά για οποιονδήποτε να στραφή στον Θεό, όταν θ’ αρχίση η καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης;
10 Είναι πολύ αργά να στραφή ένας στον Ιεχωβά, όταν θ’ αρχίση η καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, διότι μολονότι είναι πιθανόν οι λαοί να επαναστατήσουν και να προξενήσουν σ’ αυτή πολλή ζημία, εν τούτοις ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός, οι βασιλείς από ανατολών, είναι πραγματικά εκείνοι, οι οποίοι θα καταστρέψουν τη Βαβυλώνα. Εκείνοι, που θα εγκαταλείψουν τη Βαβυλώνα τότε, δεν θα το πράξουν από δική τους θέλησι. Αυτό λαμβάνει χώραν, όταν η φιάλη του θυμού του Θεού εναντίον όλων εκείνων, οι οποίοι υπερασπίζουν και υποστηρίζουν τη Βαβυλώνα, θα γίνη πλήρως αισθητή και αυτό θα είναι η κρίσις του εναντίον των. Οι άνθρωποι, που την εγκαταλείπουν μόνο διότι την βλέπουν να καταποντίζεται, ίσως θα θελήσουν να στραφούν στον Ιεχωβά Θεό απλώς για να σώσουν το κεφάλι τους. Χωρίς αμφιβολία πολλοί εζήτησαν καταφύγιο μέσα στην κιβωτό, όταν τα ύδατα του κατακλυσμού είχαν αρχίσει να πέφτουν, αλλά το υπόμνημα λέγει ότι, όταν εισήλθε ο Νώε και η οικογένειά του, ο Ιεχωβά έκλεισε την κιβωτό πίσω του. (Γέν. 7:16, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά θέλει, αυτοί που Τον υπηρετούν, να το πράττουν αυτό από αγάπη γι’ Αυτόν και από αφοσίωσι στη δικαιοσύνη. Τους δίνεται ευκαιρία ν’ ακούσουν για τη διαφθορά της Βαβυλώνος της Μεγάλης και τη δικαιοσύνη της κυβερνήσεως του Θεού υπό τον Χριστό και οφείλουν να εξέλθουν προτού ο Θεός απογυμνώση τη Βαβυλώνα και την εκθέση στη συντριπτική καταδίκη της. Τώρα είναι ο καιρός, που οι άνθρωποι μπορούν ν’ ακούσουν την προειδοποίησι, που εξαγγέλλεται από τους μάρτυρας του Ιεχωβά: «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.» (Αποκάλ. 18:4) Αυτό μπορούν να το κάνουν, όταν μάθουν την προμήθεια του Ιεχωβά Θεού για ασφάλεια και σωτηρία, όταν τεθούν υπό τον ενθρονισμένο Βασιλέα Ιησού Χριστό και όταν βοηθούν άλλους να φύγουν, επίσης, με την ελπίδα αιωνίου ζωής σε μια παραδεισιακή γη κάτω από τη νέα τάξι πραγμάτων του Θεού.
Η ΕΚΤΗ ΠΛΗΓΗ ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ
11. (α) Πώς ήταν η δημοσία διάλεξις, που εδόθη στη συνέλευσι του Τορόντο Καναδά την 24ην Ιουλίου 1927; (β) Τι ετόνισε όσον αφορά το πώς μπορεί να επιζήση ο «Χριστιανικός κόσμος» και όσον αφορά το τι συνεχίζουν να κάνουν οι άρχοντες του κόσμου;
11 Η έκτη πληγή αναγγέλλεται φιλεύσπλαγχνα εκ των προτέρων από τον Ιεχωβά Θεό για ν’ ακούσουν οι άνθρωποι και να προσέξουν. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούνται ως όργανα στο να γίνη αυτή η αναγγελία. Αυτή η αναγγελία υπήρξε ειδικά ισχυρή από την Κυριακή, 24 Ιουλίου 1927, όταν μια δημοσία ομιλία απευθύνετο ειδικώς σε ανθρώπους οι οποίοι ήσαν ακούσιοι αιχμάλωτοι, δέσμιοι στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Η ομιλία αυτή ήταν το κύριο θέμα της γενικής συνελεύσεως των Διεθνών Σπουδαστών της Γραφής στο Τορόντο, Καναδά. Εξεφωνήθη, όχι μόνο σ’ ένα ορατό ακροατήριο από 15.000, αλλά, επίσης, σ’ ένα αόρατο ακροατήριο μέσω συνδέσεως 53 ραδιοφωνικών σταθμών από τον Ατλαντικό ως τον Ειρηνικό Ωκεανό, περιλαμβανομένου και του σταθμού WBBR. Ύστερ’ από την ανάγνωσι μιας αποφάσεως «Προς τους Λαούς του Χριστιανισμού», ο Πρόεδρος Ρόδερφορδ ωμίλησε υπέρ της αποφάσεως στην ομιλία του «Ελευθερία δια τους Λαούς», η οποία διεφημίσθη ευρύτατα. Ομιλώντας για την χωρίς ελπίδα κατάστασι του «Χριστιανικού κόσμου», είπε:
«. . . Μετά μεγάλης πομπής και δόξης το ανόσιον τούτο σύστημα επιβαίνει επί της ράχεως των λαών. Άνευ της υποστηρίξεως των κοινών λαών, το πονηρόν εκείνο σύστημα, καλούμενον «Χριστιανισμός» αδύνατον να επιζήση. Όταν οι λαοί αποσύρωσι την υποστήριξιν αυτών εξ αυτού, “η ωργανωμένη Χριστιανοσύνη”, ήτις είναι μέρος της Βαβυλώνος ή της οργανώσεως του Διαβόλου, θέλει πέσει ως μεγάλη μυλόπετρα εις την θάλασσαν.
» . . . Πλην αντί να προσέξωσιν εις το εκ του λόγου του Θεού άγγελμα οι άρχοντες του κόσμου, τ. ε. οι αποτελούντες την ανόσιον συμμαχίαν, περιπατούσιν εις το σκότος και καταδυναστεύουσι τους λαούς. Η καταδίκη “της ωργανωμένης Χριστιανοσύνης” ή Βαβυλώνος επεσφραγίσθη! . . .»—Η Σκοπιά του Πύργου, 1ης Νοεμβρίου 1927, σελίς 329.
12. Για ποια προειδοποίησι εχρησίμευσε το βιβλιάριο που περιείχε αυτό το άγγελμα, και ως τι υπήρξε αυτή η προειδοποίησις για τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη;
12 Αυτό το άγγελμα αργότερα εκυκλοφόρησε σε σχήμα βιβλιαρίου σε πολλές γλώσσες και διενεμήθη παγκοσμίως σ’ εκατομμύρια αντιτύπων. Εχρησίμευσε ως περαιτέρω ειδοποίησις στον κόσμο ότι η Βαβυλών η μεγάλη κατεδικάσθη και ότι αυτή η παγκόσμιος αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας επρόκειτο να καταστραφή από τους ‘βασιλείς τούς εξ ανατολών ηλίου’. Αυτή η ειδοποίησις της επικειμένης καταστροφής εξακολούθησε να δίδεται στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη με ακόμη πιο δριμείες και πιο σαφείς εκφράσεις. Ήταν σαν μια μεγάλη πληγή ή χτύπημα σ’ εκείνους που την υποστηρίζουν και την υπερασπίζουν.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΩΣ ΑΓΡΥΠΝΟΙ
13. Ποια προειδοποίησι παρεμβάλλει ο Χριστός στην περιγραφή της έκτης πληγής;
13 Εκείνοι, οι οποίοι απελευθερώθηκαν από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνος της Μεγάλης, οφείλουν να υπομείνουν για να διατηρήσουν αυτή την ελευθερία και την εύνοια του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός προχωρεί, στο 16ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, για να περιγράψη γεγονότα σχετικά με την έκτη πληγή, η οποία αναφέρεται όχι μόνο στην καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, αλλά, επίσης, στη μάχη του Αρμαγεδδώνος που την ακολουθεί. Παρεμβάλλει μια προειδοποίησι στο εδάφιο 15: «(Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης· μακάριος όστις αγρυπνεί, και φυλάττει τα ιμάτια αυτού, δια να μη περπτατή γυμνός, και βλέπωσι την ασχημοσύνην αυτού.)»
14. (α) Σε ποιους απευθύνεται ο Ιησούς με την προειδοποίησι; (β) Τι θα μπορούσε να κάμη ένα να χάση τα διακονικά του ιμάτια, και ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα;
14 Σε ποιόν ομιλεί; Απευθύνεται στους αποκυημένους από το πνεύμα Χριστιανούς, οι οποίοι λαμβάνουν μέρος στη διακήρυξι των πληγών, στους ιδίους εκείνους στους οποίους ομιλεί στα τρία πρώτα κεφάλαια της Αποκαλύψεως ως τις επτά εκκλησίες στην Ασία. Εκεί επανειλημμένως προειδοποιεί αυτές τις εκκλησίες ότι έρχεται αιφνιδίως σ’ αυτούς για έργο επιθεωρήσεως, που ακολουθείται από κατάλληλη ανταμοιβή ή ανταπόδοσι. (Αποκάλ. 2:5, 16· 3:11) Εντέλλονται να προσέχουν για να μη πέσουν στην καταδικασμένη Βαβυλωνιακή θρησκεία. Είναι κληρονόμοι μαζί με τον Ιησού της ουρανίας βασιλείας, υπηρετώντας τον Ιεχωβά Θεό στον πνευματικό ναό του ως το πνευματικό ιερατείο του, ένα βασίλειο ιεράτευμα, περιβεβλημένοι με τη δικαιοσύνη του Χριστού. Όπως συνέβαινε στο ναό στην Ιερουσαλήμ στη διάρκεια των ημερών του Ιησού στη γη, αν αποκοιμηθούν στις θέσεις του καθήκοντός των και έλθη ο επόπτης του ναού και δεν τους βρη ν’ αγρυπνούν για την ασφάλεια και τα συμφέροντα του ναού, θα δαρούν και θ’ απογυμνωθούν από τα ιερατικά των ιμάτια και θ’ απολυθούν. Θα εκβληθούν από το ναό ως ακατάλληλοι εργάται. Αυτό θα είναι επαίσχυντο γι’ αυτούς και άτομα, που αποβλέπουν σ’ αυτούς για ιερατικές υπηρεσίες, θα τους βλέπουν, ως να ελέγαμε, στη γυμνότητά τους, δίχως το κάλυμμα της δικαιοσύνης του Χριστού, καθόσον δεν είναι μιμηταί του.—1 Πέτρ. 2:5-9· Έξοδ. 20:25, 26.
15. Ποια θα είναι η κατάστασις και ανταμοιβή του ιερέως, ο οποίος παραμένει δραστήριος στην επαγρύπνησι;
15 Συνεπώς, ο ιερεύς του ναού, ο οποίος παραμένει άγρυπνος και προσέχει δραστηρίως και ο οποίος βρίσκεται σ’ αυτή την κατάστασι, όταν ο Αρχιερεύς του Ιεχωβά έρχεται ως κλέπτης για το έργο επιθεωρήσεως, θα είναι ευτυχής για την πιστότητα και την αξιοπιστία του. Θα διατηρήση τα ιερατικά του ιμάτια και καθήκοντα και δεν θ’ απογυμνωθή απ’ αυτά. Θα έχη δόξα μάλλον αντί να υποστή όνειδος εδώ μαζί με τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.
ΠΩΣ ΝΑ ΒΡΗ ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗ
16. Τι πρέπει να κάνουν εκείνοι, οι οποίοι δεν έχουν φύγει ακόμη από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, αν θέλουν ν’ αποφύγουν την πληγή που επέρχεται επάνω της;
16 Πώς μπορούν εκείνοι, οι οποίοι δεν έχουν φύγει ακόμη από την κοσμική θρησκεία για να υπηρετήσουν στη διακήρυξι της βασιλείας του Θεού, να το πράξουν προτού είναι πολύ αργά; Πρέπει να συνδεθούν στενά με αυτούς τους αποκυημένους από το πνεύμα Χριστιανούς, το «βασίλειον ιεράτευμα» του Θεού, για να μάθουν από αυτούς. Αυτοί οι υπόλοιποι από τους πνευματικούς αδελφούς του Χριστού αποτελούν τον ‘πιστόν και φρόνιμον δούλον’, στον οποίο ο Χριστός έχει αναθέσει όλα τα συμφέροντα της Βασιλείας επάνω στη γη. (Ματθ. 24:45-47) Βρίσκονται σε υπηρεσία για τη διδασκαλία των ανθρώπων και την ποίμανσι εκείνων, οι οποίοι θέλουν να υπηρετήσουν τον Μεγάλο Ποιμένα, Ιεχωβά Θεό, και τον Καλό Ποιμένα του Ιησού Χριστό.
17. Με ποιους τρόπους εξεικονίζει και περιγράφει η Γραφή αυτούς που ενώνονται με το υπόλοιπο των πνευματικών αδελφών του Χριστού σ’ αυτόν τον καιρό;
17 Αυτοί, οι οποίοι διδάσκονται από τον ‘πιστόν και φρόνιμον δούλον’, είναι όμοιοι με τους Νεθινείμ, οι οποίοι ήσαν μη Ισραηλίται που υπηρετούσαν στο ναό του Ιεχωβά στις ημέρες του Δαβίδ και του Σολομώντος και οι οποίοι συνειργάζοντο στενά με τους ιερείς του Ισραήλ, κρατώντας τον εαυτό τους θρησκευτικώς καθαρό για υπηρεσία ναού. Το εδάφιο Αποκάλυψις 7:9 τούς περιγράφει ως ‘όχλον πολύν’ από όλα τα έθνη και φυλές και λαούς και γλώσσες. Ο Θεός, επί του θρόνου, και το Αρνίον τούς βλέπουν με εύνοια. Φορούν λευκές στολές, τις οποίες έχουν πλύνει στο αίμα του Αρνίου, και υπηρετούν συνεχώς στο ναό του Θεού. (Αποκάλ. 7:9-17) Για ν’ απολαμβάνουν αυτή την εύνοια από τον Θεό εκείνοι που ανήκουν σ’ αυτόν τον ‘πολύν όχλον’, που αριθμεί τώρα ένα εκατομμύριο περίπου, συμμετέχουν στη διακήρυξι του προειδοποιητικού αγγέλματος της καταδίκης της ψευδούς θρησκείας.
18. (α) Τι έφθασε να γνωρίση ο ‘πολύς όχλος’ με τη μελέτη της Γραφής και τη συνταύτισί του με το υπόλοιπο; (β) Τι πρέπει να κάμη ένας, ο οποίος δεν έχει μάθει αυτά τα πράγματα;
18 Ο ‘πολύς όχλος’ έχει μάθει πώς ο Χριστός έδωσε την ανθρωπίνη ζωή του ως θυσία για το ανθρώπινο γένος. Αντελήφθησαν ότι η βασιλεία του Θεού είναι μια ουρανία βασιλεία και θα κυβερνά αυτή τη γη για πάντα, φέρνοντας ειρήνη και δικαιοσύνη σε μια παραδεισιακή γη, ευλογώντας τους ανθρώπους με αιώνια ζωή. Γνωρίζουν ότι θα ιδούν πολλά προσφιλή πρόσωπα και φίλους να επανέλθουν στη γη μέσω της αναστάσεως. Επί πλέον, μέσω της μελέτης της Γραφής βλέπουν ότι η Βασιλεία έχει ήδη αναλάβει εξουσία στους ουρανούς και προβαίνει ταχέως στην καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Αν εσείς δεν γνωρίζετε αυτές τις ζωτικές αλήθειες, έχετε ανάγκη ν’ ακούσετε τι έχουν να πουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, να μελετήσετε, και κατόπιν να λάβετε στάσι σε αρμονία με τον αγνό λόγο της αληθείας του Θεού. Όταν το κάνετε αυτό, θα είσθε ευτυχής να μάθετε για την εκπλήρωσι της έκτης πληγής, η οποία τονίζει την πλήρη ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης και την προκύπτουσα ελευθερία και ευτυχία, που αυτή η ερήμωσις σημαίνει για όλους εκείνους, οι οποίοι υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό.
19. Ποια άλλη πράξις του Θεού καλύπτει η έκτη πληγή, και πότε θα εξετασθή στη μελέτη μας;
19 Αλλά μόνο η καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης δεν θα φέρη πλήρη δικαιοσύνη στη γη. Η έκτη πληγή καλύπτει, επίσης, τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, η οποία θα εξετασθή στο μεθεπόμενο τεύχος αυτού του περιοδικού.
Για μια εξέτασι όλων των επτά πληγών του 16ου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως, βλέπε το βιβλίο “Έπεσε Βαβυλών η Μεγάλη! ” Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνά! υπό Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, Μπρούκλυν, Νέα Υόρκη.