Ενθαρρύνετε με Έπαινον

ΤΑ ΛΟΓΙΑ έχουν μικρή αξία εκεί όπου απαιτούνται έργα. (Ιάκ. 2:15, 16· 1 Ιωάν. 3:17, 18) Αλλά θ’ αποτελούσε σφάλμα να συμπεράνωμε ότι τα καλά λόγια είναι άχρηστα. Καθόλου! Υπάρχουν περιπτώσεις που τα καλά λόγια είναι ακριβώς εκείνο που χρειάζεται, όπως μάλιστα δείχνει η θεόπνευστη προφητεία: «Λόγος λαληθείς πρεπόντως είναι μήλα χρυσά εις ποικίλματα αργυρά.»—Παροιμ. 25:11.

Η αξία των καλών λόγων μπορεί να περιγραφή με την πείρα μιας μητέρας πέντε τέκνων, η οποία εργάζεται σκληρά. Εμόχθησε μ’ επιμέλεια να διατηρήση τον οίκο της καθώς και τα φορέματα της οικογενείας της επιμελημένα και καθαρά και, ακόμη περισσότερο, ετοίμασε πολύ καλά φαγητά. Αλλά σκέφθηκε άρά γε ποτέ η οικογένεια της να της κάμη μια φιλοφρόνησι για την καθαριότητα του οίκου των και για τα νόστιμα φαγητά που ετοίμαζε κάθε μέρα; Όχι. Όταν κάποτε το έφερε υπό την προσοχή των, αυτοί απήντησαν: «Έπρεπε να καταλάβης, Μαμά, ότι εφόσον δεν παραπονούμεθα, όλα είναι πολύ καλά!»

Πόσο τυπικό είναι αυτό, για πάρα πολλές οικογένειες! Κι εν τούτοις πόσο απερίσκεπτο, πόσο άσοφο και πόσο άστοργο είναι! Η ζωή είναι τόσο πλήρης από πράγματα, τα οποία έχουν τάσι να καταθλίψουν ή ν’ αποθαρρύνουν. «Καιρός και περίστασις συναντά» όλους μας· γινόμεθα θύματα περιστάσεων στις οποίες πολύ λίγο ή καθόλου μπορούμε ν’ ασκήσωμε έλεγχο. (Εκκλησ. 9:11) Απογοητεύσεις και προσωπικές αποτυχίες έχουν τάσι να παράγουν αρνητικό τρόπο σκέψεως. Πόσο, λοιπόν, εκτιμάται, ο επαινετικός λόγος όταν μπορή να δοθή! Γι’ αυτό, αναζητείτε ευκαιρίες να επαινήτε αντί να ομιλήτε διαρκώς για αδυναμίες και ελλείψεις.

Σε όλ’ αυτά ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έθεσε ένα πραγματικά καλό παράδειγμα. Γράφοντας σε διάφορες Χριστιανικές εκκλησίες στην εποχή του, είχε πολλά να συμβουλεύση, αλλά σχεδόν αμετάβλητα άρχιζε τις επιστολές του με το να δίνη ενθαρρυντικό έπαινο. Έτσι στους Χριστιανούς στη Ρώμη έγραψε: «Πρώτον μεν ευχαριστώ τον Θεόν μου δια Ιησού Χριστού υπέρ πάντων υμών, διότι η πίστις σας κηρύττεται εν όλω τω κόσμω.» (Ρωμ. 1:8) Ομοίως στους Χριστιανούς στους Φιλίππους έγραψε: «Ευχαριστώ τον Θεόν μου . . . δια την εις το ευαγγέλιον κοινωνίαν σας από της πρώτης ημέρας μέχρι του νυν.» (Φιλιππησ. 1:3-5) Και στην πρώτη του επιστολή στους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη αφιέρωσε όλο εκείνο που είναι τώρα το πρώτο κεφάλαιο για να τους επαινέση για την πίστι, την εγκαρτέρησι και τον ζήλο των. Ο απόστολος Ιωάννης εξεδήλωσε την ίδια στοργική περίσκεψι. Γράφοντας σε ωρισμένα άτομα, στην «εκλεκτήν κυρίαν» και στον Γάιο, άρχισε επίσης με λόγια επαίνου.—2 Ιωάν. 1, 4· 3 Ιωάν. 3, 4.

Ποιος δεν θα μπορούσε να πάρη ένα μάθημα από τους αποστόλους Παύλο και Ιωάννη απ’ αυτή την άποψι; Είσθε ένας εργοδότης ή προϊστάμενος; Σκέπτεσθε, άρά γε, να εκφράσετε ενθαρρυντικό έπαινο όταν ένας υπάλληλος εργάζεται μ’ επιμέλεια και ευσυνειδησία, καταβάλλοντας ίσως ειδικές προσπάθειες λόγω εξαιρετικών περιστάσεων; Ή είσθε, μήπως, ένας υπάλληλος, ο οποίος έχει ευνοηθή με περισσότερα από τη συνήθη κατανόησι και εκτίμησι από τον εργοδότη ή τον προϊστάμενό σας; Αν ναι, έχετε εκφράσει κάποια εκτίμησι γι’ αυτό; Ή, σεις, γονείς, όταν τα τέκνα σας είναι ευπειθή, ανθίστανται στους πειρασμούς ν’ ακολουθήσουν την ιδιοτελή, πείσμονα πορεία των άλλων και, αντιθέτως, φέρνουν από το σχολείο στο σπίτι καλούς βαθμούς όσον αφορά τα μαθήματα και την διαγωγή των, δίνετε ενθαρρυντικό έπαινο;

Τι μπορεί να λεχθή για τη νεολαία; Σκεφθήκατε ποτέ να κάμετε τον κόπο να εκφράσετε εκτίμησι στον πατέρα και τη μητέρα σας για όλα όσα κάνουν για σας; Επί τέλους μπορούσε η μητέρα σας να σας είχε εγκαταλείψει βρέφος σε κάποιο ορφανοτροφείο ή ο πατέρας σας μπορούσε να είχε εγκαταλείψει την οικογένεια του, όπως έχουν κάμει χιλιάδες πατέρες και μητέρες. Σκεφθήκατε ποτέ να τους κάμετε κάποια έκπληξι με το να εκφράσετε ένα «ευχαριστώ» με μια κάρτα ή δυο λέξεις ταχυδρομικώς; Προσφάτως δύο κόρες από το Μπρούκλυν το έκαμαν αυτό στην χήρα μητέρα των, και πόση ευτυχία αυτό της έφερε!

Ο απόστολος Παύλος, επίσης, μας έδωσε ένα άλλο παράδειγμα του πώς χρησιμοποιούσε τα καλά λόγια του για να ενθαρρύνη άλλους. Αυτό το έπραττε χρησιμοποιώντας τον ενεστώτα χρόνο των ρημάτων που δεν σημαίνει απλώς να κάμη κανείς κάτι αλλά να εξακολουθή να το κάνη. Θα μπορούσε να συγκριθή με την δημοφιλή έκφρασι «Κάνε το καλό!» (Δηλ. εξακολουθεί, να κάνης το καλό). Πολλές Βιβλικές μεταφράσεις αποτυγχάνουν ν’ αποδώσουν αυτή την λεπτή απόχρωσι της σημασίας, που είναι γνωστή ως κατ’ εξακολούθησιν ενεστώς, αλλά η Μετάφραση Νέου Κόσμου είναι μια από τις μεταφράσεις, η οποία χειρίζεται με δικαιοσύνη τα λόγια που προσεκτικά έχει εκλέξει ο Παύλος. Έτσι έχει αποδώσει ως εξής διάφορα εδάφια του Παύλου όπως «Εξακολουθείτε να έχετε το αυτό φρόνημα το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού.» «Μετά φόβου και τρόμου εξακολουθείτε να εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν.» «Όσα είναι αληθή, . . . δίκαια, . . . καθαρά, . . . τούτα εξακολουθείτε να συλλογίζεσθε.» «Το λοιπόν . . . εξακολουθείτε να ενδυναμούσθε εν Κυρίω, και εν τω κράτει της ισχύος αυτού.»—Φιλιππησ. 2:5, 12· 4:8, ΜΝΚ· Εφεσ. 6:10, ΜΝΚ.

Πόσο σοφό θα ήταν για όλους εκείνους, οι οποίοι έχουν την ευθύνη της εποπτείας ή που έχουν άλλους κάτω από την φροντίδα των, όπως γονείς, διδάσκαλοι, επίσκοποι, προϊστάμενοι και εργοδόται, να λάβουν μια σελίδα από τον απόστολο Παύλο σχετικά με αυτό. «Το να εξακολουθή ένας να πράττη καλά έργα» είναι ενθαρρυντικό κατά δύο τρόπους. Το επίθετο «καλά» δείχνει εκτίμησι για κάτι που έχει επιτευχθή και το να λέγη κανείς σ’ ένα να «εξακολουθή» να πράττη αυτό που πράττει χρησιμεύει ως κίνητρο ή νουθεσία για να το πράττη ακόμη περισσότερο. Πολλές ευκαιρίες υπάρχουν για τέτοια καλά λόγια στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις Χριστιανών, ακριβώς όπως αποδεικνύεται από τη νουθεσία του θεοπνεύστου αποστόλου: «Ας κρατώμεν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον διότι πιστός ο υποσχεθείς· και ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.»—Εβρ. 10:23-25.

Πραγματικά, τα καλά λόγια, τα ενθαρρυντικά λόγια επαίνου, έχουν τη θέσι των στη ζωή όλων μας, και, ιδιαιτέρως, στη ζωή όλων εκείνων οι οποίοι ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί!