Φυλαχθήτε από την Πλεονεξία

ΘΕΛΕΤΕ να ζήτε πολύ και ν’ απολαμβάνετε μια ευτυχισμένη ζωή; Τότε ένα από τα πράγματα που οφείλετε να κάμετε είναι να φυλαχθήτε από το να δείχνετε πλεονεξία για τ’ αγαθά των άλλων ανθρώπων.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι νόμιμο να επιθυμήτε ν’ αποκτήσετε, όπως ένα σύντροφο, ένα αυτοκίνητο, ή μια κατοικία. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να επιθυμήτε αυτά τα πράγματα αν ανήκουν σε άλλον· δεν πρέπει να επιθυμήτε τ’ αγαθά του άλλου. Έτσι είναι, επίσης, ορθό να ζητούμε να βελτιωνώμεθα, να ζητούμε την πρόοδο, αλλά όχι με το να εκδιώξωμε κάποιον άλλο από την θέσι του.—1 Τιμ. 3:1.

Η πλεονεξία έχει προσδιορισθή ως «το να ποθή ένας υπερβολικά κάτι που ανήκει σε άλλον όπως το να εποφθαλμιά ένα κομμάτι γης που ανήκει σ’ ένα γείτονα επειδή έχει καλή θέα.» Η πλεονεξία είναι μια μορφή απληστίας, η οποία είναι ειδικά αξιόμεμπτη κατά το ότι ένας πλεονέκτης όχι μόνο επιθυμεί για τον εαυτό του πράγματα, αλλά θέτει την καρδιά του σε πράγματα που δικαιωματικώς ανήκουν σε άλλον. Η πλεονεξία προορίζεται να φέρη θλίψι. Υπήρχε σοβαρός λόγος για τον οποίο ο Ιησούς Χριστός προειδοποίησε: «Προσέχετε και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας.»—Λουκ. 12:15.

Η Αγία Γραφή όχι μόνο προειδοποιεί κατά της πλεονεξίας, αλλά, επίσης, περιέχει παραδείγματα που δείχνουν τη βλάβη η οποία προκύπτει από την πλεονεξία. Στην εποχή του Ιησού του Ναυή, του διαδόχου του Μωυσέως, ο Αχάν, μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, είχαν κακό τέλος διότι αυτός έδειξε πλεονεξία ν’ αποκτήση μερικά πλούτη από την πόλι Ιεριχώ τα οποία ήσαν αφιερωμένα στον Ιεχωβά Θεό. (Ιησ. Ναυή 7:16-26) Ύστερ’ από αιώνες, ο πονηρός Βασιλεύς Αχαάβ επεσφράγισε την καταστροφή του επειδή έδειξε πλεονεξία για τον αμπελώνα που ανήκε στον Ναβουθαί. Ο Ναβουθαί είχε αρνηθή να τον πωλήση κι έτσι η σύζυγος του Αχαάβ Ιεζάβελ τού τον προμήθευσε με το να κάμη να κατηγορηθή ψευδώς ο Ναβουθαί και να θανατωθή.—1 Βασ. 21:4-16.

Επειδή ο Δημιουργός, Ιεχωβά Θεός, είναι πλήρως ενήμερος του πόσο βαθιά είναι εμποτισμένη η καρδιά του εκπεσμένου ανθρώπου από την πλεονεξία και της ζημίας που μπορεί να προξενήση, την απηγόρευσε στη δεκάτη από τις Δέκα Εντολές: «Και μη επιθυμήσης την γυναίκα του πλησίον σου· μηδέ επιθυμήσης την οικίαν του πλησίον σου, μήτε τον αγρόν αυτού . . . μηδέ παν ό,τι είναι του πλησίον σου.» (Δευτ. 5:21) Θα μπορούσε να λεχθή ότι αυτή η ιδία εντολή σφραγίζει μόνη της τον Δεκάλογο ή τις Δέκα Εντολές διότι περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από ανθρωπίνη σοφία. Πώς αυτό; Διότι, ποιοι ανθρώπινοι νομοθέται θα είχαν σκεφθή ποτέ να κάμουν ένα τέτοιο νόμο, ο οποίος, μολονότι τελείως αδύνατον να επιβληθή από τον άνθρωπο, απαγορεύει την εσφαλμένη σκέψι και φθάνει στη ρίζα τόσο πολλών προβλημάτων του ανθρωπίνου γένους; Καθιστά τον κάθε άνθρωπο, έτσι να πούμε, ηθικό αστυφύλακα του ιδίου του εαυτού του, και τον προειδοποιεί κατά της βασικής αυτής ιδιοτελούς τάσεως.

Το πόσο εμποτισμένη από την πλεονεξία είναι η ανθρωπίνη φύσις, δηλαδή, η εκπεσμένη, αμαρτωλή ανθρωπίνη φύσις, μπορεί ν’ αποδειχθή από το γεγονός ότι ένα μικρό παιδί φαίνεται να έχη από ένστικτο πλεονεξία. Θέλει αμέσως ν’ αρπάξη κάθε επιθυμητό πράγμα που βλέπει. Πρέπει να εκπαιδευθή, να μάθη να πειθαρχή, ώστε να εκτιμά ότι υπάρχει κάτι που λέγεται ατομική ιδιοκτησία. Πρέπει να διδαχθή να σέβεται τα δικαιώματα και την ιδιοκτησία των άλλων.—Παροιμ. 22:15.

Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι η ‘πλεονεξία είναι ειδωλολατρεία.’ Με ποιό τρόπο μπορεί να λεχθή ότι το να εποφθαλμιά ένας τα αγαθά του άλλου τον καθιστά ειδωλολάτρη; Κατά το ότι κάνει τον εαυτό του είδωλο. Είναι όπως εκείνοι των οποίων «θεός είναι η κοιλία» των. Ένας τέτοιος άνθρωπος δίνει στις ιδιοτελείς επιθυμίες του την υπερτάτη θέσι στη ζωή του.—Κολ. 3:5· Φιλιππησ. 3:19.

Στην εποχή μας φαίνεται ότι η πλεονεξία έχει εξαπλωθή πολύ σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως μπορεί ν’ αποδειχθή από τις λεηλασίες μαζί με τις οχλαγωγίες, που έλαβαν χώρα αμέσως μετά την δολοφονία του Δρος Κινγκ. Έτσι αναφέρεται ότι στην Ουάσιγκτων οι οχλαγωγίες εχαρακτηρίζοντο από «φοβερή ατμόσφαιρα καρναβαλιού» καθώς εύθυμοι λαφυραγωγοί «με ορμή έμπαιναν κι έβγαιναν από τις θρυμματισμένες προθήκες των καταστημάτων συναποκομίζοντας τα λάφυρά των μπροστά στα όμματα του νόμου.» Ένας από τους λαφυραγωγούς είπε, «Παίρνομε ό,τι επιθυμούμε.» Δεν ήσαν, όμως, αυτοί οι λαφυραγωγοί άποροι άνθρωποι, διότι, μια έρευνα των λαφυραγωγών του Ντητρόιτ πέρυσι απέδειξε ότι, από 115 που συνελήφθησαν από την αστυνομία, οι 105 είχαν καλές εργασίες και αυτοκίνητα τελευταίου τύπου. Ούτε η λαφυραγωγία μπορεί να θεωρηθή ως μια φυλετική διαμαρτυρία αποκλειστικώς, διότι μεταξύ των λαφυραγωγών υπήρχαν και λευκοί, επίσης δε είχαν λαφυραγωγηθή από Νέγρους και καταστήματα Νέγρων.

Εφόσον η ροπή της καρδιάς του ανθρώπου είναι προς την πλεονεξία από αυτή τη νεότητά του, πώς μπορούμε να φυλαχθούμε από αυτήν; Πρώτ’ απ’ όλα, με το να υπενθυμίζωμε στον εαυτό μας συνεχώς ότι κάθε πλεονεξία δυσαρεστεί τον Πλάστη μας, Ιεχωβά Θεό, κι επισύρει την οργή του. Ο φόβος μήπως τον δυσαρεστήσουμε θα μας βοηθήση ν’ αποφεύγωμε ό,τι είναι κακό.—Γεν. 8:21· Παροιμ. 8:13.

Δεύτερον, θα βοηθηθούμε να φυλαγώμεθα από την πλεονεξία αν βάλωμε στην καρδιά μας τη Γραφική συμβουλή: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν,» και «καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.» Δεν θα θέλατε να εποφθαλμιούν οι άλλοι τον γαμήλιο σύντροφό σας, ή κάτι από τ’ αγαθά σας· δεν είν’ έτσι; Τότε, λοιπόν, μη εποφθαλμιάτε κι εσείς τα δικά των. Η πλεονεξία οδηγεί σε στενοχώριες με τους συνανθρώπους σας, όπως ακριβώς το παρατηρεί ο μαθητής Ιάκωβος: «Πόθεν προέρχονται πόλεμοι και μάχαι, μεταξύ σας; . . . Επιθυμείτε, και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε.» Ναι, το να δείχνετε πλεονεξία σας κάνει εχθρό εκείνου του οποίου τα αγαθά εποφθαλμιάτε, και αυτή την εχθρότητα μερικοί την έχουν πληρώσει ακριβά.—Μάρκ. 12:31· Λουκ. 6:31· Ιάκ. 4:1, 2.

Επί πλέον, το να διδαχθούμε το μάθημα της αυταρκείας θα μας βοηθήση να φυλαγώμεθα από την πλεονεξία. Σοφά η Γραφή συμβουλεύει ότι η ευσέβεια μαζί με αυτάρκεια είναι μεγάλος πλουτισμός, και ότι, όταν έχωμε τροφή και στέγη, πρέπει να είμεθα ευχαριστημένοι μ’ αυτά. Η εκτίμησις του απλού γεγονότος ότι μαζί με τα πρόσθετα αγαθά συμβαδίζουν και πρόσθετα φορτία και μεγαλύτερος φόβος απωλείας μπορεί να μας βοηθήση πολύ να είμεθα αυτάρκεις.—Εκκλησ. 5:11, 12· 1 Τιμ. 6:6-8.

Ο απόστολος Παύλος έδωσε ένα καλό παράδειγμα για τους Χριστιανούς σ’ αυτό το ζήτημα. Έγραψε ότι ποτέ δεν επεθύμησε τ’ αγαθά των άλλων. Αντιθέτως, εθυσιάζετο για τους συνανθρώπους του. Χωρίς αμφιβολία ένας λόγος για τον οποίο ήταν σε θέσι να το πράξη αυτό ήταν ότι είχε μάθει να είναι αυτάρκης με οποιαδήποτε κατάστασι στην οποία ευρίσκετο. Ευτυχείς είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι ζητούν να τον μιμηθούν σ’ αυτό!—Φιλιππησ. 4:12· 1 Θεσ. 2:5-12.