Διατηρείτε Κατάλληλη Χριστιανική Ισορροπία
1. Ποια προμήθεια έχει κάμει ο Θεός, και τι απαιτείται για να ωφεληθή κανείς απ’ αυτήν;
Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός έκαμε προμήθεια για τους ανθρώπους, να λάβουν αιώνιο ζωή σ’ ένα δίκαιο σύστημα πραγμάτων. Έχοντας τον σκοπόν αυτόν υπ’ όψιν, «έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Αλλά για να λάβωμε την μεγαλειώδη αύτη αμοιβή της ζωής, πρέπει να διακρατήσωμε κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία. Ο Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός διεκράτησε· και, με το να πράξη αυτό, επρόβαλε ένα τέλειο παράδειγμα ή υπογραμμόν. Γι’ αυτό, όλοι εκείνοι που θα ήθελαν να βαδίσουν απαρέγκλιτα ενώπιον του Θεού οφείλουν να ‘ακολουθήσουν τα ίχνη αυτού.’ (1 Πέτρ. 2:21) Αλλά, ομολογουμένως, το να διακρατήση κανείς κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία δεν είναι εύκολο.
2. Τι εμπερικλείεται στο να διακρατήση κανείς ισορροπία;
2 Για να εκτιμήσετε καλύτερα τι ακριβώς περιλαμβάνεται στην ισορροπία, προσέξτε τα σχόλια στο Λεξικό Γουέπστερ των Συνωνύμων «ισορροπία συνεπάγεται κατάστασιν στην οποία κανένα μέρος, στοιχείον, παράγων, ή επιρροή δεν ζυγίζει περισσότερο από ένα άλλο ή είναι εκτός της προσηκούσης αναλογίας σχετικώς με τα άλλα. Ως εκ τούτου υπαινίσσεται μια σταθερότητα ή ευεξία η οποία συνήθως δεν είναι ορατή εξωτερικώς μέχρις ότου συμβή μια διαταραχή . . . έτσι, ένας άνθρωπος χάνει την ισορροπία του και πέφτει όταν με το να γλιστρήση πάνω στον πάγο το βάρος του μετακινείται και τα σκέλη του δεν τον υποστηρίζουν πλέον.» Η απώλεια αυτή της ισορροπίας και η μετέπειτα πτώσις μπορεί να αποβή επιζήμιος. Ομοίως, το να χάση κανείς την ισορροπία του όταν επιβαίνη ποδηλάτου ή μοτοποδηλάτου μπορεί να σημάνη ένα οδυνηρό ή ακόμη μοιραίο δυστύχημα. Η αξία της φυσικής ισορροπίας καθίσταται καταφανής.
ΕΚΜΑΘΗΣΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ
3. Γιατί πνευματική ισορροπία είναι τόσο ζωτική; Μήπως αυτή είναι κάτι που κληρονομούμε κατά την γέννησι;
3 Εν τούτοις, κατάλληλη πνευματική ισορροπία είναι ακόμη μεγαλυτέρας σπουδαιότητος, γιατί είναι μια απόλυτος ανάγκη για να λάβη κανείς την ευλογία του Θεού και αιώνιο ζωή. Το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, ο Αδάμ και η Εύα, έχασαν πνευματική ισορροπίαν· εξέκλιναν της πορείας των με το να παρακούσουν στον Θεό. Αυτό εσήμανε τον θάνατό των, και ένα ανισόρροπο ξεκίνημα στη ζωή για όλους τους απογόνους των, μαζί με μας σήμερα. Ναι, όλοι μας συνελήφθημεν εν ανομία και εγεννήθημεν εν αμαρτία, με μια φυσική τάσι προς αδικοπραγίαν.—Ψαλμ. 51:5· Ρωμ. 5:12.
4. Πώς επιτυγχάνεται η πνευματική ισορροπία, και άπαξ αποκτηθή μπορεί να χαθή;
4 Ως εκ τούτου, αφού κανείς από μας δεν γεννήθηκε με Χριστιανική ισορροπία, είναι ανάγκη να την μάθωμε. Όπως ακριβώς ένα βρέφος που αρχίζει να περπατή μαθαίνει φυσική ισορροπία με επιμελή προσπάθεια, έτσι κι εμείς πρέπει να εξασκήσωμε πρωτοβουλία και επιμονή για ν’ αποκτήσωμε Χριστιανική ισορροπία. Πολλοί, καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες, εβάδισαν ως Χριστιανοί στα ίχνη του Κυρίου, Ιησού Χριστού. Εδέχθησαν την θυσία του αντιλύτρου, απεχωρίσθησαν από τον πονηρό αυτό κόσμο και τις κακές του πράξεις, ακόμη δε αφιέρωσαν την ζωή των στην υπηρεσία του Ιεχωβά Θεού. (Ματθ. 20:28· Ιωάν. 17:16· Εβρ. 10:7) Έπειτα όμως απέτυχαν να διακρατήσουν Χριστιανική ισορροπία. Κάτι τους ανισορρόπησε και τους έκαμε να σταματήσουν από του ν’ ακολουθούν τα βήματα του Χριστού.
5. Ποιες ερωτήσεις θα μπορούσε κάθε Χριστιανός να προβάλη στον εαυτό του;
5 Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Αφού μάθωμε Χριστιανική ισορροπία, μπορούμε άρα γε πιστά, παρά τις περιστάσεις που εγείρονται στη ζωή μας, να διακρατήσωμε την ισορροπία αυτή; Μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας στενά στα ίχνη του Χριστού; Αιώνιος ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού εξαρτάται από το να πράττωμε έτσι!—2 Πέτρ. 3:13· Αποκ. 21:3, 4.
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΗ ΣΧΕΣΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
6. Ποιο είναι το πρώτο ουσιώδες για να επιτύχωμε Χριστιανική ισορροπία; Τι παράδειγμα έθεσε ο Χριστός στη στάσι του προς τον Θεό;
6 Το πρώτο ουσιώδες για κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία είναι η διακράτησις μιας ορθής σχέσεως με τον Δημιουργό μας, Ιεχωβά Θεό. Αλλά τι είναι μια κατάλληλη σχέσις με τον Θεό; Παρατηρήστε το τέλειο υπόδειγμα τον Χριστό. Εθελουσίως παρουσίασε τον εαυτό του να πράξη το θέλημα του Πατρός του. Πάντοτε ο Χριστός απέβλεπε στην λατρεία του Θεού ως το κεντρικό σημείο με το οποίο όλες οι άλλες ενέργειες ήσαν συσχετισμένες. Να ευαρεστή στον Πατέρα του ήταν πάντοτε το κύριο του μέλημα. Ομοίως, εμείς, επίσης, πρέπει να εκτιμήσωμε την σπουδαιότητα τού να υπηρετούμε τον Δημιουργό μας, και το χρέος μας προς Αυτόν. Πράγματι, ο Ιεχωβά προμηθεύει όλα τα χρειώδη προς διατήρησιν της ζωής, περιλαμβανομένου του ηλίου, της βροχής, του αέρος που αναπνέομε, και της τροφής που τρώμε, ως επίσης και τις ουσιώδεις πνευματικές προμήθειες. (Ματθ. 5:45· Πράξ. 14:15-17) Μαζί με τον Βιβλικό ψαλμωδό οφείλομε πρόθυμα να αναγνωρίσωμε: «Μετά σου είναι η πηγή της ζωής.»—Ψαλμ. 36:9.
7. Τι είναι μια ισορροπημένη άποψις σχετικά με το τι οφείλομε στον Θεό;
7 Αλλ’ αφού ο Θεός είναι κάτοχος όλων, τι μπορούμε εμείς να Του δώσωμε σε ανταλλαγή για την αγαθότητα Του; Είμεθα ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες, και έτσι μπορούμε να εκλέξωμε να λατρεύωμε τον Ιεχωβά Θεό· μπορούμε να Τον αγαπούμε με όλη μας την καρδιά, διάνοια, ψυχή και δύναμι. (Ματθ. 22:37, 38) Τέτοια ολόψυχη αφοσίωσις δεν είναι κάτι το ανισόρροπο· μάλλον, αυτό είναι εκείνο που περιλαμβάνεται στο να διακρατή κανείς κατάλληλη σχέσι με τον Θεό. Ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος είπε: «Είναι γεγραμμένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει, και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.» (Ματθ. 4:10) Το να δίδωμε στον Θεό αποκλειστική αφοσίωσι είναι ζωτικό για να διακρατήσωμε την Χριστιανική μας ισορροπία.
8. Ποιο παράδειγμα εξεικονίζει την δυσκολία της αποδόσεως αποκλειστικής αφοσιώσεως στον Θεό;
8 Εν τούτοις, είναι ευκολώτερο να λέγη κανείς ότι αγαπά τον Θεό και να γράφη σε άλλους ότι ακολουθεί το παράδειγμα του Χριστού σχετικά με το να δίδη στον Θεό αποκλειστική αφοσίωσι κάτω από όλες τις περιστάσεις από το να το πράττη πραγματικά. Παραδείγματος χάριν, ο Βασιλεύς Σολομών, όταν υπηρετούσε πιστά τον Ιεχωβά, έγραψε: «Φοβού τον Θεόν, και φύλαττε τας εντολάς αυτού.» (Εκκλ. 12:13) Αλλ’ αργότερα, ο Σολομών παρεκινήθη να περιφρονήση τις εντολές του Θεού και απέτυχε ν’ ασκήση ό,τι αυτός έγραψε. Γιατί; Τι είναι αυτό που το κάνει τόσο δύσκολο να διακρατήση κανείς κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία;
9. Γιατί, είναι δύσκολο να διακρατηθή κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία;
9 Δεν είναι μόνο η αμαρτωλή τάσις του ανθρώπου προς την αδικοπραγία εκείνο που το κάμνει δύσκολο. (Ρωμ. 7:20, 21) Αλλ’ ένας άλλος προεξέχων παράγων είναι η πονηρά επιρροή του αοράτου πνεύματος Σατανά ή Διαβόλου, τον οποίον η Γραφή αποκαλεί ‘θεόν του κόσμου [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ] τούτου.’ (2 Κορ. 4:4) Οι προσπάθειες του Σατανά είναι σχεδιασμένες να καταστρέψουν την κατάλληλη σχέσι ενός με τον Θεό, να δημιουργήσουν καταστάσεις ή περιστάσεις για να ανισορροπήσουν τους Χριστιανούς. Ο Ιησούς Χριστός το έδειξε αυτό όταν, την τελευταία νύχτα προ του θανάτου του, εστράφη στον απόστολο Σίμωνα Πέτρον και είπε: «Σίμων, Σίμων, ιδού, ο Σατανάς σάς εζήτησε, δια να σας κοσκινίση ως τον σίτον.» (Λουκ. 22:31) Ένα προσεκτικό βλέμμα στις προσπάθειες του Σατανά ν’ απομακρύνη τον Πέτρον από την εύνοια του Θεού μπορεί ν’ αποβή πραγματική ωφέλεια στο να μας βοηθήση σήμερα να διακρατήσωμε κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία.
Ο ΦΟΒΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
10. (α) Ποια θρησκευτική εορτή ο Ιησούς και οι μαθηταί του συνηθροίσθησαν να εορτάσουν στις 14 Νισάν του 33 μ.Χ.; (β) Ποια βάσις υπάρχει να πιστεύσωμε ότι ήταν ίσως κοντά μεσάνυχτα όταν ανεχώρησαν για τον κήπο της Γεσθημανή;
10 Πρώτον, παρατηρήστε την σκηνοθεσία για τα πολυσήμαντα γεγονότα που έλαβαν χώραν. Ήταν στις αρχές της ανοίξεως του έτους 33 μ.Χ. και ο καιρός για την ετησία εορτή του Πάσχα που εωρτάζετο τον μήνα Νισάν. Ο Ιησούς και οι δώδεκα απόστολοι του συνηθροίσθησαν για την περίπτωσι σ’ ένα ανώγεο κάπου στην Ιερουσαλήμ μετά τις 6 μ.μ. κατά τον οποίον καιρόν άρχιζε η Ιουδαϊκή ημέρα. Οι οδηγίες του Θεού ήσαν ότι ο Πασχαλινός αμνός έπρεπε να τηρηθή μέχρι την δεκάτη τετάρτη ημέρα του Νισάν «μεταξύ των δύο εσπερών,» το οποίον ερμηνεύεται από μερικές αυθεντίες ότι είναι μεταξύ της δύσεως και του βαθέως λυκαυγούς. Κατά τη διάρκεια του καιρού αυτού έπρεπε να σφαγή και μετά ταύτα να ψηθή ολόκληρος. (Έξοδ. 12:6-10) Το να ψηθή ένα τέτοιο ζώο ολόκληρο θα έπαιρνε ίσως τέσσερες ως πέντε ώρες. Έτσι, θα ήταν πιθανόν κοντά στα μεσάνυχτα όταν είχε τελειώση το Πασχαλινό δείπνο και ο Χριστός τότε εγκαθίδρυσε την ανάμνησι του θανάτου του. Κατόπιν, ο Ιησούς και οι μαθηταί του εξήλθαν στον κήπο της Γεθσημανή, όπου ο Ιησούς είχε συλληφθή και τεθή υπό επιτήρησι.—Μάρκ. 14:17-46.
11. Τι έκαμε ο Πέτρος όταν ο Ιησούς απήχθη υπό συνοδείαν;
11 Στη διάρκεια των ψυχρών και σκοτεινών εκείνων πρωινών ωρών, η Γραφική αφήγησις λέγει, «έφεραν τον Ιησούν προς τον αρχιερέα· και συνέρχονται προς αυτόν πάντες οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς. Και ο Πέτρος από μακρόθεν ηκολούθησεν αυτόν έως ένδον της αυλής του αρχιερέως· και συνεκάθητο μετά των υπηρετών, και εθερμαίνετο εις το πυρ. Οι δε αρχιερείς και όλον το συνέδρων εζήτουν κατά του Ιησού μαρτυρίαν δια να θανατώσωσιν αυτόν, και δεν εύρισκον. Διότι πολλοί εψευδομαρτύρουν κατ’ αυτού.»—Μάρκ. 14:53-56.
12. Τι μεταχείρισι έλαβε ο Ιησούς τότε;
12 Ο Ιησούς κακοπαρεστάθη με κακία από τους ψευδομάρτυρας εκείνους. Όχι μόνο αυτό, αλλά το θεόπνευστο υπόμνημα λέγει: «Και ήρχισάν τινες να εμπτύωσιν εις αυτόν, και να περικαλύπτωσι το πρόσωπον αυτού, και να γρονθίζωσιν αυτόν, και να λέγωσι προς αυτόν. Προφήτευσον. Και οι υπηρέται έτυπτον αυτόν με ραπίσματα.» (Μάρκ. 14:65) Τι αδικία! Ο όχλος εκείνος ήταν εμπνευσμένος από τον Διάβολο! Ο Σατανάς ήταν υπεύθυνος διεγείροντας τους ανθρώπους εκείνους, και κάμνοντας αυτούς να κακομεταχειρίζονται σωματικώς τον Ιησούν και να τον υβρίζουν. Πώς όλο αυτό θα επηρέαζε τον Πέτρο; Θα διακρατούσε, μιμούμενος τον Διδάσκαλον, κατάλληλη ισορροπία κάτω απ’ αυτές τις κρίσιμες περιστάσεις;
13. Τι αποτέλεσμα είχε η μεταχείρισις αυτή του Ιησού επί του Πέτρου;
13 Δεν αφηνόμεθα σε αμφιβολία, γιατί η Βιβλική αφήγησις συνεχίζει: «Και ενώ ήτο ο Πέτρος εν τη αυλή κάτω, έρχεται μία των θεραπαινίδων του αρχιερέως· και ότε είδε τον Πέτρον θερμαινόμενον, εμβλέψασα εις αυτόν, λέγει, Και συ ήσο μετά του Ναζαρηνού Ιησού. Ο δε ηρνήθη, λέγων, Δεν εξεύρω, ουδέ καταλαμβάνω τι συ λέγεις. Και εξήλθεν έξω εις το προαύλιον· και ο αλέκτωρ εφώναξε. Και η θεράπαινα ιδούσα αυτόν πάλιν, ήρχισε να λέγη προς τους παρεστώτας, Ότι ούτος εξ αυτών είναι. Ο δε πάλιν ηρνείτο. Και μετ’ ολίγον πάλιν οι παρεστώτες έλεγον προς τον Πέτρον, Αληθώς εξ αυτών είσαι· διότι Γαλιλαίος είσαι, και η λαλιά σου ομοιάζει. Εκείνος δε ήρχισε να αναθεματίζη και να ομνύη, Ότι δεν εξεύρω τον άνθρωπον τούτον, τον οποίον λέγετε.»—Μάρκ. 14:66-71.
14. Τι ήταν εκείνο που έκαμε τον Πέτρο να αρνηθή τον Χριστό;
14 Αλλ’ αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο Πέτρος οριστικά εγνώριζε τον Ιησούν. Πράγματι, λίγες ώρες πριν, όταν ήταν με τον Ιησού, είχε διαβεβαιώσει: «Κύριε, έτοιμος είμαι μετά σου να υπάγω και εις φυλακήν και εις θάνατον.» «Και αν πάντες σκανδαλισθώσιν εν σοι, εγώ ποτέ δεν θέλω σκανδαλισθή!» (Λουκ. 22:33· Ματθ. 26:33) Τι ήταν εκείνο που επροξένησε την αιφνίδια αυτή αλλαγή στην στάσι του Πέτρου; Ο φόβος! Οι περιστάσεις συνέλαβαν τον Πέτρο εξ απρόοπτου. Ο Ιησούς είχε ζωγραφισθή ως ένας αποκρουστικός εγκληματίας. Η αλήθεια είχε διαστραφή. Το δίκαιον παρουσιάσθη ως άδικον, και ο αθώος ως ένοχος. Λόγω των πιέσεων της περιπτώσεως ο Πέτρος έχασε την ισορροπία του. Αιφνηδίως η κατάλληλη αίσθησις της νομιμοφροσύνης του ανετράπη, προς λύπην του. «Ήρχισε να κλαίει πικρώς,» λέγει η Γραφή.—Μάρκ. 14:72.
ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΗ ΣΗΜΕΡΑ
15. (α) Γιατί είναι δυνατό ν’ αναμένωμε να αντιμετωπίσωμε περιστάσεις όμοιες μ’ εκείνες που αντιμετώπισε ο Πέτρος; (β) Διέμεινε ο Πέτρος μονίμως ανισόρροπος εξ αιτίας της πείρας αυτής;
15 Παρόμοιες περιστάσεις μπορούν να εγερθούν σήμερα. Ο Σατανάς ή Διάβολος ακόμη είναι δραστήριος, προσπαθώντας να ανισορροπήση τους Χριστιανούς και να καταστρέψη την σχέσι των με τον Θεό. Και μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι στρατηγική που απεδείχθη επιτυχής εναντίον του Πέτρου θα χρησιμοποιηθή εναντίον των συγχρόνων Χριστιανών. Είναι αλήθεια ότι ο Πέτρος γρήγορα ανέλαβε πνευματική ισορροπία. Είχε βαθιά μετανοήσει και έλαβε την συγχώρησι που τόσο θερμά εζήτησε. Έγινε ένας από τους πιο άφοβους διακόνους του αντιδημοτικού Ιησού Χριστού, και πέθανε πιστός στον Ιεχωβά Θεό. Αλλά τι θλιβερά πείρα όταν αρνήθηκε τον Διδάσκαλο του Ιησού τρεις φορές! Πόσο πολύ καλύτερα θα είναι ν’ αποφεύγεται μια τέτοια πείρα! Είσθε ετοιμασμένος ν’ αντιμετωπίσετε περιστάσεις ομοίας με εκείνην που αντιμετώπισε ο Πέτρος; Μπορεί να εγερθούν, και, πράγματι, πιθανόν να εγερθούν.
16. Τι μπορεί να είναι υπεύθυνο για την ανισορρόπησι μερικών Χριστιανών σήμερα;
16 Υπάρχουν πάντοτε τόσες πολλές περιστάσεις στις οποίες ακατάλληλος φόβος μπορεί ν’ ανισορροπήση ένα αφιερωμένο Χριστιανό και να τον κάνη να λησμονήση την κατάλληλο του σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό. Πιθανόν να είναι φόβος του τι οι γείτονες μπορεί να σκεφθούν αν τον δουν να πηγαίνη από σπίτι σε σπίτι με το άγγελμα της Βασιλείας. Ναι, Τι θα συμβή αν τον ιδή ο εργοδότης! Τι τρομερά σκέψις αυτή μπορεί να είναι σ’ ένα ο οποίος έχει λησμονήσει ότι τι ο Θεός σκέπτεται γι’ αυτόν είναι εκείνο που υπολογίζεται! Παιδιά στην εφηβική τους ηλικία ειδικά υπόκεινται στον φόβο του τι οι άνθρωποι σκέπτονται γι’ αυτά.
17, 18. Τι συζήτησις θα μπορούσε να εγερθή σε μια τάξι σχολείου δημιουργώντας περιστάσεις όμοιες μ’ εκείνην που αντιμετώπισε ο Πέτρος;
17 Ίσως να είσθε ένας νεαρός Χριστιανός, και η σκηνοθεσία είναι μια σχολική τάξις όπου είσθε ένας σπουδαστής. Εκεί οι δοξασίες των μαρτύρων του Ιεχωβά μπορεί να μπουν σε συζήτησι στη τάξι. Προκατάληψις και ένα πνεύμα πατριωτισμού μπορεί να είναι ισχυρά. «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ανατρεπτικοί. Είναι εναντίον της κυβερνήσεως,» ένας νεαρός βεβαιώνει. Αυτή είναι μια κατηγορία ομοία με εκείνην που εξετοξεύθη κατά του Ιησού την ημέρα της εκτελέσεως του, (Λουκ. 23:2) «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ψηφίζουν ή δεν πολεμούν για την πατρίδα των,» ένας άλλος νεαρός ενώνεται με τον πρώτο. Εν τούτοις, αυστηρά ουδετερότης σχετικά με τις πολιτικές υποθέσεις των εθνών ήταν η πορεία που ακολούθησε ο Ιησούς και, οι πρώτοι Χριστιανοί. (Ιωάν. 6:15· 15:17-19· Ιακ. 4:4) Ένα σύγχρονο βιβλικό εγχειρίδιο παρατηρεί: «Οι ζηλωταί Χριστιανοί δεν υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις ή εδέχονταν πολιτικές θέσεις.»a Αλλ’ οι σπουδασταί και ο διδάσκαλος δεν γνωρίζουν τις διδασκαλίες της Γραφής επί του ζητήματος, ή τις δοξασίες και πράξεις των πρώτων Χριστιανών. Η συζήτησις εξακολουθεί να γίνεται πιο έντονη.
18 «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αντι-Χριστιανικοί,» ένα κορίτσι άξιοι. «Δεν εορτάζουν ούτε τα Χριστούγεννα!» Τα αισθήματα εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά γίνονται δυνατώτερα. Οι παρόντες εκεί δεν κατανοούν ότι τα Χριστούγεννα είναι μια ειδωλολατρική εορτή, ότι δεν υποστηρίζεται από την Γραφή και δεν ετηρείτο από τους πρώτους Χριστιανούς. Έπειτα ένας άλλος νεαρός κάμνει αυτή τη κατηγορία: «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αγαπούν τα παιδιά των. Θα τ’ αφήσουν να πεθάνουν προτού τους δώσουν μια σωτήρια μετάγγισι αίματος!» πόσο τρομεροί πρέπει να είναι οι μάρτυρες του Ιεχωβά! Αυτό είναι το αίσθημα που κυριαρχεί. Οι νεαροί δεν ξέρουν ότι η Γραφή αυστηρά απαγορεύει την βρώσι αίματος, και ότι οι πρώτοι Χριστιανοί τελείως απείχαν απ’ το ζωικό όσο και απ’ το ανθρώπινο αίμα.b—Λευιτ. 17:10· Πράξ. 15:20, 29.
19. (α) Ποιες ερωτήσεις θ’ αντιμετώπιζε ένας νεαρός Χριστιανός στην περίπτωσι εκείνη; (β) Πότε θα γίνη προετοιμασία για μια τέτοια πιθανότητα;
19 Στο σημείο περίπου αυτό κάποιος άλλος μέσα στην τάξι πιθανόν να στραφή σε σένα και να ρωτήση: «Είσαι ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, δεν είν’ έτσι;» Τότε θα είσαι σε μια θέσι όμοια με εκείνην που αντιμετώπισε ο απόστολος Πέτρος. Τι θα πης; Πώς θ’ αντιμετωπίσης την κατάστασι; Θα διακρατήσης την κατάλληλη Χριστιανική σου ισορροπία; Θα χρησιμεύσης ως ένας πιστός Μάρτυς του Ιεχωβά Θεού, καθώς και ο Ιησούς εχρησίμευσε. (Ιωάν. 17:6· Αποκ. 1:5) Τώρα είναι ο καιρός ν’ αποφασίσης στερρά να μιμηθής το άφοβο παράδειγμα του Ιησού Χριστού σε τέτοιες περιστάσεις. Αυτό θα σε βοηθήση ν’ αποφύγης να χάσης την ισορροπία σου.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
20. Τι απαιτείται για να διακρατηθή κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία, και πώς ο Ιησούς έδειξε ότι ανεγνώριζε την ανάγκη εκείνη;
20 Χρειαζόμεθα προσευχή και τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού για να κρατήσωμε κατάλληλη σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό, και έτσι να διακρατήσωμε την Χριστιανική μας ισορροπία. Ο Ιησούς ανεγνώρισε την ανάγκη αυτή. Κατά την διάρκεια των κρισίμων εκείνων τελικών ωρών της επιγείου του ζωής ειδικά το εγνώριζε αυτό. Συνεπώς, καθ’ ον χρόνον ήταν με τους μαθητάς του στο ανώγεον την τελευταία εκείνη νύχτα ωμίλησε ενθαρρυντικά σχετικά με πνευματικά ζητήματα που ενισχύουν την πίστι, περαίνοντας την συζήτησί του: «Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν αλλά θαρσείτε· εγώ ενίκησα τον κόσμον.» Κατόπιν προσευχήθηκε εκτενώς με τους μαθητάς του, και μετά ταύτα ανεχώρησε για τον κήπο της Γεθσημανή.—Ιωάν. 16:33-18:1.
21, 22. Κατά ποιόν τρόπο οι μαθηταί στον κήπο της Γεθσημανή απέτυχαν ν’ αντιγράψουν το παράδειγμα του Χριστού;
21 Έξω στον κήπο της Γεθσημανή ο Ιησούς εξακολούθησε να προσεύχεται στον ουράνιό του Πατέρα, ζητώντας την καθοδηγία Του και κατεύθυνσι. Προτού τους αφήση για να προσευχηθή κατ’ ιδίαν, ο Ιησούς είπε στον Πέτρο και σε δυο άλλους αποστόλους του: «Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε.» Μήπως το έπραξαν; Μήπως έδωσαν προσοχή στις οδηγίες του Ιησού; Το Γραφικόν υπόμνημα λέγει: «Έρχεται, και ευρίσκει αυτούς κοιμωμένους.» Πόσο αποθαρρυντικό ήταν! Αυτός δεν ήταν τρόπος να προετοιμασθούν για ό,τι επρόκειτο να συμβή. Ο Ιησούς τότε εστράφη προς τον Πέτρο και είπε: «Σίμων, κοιμάσαι; δεν ηδυνήθης μίαν ώραν να αγρυπνήσης; αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.» (Μάρκ. 14:32-38) Είναι αλήθεια, ήταν αργά, ίσως τώρα περασμένα μεσάνυχτα. Η σαρξ ήταν κουρασμένη. Εν τούτοις, έπρεπε να είχαν μιμηθή το παράδειγμα του Ιησού. Αυτός ήταν καιρός να προσέξουν περισσότερο σε πνευματικά ζητήματα. Το υποσχεθέν σπέρμα της γυναικός του Θεού επρόκειτο να συντριβή! Τι σοβαρή περίπτωσις!—Γέν. 3:15· Γαλ. 3:16.
22 Μήπως ο Πέτρος και οι άλλοι μαθηταί πήραν στα σοβαρά την κατεπείγουσα ενθάρρυνσι του Ιησού την δευτέρα αύτη φορά; Η αφήγησις του Μάρκου λέγει: «Και πάλιν υπήγε και προσηυχήθη, ειπών τον αυτόν λόγον. Και επιστρέψας εύρεν αυτούς πάλιν κοιμωμένους, διότι οι οφθαλμοί αυτών ήσαν βεβαρημένοι, και δεν ήξευρον τι να αποκριθώσι προς αυτόν.» (Μάρκ. 14:39, 40) Ο Πέτρος και οι σύντροφοί του δεν επρόσεξαν! Αμέλησαν να δώσουν προσοχή στις οδηγίες του Ιησού. Προτού αναχωρήση για να προσευχηθή τρίτη φορά, ο Ιησούς χωρίς αμφιβολία παρώτρυνε πάλι τους μαθητάς του να αγρυπνούν και να προσεύχονται. Αλλ’ ακόμη μια φορά δεν εδόθη προσοχή στη νουθεσία του! Διότι ο Ιησούς «έρχεται την τρίτην φοράν και λέγει προς αυτούς, Κοιμάσθε το λοιπόν, και αναπαύεσθε· αρκεί· ήλθεν η ώρα· ιδού, παραδίδεται ο Υιός του ανθρώπου εις τας χείρας των αμαρτωλών.»—Μάρκ. 14:41.
23. (α) Ποιος αναμφιβόλως ήταν ένας παράγων στο ότι οι μαθηταί εγκατέλειψαν τον Ιησού, και τι, ως εκ τούτου, δεν θα ήταν υπερβολικό να τονισθή; (β) Ποια βάσις υπάρχει να πιστεύωμε ότι ο Σατανάς είναι ακόμη πιο δραστήριος σήμερα;
23 Δεν είναι άρα γε πιθανόν ότι αυτή η ληθαργική, νυσταλέα κατάστασις ήταν ένας παράγων που έκαμε τους μαθητάς λίγες στιγμές αργότερα να εγκαταλείψουν τον Ιησούν και να φύγουν, ακριβώς ως προείπε η προφητεία ότι θα έκαμνον; (Μάρκ. 14:50· Ματθ. 26:31· Ζαχ. 13:7) Όσα κι αν λεχθούν δεν είναι αρκετά. Προετοιμασία και πνευματική ενίσχυσις είναι ζωτικές για να μπορέση ένας Χριστιανός να αντιμετωπίση δοκιμασίες της πίστεως του επιτυχώς. Αυτό αληθεύει τώρα καθώς αλήθευε και τότε. Γιατί σήμερα ζούμε σε καιρούς που ο Σατανάς είναι ακόμη περισότερο δραστήριος. Η Γραφική προφητεία σαφώς δείχνει ότι προ ολίγου καιρού, κατά την διάρκεια της γενεάς αυτής, αυτός και οι δαίμονες του εξεβλήθησαν εκ του ουρανού, με τις συνέπειες που ανηγγέλθησαν από την ουράνια φωνή: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.» (Αποκ. 12:12) Βρισκόμεθα στην σύντομη αυτή περίοδο της ουαί ακριβώς τώρα! Ο Σατανάς καταβάλλει όλες τις προσπάθειες του να ωθήση εκτός ισορροπίας τους Χριστιανούς και να τους κάμη να χάσουν την εύνοια του Θεού.
24. Τι πρέπει να κάμουν όλοι οι Χριστιανοί για να διακρατήσουν ισορροπία;
24 Ως εκ τούτου, αυτός δεν είναι καιρός να επιτρέψωμε στους εαυτούς μας να γίνωμε πνευματικώς ληθαργικοί. Χρειαζόμεθα να διεγείρουμε τους εαυτούς μας πνευματικώς, και να ετοιμασθούμε για τις δοκιμασίες της πίστεως που είναι μπροστά μας. Μη πάρετε την στάσι ότι, επειδή υπήρξατε ένας δραστήριος Χριστιανός επί πολλά έτη, δεν υπάρχει κίνδυνος να διακινδυνεύσετε την σχέσι σας με τον Ιεχωβά Θεό και να χάσετε την εύνοιά του. Μη νομίσετε ότι μπορείτε να σταθήτε χωρίς σοβαρά βλάβη αν χάνετε τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, ή αν δεν προσέχετε όταν συζητούνται πνευματικά ζητήματα. (Εβρ. 2:1· 10:24, 25) Όλοι μας χρειαζόμεθα να τηρούμεθα πνευματικώς άγρυπνοι, τακτικά μελετώντας τον Λόγον του Θεού κατ’ ιδίαν και μαζί με συγ-Χριστιανούς, αν θέλωμε να διακρατήσωμε κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία. Ούτε μπορούμε ν’ αμελήσωμε την προσευχή. Μια στενή σχέσις με τον Θεό τρεφόμενη με μια τακτική επικοινωνία μαζί του είναι μια απόλυτη ανάγκη για ισορροπία. Μιμηθήτε το παράδειγμα του Χριστού! Μολονότι ήταν πνευματικώς ο δυνατώτερος άνθρωπος που εβάδισε πάνω στη γη, ενέμενε στην προσευχή, και ιδιαιτέρως στη διάρκεια της τελικής εκείνης νύχτας της ανθρωπίνης ζωής του. Αν θέλωμε να κρατήσουμε πνευματική ισορροπία, πρέπει να πράξωμε το ίδιο.
ΑΠΟΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ
25. Τι υπεβοήθησε τον Ιησού να διακρατήση ισορροπία;
25 Εκείνο που υπεβοήθησε τον Ιησού να διακρατήση πνευματική ισορροπία ήταν το ότι είχε υπέρτατα στη διάνοιά του την χαρά του να ευαρεστή τον ουράνιο Πατέρα του και ότι θα ελάμβανε το χάρισμά Του της αιωνίας ζωής. Γι’ αυτό προτρεπόμεθα: «Αποβλέποντες εις τον Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως, όστις υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν, υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού.» (Εβρ. 12:2) Λοιπόν, για να διακρατήσετε ισορροπία, ακολουθείτε το παράδειγμα του Ιησού! Κρατείτε τους οφθαλμούς σας επάνω στο προνόμιο τού να τιμάτε τον Δημιουργό σας για να λάβετε το βραβείο Του της ζωής!
26. Γιατί δεν είναι πάντοτε εύκολο να θέτωμε τα συμφέροντα του Θεού πρώτα στη ζωή μας;
26 Εν τούτοις, ίσως να μη είναι πάντοτε εύκολο να θέτετε τα συμφέροντα του Ιεχωβά Θεού, που είναι αόρατος, πρώτα στη ζωή σας. Αυτό ειδικώς αληθεύει όταν υπάρχουν τόσα πολλά θέλγητρα στον κόσμο αυτό. Παραδείγματος χάριν, χρήμα και τα πολλά δελεαστικά πράγματα που αυτό μπορεί ν’ αγοράση. Πολλοί Χριστιανοί έχασαν την ισορροπία των από μια ασυγκράτητη επιθυμία για υλικά πράγματα. (2 Τιμ. 4:10) Απέτυχαν να μιμηθούν τον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος πάντοτε κρατούσε τα συμφέροντα του Πατρός του πρώτα. Πραγματικά, ο Ιησούς τόσο τελείως έθετε τις προσωπικές του απολαύσεις σε δεύτερη θέσι ώστε είπε μια φορά: «Αι αλωπεκές έχουσι φωλεάς, και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας· ο δε Υιός του άνθρωπου δεν έχει πού να κλίνη την κεφαλήν.»—Λουκ. 9:58.
27. Ποιο ωραίο παράδειγμα έθεσαν ο Μωυσής και ο Δαβίδ;
27 Ο πατριάρχης Μωυσής επίσης επρόβαλε ένα ωραίο παράδειγμα στην τήρησι της λατρείας του Θεού πρώτα στη ζωή του. Είχε ανατραφή ως υιός της θυγατρός του Φαραώ, χωρίς δε αμφιβολία απελάμβανε την λαμπρότητα του βασιλικού ανακτόρου του ισχυρού εκείνου αρχαίου άρχοντος. Εν τούτοις, ο Μωυσής προτίμησε ονειδισμό ως δούλος του Ιεχωβά Θεού παρ’ όλους τους θησαυρούς της Αιγύπτου. Γιατί; Το Γραφικό υπόμνημα λέγει: «Διότι ως βλέπων τον Αόρατον ενεκαρτέρησε.» (Εβρ. 11:23-27) Ναι, η προσοχή του ήταν προσηλωμένη στον αόρατο Θεόν του τον Ιεχωβά. Η διακράτησις της καταλλήλου σχέσεώς του με τον Ιεχωβά ήταν υπεύθυνη για την παραδειγματική πνευματική ισορροπία του Μωυσέως. Εκτιμούσε ότι το παν ανήκει στον Ιεχωβά, και ότι οι άνθρωποι μπορούν μόνον ν’ αποδίδουν λατρεία και αφοσίωσι σ’ Αυτόν. Αργότερα, ο ψαλμωδός Δαβίδ είχε την ίδια ισορροπημένη άποψι, και έγραψε: «Ενώπιον μου είχον τον Κύριον διαπαντός.»—Ψαλμ. 16:8.
28. Σε ποια τελική νουθεσία οφείλομε επιμελώς να δώσωμε προσοχή;
28 Για να διακρατήσωμε κατάλληλη Χριστιανική ισορροπία, κι εμείς, επίσης, πρέπει να έχωμε την άποψι αυτή. Αυτό ειδικώς αληθεύει τώρα λόγω του ότι υπάρχουν τόσο πολλά θέλγητρα σε κάθε στροφή. Το ν’ αποδίδωμε πάρα πολύ μεγάλη αξία σ’ οποιαδήποτε απ’ αυτά μπορεί να μας ωθήση να χάσωμε την ισορροπία. Λοιπόν, προσηλώσατε τους οφθαλμούς σας εις τα άνω, στον αόρατο Θεό σας, και μη έχετε ως το πρώτιστο συμφέρον σας ιδιοτελείς υλικές επιδιώξεις. (Κολ. 3:2) Ναι, για να διακρατήσετε Χριστιανική ισορροπία και να κερδίσετε το βραβείο της αιωνίου ζωής, μιμηθήτε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού, ο οποίος άφησε «παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσετε τα ίχνη αυτού.»—1 Πέτρ. 2:21.
[Υποσημειώσεις]
a Παγκόσμιος Ιστορία, Η Ιστορία των Ανθρωπίνων Επιτευγμάτων, 3962, υπό Χάμπερτον, Ροθ και Σπηρς, σελ. 117.
b Η Εγκυκλοπαιδεία του ΜάκΚλίντοκ και Στρονγκ, Τόμος 1, σελ. 834, παρατηρεί σχετικά με την θέσι των πρώτων Χριστιανών όσον αφορά το αίμα: «Απείχαν από του να πίνουν όχι μόνον ανθρώπινον αίμα αλλά και το αίμα των αλόγων ζώων. Πολλές μαρτυρίες ατό ζήτημα αυτό έχουν βρεθεί σε μετέπειτα αιώνες.»
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Ο Πέτρος έχασε την ισορροπία του, αρνήθηκε τον Κύριον