Όταν οι Νέοι Έχουν Κάτι για το Οποίο Να Ζουν

ΕΧΕΙ υπολογισθή ότι η δεύτερη από τις πιο μεγάλες αιτίες θανάτου μεταξύ σπουδαστών, ηλικίας από δεκαπέντε έως είκοσι τεσσάρων ετών, είναι η αυτοκτονία. Ιδιαιτέρως οι σπουδασταί κολλεγίων φαίνεται ότι υπόκεινται σ’ αυτήν, διότι το ποσοστό αυτοκτονίας ανάμεσα σ’ αυτούς είναι 50 τοις εκατό ανώτερο παρά μεταξύ μη κολλεγιακών σπουδαστών σ’ ένα όμιλο της αυτής ηλικίας. Γιατί τόσο πολλά νεαρά άτομα, που η ζωή μόλις αρχίζει γι’ αυτά, αποφασίζουν ότι δεν έχουν τίποτε για το οποίο να ζουν;

Μια νεαρά κόρη είπε ότι δεν έχει νόημα η ζωή. Ένας σπουδαστής του Χάρβαρντ ισχυρίζεται ότι δεν έχει αξίες στις οποίες να πιστεύση. Ένα αγόρι δεκατεσσάρων ετών, το οποίο είχε συλληφθή για αφαίρεσι ειδών από κάποιο παντοπωλείο, είπε: «Το σπίτι με κουράζει, το σχολείο με αρρωσταίνει και η ζωή μου φέρνει πλήξι.»

Σε πολλές περιπτώσεις άξιοι μομφής είναι οι γονείς διότι δίνουν περισσοτέρα σημασία στα υλικά αγαθά και στο να έχουν επιτυχίες στις επιχειρήσεις των παρά στην ανάγκη να δώσουν στα τέκνα των ένα σύστημα υπολογίσιμων αξιών, κάτι που να δίδη νόημα στη ζωή. Μια νεαρά κόρη είπε: «Αισθάνομαι βαθιά το ακατάλληλο των αξιών που έμαθα καθώς μεγάλωνα. Κατηγορίες κοινωνικής αξίας· δραστηριότης για απόκτησι πραγμάτων και προσώπων. . .​—όλ’ αυτά εμποδίζουν την έρευνα για ό,τι είναι πραγματικά σπουδαίο, και για ένα τύπο ζωής, ο οποίος έχει αξιοπρέπεια.»

Εξ άλλου υπάρχουν γονείς, οι οποίοι έχουν δώσει στα τέκνα των ένα καλό σύστημα αξιών. Αυτά τα νεαρά παιδιά έχουν εύρει κάτι για το οποίο αξίζει πράγματι να ζουν. Ένας τέτοιος νέος είναι από την Κεντρική Αμερική. Του προσεφέρθη μια υποτροφία για να σπουδάση μουσική στην Αυστρία· αυτό μπορούσε να οδηγήση σε μια σταδιοδρομία στη μουσική, που υπέσχετο πολλά. Μια άλλη προσφορά τού έδινε την ευκαιρία να σπουδάση οπτικά στη Γερμανία, με μια καλοπληρωμένη εργασία που τον ανέμενε στην επιστροφή. Αλλ’ αυτός απέρριψε και τις δύο προσφορές, διότι δεν επίστευε ότι αυτές θα έδιναν πράγματι νόημα στη ζωή. Επειδή είχε ανατραφή από γονείς, οι οποίοι του εδίδαξαν τις καλές αξίες του Λόγου του Θεού και την ελπίδα που αυτός προσφέρει για ένα ειρηνικό νέο σύστημα πραγμάτων στη γη, εξέλεξε την υπηρεσία του Θεού ως ένας μάρτυς του Ιεχωβά. Είπε ότι «δεν υπάρχει άλλη απασχόλησις η οποία μπορεί να φέρη τόσο πολλή ικανοποίησι, ηρεμία και σκοπό στη ζωή όσο αυτή η υπηρεσία.» Διοχετεύει την ενεργητικότητα του ανθρώπου προς την κατεύθυνσι της υποβοηθήσεως άλλων.

Είχε σοβαρούς λόγους για να βγάλη αυτό το συμπέρασμα. Τα οφέλη επηρεάζουν βαθιά τόσο την παρούσα ζωή ενός ατόμου όσο και τη μέλλουσα. Αυτά ακριβώς τα πράγματα που επιθυμούν οι νέοι να ιδούν—ειρήνη, δικαιοσύνη και εντίμους άρχοντας​—ο Θεός βεβαιώνει ότι θα γίνουν μια πραγματικότης παγκοσμίως. (Ησ. 2:4· 32:1) Αυτό έδωσε στο νέο μια βεβαία ελπίδα για το μέλλον για την οποία μπορούσε να εργάζεται και να προγραμματίζη.

Μπορούσε, επίσης, να ιδή ότι οι αξίες που διδάσκει η Αγία Γραφή είναι πρακτικές τώρα. Παραδείγματος χάριν, αυτή διδάσκει ν’ αγαπά ένας τον πλησίον του όπως τον εαυτό του. Δεν είναι αυτός ένας λογικός τρόπος για την απόκτησι ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων; Αν μια τέτοια αγάπη ησκείτο από τον καθένα, πώς θα μπορούσε να γίνη πόλεμος; Πώς θα μπορούσαν να γίνωνται φόνοι, απαγωγές και κλοπές; Δεν είναι αυτό κάτι στο οποίο μπορούν να πιστεύουν οι νέοι, οι οποίοι κράζουν γι’ αγάπη αντί για πόλεμο; Αυτή είναι μια θεμελιώδης εντολή της Αγίας Γραφής.​—Ματθ. 22:39.

Η Γραφή εντέλλεται, επίσης: «Μη ψεύδεσθε εις αλλήλους.» (Κολ. 3:9) Δεν είναι αυτή μια λογική εντολή, η οποία θα καθιστούσε δυνατόν να εμπιστεύωνται οι άνθρωποι αλλήλους και να ζουν μαζί αρμονικά; Αυτές οι Γραφικές εντολές είναι πρακτικές για την καθημερινή ζωή και προσδίδουν σημασία στη ζωή ενός ανθρώπου. Δίνουν σ’ αυτόν ένα σύστημα αξιών για να τον καθοδηγούν.

Αυτό απεδείχθη αληθινό για ένα νεαρόν, ο οποίος ήταν κάποτε μέλος συμμοριών ανηλίκων στην πόλι της Νέας Υόρκης. Τον καιρό που περιεπλανάτο στους δρόμους, και είχε προβλήματα με την αστυνομία, ζούσε την κάθε ημέρα όπως ερχόταν. Δεν είχε κανένα πρόγραμμα για το μέλλον και τίποτε για το οποίο να ζη. Η ζωή του ήταν σχεδιασμένη σύμφωνα με τη στάσι του «αλληλοφαγώματος» της γειτονιάς.

Δεν είχε πραγματικούς φίλους με τους οποίους να συνομιλή και από τους οποίους να λαμβάνη συμβουλή όσον αφορά το τι είναι καλό και τι είναι κακό. Είχε ανάγκη από αγάπη, όπως έχουν ανάγκη όλα τ’ ανήλικα παιδιά, αλλ’ αυτή δεν υπήρχε στον κόσμο του. Μόνον, όταν ήλθε σ’ επαφή με μάρτυρας του Ιεχωβά και παρευρέθηκε σε μια συνέλευσί των, είδε ένα τρόπο ζωής τόσο διαφορετικό από τον ιδικόν του όσο η ημέρα από τη νύκτα. Διεπίστωσε ότι αυτοί ήσαν θερμοί και στοργικοί. Έδειξαν ενδιαφέρον γι’ αυτόν και ήσαν πρόθυμοι να διδάξουν σ’ αυτόν δίκαιες αρχές, πράγμα που κανένας άλλος από τους ενηλίκους με τους οποίους είχε επαφή δεν κατέβαλε κάποια προσπάθεια να κάμη.

Μέσω των Γραφικών μελετών που διεξήγαν μαζί του έμαθε τις καλές αρχές που περιέχει ο Λόγος του Θεού. Αυτές τον εφωδίασαν μ’ ένα σύστημα αξιών, το οποίο έδωσε σημασία στη ζωή του. Απέκτησε, επίσης, για πρώτη φορά ένα αντικειμενικό σκοπό στη ζωή λόγω του νέου συστήματος πραγμάτων που έχει ο Θεός υπ’ όψιν του για τη γη. Τώρα αυτός ο νέος βοηθεί άλλους να έχουν κάτι για το οποίο να ζουν.

Ένας άλλος νέος, που είχε κάτι για το οποίο να ζη, ανησύχησε από την απολύτως υλιστική άποψι των σπουδαστών και διδασκάλων του κολλεγίου στο οποίο φοιτούσε. Οι σπουδασταί δεν είχαν καμμιά πραγματική ελπίδα για το μέλλον, αλλά έπαιρναν τη στάσι τού «να ζούμε την κάθε ημέρα όπως έρχεται,» διότι την επομένη πιθανόν να πέθαιναν. Αυτό καθώς και η ωργανωμένη κλοπή στις εξετάσεις τον έπεισαν ότι αυτά, που εμάθαινε από τις Γραφικές μελέτες μαζί με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, είχαν μεγαλύτερη αξία από το κολλέγιο. Έπαυσε από το κολλέγιο και προώδευσε στις Γραφικές του μελέτες ως το σημείο που ήταν σε θέσι ν’ αφιερώση όλο το χρόνο του στην υποβοήθησι άλλων να μάθουν για τους σκοπούς του Θεού. Η Αγία Γραφή του είχε δώσει αξίες στις οποίες να πιστεύη καθώς και σημασία στη ζωή.

Υπάρχει, επίσης, η πείρα μιας δεκαεπταετούς νέας «χίππυ.» Με το να συναναστραφή με μάρτυρας του Ιεχωβά άρχισε να μαθαίνη για τις πρακτικές αρχές του Λόγου του Θεού και για το νέο σύστημα πραγμάτων που προορίζει ο Θεός για τη γη. Αυτό άλλαξε τη ζωή της. Είπε: «Αντιλαμβάνομαι ότι όλος αυτός ο κόσμος των ‘χίππυ,’ με τα ναρκωτικά του, ήταν ακριβώς μια παγίδα του Σατανά για να καταστρέψη εμάς τη νεολαία.» Τώρα, αντί να περιπλανάται χωρίς σκοπό και ελπίδα, έχει ένα αντικειμενικό σκοπό για τον οποίο να ζη.

Έτσι βλέπομε ότι υπάρχουν νεαρά άτομα, τα οποία έχουν εύρει κάτι για το οποίο να ζουν, κάτι που δίνει σημασία στη ζωή των κι ένα σύστημα αξιών στο οποίο μπορούν να πιστεύουν. Τώρα έχουν καλές καθοδηγητικές αρχές, στοργικούς φίλους κι ένα λαμπρό μέλλον.