Η Ανάστασις

● Την ιδέα μιας αναστάσεως των νεκρών ήταν ιδιαιτέρως δύσκολο να δεχθούν οι αρχαίοι κατά κόσμον σοφοί Έλληνες. Έτσι, όταν απόστολος Παύλος ωμίλησε στους Αθηναίους φιλοσόφους στον Λόφο του Άρεως, τον άκουσαν προσεκτικά ως το σημείο που ανέφερε την ανάστασι. (Πράξ. 17:31-34) Στον Οκτάβιο του Μινουκίου Φήλικος των αρχών του τρίτου αιώνος μ.Χ., υπάρχει μια ενδιαφέρουσα υπεράσπισις της αναστάσεως στο κεφάλαιο 34: «Αλλά ποιος είναι τόσο ανόητος ή τόσο κτηνώδης ώστε να τολμά ν’ αρνηθή ότι ο άνθρωπος, όπως μπορούσε εν πρώτοις να πλασθή από τον Θεό, έτσι μπορεί ν’ ανασχηματισθή και πάλι· ότι δεν είναι τίποτε μετά θάνατον, και ότι ήταν τίποτε προτού αρχίση να υπάρχη· και ότι όπως ήταν δυνατόν να γεννηθή από το τίποτε, έτσι από το τίποτε είναι δυνατόν ν’ αποκατασταθή;»—«Οι Προ-Νικαιανοί Πατέρες,» Τομ. 4, σελ. 194.