Ο Λειτουργός σας Ενδιαφέρεται για σας ή για τα Χρήματά Σας;
ΑΝ ΑΝΗΚΕΤΕ σε κάποια εκκλησία του «Χριστιανικού κόσμου,» μήπως αυτή η ερώτησις σας κάνει ν’ αρχίσετε να σκέπτεσθε; Πιθανόν ν’ απαντήσετε: «Φυσικά ο λειτουργός μου δεν ενδιαφέρεται απλώς για τα χρήματά μου!» Ωστόσο, και σεις πιθανόν να γνωρίζετε μερικά άτομα που έχουν παύσει να πηγαίνουν στην εκκλησία επειδή δεν τους ήσαν αρεστές οι συνεχείς και ποικίλες εκκλήσεις για χρήματα.
Ρωτήστε τον εαυτό σας, ‘Γιατί εγώ είμαι συνταυτισμένος με την εκκλησία μου; Δεν είναι για να κερδίσω πνευματική εποικοδόμησι, ισχυρότερη πίστι. Χριστιανική συμβουλή που θα με βοηθήση να χειρίζωμαι τα πολλά προβλήματα της ζωής; Αλλά πότε ήταν η τελευταία φορά που ήλθε ο λειτουργός μου στο σπίτι μου, ή εκάθησε μαζί μου κάπου αλλού να συζητήση μ’ εμένα και με την οικογένειά μου κάποιο πρόβλημά μας και να μας δώση βοηθητική συμβουλή από τον Λόγο του Θεού; Μήπως τον περασμένο μήνα; Μήπως πέρυσι; Τα τελευταία πέντε χρόνια; Έχει έλθει ποτέ;’
Εξ άλλου, εδαπάνησε ο λειτουργός σας ποτέ χρόνο για να σας γράψη ή να σας επισκεφθή προσωπικώς για το ζήτημα των εισφορών στην εκκλησία ή για κάποια διευθέτησι της εκκλησίας; Πόσες φορές έχει συμβή αυτό; Για ποιο πράγμα ενδιαφέρεται πραγματικά ο λειτουργός σας;
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΧΡΗΜΑΤΑ
Πράγματι, μερικά χρήματα είναι αναγκαία, αλλά πολλοί κληρικοί υπερβάλλουν την υπερφορολογική εφευρετικότητά των στην εξεύρεσι τρόπων συγκεντρώσεως περισσοτέρων χρημάτων. Το περιοδικό Τάιμ έγραφε τα εξής επάνω σ’ αυτό το θέμα: «Ενώ κάποτε περιεφέρετο απλώς ένας δίσκος μεταξύ των εκκλησιαζομένων της Κυριακής, οι εκκλησίες στην εποχή μας συλλέγουν χρήματα με τρόπους που ποικίλλουν από το τυχερό παιγνίδι μπίνγκο ως τη διάθεσι μετοχών. Η συλλογή χρημάτων φέρνει στην επιφάνεια ζητήματα δοκιμασίας, διακριτικότητας, συνέσεως και ψυχολογίας του δωρητού που διεγείρουν ζωηρές συζητήσεις σ’ όλη τη χώρα.» Μερικές εκκλησίες εκμισθώνουν συλλέκτας χρημάτων ταχείας αποδόσεως, ψυχολόγους υποκινητάς, οι οποίοι επεξεργάζονται πολλούς και διαφόρους τρόπους αποσπάσεως χρημάτων με πίεσι από τα μέλη εκκλησιών. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτές τις μεθόδους;
Ο κληρικός της Εκκλησίας των Αγίων Πάντων στο Λάτον, Μπεντφορσάιρ, Αγγλίας, εμοίρασε σε μέλη της εκκλησίας του χαρτονομίσματα της 1 λίρας και τους παρακάλεσε να παίξουν αυτά τα χρήματα σε στοιχήματα ιπποδρομίου ή σε τυχερό παιγνίδι μπίνγκο, και κατόπιν τα χρήματα που θα κερδίσουν να τα δώσουν στην εκκλησία. Η Καθολική Εκκλησία στο Τάνμπριχζ Ουαλλίας του Σάσσεξ, Αγγλίας, διεχειρίζετο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου που της επέφερε κέρδος 50.000 και πλέον λιρών σε έξη έτη. Ένα φυλλάδιο, που εξεδόθη από την Εταιρία Εξυπηρετήσεως της Ενορίας, λέγει στις εκκλησίες πώς να διπλασιάσουν ή να τριπλασιάσουν τις προσφορές της περιόδου της Σαρακοστής με φακέλλους της αυταπαρνήσεως για την περίοδο της Σαρακοστής. «Η σχισμή των Φακέλλων μας Σαρακοστής έχει επίσης ‘χρονολογία’! Όχι συμπτωματικές εισφορές εκ μέρους των μελών σας.» Πιστεύετε ότι αυτές οι μέθοδοι αντανακλούν Χριστιανοσύνη της Βίβλου;
Πολλές είναι οι εκκλησίες που συγκεντρώνουν χρήματα μέσω εκκλησιαστικών δείπνων και αγορών. Το βιβλίο Χρήμα και η Εκκλησία αναφέρει ένα λειτουργό, ο οποίος ονομάζει τις αγορές «ένα έντιμο τρόπο κλοπής.» Είναι λοιπόν καθόλου περίεργο ότι ακόμη και το σπουδαιότερο Προτεσταντικό περιοδικό της Αμερικής, Δη Κρίστιαν Σέντσιουρυ (29 Ιουλίου 1959, σελ. 867), έλεγε τα εξής:
«Δεν είναι ανάγκη να ταξιδέψη ένας πολύ μέσα στον Αμερικανικό Προτεσταντισμό για να βρη σχέδια συγκεντρώσεως χρημάτων που πλησιάζουν την εκμετάλλευσι των τυχερών παιγνιδιών από τη Ρωμαιο-Καθολική Εκκλησία που εμείς οικτείρομε και κατηγορούμε. Χιλιάδες αγορές Προτεσταντικών Εκκλησιών, καρναβάλια και ‘θερινές πανηγύρεις’ είναι μόλις πιο σεβαστά από το Λας Βέγκας. Η συνήθεια της αποσπάσεως ‘διαφημιστικών’ δολλαρίων από εμπόρους, ιδιαιτέρως απ’ εκείνους οι οποίοι δεν είναι μέλη των εκκλησιών εκείνων οι οποίες τα ζητούν, για τη χρηματοδότησι εκκλησιαστικών δελτίων και περιοδικών και των φακέλλων αφιερώσεως είναι επίσης ώριμη για μεταρρύθμισι. Ας την ονομάσωμε αυτό που πράγματι είναι: Εκβιασμός.»
Πώς αισθάνεστε μέσα στην εκκλησία όταν περιφέρεται ο δίσκος εισφορών; Πώς αισθάνεσθε όταν ένας λειτουργός σας επισκέπτεται για να σας πείση να συνεισφέρετε περισσότερα; Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που θέλησε να εξακριβώση ο εκδότης ενός περιοδικού της Νοτίου Αφρικής. Αφιέρωσε ένα χρόνο επιμελούς ερεύνης για το θέμα «Η Εκκλησία, ο Λαός και το Ενδιάμεσο Χάσμα.» Συνοψίζοντας τ’ αποτελέσματα της ερεύνης του, ο εκδότης γράφει:
«Η εκκλησία φαίνεται ότι έχει αναπτύξει μια αναγκαστική συνήθεια να ζητή χρήματα χωρίς το τελικό αμήν, είτε για ανέγερσι εκκλησιών ή αιθουσών, για επισκευές, για όργανα, για κωδωνοστάσια, ημερομίσθια, συντάξεις, την Σαρακοστή, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, κλπ. . . . Τώρα η εκκλησία φαίνεται να θεωρή αυτές τις ζητήσεις και εκκλήσεις ως δεδομένον, μερικές δε φορές ακόμη και τρεις απευθύνονται ταυτοχρόνως. . . . Αυτή η απασχόλησις με χρήματα έκαμε, επίσης, μερικούς ανθρώπους να ρίξουν άλλη μια ματιά στην Εκκλησία, και να διερωτηθούν αν πράγματι θέλουν τέλος πάντων να συμμετάσχουν.»—Περιοδικόν «Φέμινα,» 18 Μαΐου 1967, σελίδες 58, 61.
Δεν είναι αντιληπτό γιατί μερικοί ρίχνουν άλλη μια ματιά στις εκκλησίες; Η Βίβλος καθιστά σαφές ότι δεν πρέπει να δίνη ένας «εξ ανάγκης» αλλά ‘με προθυμίαν καθ’ όσα έχει.’ (2 Κορ. 9:7· 8:12) Έτσι, ενώ δεν είναι εσφαλμένο να πληροφορή ένας λειτουργός το εκκλησίασμά του για τις λογικές ανάγκες της εκκλησίας, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι σε αρμονία με τις Χριστιανικές αρχές που τονίζονται στη Βίβλο.
Αλλ’ ακόμη σπουδαιότερο· είσθε συνταυτισμένος με μια εκκλησία διότι επιθυμείτε να έχετε πνευματική καθοδήγησι· δεν είν’ έτσι; Μια εκκλησία οφείλει να προμηθεύη πνευματική εποικοδόμησι πάντοτε. Δεν πρέπει να είναι ομοία με μια ασφάλεια πυρός, η οποία καλύπτει ζημίες μόνο σε περίπτωσι πυρκαϊάς, αλλά ως μία πρόνοια για συμβουλή προλήψεως της πυρκαϊάς. Σεις λαμβάνετε την αναγκαία και συνεχή συμβουλή προσωπικώς από τον λειτουργό σας; Ή αισθάνεσθε ότι σας προσέχουν προσωπικώς μόνο όταν υπάρχη ανάγκη περισσοτέρων χρημάτων;
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΟΡΘΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
Όταν ο Ιησούς Χριστός απέστειλε τους αποστόλους του να κηρύξουν την βασιλεία του Θεού είπε: «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε.» (Ματθ. 10:7, 8) Δεν υπήρχαν συμβουλές για μια εκστρατεία συγκεντρώσεως χρημάτων. Η αφήγησις της Γραφής λέγει ότι οι Χριστιανοί επίσκοποι στις πρώτες εκκλησίες ώφειλαν να ‘ποιμαίνουν το ποιμνίον του Θεού, εκουσίως, όχι αισχροκερδώς, αλλά προθύμως.’ (1 Πέτρ. 5:1-4) Ώφειλαν ν’ αγρυπνούν για ψυχές. (Εβρ. 13:17) Ενίσχυαν τις ψυχές των μαθητών, και τους ενεθάρρυναν να παραμείνουν στην πίστι. (Πράξ. 14:21, 22· 11:22-24) Ο απόστολος Παύλος εδίδασκε δημοσία και κατ’ οίκους, λέγοντας όλη την βουλή του Θεού· δεν επεθύμησε το αργύριον ή το χρυσίον ουδενός ούτε ενεργούσε εισφορές για τη συντήρησί του. (Πράξ. 20:18-25) Όταν συνήρχετο η εκκλησία ήταν για να οικοδομήση πίστι, όχι να συγκεντρώση χρήματα· να παρακινήση σε καλά έργα όχι σε πλούτη.—Εβρ. 10:23-25, 35-39.
Όσον αφορά τις δαπάνες των προϊσταμένων λειτουργών στην πρώτη εκκλησία, το βιβλίο Ιστορία της Πρώτης Εκκλησίας; λέγει: «Στις ημέρες της τής παλαιάς απλότητος, οι διάκονοι της εκκλησίας εφρόντιζαν για τη συντήρησί των με τη δική των εργασία.» Για την κάλυψι άλλων δαπανών, εγίνοντο εκούσιες εισφορές. Ο ιστορικός Τζων Φ. Χάρστ γράφει στο βιβλίο Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας: «Σε κάθε τόπο λατρείας, οσοδήποτε μικρός και αν ήταν, υπήρχε ένα κιβώτιο, όπου όλοι οι λάτρεις έθεταν τις προσφορές των.» Ο Τερτυλλιανός, ο οποίος έγινε προσήλυτος στη Χριστιανοσύνη το 190 μ.Χ. περίπου, έγραψε: «Ακόμη και αν υπάρχη ένα κιβώτιο κάποιου είδους, αυτό δεν τροφοδοτείται με χρήματα που πληρώνονται ως δικαιώματα εισόδου, ως αν η θρησκεία ήταν ζήτημα συμβολαίου. Ο καθένας φέρνει μια φορά το μήνα κάποιο ταπεινό νόμισμα—ή οποτεδήποτε επιθυμεί, και μόνον εφόσον το επιθυμεί, και εφόσον μπορεί διότι κανένας δεν εξαναγκάζεται· αυτό είναι μια εκουσία προσφορά.»
Η Βίβλος ομιλεί για τον καιρό που οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος στην Αντιόχεια επληροφορήθησαν για μια πείνα που επρόκειτο να φέρη ταλαιπωρίας στους Χριστιανούς αδελφούς των στην Ιουδαία. Από δική των θέλησι έστειλαν οικονομική βοήθεια, ο καθένας αναλόγως με ό,τι μπορούσε, χωρίς εξαναγκασμό. (Πράξ. 11:27-30) Αργότερα, όταν είχαν μεγαλύτερες δυσκολίες στην Ιερουσαλήμ, άλλες εκκλησίες στη Μακεδονία παρεκάλεσαν να έχουν το προνόμιο να κάμουν εισφορές για να βοηθήσουν, και οι της Κορίνθου έδειξαν μεγάλη προθυμία. Δεν υπήρχε καμμία ανάγκη κάποιας στρατηγικής για την υποκίνησί των. Ο απόστολος Παύλος ετόνισε σ’ αυτούς την αρχή: «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην, η εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός.» (2 Κορ. 9:7· 8:1-24) Μ’ αυτό έχομε ένα κατάλληλο παράδειγμα για αληθινή λατρεία σήμερα.
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Μερικοί πιθανόν να ισχυρισθούν ότι σήμερα στοιχίζει περισσότερα χρήματα η εκπλήρωσις των καθηκόντων μιας εκκλησίας, και αν οι εκούσιες εισφορές δεν καλύπτουν τα έξοδα, τότε πρέπει να χρησιμοποιηθή κάποιο μέσον για την εξεύρεσι χρημάτων. Αλλά σκεφθήτε λίγο. Οι Βιβλικές αρχές δεν αλλάζουν· δεν είν’ έτσι; Αν ο Θεός επλούτιζε τους πρώτους Χριστιανούς και ωθούσε τις καρδιές των σε γενναιοδωρία, δεν θα το πράξη αυτό και σήμερα μεταξύ των αληθινών Χριστιανών, και μάλιστα χωρίς πίεσι κι’ εξαναγκασμό; (2 Κορ. 9:8-14) Αλλά υπάρχει ένα σώμα Χριστιανών σήμερα που ακολουθούν τις Βιβλικές αρχές, όταν προκύπτη ζήτημα χρημάτων, και οι οποίοι εργάζονται με ζήλο για να βοηθήσουν άλλους πνευματικώς;
Σήμερα υπάρχουν 25.000 και πλέον εκκλησίες μαρτύρων του Ιεχωβά που λειτουργούν σε 200 και πλέον χώρες σ’ όλο τον κόσμο και επί 100 σχεδόν χρόνια αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες ποτέ δεν έκαμαν έρανο, ούτε έθεσαν σε λειτουργία κάποια αγορά, ή μπίνγκο ή άλλου είδους τυχερό παιχνίδι. Ούτε οι προϊστάμενοι διάκονοί των έχουν επισκεφθή εκείνους που είναι συνταυτισμένοι μαζί των για να ζητήσουν χρήματα. Εν τούτοις οι εκκλησίες διαθέτουν χώρους για τακτικές συναθροίσεις, οι μάρτυρες του Ιεχωβά διαθέτουν εκατομμύρια Γραφών και βοηθητικών βιβλίων μελέτης της Γραφής παγκοσμίως σε τιμές που ακόμη και ο ποιο πτωχός μπορεί να πληρώση, και φροντίζουν επίσης για την αποστολή ιεραποστόλων σ’ όλα τα μέρη του κόσμου, και όλ’ αυτά για να βοηθήσουν ανθρώπους ν’ αποκτήσουν γνώσι του Θεού και να μάθουν πώς να τον υπηρετούν. Παρ’ όλ’ αυτά, ποτέ δεν έχει γίνει έρανος.
Πριν από ενενήντα και πλέον χρόνια, το δεύτερο μόλις τεύχος αυτού του περιοδικού έλεγε: «‘Η Σκοπιά της Σιών’ έχει, πιστεύομε, τον ΙΕΧΩΒΑ υποστηρικτή της, και εφόσον αυτό συμβαίνει ποτέ δεν θα παρακαλέση ούτε θα ικετεύση ανθρώπους για υποστήριξι. Όταν Εκείνος ο οποίος λέγει: ‘Εμού είναι το αργύριον, και εμού το χρυσίον των ορέων,’ παύση να προμηθεύη τ’ αναγκαία χρήματα, θα εννοήσωμε ότι είναι καιρός να διακόψωμε την έκδοσί του.» Πώς είναι δυνατόν να εξακολουθούν οι Μάρτυρες να ενεργούν όλ’ αυτά τα πολλά χρόνια χωρίς ‘να παρακαλούν ή να ικετεύουν ανθρώπους για υποστήριξι’;
Οι διάκονοι, οι οποίοι προΐστανται μέσα στις εκκλησίες, καθώς και οι διακονικοί βοηθοί, φροντίζουν μόνοι για τις οικονομικές των ανάγκες όπως εγίνετο τον πρώτο αιώνα. Οι εκκλησίες διατηρούνται σε σχετικώς μικρό μέγεθος, από δεκαπέντε άτομα έως πιθανόν 160 ή 180. Μικρότερες εκκλησίες μπορούν να συνέρχωνται σε ιδιωτικές κατοικίες, και οι μεγαλύτερες μπορούν να συνέρχονται σε σεμνές αίθουσες που έχουν ενοικιάσει, ή ανεγείρει οι μάρτυρες του Ιεχωβά για να προμηθεύσουν κάθισμα για 40 έως 200 άτομα. Αίθουσες αυτού του μεγέθους μπορούν να χρηματοδοτούνται από εκούσιες εισφορές εκείνων οι οποίοι είναι ταυτισμένοι χωρίς περιττό φορτίο. Όταν κτίζεται μια Αίθουσα Βασιλείας, πολλή οικοδομική εργασία προσφέρεται από τεχνίτες και άλλους που ανήκουν στην εκκλησία. Όλες οι δαπάνες αντιμετωπίζονται με εκούσιες εισφορές και δεν ασκείται καμμιά πίεσις. Σε κάθε τόπο συναθροίσεως, όπως συνέβαινε με τους πρώτους Χριστιανούς, υπάρχει διαθέσιμο ένα κιβώτιο εισφορών όπου εκείνοι που επιθυμούν μπορούν να βάλουν κατ’ ιδίαν τις εισφορές των ανάλογα με την ικανότητά των. Δεν χρησιμοποιούνται «φάκελλοι χρημάτων,» και ούτε ονόματα συνδέονται με τις εισφορές. Αυτό που δίνει κάθε άτομο είναι ιδιωτική του υπόθεσις.
Είναι πιο σπουδαίο ότι, λόγω του μετρίου μεγέθους των εκκλησιών, είναι δυνατόν στους διακόνους, οι οποίοι προΐστανται καθώς και σε άλλους ωρίμους Χριστιανούς διακόνους που βοηθούν, να παρέχουν προσωπική, ατομική προσοχή στις πνευματικές ανάγκες όλων των ατόμων που είναι συνταυτισμένα με τις εκκλησίες. Επιπροσθέτως, οι μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν προσωπικές επισκέψεις σ’ όλες τις κατοικίες που βρίσκονται στην περιοχή της εκκλησίας των, ενθαρρύνοντας, επίσης, τους ανθρώπους εκείνους ατομικώς με πνευματική συζήτησι.
Στη διάρκεια του περασμένου έτους 1.336.112 Μάρτυρες έχουν δαπανήσει 239 εκατομμύρια και πλέον ώρες επισκεπτόμενοι άλλους ανθρώπους για να ενθαρρύνουν Βιβλική συζήτησι. Έκαμαν 106 εκατομμύρια και πλέον επανεπισκέψεις σε άτομα που δεν ήσαν μάρτυρες του Ιεχωβά για να προσφέρουν πνευματική ενθάρρυνσι. Και διεξήγαγαν ένα εκατομμύριο και πλέον Γραφικές μελέτες με άτομα ή οικογενειακούς ομίλους. Αυτές οι Γραφικές μελέτες διεξάγονται συνήθως μια φορά την εβδομάδα. Όλη αυτή η προσοχή των πνευματικών αναγκών των άλλων έχει καταβληθή από τους μάρτυρας του Ιεχωβά χωρίς αμοιβή.
Ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν το πρότυπο των πρώτων Χριστιανών στη διακονία των αναγνωρίζεται από άλλους, όπως αποδεικνύεται από την κατωτέρω δήλωσι του Έλτον Τρούμπλαντ στην εφημερίδα Πρεσβυτέριαν Λάιφ της 20ης Ιανουαρίου 1951:
«Αν ενδιαφερώμεθα για τη Χριστιανική υπόθεσι, οφείλομε ν’ αντιμετωπίσωμε ρεαλιστικά το γεγονός ότι, σ’ αυτή την συγκεκριμένη σύγκρισι, η Χριστιανική οργάνωσις, η οποία απολαμβάνει τη μικρότερη κοινωνική υπόστασι, που έχει τη βραχύτερη ιστορία, που κατέχει την ολιγώτερο κομψή περιοχή, και που κατευθύνεται από την ολιγώτερο εκπαιδευμένη διακονία, προχωρεί μπροστά από τις άλλες, όχι μόνο σε αριθμούς, αλλά επίσης σε ζήλο, σε οικονομική υποχρέωσι, και τηρουμένων των αναλογιών στο να δίνη. . . . Μικροί άλλα δυναμικοί όμιλοι μαρτύρων του Ιεχωβά συνέρχονται στους σεμνούς χώρους των που ονομάζονται Αίθουσες Βασιλείας. . . . Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι αυτά τα δυναμικά δόγματα, που δεν τυγχάνουν σεβασμού και τα οποία τώρα ανθίζουν με τόση δύναμι στη χώρα μας, είναι, από πολλές απόψεις, πολύ πλησιέστερα στην αρχική Χριστιανοσύνη απ’ εκείνους μεταξύ μας οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τις συμβατικές κινήσεις του ‘Χριστιανικού Κόσμο.’ Ονομάζομε την παράδοσί μας την παλαιότερη παράδοσι, αλλά σ’ αυτό είναι πιθανόν να είμεθα ανακριβείς. Ίσως αυτοί αντιπροσωπεύουν αυτό που είναι πράγματι παλαιό στη Χριστιανική μαρτυρία. . . . Εμείς ευρισκόμεθα ήδη σε παρακμή.»
ΠΟΙΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑ;
Στην αρχή αυτού του άρθρου υπεβάλαμε στους αναγνώστας την ερώτησι, Πόσος καιρός πέρασε αφότου σας επεσκέφθη ο λειτουργός σας με το σκοπό να σας βοηθήση πνευματικώς; Τώρα θα θέλαμε να ρωτήσωμε, Πόσος καιρός πέρασε αφότου σας επεσκέφθη ένας μάρτυς του Ιεχωβά; Πόσο συχνά συνέβη αυτό; Σας εζήτησε αυτός ο Μάρτυς χρήματα για την ανέγερσι ενός θρησκευτικού κτιρίου ή για την υποστήριξι, ενός ιεραποστολικού ταμείου; Ή μήπως αυτός ή αυτή προσπάθησαν να έχουν μια φιλική συζήτησι μαζί σας, και προσεφέρθησαν ίσως να διεξάγουν μαζί σας μια οικιακή Γραφική μελέτη χωρίς αμοιβή; Τώρα, ποιος νομίζετε ότι έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον για την πνευματική σας ευημερία;
Πιστεύετε ότι ο λειτουργός σας ικανοποιεί τις πνευματικές σας ανάγκες; Η Αγία Γραφή λέγει ότι ο Χριστιανός οφείλει να εποικοδομήται πνευματικώς για να μπορή να παραμένη στερεός στην πίστι και ν’ αγωνίζεται για την πίστι. (Φιλιππησ. 2:15· Ιούδ. 3· 1 Κορ. 16:13) Σεις οικοδομείσθε μ’ αυτόν τον τρόπο; Οι Χριστιανοί οφείλουν να κάμουν δημοσία διακήρυξι της πίστεώς των. (Ρωμ. 10:9, 10) Αισθάνεσθε ότι μπορείτε να το κάμετε αυτό; Αισθάνεστε ότι είσθε ικανός να υπερασπίσετε την πίστι σας στον Θεό και την πίστι σας στη ζωτική διδασκαλία της Γραφής εναντίον των συνεχών επιθέσεων που γίνονται κατά της Αγίας Γραφής; (1 Πέτρ. 3:15) Αν όχι, ίσως να διαπιστώσετε ότι η πνευματική σας εποικοδόμησις έχει παραμεληθή.
Για το καλό το δικό σας καθώς και της οικογενείας σας, σάς ενθαρρύνομε να εξετάσετε προσεκτικά τη δράσι των μαρτύρων του Ιεχωβά. Θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει γνήσιο προσωπικό ενδιαφέρον στην υποβοήθησι άλλων να υπηρετούν τον Θεό. Γιατί να μη έλθετε σ’ επαφή μ’ ένα μάρτυρα του Ιεχωβά και να του ζητήσετε να διεξαγάγη μια ελευθέρα Γραφική μελέτη σπίτι σας, ας πούμε για έξη μήνες; Θα σας παρασχεθή χωρίς δαπάνη εκ μέρους σας. Θα παρατηρήσετε μόνοι σας την πρόοδο που θα έχετε σε Βιβλική γνώσι και πνευματική δύναμι με κάθε εβδομαδιαία μελέτη. Πηγαίνετε στις συναθροίσεις στην πλησιέστερη Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά και διαπιστώστε μόνοι σας αν δεν είναι αλήθεια ότι η δράσις της εκκλησίας βασίζεται πλήρως στην Αγία Γραφή και έχει σκοπό να βοηθήση άτομα ν’ αναπτυχθούν πνευματικώς.
Ποτέ δεν θα διεξαχθή έρανος. Αλλά θα διαπιστώσετε ότι ο λειτουργός που προΐσταται της εκκλησίας καθώς και όλοι εκείνοι οι οποίοι τον βοηθούν, ναι, όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα εκδηλώνουν γνήσιο ενδιαφέρον για σας και για την οικογένειά σας. Επιθυμούν να σας βοηθήσουν ν’ αποκτήσετε εκείνη τη μεγάλη ευτυχία και ικανοποίησι που έχουν εκείνοι οι οποίοι ασκούν αληθινή λατρεία τώρα με ελπίδα αιωνίας ζωής στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού. Πράγματι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ενδιαφέρονται για σας, όχι για τα χρήματα σας.
[Εικόνες στη σελίδα 292]
Αντανακλούν Βιβλική Χριστιανοσύνη αυτές οι μέθοδοι εισπράξεως χρημάτων; Τις χρησιμοποιεί ο λειτουργός σας;