Συντριβή του Ζυγού του Καταδυναστεύοντος — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Συντριβή του Ζυγού του Καταδυναστεύοντος

«Θέλει ελευθερώσει τον πτωχόν κράζοντα. και τον πένητα, και τον αβοήθητον. Θέλει ελεήσει τον πτωχόν και τον πένητα. Και τας ψυχάς των πενήτων θέλει σώσει. Εκ δόλου και εξ αδικίας [καταδυναστεύσεως και βίας, ΜΝΚ] θέλει λυτρόνει τας ψυχάς αυτών. και πολύτιμον θέλει είσθαι το αίμα αυτών εις τους οφθαλμούς αυτού.»—Ψαλμ. 72:12-14.

1. Τι ζητούν σήμερα οι άνθρωποι, αλλά τι δεν γνωρίζουν;

ΑΠΟ κάθε γωνιά της γης σήμερα ακούεται η φωνή για ελευθερία. Παντού οι άνθρωποι θέλουν να είναι ελεύθεροι. Επιθυμούν να έχουν την ελευθερία να εκλέγουν την κυβέρνησί των και τον τρόπο της ζωής των. Θέλουν να έχουν ελευθερία να λατρεύουν με τον τρόπο που τους αρέσει, και αν τους αρέση. Επιθυμούν να είναι ελεύθεροι από τα αυστηρά προγράμματα του συγχρόνου τρόπου ζωής, ελεύθεροι από τις υποδουλωτικές απαιτήσεις της βιομηχανίας, ελεύθεροι από τα φορτία της φορολογίας και του υψηλού κόστους ζωής. Θέλουν να είναι ελεύθεροι από στρατιωτική κυριαρχία και αυταρχικότητα. Θέλουν να είναι ελεύθεροι από την επιστήμη και την τεχνολογία που έχουν εξαλείψει τον ανθρωπισμό των και τους έχουν μετατρέψει σε καρτελλες που τις τρυπούν οι υπολογιστικές μηχανές. Θέλουν να είναι ελεύθεροι από τις θρησκευτικές παραδόσεις και τον ιεραρχικό έλεγχο. Οι άνθρωποι παντού επιθυμούν απεγνωσμένα να ελευθερωθούν απ’ αυτό το σύστημα που τους έχει υποδουλώσει, αλλά δεν γνωρίζουν τι πρέπει να κάμουν για να ελευθερωθούν απ’ αυτούς που τους καταδυναστεύουν. Τι μπορούν να κάμουν;

2. Ποια είναι μερικά ακόμη πράγματα που πρέπει να γνωρίζουν εκείνοι που επιθυμούν ελευθερία;

² Οι άνθρωποι οι οποίοι επιθυμούν ελευθερία μπορούν ν’ αρχίσουν ν’ αναγνωρίζουν την αιτία της υποδουλώσεώς των. Όταν ιδούν την αιτία, η πραγματική θεραπεία θα γίνη επίσης καταφανής. Πρέπει επίσης να προσπαθήσουν ν’ αποκτήσουν την άποψι του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα της καταδυναστεύσεως με την έρευνα του Λόγου του, της Αγίας Γραφής, και με τη διευθέτησί της ζωής των σε αρμονία με το θέλημά του. (Παροιμ. 3:5-7) Επίσης, πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες ν’ αντιληφθούν ότι δεν μπορεί να υπάρξη πραγματική ελευθερία μακρυά από τον Θεό, ότι οποιαδήποτε πορεία αντίθετη στο νόμο του Θεού μπορεί να οδηγήση μόνο σε καταδυνάστευσι και υποδούλωσι. Είναι καλό να παρατηρήσουν επίσης ότι το να κάνουν κάθε τι και οτιδήποτε χωρίς απαγορεύσεις και περιορισμούς δεν καταλήγει σε ελευθερία αλλά σε χάος. Διότι αυτό διδάσκει η ιστορία.

3. (α) Πού εισήχθη για πρώτη φορά η καταδυνάστευσις, από ποιον και πώς; (β) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα του ονείρου της ανθρωπότητος για μια γη χωρίς περιορισμούς;

³ Ο άνθρωπος υπεβλήθη για πρώτη φορά σε καταδυνάστευσι και δουλεία απ’ αυτόν που η Βίβλος ονομάζει Σατανά ή Διάβολο, μέσα στον κήπο της Εδέμ. (Αποκάλ. 12:9) Αντί να είναι κάτω από τον ζυγό του Θεού με το να παραμένουν ευπειθείς στους νόμους και τα διατάγματά του, ο Αδάμ και η Εύα προτίμησαν ν’ ακούσουν τον Διάβολο και να υπηρετούν τον εαυτό των, και από τότε ετέθησαν κάτω από το ζυγό του Διαβόλου μέσω ανυπακοής. Έγιναν δούλοι της ιδιοτέλειας, δούλοι της αμαρτίας. (Ρωμ. 6:16-18) Αντί να συνεχίσουν να παραμένουν μέσα στα όρια του κήπου της Εδέμ, μετετράπησαν σε αδέσποτους ανθρώπους μέσα στην πλατειά, απεριόριστη έξω γη, με άφθονο χώρο για να κάνουν το θέλημά των. Αλλά μολονότι είχαν στη διάθεσί των όλη την έκτασι της γης, ήσαν άραγε ελεύθεροι; Όχι δεν υπάρχει ελευθερία έξω από τον οίκο του Θεού. Τώρα λειτουργούσε μέσα στα μέλη των ο νόμος της αμαρτίας και του θανάτου. Τα έργα της σαρκός έγιναν έκδηλα μ’ ένα απαίσιο τρόπο όταν ο Κάιν εφόνευσε τον αδελφό του Άβελ. Σύντομα η γη γέμισε από έγκλημα και βία, (Γεν. 4:8· 6:5· Γαλ. 5:19-21) Το όνειρο της νεότητός των για ένα νέο, καλύτερο και χωρίς περιορισμούς κόσμο μακρυά από τον Θεό δεν πραγματοποιήθηκε. Στην πραγματικότητα έγινε ένας καταδυναστευτικός κόσμος, ένας διεφθαρμένος και νεκρός κόσμος, ένας κόσμος καταδικασμένος σε καταστροφή.—Γεν. 6:7.

4. (α) Τι έχουν προσπαθήσει να κάμουν οι άνθρωποι από την εποχή του Κατακλυσμού, και γιατί απέτυχαν; (β) Για να καταργηθή η καταδυνάστευσις τι πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν; Τι έχουν κατορθώσει οι ανθρώπινες προσπάθειες;

⁴ Από τον καιρό του κατακλυσμού της εποχής του Νώε, ο οποίος κατέστρεψε εκείνον τον κόσμο, οι άνθρωποι έχουν καταβάλει προσπάθειες μέσω κυβερνήσεων και με άλλα μέσα μακρυά από τον Ιεχωβά Θεό για ν’ ανακτήσουν τις ελευθερίες που είχαν χαθή στην Εδέμ. (2 Πέτρ. 2:5) Έχουν προσευχηθή, πολεμήσει και πεθάνει για ν’ απελευθερωθούν, αλλά τα ιστορικά γεγονότα μαρτυρούν ότι έως σήμερα η ανθρώπινη οικογένεια δεν έχει διαφύγει τους πικρούς καρπούς του στασιασμού του Αδάμ εναντίον του νόμου του Θεού, και ότι αυτός ο κόσμος δεν έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του Σατανά. Ο Ιησούς Χριστός απεκάλεσε τον Σατανά άρχοντα του κόσμου τούτου. (Ιωάν. 12:31· 14:30) Ο απόστολος Παύλος ανεφέρθη σ’ αυτόν ως θεόν του κόσμου τούτου [ο οποίος] ετύφλωσε τον νουν των απίστων. (2 Κορ. 4:4) Ο απόστολος Ιωάννης προειδοποιεί: « Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Όλα τα έθνη βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο του Σατανά, πράγμα που δεν διέψευσε ο Ιησούς Χριστός, όταν ο Σατανάς του προσέφερε όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα των αν ο Ιησούς έκανε μια πράξι λατρείας σ’ αυτόν. (Ματθ. 4:8-10) Επομένως, καμμιά πράξις των εθνών δεν μπορεί να θεωρηθή ότι καταργεί την καταδυνάστευσι εφόσον όλα είναι κάτω από την επίδρασι του θεού της καταδυναστεύσεως, του Σατανά ή Διαβόλου. Κατάργησις της καταδυναστεύσεως σημαίνει να φθάση ένα άτομο σ’ αυτή την ίδια τη ρίζα του προβλήματος, δηλαδή ν’ απαλλαγή από τον ίδιο τον Σατανά. Σημαίνει επίσης απολύτρωσι του ανθρωπίνου γένους από τη δουλεία της κληρονομημένης αμαρτίας. Εφόσον ο Σατανάς είναι απρόσιτος από ανθρώπους και έθνη, το ανθρώπινο γένος οφείλει αναγκαστικώς να στραφή αλλού για να βοηθηθή να συντρίψη τον ζυγό του καταδυναστεύοντος. Κι’ εφόσον όλοι είναι απόγονοι του αμαρτωλού Αδάμ, όλοι έχουν κληρονομήσει την ανικανότητα της αμαρτίας και τον μισθό της τον θάνατο. (Ρωμ. 5:12· 6:23) Επομένως, ο άνθρωπος οφείλει να στραφή αλλού για να σωθή από τη δουλεία της αμαρτίας. (Ιώβ 14:4· Ψαλμ. 49:7) Γι’ αυτό τα έθνη έχουν αποτύχει. Είναι ανίκανα να φθάσουν στις ριζικές αιτίες. Επομένως, οι προσπάθειες των, κατά το μεγαλύτερο μέρος, δεν έχουν οδηγήσει ποτέ σε κάτι εκτός από την αντικατάστασι ενός καταδυναστευτικού συστήματος από ένα άλλο.

ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

5. (α) Πώς αποδεικνύεται, ότι η Αίγυπτος ήταν ένα καταδυναστευτικό σύστημα; (β) Ποιος ελευθέρωσε τους Ισραηλίτας από την Αιγυπτιακή δουλεία;

⁵ Η Αίγυπτος, η πρώτη παγκόσμια δύναμις, εστρέφετο γύρω από ένα καταδυναστευτικό σύστημα. Τα τέκνα του Ισραήλ υπηρέτησαν επί γενεές τους ανηλεείς Φαραώ εκείνης της χώρας. Η Βιβλική αφήγησις περιγράφει πιστά την καταδυνάστευσί των με τα εξής λόγια: «Κατέστησαν λοιπόν [οι Αιγύπτιοι] επ’ αυτούς [τους Ισραηλίτας] επιστάτας των εργασιών, διά να καταθλίβωσιν αυτούς με τα βάρη αυτών. και ωκοδόμησαν εις τον Φαραώ πόλεις αποθηκών, την Πιθώμ, και την Ραμεσσή. Όσον όμως κατέθλιβον αυτούς, τόσο μάλλον επληθύνοντο και ηυξάνοντο. Και οι Αιγύπτιοι απεστρέφοντο τους υιούς Ισραήλ και κατεδυνάστευον οι Αιγύπτιοι τους υιούς Ισραήλ αυστηρώς··και κατεπίκραινον την ζωήν αυτών διά της σκληράς δουλείας εις τον πηλόν, και εις τας πλίνθους, και εις πάσας τας εργασίας των πεδιάδων· πάσαι αι εργασίαι αυτών, με τας οποίας κατεδυνάστευον αυτούς, ήσαν αυστηραί.» (Έξοδ. 1:11-14) Ο ζυγός των Αιγυπτίων καταδυναστών δεν είχε συντριβή από την εφευρετικότητα των Ισραηλιτών, αλλ’ απ’ αυτόν τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό. Αυτός τους υπενθύμισε αυτό το γεγονός με τα εξής λόγια: «Εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σας, όστις σας εξήγαγον εκ της γης των Αιγυπτίων, εκ της δουλείας αυτών και συνέτριψα τους δεσμούς του ζυγού σας, και σας έκαμα να περιπατήτε όρθιοι.» (Λευϊτ. 26:13, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά ήταν εκείνος ο οποίος είχε συντρίψει τον ζυγό του καταδυναστεύοντος, γεγονός που ήθελε να το ενθυμούνται. γεγονός που είναι καλό να μη λησμονούμε ούτε εμείς.

6. Τι εσήμαναν η ελευθερία και η δουλεία στους Ισραηλίτας;

⁶ Υπακοή στον Θεό εσήμαινε ελευθερία. Ανυπακοή εσήμαινε υποδούλωσι στο ζυγό της δουλείας. Ο Ιεχωβά προειδοποίησε τους Ισραηλίτας: «Εάν δεν μου υπακούσητε, και δεν εκτελήτε πάσας ταύτας τας εντολάς μου, και εάν καταφρονήσητε τα προστάγματα μου, ή εάν η ψυχή σας αποστραφή τας κρίσεις μου, ώστε να μη εκτελήτε πάσας τας εντολάς μου, ώστε να εξουθενώσητε την διαθήκην μου.·και εγώ θέλω . . . στήσει το πρόσωπόν μου εναντίον σας.» (Λευϊτ. 26:14-17) Η αποτυχία των να υπακούσουν στον Θεόν των, η εσκεμμένη πορεία των εναντίον αυτού, η άρνησίς των να διορθώνωνται απ’ αυτόν, και τελικά η απειθής πορεία των τούς ωδήγησε σ’ εξολόθρευσι. «Θέλεις δουλεύσει τους εχθρούς σου . . ., και θέλει βάλει επί τον τράχηλόν σου ζυγόν σιδηρούν, εωσού σε εξολοθρεύση.»—Δευτ. 28:15, 48· Λευϊτ. 26:18-41.

7. Ποιες είναι οι διάφορες σημασίες που αποδίδονται στο ζυγό ως σύμβολο και σχήμα λόγου, και γιατί μπορούμε να λέμε ότι οι Ισραηλίται αντελαμβάνοντο τι εννοούσε ο Θεός όταν έλεγε ότι θα έθετε στον τράχηλό των ζυγόν σιδηρούν;

⁷ Οι Ιουδαίοι εγνώριζαν πολύ καλά για ποιο πράγμα ωμιλούσε ο Ιεχωβά, διότι αυτοί ήσαν αγροτικός λαός κι’ επομένως πολύ εξοικειωμένοι με κάθε είδους ζυγούς. Ένας ζυγός από σίδηρο ήταν σύμβολο βαρειάς δουλείας. (Ιερεμ. 28:14) Ήταν επίσης σύμβολο συμφοράς και παθημάτων. Την ταπείνωσι και την καταδυνάστευσι ενός έθνους από ένα άλλο οι Ιουδαίοι την ανέφεραν ως ζυγόν δουλείας. (Ιερεμ. 27:8· 28:4) Η απελευθέρωσις από τη δουλεία ή την καθυπόταξι περιεγράφετο ως «συντριβή του ζυγού». (Ησ. 9:4· 14:25· Ιερεμ. 28:2) Έτσι, όταν ο Ιεχωβά είπε ότι «θέλει βάλει ζυγόν σιδηρούν» στον τράχηλό των αν ηρνούντο να προσέξουν σ’ αυτόν, εγνώριζαν ότι αυτό εσήμαινε δουλεία κι εξολόθρευσι.

8. Πότε και πώς αύξησε ο Ισραήλ τα φορτία του;

⁸ Ο αρχαίος Ισραήλ, όμως, ήταν ένα έθνος βραδύ στην εκμάθησι. Επανειλημμένως ηρνούντο να προσέξουν τη φωνή του Ιεχωβά και ωδηγούντο στο να υφίστανται τις συνέπειες. Το έτος 1117 π.Χ., το έθνος παρεκάλεσε τον προφήτη Σαμουήλ να χρίση βασιλέα γι’αυτούς. Ο Σαμουήλ προειδοποίησε ότι ένας επίγειος βασιλεύς θα εσήμαινε γι’ αυτούς πρόσθετα βάρη, διότι οι βασιλείς θα ήσαν καταπιεστικοί και απαιτητικοί ως άρχοντες. «Ο λαός όμως δεν ηθέλησε να υπακούση εις την φωνήν του Σαμουήλ·και είπον, Ουχί· αλλά βασιλεύς θέλει είσθαι εφ’ ημάς.» (1 Σαμ. 8:18, 19) Ο Σαούλ εχρίσθη βασιλεύς. Και από τότε γρήγορα άρχισε το έθνος να υφίσταται τις συνέπειες του να έχη ένα ανθρώπινο βασιλέα επάνω του. Το φορτίο εκείνο αύξησε με την πάροδο του χρόνου.

9. (α) Πότε η καταδυνάστευσις είχε γίνει εθνικό ζήτημα, και με ποιο αποτέλεσμα; (β) Ποιο γεγονός αξίζει να το ενθυμούμεθα;

⁹ Εκατόν είκοσι χρόνια από τότε που ο Σαούλ είχε γίνει βασιλεύς του Ισραήλ, η καταδυνάστευσις έγινε εθνικό ζήτημα. Ο Βασιλεύς Σολομών, στη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του, είχε γίνει ένας σκληρός άρχων. Όταν ο γυιος του Ροβοάμ τον διεδέχθη στο θρόνο, ο λαός του Ισραήλ έκαμε έκκλησι σ’ αυτόν να ελαφρύνη το φορτίον του, λέγοντας: «Ο πατήρ σου εσκλήρυνε τον ζυγόν ημών. τώρα λοιπόν την δουλείαν την σκληράν του πατρός σου, και τον ζυγόν αυτού τον βαρύν, τον οποίον επέβαλεν εφ’ ημάς, ελάφρωσον συ, και θέλομεν σε δουλεύει.» Η απάντησις του Βασιλέως Ροβοάμ ήταν η εξής: «Τώρα λοιπόν, ο μεν πατήρ μου επεφόρτισεν εις εσάς ζυγόν βαρύν, εγώ δε θέλω κάμει βαρύτερον τον ζυγόν σας.» (1 Βασ. 12:1-11) Αυτή η ενέργεια ωδήγησε σε στασιασμό και σε διαίρεσι του βασιλείου του Ισραήλ που εκράτησε 390 χρόνια, ωσότου το βασίλειο του Ιούδα κατεστράφη από τους Βαβυλωνίους το 607 π.Χ. Οι Ιουδαίοι, οι οποίοι είχαν παραμείνει ζώντες, ωδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα για να κάνουν εκεί καταναγκαστική εργασία. Ύστερ’ από εξήντα οκτώ χρόνια τέτοιας αιχμαλωσίας ο Ιεχωβά Θεός ήταν εκείνος ο οποίος ήλθε και πάλι σε βοήθεια των και συνέτριψε το ζυγό του δυνάστου των και δύο χρόνια αργότερα τους ελευθέρωσε για να επανέλθουν στον τόπο των. Κι’ αυτό, επίσης, αξίζει να το ενθυμούμεθα.—Έσδρας 1:1,2.

10. Τι διδάσκουν αυτά τα ιστορικά γεγονότα;

¹⁰ Κανένα μέλος της ανθρώπινης οικογένειας σήμερα δεν μπορεί ν’ αρνηθή ή να του διαφύγουν αυτά τα γεγονότα, άσχετα με την εθνικότητα του. Το μάθημα εξακολουθεί να παραμένη το ίδιο. Δεν υπάρχει ελευθερία μακρυά από τον Θεό. Δεν υπάρχει κανένας ο οποίος μπορεί να ελευθερώση το ανθρώπινο γένος από τον έλεγχο του Σατανά εκτός απ’ αυτόν τον ίδιο τον Θεό. Εκείνοι οι οποίοι αρνούνται όσα λέγει ο Λόγος του Θεού γι’ αυτό το ζήτημα έχουν τυφλωθή από τον θεόν αυτού του συστήματος πραγμάτων. Σύντομα διαπιστώνουν ότι οι προσπάθειές των για τη συντριβή του ζυγού είναι πολύ ασθενείς, ή ανατρέπονται, ή τελικά στρέφονται εναντίον των. Το καλύτερο που επιτυγχάνουν είναι απλώς ν’ αντικαταστήσουν ένα καταδυναστευτικό σύστημα μ’ ένα άλλο.

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

11. Τι προσπάθησε να κάμη ο Καρλ Μαρξ; Τι αποδεικνύει ότι η ιδέα του ήταν μια απύθμενη αποτυχία;

¹¹ Παραδείγματος χάριν, ο Γερμανός σοσιαλιστής Καρλ Μαρξ σκέφθηκε ότι μπορούσε ν’ αποδείξη επιστημονικώς ότι τα πράγματα ήσαν διαφορετικά στην εποχή μας. Ανέλαβε ν’ αναπτύξη ένα σύστημα διακυβερνήσεως που ενόμισε ότι θα ωδηγούσε σε πραγματική ελευθερία, όχι σε νέα καταδυνάστευσι. Αυτή ήταν η αρχή του κομμουνισμού, του πιο καταπιεστικού απ’ όλα τα συστήματα ως σήμερα. Τα κοινόβια της Ερυθράς Κίνας αποτελούν αρκετή απόδειξι του σκληρού ζυγού που φέρουν αυτοί οι λαοί, διότι 98 περίπου τοις εκατό των χωρικών της Κίνας συναγελάζονται σ’ ένα σύστημα αναγκαστικού κολλεκτιβισμού ή κοινοκτημοσύνης. Όλα τα προσωπικά των δικαιώματα, οι ελευθερίες και τα υπάρχοντά των έχουν παραδοθή στο Κράτος, ο καρπός ενός συστήματος που ο Μαρξ επίστευε ότι θ’ απεμάκρυνε την καταδυνάστευσι και θα έφερνε πραγματική ελευθερία σ’ όλο το ανθρώπινο γένος. Δεν εξαπατήθηκε συνεπώς ο Μαρξ από τον Σατανά στο να πιστεύση ότι η ελευθερία υπάρχει σε μια άθεη, υλιστική κοινωνία; Ασφαλώς απατήθηκε! Εκατοντάδες εκατομμυρίων άνθρωποι έχουν ακολουθήσει τις διδασκαλίες του Μαρξ. Έγιναν άθεοι και υλισταί, αλλ’ όχι ελεύθεροι. (2 Κορ. 11:14,15) Διότι δεν υπάρχει ελευθερία μακρυά από τον Θεό.

12, 13. Με ποιους τρόπους απέκτησε πείρα της καταδυναστεύσεως ο καπιταλισμός;

¹² Αλλά τι μπορεί να λεχθή για τον καπιταλιστικό κόσμο; Επέτυχαν οι λαοί καλύτερα πράγματα; πιθανόν να ρωτήση κάποιος. Με πολλούς τρόπους, ναι. Ωστόσο ο ζυγός της καταδυναστεύσεως μπορεί να φανή σχεδόν παντού και στο καπιταλιστικό βασίλειο επίσης. Πελώρια βιομηχανικά συστήματα καθηλώνουν εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπους σε λίγο ή πολύ δουλικές εργασίες, ρυθμίζουν τις ώρες των και, με έμμεσο τρόπο, το βιοτικό των επίπεδο. Η πίεσις των εργατών για βελτίωσι των συνθηκών των εργασίας και για υψηλότερο ημερομίσθιο οδηγεί σε περισσότερη καταδυνάστευσι. Όταν οι εργοδόται εξαναγκάζονται από τις απεργίες ή από διαιτησίες να πληρώνουν υψηλότερα ημερομίσθια, ανεβάζουν συχνά την τιμή των προϊόντων των για να ισοφαρίσουν την πρόσθετη επιβάρυνσι, οι τιμές ανεβαίνουν για ν’ αποσβήσουν το υψηλότερο κόστος των προϊόντων, και ο εργάτης, ο οποίος οφείλει ν’ αγοράση το προϊόν, καταλήγει στο να πληρώση την αύξησι που έχει εξασφαλίσει. Ούτε οι απεργίες ούτε οι συλλογικές συμβάσεις μπόρεσαν να συντρίψουν τον ζυγό του καταδυναστεύοντος στις χώρες του καπιταλισμού.

¹³ Η καταδυνάστευσις υπό την μορφή φορολογίας έχει γίνει ιδιαιτέρως σκληρή τα πρόσφατα χρόνια. Για σχέδιά αμύνης και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δαπανήσει, το 1959 ως το 1969, $630.000.000.000 και πλέον. Αυτό το γιγαντιαίο χρηματικό ποσόν αντιπροσωπεύει χιλιάδες δολλάρια για κάθε εργαζόμενο φορολογούμενο στη χώρα! Σύμφωνα με την ετησία έκθεσι της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ελέγχου Όπλων και Αφοπλισμού έχει δαπανηθή απ’ όλα τα έθνη ένα σύνολο από $1.000.000.000.000 και πλέον για στρατιωτικούς εξοπλισμούς στη διάρκεια των τελευταίων έξη ετών! Τι βαρύ φορτίο!

14. Ποια ερωτήματα θα μπορούσαμε να θέσωμε στον εαυτό μας;

¹⁴ Αυτές οι μεγάλες δαπάνες χρημάτων έχουν μειώσει το φορτίο της ανθρωπότητος καθόλου ή τουλάχιστον επιφέρει ένα αίσθημα ασφαλείας στον κόσμο; Έχουν κάμει αυτά τα φορτία τους ανθρώπους να στραφούν στον Θεό και να ζητήσουν την απελευθέρωσί του; Έχουν τα σύγχρονα συστήματα τουλάχιστον δώσει στο ανθρώπινο γένος μια μοναδική αιτία χαράς; Εξετάστε με συντομία μερικές από τις φοβερές αναστατώσεις που έχουν επιφέρει τα συστήματα της εποχής μας προτού προτείνετε λύσι.

ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ

15, 16. (α) Ποιος είναι ο καρπός αυτών των καταδυναστευτικών συστημάτων; (β) Ποιες προφητείες εκπληρώνουν;

¹⁵ Σε διάστημα ολίγων ετών οι άνθρωποι έχουν ιδεί την άνοδο πονηρών δικτατόρων, όπως ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Μπενίτο Μουσολίνι, οι οποίοι εβύθισαν τον κόσμο σ’ ένα αιματηρό χάος. Παρέστησαν μάρτυρες ανηλεών εκκαθαρίσεων από τον Ιωσήφ Στάλιν και από τους Ερυθρούς Φρουρούς της Κίνας. Είδαν τον ψυχρό πόλεμο του 1948, τον αποκλεισμό του Βερολίνου από τους Ρώσους, την πρώτη κατοχή της Τσεχοσλοβακίας και την ανέγερσι ενός Σιδηρού Παραπετάσματος διά μέσου της Ευρώπης. Τα πρόσφατα χρόνια οι άνθρωποι έχουν παραστή μάρτυρες σχεδόν συνεχών πολέμων μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων, της εκτοξεύσεως της πρώτης υδρογονικής βόμβας από την Ερυθρά Κίνα, του φόνου του Τσε Γκουεβάρα από τους Βολιβιανούς, της διεξαγωγής εμφυλίου πολέμου στη Νιγηρία, και είδον το αίμα να ρέη άφθονο σε αυξανόμενο ρυθμό στο Βιετνάμ και στη Καμπόντια. Ο κόσμος παρηκολούθησε επίσης οχλαγωγίες να διατρέχουν με άγριο τρόπο το Ντητρόιτ, το Σικάγο, το Λος Άντζελες, το Νιούαρκ, τη Νέα Υόρκη και άλλες πόλεις. Είδε την υποτίμησι της Αγγλικής λίρας και του Γαλλικού φράγκου καθώς και την κρίσι του χρυσού να ταράσσουν τα οικονομικά θεμέλια του κόσμου. Έγινε εισαγωγή της πρώτης μεταμοσχεύσεως ανθρώπινης καρδιάς και είδε ανθρώπους να περιστρέφωνται γύρω από τη σελήνη μέσα σ’ ένα δορυφόρο και να προσεδαφίζωνται σ’ αυτήν.

¹⁶ Ο κόσμος είδε επίσης μια χωρίς προηγούμενο αύξησι του εγκλήματος και της βίας. Αντίκρυσε επίσης άσημους ανθρώπους να επιδιώκουν φήμη με το φόνο κάποιου σημαίνοντος ηγέτου στον κόσμο. Τον Απρίλιο του 1968 ο φόνος του Μάρτιν Λούθερ Κίγκ προκάλεσε την ανάφλεξι οχλαγωγιών από τους Νέγρους σε 125 πόλεις στην Αμερική που επέφεραν τον θάνατο 46 ατόμων και τον τραυματισμό 2.600, και απήτησαν την παρουσία 55.000 ανδρών της Εθνοφρουράς για την αποκατάστασι της τάξεως. Τον Ιούνιο του 1968 ήλθε η δολοφονία του δευτέρου Κένεντυ, ενός νεαρού ηγέτου που η ζωή του απεκόπη στο κατώφλι της δυνάμεώς του. Ποικίλες φοιτητικές διαμαρτυρίες ετάραξαν το Βέλγιο, την Αγγλία, την Αίγυπτο, την Ινδονησία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, το Μεξικό, την Πολωνία, την Ισπανία, τη Δυτική Γερμανία και τις σχολικές κατασκηνώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με την εκπλήρωσι των Βιβλικών προφητειών, η εποχή μας είναι «καιροί κακοί» οπότε οι καρδιές των ανθρώπων «αποψυχούν εκ του φόβου και της προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.» (2 Τιμ. 3:1· Λουκ. 21:26) Αλλ’ αυτά είναι οι καρποί των συστημάτων τα οποία οι άνθρωποι αγωνίζονται να διαιωνίσουν, χωρίς να γνωρίζουν τη διέξοδο από το δίλημμά των.

ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΧΑΟΥΣ

17. Ποια υπήρξε η φαινομενική αιτία πίσω από την ορμή των γεγονότων, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁷ Αυτή η φοβερή βιασύνη και δράσις της εποχής μας φαίνεται να έχη επέλθει σχεδόν αιφνιδίως και κατά σύμπτωσιν, αλλά ωστόσο φαίνεται να υπάρχη κάποιος αντικειμενικός σκοπός πίσω απ’ όλα αυτά. Το περιοδικό Τάιμ, της 30ής Αυγούστου 1968, έλεγε: «Παντού, μια απέραντη διακαής επιθυμία για νέες ελευθερίες και ικανοποιήσεις σαρώνει τα Κομμουνιστικά, τα καπιταλιστικά και τα πρώην αποικιακά έθνη επίσης.» Εκατομμύρια ανθρώπων ζητούν περισσότερα. Απογοητεύονται όταν η αφθονία, η ισότης και η παιδεία επιτυγχάνονται πολύ βραδέως, έλεγε το Τάιμ. «Το παγκόσμιο αποτέλεσμα είναι η αύξησις της αντιπάθειας για τις παλαιές πολιτικές μεθόδους ενεργείας· μια επιθυμία για άμεση δράσι εξάπτει τα μυαλά και προξενεί σχεδόν κάθε μέρα συγκρούσεις οι οποίες περιφρονούν το νόμο και τη λογική.» Το αποτέλεσμα υπήρξε η έλλειψις σεβασμού για κάθε είδους εξουσία. Η νεολαία βλέπει ότι τα πολλών δισεκατομμυρίων δολλαρίων προγράμματα απέτυχαν να θεραπεύσουν την ένδεια. ότι η νομοθεσία περί πολιτικών δικαιωμάτων έχει απογοητεύσει τους Νέγρους περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε. ότι η ανωτέρα μόρφωσις και οι οικονομικές «επιτυχίες» δεν φέρουν πραγματική ικανοποίησι. ότι πολλά νεαρά άτομα έχουν απομακρυνθή από τους παλαιούς κανόνας ηθικής. ότι οι πολιτικές υποσχέσεις είχαν ως μόνο αποτέλεσμα περισσότερες κρίσεις και αναταραχές ως το σημείο που πολλά νεαρά άτομα είναι πρόθυμα να παραιτηθούν ολότελα από τη ζωή.

18. (α) Ποια γεγονότα της ημέρας αποδεικνύουν ότι νεολαία βρίσκει αυτόν τον κόσμο απελπιστικό; (β) Τι κάνουν, σύμφωνα με την προφητεία;

¹⁸ Δεν αποτελεί πια καμμιά ευχαρίστησι να είναι κανείς νέος. Η νεολαία σήμερα αντιμετωπίζει έναν αβέβαιο, απογοητευτικό και χαώδη κόσμο. Συχνά αντιδρά με βίαιο, καταστρεπτικό και εγκληματικό τρόπο. Συμπλοκές συμμοριών, φοιτητικές οχλαγωγίες και όργια μέθης και σεξουαλικής επιμιξίας αποτελούν εκδηλώσεις ενός στασιασμού εναντίον της σκληρότητος του κόσμου, της συγχύσεως των ηθικών αξιών του και του καταπιεστικού του ζυγού. Πολλά νεαρά άτομα, που έχουν παγιδευθή στο ανταγωνιστικό κυνήγι της ανωτέρας μορφώσεως, καταφεύγουν σε ηρεμιστικά και τονωτικά χάπια και άλλα φάρμακα. Μια πρόσφατη έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο απεκάλυψε ότι 37 τοις εκατό των ανδρών και 36 τοις εκατό των γυναικών χρησιμοποιούν χάπια για να βοηθηθούν στα προγράμματά των. Μερικοί αυτοκτονούν. Τριάντα τοις εκατό των ανδρών και 17 τοις εκατό των γυναικών του πανεπιστημίου παρεδέχθησαν ότι περνούσαν από το νου των σκέψεις για αυτοκτονία. Στο Πανεπιστήμιο του Γέηλ η αυτοκτονία έρχεται δευτέρα μετά τ’ ατυχήματα ως αιτία θανάτου φοιτητών. Στη Λιουμπλιάνα της Γιουγκοσλαβίας η αστυνομία ανεκάλυψε αυτό που επίστευε ότι είναι λέσχη αυτοκτονίας μεταξύ νεαρών ατόμων. Νεαρά άτομα ρίχνουν κλήρο για ν’ αποφασίσουν ποιος είναι ο επόμενος που θα πεθάνη. Αυτή είναι η θλιβερή καταδυναστευτική κατάστασις στην οποία έχει τελικά φθάσει αυτός ο κόσμος. Η θεόπνευστη παροιμία λέγει: «Όταν ο ασεβής εξουσιάζη, στενάζει ο λαός.» (Παροιμ. 29:2) Και οι καταδυναστευόμενοι «στενάζουν και βοούν διά πάντα τα βδελύγματα τα γινόμενα εν μέσω αυτών.» (Ιεζ. 9:4) Αλλά τι μπορούν να κάμουν οι άνθρωποι;

19. (α) Σε ποιους είναι πρόθυμη να προσάψη μομφή η νεολαία για την κατάστασι πραγμάτων, αλλά ποιος είναι υπεύθυνος; (β) Τι το αποδεικνύει αυτό; (γ) Ποιο γεγονός σχετικά με την πηγή βοηθείας τονίζει αυτό;

¹⁹ Με επίγνωσι ή από άγνοια, τα περισσότερα νεαρά άτομα μέμφονται τους ενηλίκους για τις απάνθρωπες δοκιμασίες που επέβαλαν σ’ αυτούς. Σ’ αυτό η νεολαία πλανάται. Οι σημερινοί ενήλικοι είναι εξίσου θύματα των ιδίων κοινωνικών και οικονομικών συστημάτων όπως είναι και η νεολαία του κόσμου. Βαστάζουν τα ίδια φορτία και επιθυμούν έντονα μια αλλαγή. Η Βίβλος λέγει ότι η πραγματική αιτία της καταδυναστεύσεως είναι ο Σατανάς,ο «πλανών την οικουμένην όλην. . . Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.» (Αποκάλ. 12:9, 12) Εφόσον η καταδυνάστευσις έχει τις ρίζες της στο πνευματικό βασίλειο, στον Σατανά, και στα συστήματα που αυτός έχει επινοήσει, υπερβαίνει τη δυνατότητα του ανθρώπου να ελευθερωθή. Έχει ανάγκη της βοηθείας του Θεού για να το κάμη. Οι καταδυναστευόμενοι θα ενεργήσουν σοφά, επομένως, ν’ αποβλέπουν στον Θεό για τη συντριβή του ζυγού του καταδυναστεύοντος, πράγμα που έχει υποσχεθή να κάμη.—Ψαλμ. 37:34.

Ο ΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΝΤΟΣ ΣΥΝΤΡΙΒΕΤΑΙ

20. (α) Γιατί μπορούμε να διατηρούμε μια λαμπρή ελπίδα για το μέλλον; (β) Πώς θα πραγματοποιήση ο Θεός την απομάκρυνσι της καταδυναστεύσεως από το σύμπαν;

²⁰ Στη Βίβλο έχομε την υπόσχεσι του Θεού ότι το μέλλον, το οποίο τώρα προβάλλει απειλητικά επάνω σ’ όλους τους ανθρώπους, θ’ αλλάξη. Αυτός ο ωραίος πλανήτης γη θ’ αναμορφωθή για το δίκαιο ανθρώπινο γένος. Η τάξις θ’ αντικαταστήση το χάος. η ειρήνη θ’ αντικαταστήση τον πόλεμο και όλοι θ’ απολαμβάνουν ασφάλεια και αφθονία ελευθερίας. (Ψαλμ. 46:8, 9· Αποκάλ. 21:1-4) Πώς ο Θεός θα το επιτύχη αυτό; Με το να σαρώση τον Σατανά και τις δαιμονικές του ορδές από το αόρατο βασίλειο και να εξολοθρεύση κάθε ίχνος της ορατής του οργανώσεως επίσης. Βλέποντας τα περίπλοκα προβλήματα της εποχής μας, το περιοδικό Τάιμ έγραψε: «Η μόνη λύσις είναι να ξερριζωθή αυτή η κοινωνία και ν’ αρχίση εκ νέου.» Αυτό ακριβώς σκοπεύει ο Θεός να κάμη. Μέσω του προφήτου του Δανιήλ διεκήρυξε: «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή.και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν. θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας [τας καταδυναστευτικάς] βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»—Δαν. 2:44.

21. Πότε θ’ απομακρυνθή η καταδυνάστευσις, και πώς θα ελευθερωθή ο άνθρωπος;

²¹ Αυτή η βασιλεία βρίσκεται ήδη σε λειτουργία στους ουρανούς με τον Χριστό ως βασιλέα της. (Αποκάλ. 11:15) Στον Αρμαγεδδώνα, «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος,» ο Ιησούς Χριστός, ενεργώντας ως εκτελεστής του Θεού, θ’ απαλλάξη τη γη απ’ όλους τους εχθρούς του Θεού και θα εγκαθιδρύση δικαιοσύνη. Γι’ αυτό προσευχόμεθα: «Ελθέτω η βασιλεία σου. γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανό, και επί της γης.» (Αποκάλ. 16:14, 16· Ματθ. 6:10· 2 Πέτρ. 3:13) Ο Χριστός θα φροντίση επίσης για τον Σατανά και τους δαίμονές του με το να τους συντρίψη ώστε να μη μπορούν να βλάψουν. (Ρωμ. 16:20) Κάτω από τη διάκυβέρνησι της Βασιλείας, η καταδυνάστευσις θα εξαφανισθή πλήρως από τη γη. Ο Χριστός, ο οποίος θα βασιλεύη, θα εφαρμόση τότε τα οφέλη της απολυτρωτικής του θυσίας μ’ ένα πολύ δυναμικό τρόπο και τ’ αποτελέσματά της κληρονομημένης αμαρτίας θα παύσουν να υπάρχουν. (Ματθ. 20:28· Ρωμ. 5:17, 21) «Θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.» (Αποκάλ. 21:4) Το ανθρώπινο γένος θα φθάση σε τελειότητα, προς δόξαν Θεού.

22, 23. (α) Με ισχυρή ελπίδα στις υποσχέσεις του Θεού, ποια προσευχή κάνουν οι δούλοι του Θεού; (β) Σε ποια εμπιστοσύνη μπορούμε να ευφραινώμεθα, και πώς θα ανταποκριθούν οι δίκαιοι; (γ) Τι μπορεί να λεχθή γι’ αυτούς που ζητούν απελευθέρωσι από την υποταγή σ’ αυτό τον κόσμο τώρα, και τι μπορούν να κάμουν τώρα;

²² Εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν αυτές τις υποσχέσεις του Θεού προσεύχονται τώρα όπως προσηύχετο ο ψαλμωδός. «Θεέ, δος την κρίσιν σου εις τον βασιλέα και την δικαιοσύνην σου εις τον υιόν του βασιλέως· διά να κρίνη τον λαόν σου εν δικαιοσύνη, και τους πτωχούς σου εν κρίσει. . . Θέλει κρίνει τους πτωχούς του λαού, θέλει σώσει τους υιούς των πενήτων, και συντρίψει τον καταδυναστεύοντα!» (Ψαλμ. 72:1-4, 11-14) Όλοι εκείνοι που καταδυναστεύονται στη γη σ’ αυτόν τον καιρό της αναταραχής και των κρίσεων μπορούν, επομένως, να ελπίζουν στον Ιεχωβά. Θα στηρίξετε σεις τις ελπίδες σας στην απελευθέρωσι και την ελευθερία του; Όλοι εκείνοι που αγαπούν δικαιοσύνη θα το πράξουν αυτό.—1 Βασ. 8:56.

²³ Αλλά και τώρα ακόμη πριν από τη μεγάλη καταστροφή της απελευθερώσεως του Θεού απ’ όλους τους δυνάστας, υπάρχει απελευθέρωσις από την υποταγή σ’ αυτόν τον παρόντα πονηρό κόσμο που είναι δυνατόν ν’απολαύσουν άνθρωποι. Το επόμενο άρθρο μας λέγει πώς αυτή η ανακούφισις επιτυγχάνεται στην εποχή μας, γι’ αυτό παρακαλείσθε να το διαβάσετε, αν είσθε βεβαρυμένος κι’ επιθυμήτε ανάπαυσι για την ψυχή σας.