«Η Αλήθεια Θέλει σας Ελευθερώσει»

ΟΤΑΝ ομιλήτε για ελευθερία σε πολλούς Νοτιοαμερικανούς, τα ονόματα που με αμετάβλητο τρόπο έρχονται στο νου των είναι τα ονόματα «Των Ελευθερωτών,» Σιμόν Μπολιβάρ και Χοσέ δε Σαν Μαρτίν. Η μνήμη των τιμάται σε μεγάλο μέρος της Λατινικής Αμερικής για το ρόλο των ως στρατιωτικών διοικητών στην απελευθέρωσι της Νοτίου Αμερικής από την Ισπανική εξουσία στις αρχές του δεκάτου ενάτου αιώνος.

Εν τούτοις, στα αισθήματα πολλών, ο Μπολιβάρ και ο Σαν Μαρτίν έχουν αντικατασταθή από κάποιον ποιο άξιον του τίτλου του «Ελευθερωτού.» Αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος από τον Υιόν του Θεού, Χριστόν Ιησού, ο οποίος επραγματοποίησε και πραγματοποιεί μια πραγματική απελευθέρωσι, όχι με τη δύναμι των όπλων, αλλά μέσω της αληθείας που έλεγε. Αυτός είναι που είπε: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, . . . θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.»—Ιωάν. 8:31, 32.

Μολονότι οι Νοτιοαμερικανοί είναι γνωστοί σ’ όλο τον κόσμο για την εύθυμη διάθεσί των, γεγονός παραμένει ότι πολλοί απ’ αυτούς είναι υποδουλωμένοι σ’ έναν τρόπο ζωής που καταλήγει σε μεγάλη δυστυχία. Έχουν ανάγκη να ελευθερωθούν από δοξασίες και πράξεις που τους έχουν κρατήσει πολύν καιρό αιχμαλώτους. Ας εξετάσουμε μερικές απ’ αυτές τις δοξασίες και πράξεις και ταυτοχρόνως ας δούμε πώς η αλήθεια του Λόγου του Θεού πραγματοποιεί το έργο της απελευθερώσεως στη Λατινική Αμερική και σ’ άλλα μέρη.

Η Αλήθεια Σχετικά με τους Νεκρούς Ελευθερώνει

Πολλές από τις δοξασίες και πράξεις που υποδουλώνουν τους πιστούς των έχουν σχέσι με τον θάνατο. Παραδείγματος χάριν, πολλοί ζουν με τον φόβο του καθαρτηρίου, όπου, σύμφωνα με την επίσημη Ρωμαιοκαθολική διδασκαλία, η «τιμωρία με πυρ είναι πιο αυστηρή από οποιαδήποτε τιμωρία η οποία γίνεται σε ανθρώπους σ’ αυτή τη ζωή.»

Φυσικά, αυτή η διδασκαλία βασίζεται στην προϋπόθεσι ότι η ανθρώπινη ψυχή δεν πεθαίνει. Για να υποφέρη ένα άτομο μετά τον θάνατο, είναι καταφανές ότι το συνειδητό μέρος του καθώς και το νευρικό σύστημα, το οποίο μεταβιβάζει το αίσθημα του πόνου στον εγκέφαλο, πρέπει να εξακολουθή να ζη.

Αλλά, υποστηρίζουν οι Άγιες Γραφές τη διδασκαλία της αθάνατης ψυχής και, επομένως, την ιδέα του καθαρτηρίου; Αντιθέτως, διδάσκουν ότι «οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν,» συνεπώς δεν είναι σε θέσι να υποφέρουν· επίσης, ότι «η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει.»—Εκκλησ. 9:5· Ιεζ. 18:4.

Σχετικά με το καθαρτήριο, η Καθολική εκκλησία υποστηρίζει «ότι οι ψυχές που βρίσκονται εκεί βοηθούνται από τις δεήσεις των πιστών.» Αλλ’ εφόσον οι νεκροί, οι οποίοι αφού δεν αισθάνονται, δεν είναι δυνατόν να υποφέρουν, τότε ποια αξία έχουν οι δαπανηρές προσευχές που γίνονται γι’ αυτούς; Αντί να εξαρτάται η ελπίδα για μελλοντική ζωή από χρηματικές εισφορές, η Βίβλος δείχνει ότι αυτή βασίζεται κατάλληλα στη δύναμι του Θεού να δώση ζωή μέσω αναστάσεως.—Ιωάν. 5:28, 29.

Στην αρχή, είναι πιθανόν να εκπλαγήτε βλέποντας τι ακριβώς διδάσκει η Βίβλος σχετικά με την κατάστασι των νεκρών. Αυτή ήταν η πρώτη αντίδρασις ενός κατοίκου της Ονδούρας ο οποίος άρχισε να μελετά την Καθολική Γραφή του. Αλλά κατόπιν αγανάκτησε με την Καθολική εκκλησία διότι έχει αποκρύψει την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Έπαυσε αμέσως να πηγαίνη στη λειτουργία, μολονότι προηγουμένως πήγαινε κάθε πρωί στις έξη. Αντί τούτου, άρχισε να οδηγή την οικογένειά του στις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά, όπου εγνώριζε ότι διδάσκεται η αλήθεια που ελευθερώνει.

Ελευθερία από τη Λατρεία Ειδώλων

Τα θρησκευτικά είδωλα είναι κοινό θέαμα στα σπίτια της Λατινικής Αμερικής, στα εμπορικά ιδρύματα και στα αυτοκίνητα. Κάτι που ρίχνει φως στην υποδούλωσι που προκύπτει είναι τα κατωτέρω σχόλια του βιβλίου Φιέστα Τάιμ ιν Λάτιν Αμέρικα: «Οι Ινδιάνοι αγαπούν τα άγια είδωλα, προσεύχονται σ’ αυτά, πιστεύουν στα θαύματά των και προσφέρουν σ’ αυτά δώρα . . . Στις χώρες των Άνδεων Χριστιανοί άγιοι και ειδωλολατρικοί θεοί είναι αδιαχώριστα ανακατεμένοι.»

Μολονότι αυτή η λατρεία ειδώλων ενθαρρύνεται από την Καθολική εκκλησία, η Βίβλος την καταδικάζει με άκαμπτο τρόπο. Είναι μια άμεση παραβίασις της δευτέρας από τις Δέκα Εντολές, «Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον, . . . μη προσκυνήσης αυτά.» (Έξοδ. 20:4, 5) Με εξίσου σαφή γλώσσα ο Χριστιανός απόστολος Παύλος προτρέπει: «Φεύγετε από της ειδωλολατρείας.»—1 Κορ. 10:14.

Βάζοντας αυτά τα λόγια στην καρδιά, πολλοί Νοτιοαμερικανοί κάνουν ακριβώς αυτό. Έτσι από το Μαρακάυ της Βενεζουέλας έρχεται η είδησις για κάποιον ο οποίος είχε σπουδάσει τέσσερα χρόνια για να γίνη ιερεύς, αλλά ο οποίος, ύστερ’ από λίγες μόνο μελέτες στη Βίβλο μαζί με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, άναψε φωτιά και έκαψε όλα τα είδωλα που είχε. Όταν το έκαμε αυτό μπορούσε να λεχθή γι’ αυτόν ακριβώς εκείνο που είχε λεχθή για τους προσηλύτους Χριστιανούς του πρώτου αιώνος: «Επεστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων, δια να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν.»—1 Θεσ. 1:9.

Ελευθερία από την Επιρροή των Δαιμόνων

Η Βίβλος είναι το μόνο βιβλίο που εξηγεί την αρχή του Διαβόλου και των δαιμόνων του και που εκθέτει τα απατηλά των σχέδια. Δείχνει πώς μπορεί κανείς ν’ αντισταθή σ’ αυτούς με το να ‘ενδυθή την πανοπλίαν του Θεού,’ η οποία περιλαμβάνει «την μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού.»—Εφεσ. 6:11, 17.

Πρέπει ν’ αναμένεται, λοιπόν, ότι εκεί όπου απουσιάζει η κατανόησις της Γραφής, ο δαιμονισμός αφθονεί. Η θρησκευτική κατάστασις στη Λατινική Αμερική το αποδεικνύει αυτό. Σχολιάζοντας τη δημοτικότητα του πνευματισμού στην Αϊτή, παραδείγματος χάριν, το βιβλίο Φιέστα Τάιμ ιν Λάτιν Αμέρικα λέγει: Οι περισσότεροι από τους κατοίκους είναι καθ’ ομολογίαν Καθολικοί, κι εν τούτοις πολλοί απ’ αυτούς που πηγαίνουν στην πρωινή λειτουργία στις εκκλησίες πηγαίνουν εκεί ύστερ’ από ολονύχτιες πνευματιστικές τελετές βουντού. Οι βουντουιστικές ιεροτελεστίες αυτές καθ’ εαυτές δείχνουν την επιρροή του Καθολικισμού.»

Και από τη Βραζιλία έρχεται η έκθεσις ότι «67 και πλέον τοις εκατό από τους Καθολικούς της Βραζιλίας παρευρίσκονται σε πνευματιστικές συνεδριάσεις μακούμπα ή βουντού.» Ο Βοηθός Επίσκοπος του Ρίο Ιανέιρο απέδωσε αυτή την κατάστασι στην «επιπολαιότητα της Καθολικής διδασκαλίας στη Βραζιλία.» Ενώ η Καθολική εκπαίδευσις είναι πάρα πολύ αβαθής για να εμποδίση την ανάπτυξι μιας τέτοιας καταστάσεως, η αλήθεια της Βίβλου, η οποία είναι ‘δυνατή συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων,’ μπορεί να το κάμη αυτό και το κάνει.—2 Κορ. 10:4.

Η επομένη πείρα από τη Βενεζουέλα βεβαιώνει αυτό το γεγονός. Μια γυναίκα εκεί είχε τη δύναμι να επικοινωνή με τους νεκρούς και να προλέγη πολλά πράγματα στη ζωή των φίλων της, και μπορούσε ακόμη να κάμη ν’ ακουσθούν μέσω αυτής οι ‘φωνές’ νεκρών συγγενών. Εν τούτοις, όταν οι ‘φωνές’ τής είπαν να διαζευχθή τον σύζυγό της, τής γεννήθηκε η περιέργεια να μάθη την πηγή της δυνάμεώς της. Έτσι, όταν την επεσκέφθησαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, της είπαν με ειλικρίνεια και σαφήνεια την πηγή της δυνάμεώς της και ότι αυτό κατεδικάζετο από τη Βίβλο. (Πράξ. 16:16· Λευιτ. 19:31) Ύστερ’ από λίγες εβδομάδες Γραφικής μελέτης και μόνο, είχε επιτύχει την ελευθερία της από την επιρροή των δαιμόνων, ελευθερία η οποία έφερε ευλογίες σ’ ολόκληρη την οικογένειά της.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Μοντάνα, ο Λόγος του Θεού ελευθερώνει μια γυναίκα Ερυθροδέρμου καταγωγής από τον δαιμονισμό. Η οικογένεια αυτής της γυναίκας ήταν βυθισμένη στο δαιμονισμό και είχε πολλά παράξενα προβλήματα υγείας. ‘Φωνές’ είχαν πη και σ’ αυτήν ν’ αυτοκτονήση. Αφού μελέτησε τη Βίβλο μαζί με τους Μάρτυρας, βοηθήθηκε ν’ απαλλαγή από τ’ αντικείμενα που είχαν σχέσι με την ψευδή λατρεία. Απηλλάγη από το είδωλο ενός «θεού της βροντής,» που φορούσε στο λαιμό της, και από άλλα αντικείμενα. Ύστερ’ από αυτό η υγεία της βελτιώθηκε αμέσως. Ελευθερωμένη από το δαιμονισμό, λέγει τώρα ότι ο Ιεχωβά είναι ισχυρότερος από τους προηγουμένους θεούς της.

Από την εξέτασι των ανωτέρω πειρών προκύπτει ότι δεν μπορεί να υπάρξη αμφιβολία ότι η αλήθεια της Βίβλου μπορεί ν’ απαλλάξη τη διάνοια από το βάρος εσφαλμένων θρησκευτικών ιδεών και πράξεων. Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την επίδρασί της στη διαγωγή των ανθρώπων; Τι μπορεί να κάμη για την προσωπικότητα; Έως πού ακριβώς φθάνει η ελευθερία που είπε ο Ιησούς ότι μπορεί να φέρη η αλήθεια; Σας προσκαλούμε να εξετάσετε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα στο άρθρο.