Πώς η Αγία Γραφή Θεωρείται

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλές θρησκείες στον Χριστιανικό κόσμο, στην επικράτεια όπου η Γραφή έχει κυκλοφορήσει ευρύτερα. Και σήμερα μερικοί άνθρωποι λέγουν, «Δεν έχει μεγάλη σημασία σε ποια εκκλησία πηγαίνετε. Όλες διδάσκουν το Καλό Βιβλίο, τη Γραφή.» Αλλά τι διδάσκουν;

Συμφωνούμε ότι όλες οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου χρησιμοποιούν τη Γραφή. Αλλά πώς τη θεωρούν; Την παραδέχονται πράγματι οι εκκλησιαστικοί ηγέται ως τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, αξιόπιστο και αληθινό, απηλλαγμένον από πλάνες; Διδάσκουν στα μέλη της εκκλησίας των ότι η Γραφή περιέχει θείους κανόνες με τους οποίους πρέπει να συμμορφώνονται οι άνθρωποι αν επιθυμούν να ζήσουν; Ας δούμε.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΤΑΣΙΣ

Παρατηρήστε πρώτα τη στάσι απέναντι στη Γραφή των θρησκευτικών σεμιναρίων όπου διδάσκονται και εκπαιδεύονται μελλοντικοί λειτουργοί. Ο θρησκευτικός αρθρογράφος Λούις Κάσσελς αναφέρει τον Πρεσβυτεριανό θεολόγο Τζων Ρ. Μπόντο να λέγη ότι ένας νέος «πρέπει να έχη ακλόνητη πίστι» αν αποφασίση να παρακολουθήση ένα σεμινάριο. Γιατί; Λόγω της διαβρώσεως της πίστεως την οποία συχνά παθαίνει. Και ο Κάσσελς προχωρώντας λέγει: «Όσο πιο διάσημο είναι το σεμινάριο, τόσο πιο διαβρωτική τείνει να είναι η ατμόσφαιρα του σκεπτικισμού που διαποτίζει τη σύγκλητο και το σώμα των σπουδαστών.»

Μια απόδειξις του βαθμού του σκεπτικισμού βλέπομε στη δήλωσι του κοσμήτορος ενός πολύ εξέχοντος Επισκοπελιανού σεμιναρίου ότι ‘πολλοί λίγοι από τους σπουδαστάς του προσεύχονται κατ’ ιδίαν. ’ Η αιτία: ‘οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν πίστευαν στο είδος του προσωπικού Θεού στον οποίον μπορεί κανείς να προσεύχεται’!

Ίσως το βρίσκετε αυτό παράξενο, μάλλον δύσκολο να το πιστέψετε. Αλλ’ ας θυμηθούμε ότι ο Ιησούς είπε ότι ένα ‘δένδρο γνωρίζεται από τους καρπούς του’ (Ματθ. 7:16-20), παρατηρήστε μερικούς καρπούς αυτών των σεμιναρίων: τους λειτουργούς που έχουν παραγάγει.

Κάτω από την επικεφαλίδα «Τι Είναι Πίστις;» ένα άρθρο στην εφημερίδα Χέραλντ-Εξάμινερ (24 Ιανουαρίου 1968) σχολιάζει την έρευνα που έγινε μεταξύ 3.000 Διαμαρτυρομένων λειτουργών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τι έδειξε αυτή; Το άρθρο λέγει: «Οι περισσότεροι από τους νεωτέρους κληρικούς μπορεί να λεχθή ότι δεν πιστεύουν πια στην παρθενική γέννησι, ούτε θεωρούν τον Ιησού ως θείο πρόσωπο με τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο ανετράφησαν οι περισσότεροι παλαιοί Διαμαρτυρόμενοι. Και η Γραφή έχει χάσει το κύρος της: ‘Η Γραφή όχι μόνο δεν μπορεί να λαμβάνεται κατά γράμμα—και αυτό το παρεδέχθησαν όλοι εκτός από λιγώτερο του πέντε τοις εκατό του συνόλου—αλλ’ επίσης υπάρχει λίγη συγκεκριμένη καθοδήγησις σ’ αυτήν για συγκεκριμένα προβλήματα,’ καταλήγουν εκείνοι που ενήργησαν την έρευνα.»

Περιγράφοντας την έλλειψι πίστεως στη θεοπνευστία της Γραφής, Δη Κρίστιαν Σέντσιουρυ, μια εξέχουσα εβδομαδιαία εφημερίς των Αμερικανών Προτεσταντών ( 19 Αυγούστου 1970), παρέθεσε ένα άρθρο του κληρικού των Ηνωμένων Πρεσβυτεριανών Δρος Ρ. Ε. Γουίλις. Κατηγορούσε τη Γραφή ότι περιέχει αντισημιτικά εδάφια και λέγει ότι αυτά τα μέρη «πρέπει να παραγραφούν ως εχθρικά προς την αλήθεια του Θεού.» «Για να επιτευχθή αυτός ο σκοπός,» συνεχίζει ο λειτουργός αυτός, «η εκκλησία είναι ανάγκη ν’ αναπτύξη μια περιγραφή της αληθείας του Θεού, η οποία να μη εξαρτάται δουλικά από την αποδοχή της Καινής Διαθήκης στο σύνολό της ως του Λόγου του Θεού.»

Αλλά είναι αυτή η στάσις χαρακτηριστική μόνο των Προτεσταντικών δογμάτων; Προφανώς όχι. Η εφημερίς Μόρνινγκ Ρέκορντ του Μέριντεν της Κοννέκτικατ (26 Μαρτίου 1970), αναφέρεται σε μια ομιλία που έδωσε ο ιερεύς Έντουαρντ Ι. Μακ Λην του Καθολικού Κέντρου Πληροφοριών του Χάρτφορντ. Μεταξύ άλλων ο ιερεύς αναφέρεται ότι είπε, «Η ιστορία του Αδάμ και της Εύας δεν είναι ιστορική αφήγησις της καταγωγής του ανθρώπου. . . Είναι μια θεολογική αφήγησις, μια αλληγορία ή ένα φιλολογικό σχήμα.» Οι ‘ιστορίες του Παραδείσου, του Νώε και του Πύργου της Βαβέλ πρέπει να ερμηνεύωνται με τον ίδιο τρόπο,’ σύμφωνα μ’ αυτόν τον Καθολικό κληρικό.

Μια άλλη πηγή, η εφημερίς Νταίηλυ Οκλαχόμαν 30^ης Απριλίου 1971, αναφέρει τις απόψεις του Δρος Γκρέγκορυ Μπάουμ, εξέχοντος Καθολικού θεολόγου. Αναφέρεται να λέγη ότι ‘ολοένα περισσότεροι θρησκευόμενοι άνθρωποι απομακρύνονται από το είδος του Θεού ως τύπο του «αοράτου φίλου» που πολλοί διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν πια να του μιλήσουν, και αρχίζουν να βρίσκουν τον νέο Θεό στις καθημερινές των πείρες.’ Αυτός ο «νέος Θεός,» σύμφωνα με τον Καθολικό θεολόγο, θα βρεθή ‘με την αυτογνωσία, με τη συζήτησι με άλλους ανθρώπους και κρίνοντας με την πολιτική και κοινωνική ανάπτυξι τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο.’ Δεν θα μπορούν πια να επιβάλλωνται, λέγει, ‘συγκεκριμένες διδασκαλίες’ στα μέλη της εκκλησίας. Που κατατάσσει αυτό τη Γραφή με τη θεοπνευστία της και με τις συγκεκριμένες διδασκαλίες της;

Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΩΝ «ΘΕΜΕΛΙΩΤΙΣΤΩΝ»

Είναι αλήθεια ότι όλες οι εκκλησίες και οι θρησκευτικοί ηγέται του Χριστιανικού κόσμου δεν έχουν αυτή την άποψι για τη Γραφή. Μερικοί, όπως οι λεγόμενες «Θεμελιωτιστικές» εκκλησίες, εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι παραδέχονται ολόκληρη τη Γραφή ως θεόπνευστη. Αλλά τι μπορεί να λεχθή για τις διδασκαλίες των συμβόλων πίστεως των εκκλησιών των; Παραδείγματος χάριν, η Γραφή λέγει: «Η ψυχή η αμαρτήσασα αυτή θέλει αποθάνει.» (Ιεζ. 18:4) Το διδάσκουν αυτό οι εκκλησίες; Ή διδάσκουν ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη;

Η Γραφή λέγει «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος,» και ότι «οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.» (Ρωμ. 6:23· Εκκλ. 9:5) Αποτελεί αυτό διδασκαλία αυτών των εκκλησιών; Ή μήπως διδάσκουν ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι αιώνια πύρινα βάσανα συνειδητών παθημάτων;

Ο Ιησούς αναφέρεται στη Γραφή ότι είπε: «Ο Πατήρ μου είναι μεγαλύτερός μου.» (Ιωάν. 14:28) Αυτό είναι εκείνο που διδάσκουν αυτές οι εκκλησίες; Ή μήπως παρουσιάζουν τον Ιησού ως μέλος μιας τριάδος, ως «ίσον και συναιώνιον» με τον Πατέρα του; Τι διδάσκει η δική σας εκκλησία; Έχετε ερευνήσει ποτέ;

Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Ποια είναι η άποψις της Χριστιανικής εκκλησίας των μαρτύρων του Ιεχωβά για τη Γραφή; Συγκρίνεται με την άποψι των νεωτεριζόντων κληρικών οι οποίοι αμφιβάλλουν για τη πλήρη θεοπνευστία της Γραφής; Ή μήπως ομοιάζει με την άποψι των εκκλησιών των «Θεμελιωτιστών»; Ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά παραδέχονται ολόκληρη τη Γραφή ως εμπνευσμένη από τον Θεό. Αντί να δείχνουν σκεπτικισμό, έχουν πλήρη εμπιστοσύνη και πεποίθησι στην αληθινότητά της. Ένας λόγος για τον οποίον συμβαίνει αυτό είναι ότι διεπίστωσαν ότι η συμβουλή της είναι πρακτική, ότι με την εφαρμογή των Γραφικών αρχών και διδασκαλιών στην καθημερινή τους ζωή έχουν βρη τον τρόπο να λύνουν τα προβλήματά των και να διάγουν ευτυχισμένη και καρποφόρο ζωή. Ναι, έχουν διαπιστώσει ότι, όπως είπε ο ψαλμωδός στον Θεό, «λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου, και φως εις τας τρίβους μου.»—Ψαλμ. 119:105.

Αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες διαπιστώνουν ότι η Αποκάλυψις της Γραφής για τον Θεό και τους μεγαλειώδεις σκοπούς του για το ανθρώπινο γένος είναι μια από τις πιο πειστικές αποδείξεις της αυθεντικότητας και της θείας εμπνεύσεώς της. Μολονότι κάποτε ήσαν αποθαρρυμένοι από την απογοήτευσι στις προσπάθειές των να βρουν τον Θεό και να δώσουν πραγματική σημασία στη ζωή τους απλώς μέσω της «αυτογνωσίας» και της πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητος, τώρα βλέπουν πώς οι προφητείες της Γραφής φωτίζουν με θαυμαστό τρόπο τα γεγονότα της εποχής μας και δείχνουν ότι πλησιάζει η δικαία νέα τάξις που είναι έργον του Θεού.

Μολονότι αναγνωρίζουν ότι η Γραφή περιέχει παραβολές και εκφράσεις οι οποίες είναι συμβολικές και αλληγορικές, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν προσπαθούν να εξασθενήσουν άλλα μέρη τα οποία δείχνουν καταφανώς ότι πρέπει να λαμβάνονται κατά γράμμα. Παραδέχονται την ιστορία της Γραφής ως αυθεντική και όχι απλώς αλληγορική. Συμφωνούν με τον Ιησού και τους αποστόλους όσον αφορά τη θετικότητα της αφηγήσεως της Γραφής για τη δημιουργία του ανθρώπου στην Εδέμ, για τον Κατακλυσμό και άλλα ιστορικά γεγονότα. (Ματθ. 19:4-6· 24:37-39· 1 Κορ. 15:45-48· 2 Πέτρ. 2:5) Έχουν μόνο ένα πιστεύω: τη Γραφή, και δεν προσπαθούν ν’ αλλάξουν τις διδασκαλίες της για να συμφωνούν με τις διδασκαλίες των συμβόλων πίστεως για μια τριάδα θεοτήτων, για έμφυτη αθανασία της ψυχής, ή για αιώνια βάσανα.

Σταθήτε και σκεφθήτε. Αν ένα άτομο αμφισβητή τα λόγια σας, αν αμφιβάλλη για την αληθινότητά των, δεν είναι αυτό μια ύβρις για την εντιμότητά σας; Αν, ένα άτομο κακοπαριστάνη τον λόγο σας ή υποστηρίζει πράγματα αντίθετα μ’ αυτόν, ενώ ισχυρίζεται ότι τον παραδέχεται, δεν είναι αυτό προδοσία, υποκρισία, που την θεωρείτε βδελυκτή; Τότε, αν, σχετικά με τον Λόγο του Θεού, οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου είναι ένοχες μιας απ’ αυτές τις δυο πορείες, νομίζετε ότι ο Θεός ευαρεστείται μ’ αυτές τις εκκλησίες; Θα ευαρεστηθή μαζί σας αν είσθε ταυτισμένος με μια απ’ αυτές τις εκκλησίες και τις υποστηρίζετε; Ή πρέπει τώρα να ερευνήσετε και να ενωθήτε μ’ εκείνους οι οποίοι σταθερά και έντιμα υποστηρίζουν, διδάσκουν και ζουν σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού, τη Γραφή;

[Πλαίσιο στη σελίδα 101]

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ—Οι διδασκαλίες και οι Ενέργειές των

Πιστεύουν πραγματικά στη Γραφή και προσπαθούν να ζουν σύμφωνα μ’ αυτήν, χρησιμοποιώντας την ως οδηγό τους σε όλα τα ζητήματα της ζωής.—2 Τιμ. 3:16,17.

Δεν υπάρχει ανάμεσά τους διάκρισις κληρικών και λαϊκών.—Μάρκ. 10:42-45.

Η θρησκεία τους δεν είναι μια σειρά από τελετουργίες αλλά ένας τρόπος ζωής.—Ρωμ. 12:1,2.

Είναι ελεύθεροι από κάθε φυλετική διάκρισι.—Πράξ. 17:26· 10:34,35.

Επιμένουν στην εντιμότητα και στην ηθική καθαρότητα.—1 Πέτρ. 1:14-16· 4:3,4.

«Ίσως το πιο αξιοσημείωτο για τους Μάρτυρας είναι η επιμονή των να υπακούουν πρωτίστως στον Θεό, πριν από κάθε άλλη εξουσία στον κόσμο.»—«Και Αυτοί Επίσης Πιστεύουν,» Κ. Σ. Μπράντεν (Πράξεις 5:29)

Τιμούν και σέβονται και χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού, Ιεχωβά.—Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ.

Πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι πράγματι Υιός του Θεού και ότι όλες οι ελπίδες για μελλοντική ζωή εξαρτώνται από την πίστι σ’ αυτόν.—Πράξ. 4:12.

Αντί να μάχωνται με τους συνανθρώπους των, έχουν σε κάθε χώρα ‘σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία. . . ούτε μαθαίνουν πλέον τον πόλεμο.’—Ησ. 2:4.

Πιστεύουν ότι στο πολύ προσεχές μέλλον η βασιλεία του Θεού θα καταστρέψη το παρόν πονηρό σύστημα και θα μεταμορφώση τη γη σε Παράδεισο.—Δαν. 2:44· Λουκ. 23:43.

Κάθε Μάρτυς συμμετέχει στη διάδοσι του ευαγγελίου από τον Λόγο του Θεού σε άλλους. Είναι όλοι δραστήριοι σήμερα σε 206 χώρες.—Ματθ. 28:19,20.