Ειδήσεις για τη Θρησκεία

ΤΑ εκκλησιαστικά συστήματα του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζονται ότι έχουν την υποστήριξι του Θεού. Εν τούτοις, πολλά σκεπτόμενα άτομα, παρατηρώντας την κατάστασι των εκκλησιών της εποχής μας, ρωτούν: Αν ο πάνσοφος και παντοδύναμος Θεός υποστηρίζει τις εκκλησίες, τότε γιατί βρίσκονται σε τέτοια αναταραχή και κρίσι;

Ασφαλώς, αν ο Θεός υποστηρίζη τις εκκλησίες, οι ειδήσεις που δημοσιεύονται γι’ αυτές πρέπει ν’ αντανακλούν τις ιδιότητες του Θεού, την τάξι και την αλήθειά του. Πρέπει ν’ αποδεικνύουν ότι οι εκκλησίες υποστηρίζουν τους νόμους και τις διδασκαλίες του Θεού, με το να τις καθιστούν σαφείς σε άτομα με έντιμη καρδιά. Αλλά σημειώστε λίγες μόνο από τις πολλές ειδήσεις που δημοσιεύει ο τύπος σχετικά με τις εκκλησίες της εποχής μας.

ΟΙ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΓΑΜΟΥΣ

Από το Πορτ Μόρεσμπι της Παπούα έρχεται η κατωτέρω έκθεσις που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τάιμς» της Νέας Υόρκης: «Η Αγγλικανική Εκκλησία κέρδισε προσφάτως βαθμούς όταν η Σύνοδος των Επισκόπων εδώ ακύρωσε ένα κανόνα ο οποίος εμπόδιζε άνδρες με περισσότερες συζύγους να βαπτισθούν.»

Αυτό μπορεί να προξενήση έκπληξι σε άτομα τα οποία αναγνωρίζουν ότι οι διδασκαλίες της Γραφής επιτρέπουν μόνο μια σύζυγο στους Χριστιανούς συζύγους, θεωρώντας έτσι την πολυγαμία όμοια με τη μοιχεία.—Ματθ. 19:4-6· 1 Κορ. 7:2.

Έτσι, το ερώτημα που εγείρεται στις διάνοιες πολλών σκεπτομένων ανθρώπων είναι: Από ποιους ‘κέρδισε βαθμούς’ η Αγγλικανική Εκκλησία; Πολύ πιθανόν από τους ιθαγενείς—αλλά τι θα λεχθή για τον Θεό του οποίου τον νόμο παραβιάζουν οι πολύγαμοι;

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ» ΤΟΥΣ;

Ο Ιησούς Χριστός είχε ένα δυναμικό άγγελμα για το ανθρώπινο γένος, ένα άγγελμα που του είχε αναθέσει ο Θεός να κηρύξη. Ήταν πράγματι ευαγγέλιον, τα πιο αγαθά νέα. Ως μέρος του σημείου αυτών των ‘εσχάτων ημερών’ ο Ιησούς προείπε ότι «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» επρόκειτο να κηρυχθή σ’ όλη τη γη προτού έλθη το τέλος.—2 Τιμ. 3:1-5· Ματθ. 24:14.

Κηρύττονται αυτά τα δυναμικά αγαθά νέα στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου; Ο Δρ. Τζων Μπένετ, πρώην πρόεδρος της Ενώσεως Θεολογικών Σεμιναρίων της Νέας Υόρκης, παραδέχθηκε ότι «τα σημερινά κηρύγματα είναι συχνά ανιαρά, χωρίς φαντασία, κακώς προετοιμασμένα και πληκτικά,» αναφέρει η «Πόστ Ιντελιτζένσερ,» του Σιάτλ.

Κατόπιν, ο πρόεδρος της ενοριακής συνελεύσεως των Πρεσβυτεριανών Εκκλησιών του Καναδά, Μούρντο Νίκολσον, είπε: «Έχομε παραλάβει το μεγαλύτερο άγγελμα του κόσμου, αλλά ποτέ δεν θα το μάθετε μπαίνοντας μέσα σε μια εκκλησία.» Αυτός ο κληρικός, λέγει η εφημερίς «Σταρ» του Ουίντσορ, «κακίζει την εκκλησία για την απογοήτευσι που προξενεί με τον τρόπο που μεταδίδεται αυτό το άγγελμα της Γραφής.»

Είναι άραγε απλώς ζήτημα του τρόπου με τον οποίον παρουσιάζεται το κήρυγμα, ή είναι επίσης ζήτημα του να γνωρίζη κανείς τι να κηρύξη και να είναι γεμάτος από ζήλο για να το κηρύξη; Η εφημερίς «Ποστ» της Ουάσιγκτον δημοσίευσε την εξής είδησι: «Οι 95 επίσκοποι της Ηνωμένης Μεθοδιστικής Εκκλησίας είπαν σήμερα ότι το δόγμα των αντιμετωπίζει κρίσι πίστεως, με λεγεώνες κληρικών καθώς και λαϊκών που βρίσκονται σε αδυναμία να ομολογήσουν εντίμως τις παραδοσιακές Χριστιανικές διδασκαλίες.»

Ο Χανς Κουνγκ, εξέχων Ρωμαιοκαθολικός θεολόγος ο οποίος διδάσκει στη Γερμανία, λέγει για την εκκλησία του: «Η αξιοπιστία της εκκλησίας είναι τόσο χαμηλή ώστε δεν μπορούμε να φαντασθούμε πώς συνέβη αυτό.» Και σύμφωνα με την «Γκλομπ-Ντέμοκρατ,» του Σεντ Λούις, ο ιερεύς Στάνλεϋ Ροθ του Ανατολικού Σεντ Λούις εδήλωσε ότι το «επισκοπικό ιερατείο είναι νεκρό,» και προσέθεσε: «Δεν μπορεί να μεταρρυθμισθή από μέσα ή απ’ έξω. Είναι ένα ίδρυμα που δεν επιδέχεται εγχείρισι.» Ο Καθολικός Λαϊκός Ουίλλιαμ Ντάρμπιν απήντησε ότι το ιερατείο και η λαϊκή τάξις «δεν ήσαν νεκρά αλλά σε παθολογική νάρκη, ζωντανά αλλά που φυτοζωούν.»

Δείχνουν όλ’ αυτά ότι ο Θεός οδηγεί και υποστηρίζει αυτά τα ιδρύματα όπου το «ευαγγέλιον» απουσιάζει με τόσο θλιβερό τρόπο;

ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η εφημερίς «Σπεκτέιτορ» του Χάμιλτον του Οντάριο αναφέρει ότι πολλοί άνθρωποι δεν παρακολουθούν πια την εκκλησία διότι έχουν αηδιάσει με την πολιτική δραστηριότητα των κληρικών. Διαπιστώνουν ότι «η εκκλησία είναι πάρα πολύ ακτιβιστική δηλαδή ‘αναμιγνύεται πάρα πολύ’ ή ασχολείται με συμφέροντα που βρίσκονται σε διαφωνία με το ευαγγέλιο.»

Είναι η ανάμιξις των εκκλησιών στην πολιτική πράγματι «σε διαφωνία με το ευαγγέλιο»; Ο Ιησούς είπε για τους αληθινούς ακολούθους του: «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:16) Αρνήθηκε ν’ αναμιχθή στην πολιτική.

Εν τούτοις, ο Ιησουίτης ιερεύς Τζον Ι. Μακλάφλιν, ο συγγραφεύς των λόγων του προέδρου Νίξον, είπε σύμφωνα με την εφημερίδα «Γκλομπ» του Μπόστον: «Η πολιτική είναι μια κλίσις του υψίστου είδους.» Αυτός ο ιερεύς ενεργούσε για μια έδρα γερουσιαστού της περιφερείας Ροντ Άιλαντ στη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1970. Είπε επίσης: «Το Βατικανό παρότρυνε όλους τους πολίτας ν’ αναμιγνύωνται σε πολιτική δράσι, και δεν είδα να εξαιρούνται οι ιερείς.»

Και η εφημερίς «Σταρ» του Τορόντο του Καναδά είχε την εξής επικεφαλίδα: «Κληρικός ζητεί από τους εκκλησιαζομένους να ασχοληθούν με τα πολιτικά της πόλεως.» Αυτός ο κληρικός ήταν ο Νομπλ Χάτον της Μετροπόλιταν Γιουνάιτεντ Τσερτς.

Ως υποπροϊόν της πολιτικής αναμίξεώς των, ολοένα περισσότεροι κληρικοί και εκκλησίες έρχονται σε σύγκρουσι με πολιτικούς ηγέτας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες πολλοί ισχυρίζονται ότι η κυβέρνησις ασκεί πίεσι προσπαθώντας να τους εμποδίση από το να λάβουν τη στάσι των στα πολιτικά ζητήματα και ακόμη ότι «κατασκοπεύει» το προσωπικό Μπάνγκορ, των εκκλησιών. Η εφημερίς «Νταίηλυ Νιούς» της Μέιν έλεγε: «Η τελευταία διαμαρτυρία ήλθε την περασμένη εβδομάδα με ένα σύντομο έγγραφο που υπεβλήθη στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών και που ισχυρίζεται ότι η στρατιωτική επιτήρησις περιέλαβε και τους εκκλησιαστικούς ηγέτας.»

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΙΔΑΞΗ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ;

Ένα πράγμα είναι βέβαιο—αν οι εκκλησίες δεν έχουν την υποστήριξι του Θεού, τότε, όλοι εκείνοι οι οποίοι είναι προσκολλημένοι σ’ αυτές θα υποστούν τις συνέπειες. Και όχι μόνο οι ενήλικοι, αλλά και τα παιδιά επίσης θα πληρώσουν το τίμημα.

Σχετικά μ’ αυτό παρατηρήστε τι είπε ο Ρ.Λ. Χόνταπ, επίσκοπος της Μπελίζ της Βρεττανικής Ονδούρας, σε μια ποιμαντορική επιστολή που εξέδωσε για ολόκληρη τη χώρα: «Καθώς προχωρεί ο καιρός γίνεται πολύ καταφανές ότι θα υπάρχουν κατ’ αναλογίαν ολιγώτεροι ιερείς, αδελφές και αδελφοί. Επομένως, η πλήρης ευθύνη για τη μεταβίβασι της πίστεως στα τέκνα των θα βαρύνη ολοένα περισσότερο τους γονείς. Από μελέτες, ακόμη και από συμπτωματική παρατήρησι, είμεθα υποχρεωμένοι να συμπεράνωμε ότι πολλά από τα Καθολικά σχολεία μας δεν βγάζουν πραγματικούς Χριστιανούς. . . . Πολύ συχνά η αιτία γι’ αυτό είναι ότι αυτοί οι ίδιοι οι γονείς υπήρξαν αμελείς στο να διδάξουν και να δώσουν το παράδειγμα στα τέκνα των.»

Αλλά ποιος είναι υπεύθυνος για την έλλειψι πνευματικότητος μεταξύ των γονέων; Γιατί αυτοί δεν είναι ικανοί να διδάξουν το «ευαγγέλιον» στα τέκνα των; Δεν βαρύνει και τους θρησκευτικούς ηγέτας ένα μεγάλο μέρος αυτής της μομφής; Μπορούν να περιμένουν ότι οι γονείς θα είναι σε θέσι να διδάξουν τα τέκνα των όταν αυτοί, ο κλήρος, δεν είναι οι ίδιοι βέβαιοι όσον αφορά το τι πιστεύουν και διδάσκουν; Σχολιάζοντας το βιβλίο «Ιερείς στις Ηνωμένες Πολιτείες,» που εγράφη από τον ιερέα Άντρου Γκρίλυ, ο κριτικός των βιβλίων της εφημερίδος «Ποστ» της Ουάσιγκτον Ρίτσαρντ Νιούχαους παρατηρεί ότι η πλειονότης των ιερέων «είναι σε μεγάλο βαθμό αβέβαιοι όσον αφορά το τι [η εκκλησία ή το ιερατείο] υποτίθεται ότι είναι και σε μεγάλο βαθμό κυνικοί σχετικά με τους ηγέτας οι οποίοι υποτίθεται ότι έχουν τις απαντήσεις.»

ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΥΤΑ;

Ρωτήστε το εαυτό σας: Δείχνουν όλα τα ανωτέρω ότι κάποιο δυναμικό ευαγγέλιο ενεργεί εκ μέρους του Θεού μέσω των εκκλησιών; Ή μήπως αυτό δείχνει ακριβώς το αντίθετο: ότι δηλαδή οι εκκλησίες βρίσκονται σε μια κατάστασι παρακμής, συγχύσεως και κρίσεως; Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι τάξεις των κληρικών, σπουδαστών σεμιναρίων και λαϊκών φθίνουν και δεν είναι καν βέβαιοι του τι είναι η αλήθεια.

Και γιατί δεν είναι; Για τους θρησκευτικούς ηγέτας του αρχαίου Ισραήλ ο προφήτης έγραψε: «Απέρριψαν τον λόγον του Ιεχωβά· και ποία σοφία είναι εν αυτοίς;» (Ιερεμ. 8:9, ΜΝΚ) Ο Υιός του Θεού είπε για τους θρησκευτικούς ηγέτας της γενεάς του: «Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.» Ώστε αν συναντήσωμε τις ίδιες συνθήκες σήμερα, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς όπως ήταν την εποχή του Ιησού: «Τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή. Αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.»—Ματθ. 15:6, 9, 14.

Εν τούτοις, είναι βέβαιο ότι υπάρχει ένα δυναμικό άγγελμα, πραγματικά «αγαθά νέα,» που κηρύττονται σ’ όλη τη γη σήμερα. Αν όχι από τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου, τότε από ποιους; Ποιος έρχεται στην πόρτα σας να σας πη τα ίδια πράγματα που εδίδασκε ο Ιησούς Χριστός; Ποιος σαλπίζει την προειδοποίησι του τέλους αυτού του ασεβούς συστήματος πραγμάτων και της ελεύσεως της νέας τάξεως του Θεού; Ποιος υποστηρίζει για αρχές του Θεού για την ηθική; Ποιος αρνείται ν’ αναμιχθή στην πολιτική του κόσμου; Ποιοι τακτικά διδάσκουν τη Γραφή στους ενήλικους και τους εξαρτίζουν για να διδάσκουν τα τέκνα τους; Ποιοι δίνουν απόδειξι με την αύξησι και την πνευματική ευημερία τους ότι έχουν την υποστήριξι του Θεού; Πιστεύομαι ότι αν διαβάσετε το υπόλοιπο αυτού του περιοδικού θα σας βοηθήση να λάβετε τις λογικές απαντήσεις.