Μεταβαλλόμενες Στάσεις Απέναντι στις Εκκλησίες
ΠΡΙΝ από μερικά χρόνια οι εκκλησίες γενικά απελάμβαναν εκτίμησι.
Έχετε παρατηρήσει κάποια αλλαγή σ’ αυτή τη στάσι; Παρατηρείτε ένα αυξανόμενο επικριτικό τόνο σ’ αυτά που ακούτε και διαβάζετε σχετικά με τις εκκλησίες στην εποχή μας;
Είναι εκπληκτική στην εποχή μας η συχνότης με την οποία οι πηγές ειδήσεων είναι πρόθυμες, αν όχι να εκφράσουν άμεση κριτική, τουλάχιστον να περιγράψουν τις στενοχώριες των εκκλησιών. Παρατηρήστε μερικές πρόσφατες εκθέσεις.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Το περιοδικό «Νιούσγουηκ» της 4ης Οκτωβρίου έθετε με μεγάλα λευκά γράμματα επάνω σ’ ένα κόκκινο εξώφυλλο το ερώτημα: ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ; Συγκεντρώνοντας το φως στη μεγαλύτερη θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου, το άρθρο έλεγε στο εσωτερικό του: «‘Η Καθολική Εκκλησία είναι σε μια περιφρονημένη κατάστασι,’ παραπονείται ένας ελεύθερος μονσινιόρ ο οποίος επιρρίπτει την περισσότερη μομφή στους επισκόπους για τους οποίους εργάζεται. Και με τον συγκρατημένο τρόπο τους μερικά μέλη της ιεραρχίας συμφωνούν. ‘Η εκκλησία βρίσκεται σε σύγχυσι,’» παρεδέχθη ο Επίσκοπος Τζόσεφ Μπερναρντίν.
Το περιοδικό «Λουκ» στο τεύχος του 19ης Οκτωβρίου διεφήμιζε στο εξώφυλλό του τα εξής: Η ΠΑΡΑΚΜΑΖΟΥΣΑ ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ. Στο εσωτερικό, ο τίτλος με έντονα γράμματα έλεγε, Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΚΑΙ Η ΔΟΞΑ ΠΑΡΕΡΧΟΝΤΑΙ. Η τελευταία παράγραφος του άρθρου έλεγε: «Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχει τρεις κατηγορίες μελών—την ιεραρχία, τους κληρικούς και τους λαϊκούς, στους οποίους η ερήμωσις είναι τεραστία.»
Επίσης, το περιοδικό «Γιουνάιτεντ Στέιτς Νιους εντ Ουέρλντ Ρηπόρτ» στο τεύχος του της 1ης Νοεμβρίου, κάτω από το άρθρο του με την επικεφαλίδα ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ—Ο ΑΓΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ, έλεγε με μαύρα χτυπητά γράμματα: «Παντού οι στενοχώριες αυξάνουν για τη μεγαλύτερη εκκλησία του Χριστιανικού κόσμου.» Μια μελέτη από έναν Ιησουίτη, λέγει το άρθρο, δείχνει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες «η χειροτονία ιερέων στις έδρες επισκοπής έχει πέσει από 1.694 το 1965 σε 1.226 το 1970—και ότι οι παραιτήσεις σ’ αυτή την περίοδο έφθασαν από 166 σε 1.578.»
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ
Στη διάρκεια του Οκτωβρίου, οι εφημερίδες σχεδόν καθημερινά ανέγραφαν δυσοίωνες εκθέσεις από συσκέψεις Καθολικών ηγετών στη Ρώμη. Κάτω από την επικεφαλίδα ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΩΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ, η εφημερίς «Χέραλντ Τράβελερ» του Μπόστον έγραφε στο φύλλο της τής 2ας Οκτωβρίου: «Ο Καρδινάλιος Γκαμπριέλ Μαρί Γκαρόν της Γαλλίας προειδοποίησε χθες την τρίτη διεθνή σύνοδο των Ρωμαιοκαθολικών επισκόπων ότι το σύστημα των σεμιναρίων βρίσκεται σε κίνδυνο να καταρρεύση λόγω των αμφιβολιών οι οποίες σαρώνουν όλο το ιερατείο. . . .
«Τα σεμινάρια βρίσκονται σε κίνδυνο να εξαφανισθούν,’ είπε ο Γάλλος καρδινάλιος. ‘Βρίσκονται σε βραδεία και προοδευτική παρακμή.’»
Κάτω από την επικεφαλίδα, ΣΤΕΝΟΧΩΡΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΚΛΗΣΙ, η εφημερίς «Τάιμς» της Νέας Υόρκης έγραφε στο φύλλο της τής 10ης Οκτωβρίου: «Οι συνοδικοί πατέρες . . . μόλις πριν μια εβδομάδα έχουν αρχίσει τις συζητήσεις των, αλλά ένα γεγονός είναι ήδη αναμφισβήτητο: Η εκκλησία αντιμετωπίζει μια σοβαρή διεθνή κρίσι στο ιερατείο, και οι επίσκοποι το γνωρίζουν αυτό. . . .
«Έρευνες σχεδόν από κάθε χώρα που αντιπροσωπεύεται εδώ ομιλούν για ολοένα ολιγωτέρους οπαδούς σεμιναρίων και για σημαντικές αποστασίες μεταξύ εκείνων που έχουν ήδη χειροτονηθή.»
Την επομένη ημέρα 11 Οκτωβρίου, η εφημερίς «Χέραλντ—Εξάμινερ» του Λος Άντζελες έγραφε: «Ας χειροτονούμε εγγάμους άνδρες τώρα,’ είπε ο αρχιεπίσκοπος της Δημοκρατίας της Κεντρικής Αφρικής. ‘Διαφορετικά, μέσα σε 10 χρόνια θ’ αναγκασθώ κι’ εγώ να φύγω και να πάω να φυτεύω κρεμμύδια.’
Ο Ντάγεν εξεδήλωνε τον φόβο ότι το ιερατείο μπορούσε ν’ αποξηρανθή και η Καθολική εκκλησία να σβύση.
«Πολλοί από τους 209 συνέδρους στην Τρίτη Διεθνή Σύνοδο Επισκόπων συμφώνησαν.
Οι εκθέσεις δείχνουν επίσης ότι και άλλες εκκλησίες βρίσκονται σε παρακμή. Η εφημερίς «Δη Αλαμπάμα Μπάπτιστ» έλεγε: «Οι ηγέται των διαφόρων δογμάτων έχουν τρομοκρατηθή από τη γοργή έξοδο μερικών από τους καλύτερα εκπαιδευμένους κληρικούς των, και υπολογίζουν ότι ως 10.000 πάστορες και ιερείς εγκαταλείπουν τις εκκλησίες των Αμερικανικών δογμάτων κάθε χρόνο, όπως είπε ο αρχηγός των εφημερίων στο Νοσοκομείο των Βαπτιστών στη Τζόρτζια, της Ατλάντα.»
Κάτω από την επικεφαλίδα ΟΙ ΣΥΝΑΓΩΓΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΚΡΙΣΙ, ΛΕΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙ Ο ΡΑΒΒΙΝΟΣ, έγραφε η εφημερίς «Τάιμς» του Λος Άντζελες: «Αυτή η χρονιά έχει δει ένα κατακλυσμό άρθρων και δηλώσεων Ιουδαίων διανοουμένων, λαϊκών, νεαρών ατόμων και ραββίνων σχετικά με το κενό της ζωής των συναγωγών,’ είπε ο Ραββίνος Λούις Μ. Μπαρθ.»
ΕΧΘΡΟΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
Μερικές εκθέσεις εκφράζουν έντονες επικρίσεις για τις εκκλησίες, ακόμη και ως το σημείο να ωθούνται μερικά άτομα να εκφράζουν εχθρότητα απέναντι σ’ αυτές. Παράδειγμα είναι ένα άρθρο του περιοδικού «Ρήντερς Νταϊτζέστ» του Οκτωβρίου, ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ; Το άρθρο αυτό ισχυρίζεται: «Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών χρησιμοποιεί τη δύναμι της εκκλησίας και χρήματα της εκκλησίας για να υποστηρίξη εξεγέρσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αφρική.»
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, επίσης, έχει εγκρίνει την επανάστασι αν αυτή έχη σκοπό ν’ ανατρέψη την «τυραννία». Έτσι αρκετοί κληρικοί είναι σήμερα επαναστατικοί. Η δραστηριότης των ολοένα περισσότερο κάνει τις εκκλησίες να βάλλωνται.
Γράφοντας για τη νέα στρατιωτική κυβέρνησι του Συνταγματάρχου Μπάντζερ, η Αγγλική εφημερίς «Δη Γκάρντιαν» είχε αυτό το φθινόπωρο την εξής επικεφαλίδα: «Η ΒΟΛΙΒΙΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Έγραφε τα εξής: «Η κίνησις εναντίον της λεγομένης προοδευτικής εκκλησίας στη Βολιβία που είχε προλεχθή από το νέο καθεστώς του Μπάντζερ φαίνεται να έχη ήδη αρχίσει. Οι πρώτες ενδείξεις φαίνεται να είναι ο θάνατος του Πατρός Μωρίς Λεφέβρ . . . Και άλλοι ιερείς εξακολουθούν να κρύβονται και ισχυρίζονται ότι έχουν δοθή εντολές να τους θανατώσουν μόλις τους δουν.»
Παρόμοιες ενέργειες διεξάγονται και σε άλλες χώρες. Η εφημερίς «Χέραλντ» του Μαϊάμι έγραφε στο φύλλο της τής 15ης Οκτωβρίου: «Διεξάγεται έρευνα για πολλούς Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς με την κατηγορία αντικυβερνητικής δράσεως στον Παναμά.»
Μια έκθεσις από τη Βραζιλία που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Εξπρές Νιους» του Σαν Αντόνιο γράφει για «την καταδίκη της περασμένης εβδομάδας τεσσάρων Δομινικανών κληρικών με την κατηγορία της ανατροπής του καθεστώτος.»
Κάτω από την επικεφαλίδα Η ΝΟΤΙΟΣ ΑΦΡΙΚΗ ΕΙΣΒΑΛΛΕΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ, η εφημερίς «Τάιμς» της Νέας Υόρκης έγραφε στο φύλλο της τής 26ης Οκτωβρίου: «Η αστυνομία της Νοτίου Αφρικής εισέβαλε σε σπίτια κληρικών . . . ως μια εθνική εκστρατεία εναντίον της ανατροπής του καθεστώτος.»
Η εφημερίς «Σαν» της Βαλτιμόρης έγραφε στο φύλλο της τής 4ης Οκτωβρίου για «τη σύλληψι και τριήμερη κράτησι σαράντα επτά ιερέων την περασμένη εβδομάδα» στην Αργεντινή. Η εφημερίς παρατηρούσε ότι αυτή είναι η πιο πρόσφατη έκφρασις «της επιθυμίας της κυβερνήσεως να καταστείλη διά της βίας αυτό που θεωρεί επαναστατική δραστηριότητα των ριζοσπαστών με ράσα.»
Μολονότι αυτή δεν ήταν γενικά η περίπτωσις σε άλλες χώρες, οι κομμουνιστικές κυβερνήσεις έχουν από πολύν καιρό λάβει κατασταλτικά μέτρα εναντίον των εκκλησιών, όπως παρετήρησε ένας εκπρόσωπος: «Τα Κομμουνιστικά καθεστώτα διεξήγαγαν μια αντιθρησκευτική τακτική σε διάφορες χώρες όπου κατέχουν την εξουσία.»
Σχετικά με την στάσι της Σοβιετικής Ενώσεως απέναντι στις εκκλησίες, το περιοδικό «Ρήντερς Νταϊτζέστ» του Νοεμβρίου έγραφε: «Αφθονούν οι αποδείξεις μαζικού κλεισίματος εκκλησιών, χιλιάδων Χριστιανών οι οποίοι βασανίζονται ή στέλλονται σε στρατόπεδα εργασίας απλώς διότι έχουν τη Γραφή.» Η Κίνα, η πιο μεγάλη Κομμουνιστική χώρα, είναι ακόμη πιο εχθρική απέναντι στις εκκλησίες. Η «Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου» του 1970 (στην Αγγλική) εξηγεί: «Η κυβέρνησις απαγορεύει ιεραποστολικό έργο και επίσημη θρησκευτική διδασκαλία στις εκκλησίες, στα σπίτια ή στα σχολεία.»
Ο Κομμουνισμός ελέγχει ήδη το ένα τρίτο του πληθυσμού του κόσμου, και η επιρροή του αυξάνει. Αυτό απεδείχθη και πάλι την 25η Οκτωβρίου όταν, με μια συντριπτική πλειοψηφία, η Κομμουνιστική Κίνα έγινε δεκτή σ’ αυτή τη διεθνή οργάνωσι των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι η Κίνα ενώνεται με τη Σοβιετική Ένωσι ως ένα μόνιμο μέλος του ισχυρού Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Έχει σημασία, επίσης, το γεγονός ότι στη Γαλλία, στην Αγγλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι τα άλλα μόνιμα έθνη-μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι εκκλησίες υφίστανται απότομη παρακμή.
Τι σημαίνει αυτό; Πού οδηγεί αυτή η τάσις της εχθρότητος απέναντι σ’ όλες τις εκκλησίες σ’ όλο τον κόσμο; Είναι καταφανές ότι μια μεγάλη αλλαγή στην κοινωνική τάξι είναι κοντά. Μήπως η θρησκεία η οποία απέτυχε να παραμείνη προσκολλημένη στη Γραφή πρόκειται να εξαφανισθή από τη σκηνή; Αξίζει τον κόπο να ερευνήσετε.