«Τα Πρόβατα τα Εμά Ακούουσι την Φωνήν Μου»
ΠΟΛΛΕΣ θρησκείες σήμερα ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές. Αυτό φαινομενικά καθιστά δύσκολο το ν’ αναγνωρίση κανείς τη θρησκεία η οποία πραγματικά αντιπροσωπεύει τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Αλλά μπορεί να αναγνωρισθή; Ναι, διότι ο Ιησούς Χριστός είπε: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου.» (Ιωάν. 10:27) Η φωνή του μπορεί ν’ αναγνωρισθή παρά τη σύγχρονη θρησκευτική σύγχυσι. Αυτό περιγράφεται καλά από τις πείρες των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά.
● Στη Γερμανία, ένας νέος μαζί με την οικογένειά του μελετούσαν τελείως μόνοι των τη Γραφή. Αυτά που έμαθαν από την κατ’ ιδίαν μελέτη τούς ώθησαν να διακρατήσουν ουδετέρα στάσι στα πολιτικά ζητήματα και να αποφεύγουν την παραβίασι του νόμου του Θεού σχετικά με την ιερότητα του αίματος. Αργότερα, αυτός ο νέος συνήντησε μια μάρτυρα του Ιεχωβά καθώς αυτή προσέφερε τα περιοδικά «Σκοπιά» και «Ξύπνα!» στους περαστικούς στο δρόμο. Την πλησίασε και ζήτησε να του γίνη επίσκεψις στο σπίτι του. Εκείνη το υπεσχέθη αυτό αλλά δεν έκαμε διευθετήσεις για μια ωρισμένη ημέρα επισκέψεως. Το επόμενο Σάββατο κανείς δεν τον είχε επισκεφθή. Έτσι ο νέος πλησίασε ένα άλλο Μάρτυρα στο δρόμο και του ανέφερε αυτό το αίτημά του. Την επομένη Δευτέρα οι δύο Μάρτυρες επεσκέφθησαν τον νέο στο σπίτι του. Αλλ’ απουσίαζε στην εργασία του. Έτσι άφησαν στη σύζυγό του μια πρόσκλησι για τη δημοσία ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας.
Ο νέος αυτός ήρθε στην ομιλία και παρέμεινε και στη συνάθροισι που ακολούθησε, μια μελέτη της Γραφής με τη βοήθεια του περιοδικού «Η Σκοπιά». Στη διάρκεια της μελέτης προθυμοποιήθηκε ακόμη να δώση σχόλια. Τη Δευτέρα, όταν τον επεσκέφθηκαν οι Μάρτυρες, τον βρήκαν ετοιμασμένο με δύο σελίδες γεμάτες από ερωτήσεις στις οποίες ζητούσε απάντησι. Για τη συνάθροισι της επομένης Κυριακής, αυτός ο άνθρωπος μελέτησε προσεκτικά το άρθρο της «Σκοπιάς» που επρόκειτο να εξετασθή τότε, εξετάζοντας κάθε εδάφιο της Γραφής που ανεφέρετο και βάζοντας σημειώσεις στα περιθώρια του περιοδικού.
Περίπου δυο μήνες αργότερα παρευρέθηκε σε μια συνέλευσι περιοχής των μαρτύρων του Ιεχωβά μαζί μ’ ολόκληρη την οικογένειά του και, ευτυχισμένος διότι είχε βρει την αλήθεια, έλαβε μέρος στη δράσι κηρύγματος για πρώτη φορά.
● Μια διδασκάλισσα σε μια χώρα του Σιδηρού Παραπετάσματος μολονότι δεν είχε προσωπικώς ενδιαφέρον για τη Βίβλο, επέτρεψε στη δωδεκάχρονη κόρη της να μελετά τις Γραφές μαζί με μια μάρτυρα του Ιεχωβά. Αργότερα, η μητέρα έπαθε θλάσι στο χέρι της και της εδόθη άδεια λόγω ασθενείας. Τώρα με τον ελεύθερο χρόνο που διέθετε άρχισε να στενοχωρήται και επομένως άρχισε να μελετά το βιβλίο «Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή,» μια από τις εκδόσεις που είχαν αφήσει οι Μάρτυρες. Ήταν τόσο ενθουσιασμένη από το περιεχόμενό του ώστε τελείωσε ολόκληρο το βιβλίο. Την επομένη φορά που ήλθε η Μάρτυς να μελετήση με την κόρη της η διδασκάλισσα τής είπε ότι το βιβλίο αυτό είχε καθαρίσει στη διάνοιά της με πειστικό τρόπο πολλά πράγματα. Δέχθηκε την πρόσκλησι της Μάρτυρος να παρακολουθήση τη μελέτη. Την επομένη Κυριακή παρευρέθηκε επίσης στις συναθροίσεις και κατόπιν έκαμε την εξής παρατήρησι: «Είμαι ευγνώμων που έσπασα το χέρι μου, διότι αυτό μου έδωσε το χρόνο να διαβάσω αυτό το βιβλίο και να βρω την οδό της ζωής.»
● Ένα έγγαμο ζεύγος στο Τσαντ είχε διορισθή να κάμη γνωστό το άγγελμα της Βίβλου σε μια περιοχή όπου κανένας μάρτυς του Ιεχωβά δεν είχε ποτέ κηρύξει από θύρα σε θύρα. Οι κάτοικοι μολονότι είχαν προειδοποιηθή από τους τοπικούς κληρικούς να μη ακούσουν αυτό το ζεύγος, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και εξεδήλωσαν επιθυμία για την αλήθεια. Ο σύζυγος Μάρτυς αναφέρει τα εξής: «Όταν σηκωνώμεθα το πρωί, βρίσκομε ανθρώπους ήδη έτοιμους να περιμένουν στην πόρτα με την ελπίδα ν’ ακούσουν κάτι από τη Βίβλο. Όταν βγαίνωμε έξω και επιστρέφωμε, πάντοτε βρίσκομε ανθρώπους να μας περιμένουν. Συχνά μιλούμε σ’ αυτούς ως τις ένδεκα το βράδυ. Σπανίως έχομε το μεσημεριανό γεύμα μας. Συχνά λησμονούμε επίσης το βραδυνό γεύμα διότι απλώς δεν έχομε καιρό να φάμε. Οι άνθρωποι έρχονται από δεκαπέντε και είκοσι χιλιόμετρα μακρυά και δεν μπορούμε να τους απογοητεύσωμε.»
● Σ’ εκείνη την ίδια χώρα ένας άνθρωπος πήρε το βιβλίο «Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή» από ένα μάρτυρα του Ιεχωβά. Αργότερα τον έστειλαν σε μια υπηρεσιακή εργασία σ’ ένα χωριό δεκαοκτώ περίπου χιλιόμετρα μακρυά. Έλεγε στους ανθρώπους ότι είχε μιλήσει με τους μάρτυρας του Ιεχωβά στην πόλι. Αμέσως τον περικύκλωσαν ένας όμιλος ενδιαφερομένων ανθρώπων οι οποίοι επιθυμούσαν ν’ ακούσουν τι εκήρυτταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά από τη Βίβλο. Επειδή ο ίδιος δεν εγνώριζε προσωπικώς τίποτε, διάβασε ολόκληρο το βιβλίο, το ένα κεφάλαιο μετά το άλλο στους ανθρώπους. Μολονότι επρόκειτο να παραμείνη εκεί μόνο μια μέρα, τον εκράτησαν μια ολόκληρη εβδομάδα και οι κάτοικοι του χωριού επέμεναν να κρατήσουν το βιβλίο. Και έστειλαν μήνυμα μέσω αυτού να έλθουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά να τους διδάξουν, διότι και αυτοί είχαν δικαίωμα να μάθουν για τη νέα τάξι του Θεού.
Πραγματικά, τα «πρόβατα» του Ιησού αναγνωρίζουν τη φωνή του και ανταποκρίνονται με το να κάνουν και άλλους κοινωνούς των καλών πραγμάτων που μαθαίνουν.