Είσθε Ένας Διακριτικός Επισκέπτης;
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ επισκέπτης είσθε; Ποιο είναι το κίνητρό σας όταν κάνετε επίσκεψι; Μήπως ποθείτε να είσθε ο επισκέπτης εκείνων οι οποίοι μπορούν να παραθέσουν το καλύτερο τραπέζι; Μήπως επιζητείτε την πρόσκλησι εκείνων οι οποίοι είναι εξέχοντες, πλούσιοι ή ισχυροί;
Ο κόσμος αυτά επιδιώκει. Πολλοί έχουν κάμει επιδίωξι της ζωής των το ‘κοινωνικό ανέβασμα.’ Ο κατάλογος προσωπικοτήτων ‘Who’s Who’ αποτελεί τον οδηγό τους. Αλλά το Γραφικό βιβλίο των Παροιμιών τονίζει την απατηλότητα της επιδιώξεως αυτής και δίνει συμβουλές που θα βοηθήσουν ένα άτομο ν’ αποφύγη την παγίδα που υπάρχει εκεί. Ο σοφός συγγραφεύς λέγει:
«Όταν καθίσης να φάγης μετά άρχοντος, παρατήρει επιμελώς τα παρατιθέμενα έμπροσθεν σου· και βάλε μάχαιραν εις τον λαιμόν σου, εάν ήσαι αδηφάγος· μη επιθύμει τα εδέσματα αυτού· διότι ταύτα είναι τροφή δολιότητος.»—Παροιμ. 23:1-3.
Η παροιμία νουθετεί «εσάς» τον αναγνώστη πώς να φέρεσθε μπροστά σ’ εκείνους που έχουν εξουσία, προειδοποιώντας να φυλάγεσθε από τον κίνδυνο να επιχειρήσετε μια πολύ έμπιστη συναναστροφή με ισχυρούς ανθρώπους. Λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να παρακαθήσουν στο τραπέζι ενός πραγματικού βασιλέως, αλλά συχνά τρώγουν στο τραπέζι ενός ανθρώπου που έχει εξουσία. Συνήθως υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία φαγητών, καλός οίνος, κλπ., που παρασύρουν έναν άνθρωπο σε ακράτεια. Ένας φιλοξενούμενος που είναι σ’ ένα τέτοιο τραπέζι πρέπει διπλά να προσέχη να μην υπερβή τα όρια. Πρέπει να περιορίζη την όρεξί του—μεταφορικώς, ‘να βάλη μαχαίρι στον λαιμό του’—ιδιαίτερα αν είναι «αδηφάγος» εύκολα οδηγείται να τρώγη και να πίνη πάρα πολύ. Αν είναι συνετός ο φιλοξενούμενος, θα παρακολουθή βέβαια όλη την πορεία της διαγωγής του σε μια τέτοια κατάστασι, διότι δεν θέλει να κριθή ότι βγαίνει από τα όρια ή είναι άπληστος από έναν τέτοιο άνθρωπο της εξουσίας.
«Μη επιθύμει τα εδέσματα αυτού, διότι ταύτα είναι τροφή δολιότητος» προειδοποιεί η παροιμία. Ο φιλοξενούμενος δεν πρέπει ν’ απατάται νομίζοντας ότι αυτή η πρόσκλησις για φαγητό αυτομάτως σημαίνει επίσης ότι είναι ευνοούμενος, ούτε πρέπει αλαζονικά να προσπαθή να γίνη πολύ στενός φίλος αυτού του ανθρώπου. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήση σε ταπείνωσί του και πιθανόν σε πτώσι του. Λάβετε υπ’ όψιν την περίπτωσι του Αμάν, που απέτυχε ακριβώς όταν ενόμιζε ότι ήταν ο πιο στενός φίλος του Βασιλέως Ασουήρου της Περσίας.—Εσθήρ 5:8-11· 7:1-10.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΕ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ
Εξ άλλου, μπορεί να είσθε ένας άνθρωπος που ίσως είναι σε θέσι να κάμη μια χάρι σε κάποιον άλλον. Ή μπορεί να έχετε κάποια εξουσία ως πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία. Η ανάγκη να χρησιμοποιήτε διάκρισι όταν είσθε φιλοξενούμενος στο σπίτι ενός άλλου εξαίρεται σε λίγα εδάφια παρά κάτω: «Μη τρώγε τον άρτον του φθονερού, μηδέ επιθύμει τα εδέσματα αυτού· διότι καθώς φρονεί εν τη ψυχή αυτού, τοιούτος είναι· Φάγε και πίε, λέγει προς σε· αλλ’ η καρδία αυτού δεν είναι μετά σου. Το ψωμίον το οποίον έφαγες, θέλεις εξεμέσει, και θέλεις χάσει τας γλυκείας συνομιλίας σου.»—Παροιμ. 23:6-8.
Αυτή η νουθεσία εφαρμόζεται σε όλους τους ανθρώπους. Μπορεί να δεχθήτε μια πρόσκλησι από κάποιον και να διαπιστώσετε ότι αυτός εξωτερικώς παρουσιάζει μια πολύ γενναιόδωρη και εγκάρδια εμφάνισι, λέγοντάς σας να φάτε και να πιήτε ελεύθερα. Αλλά πραγματικά αυτός παρακολουθεί και φθονεί κάθε μπουκιά που τρώτε. Επειδή δεν είναι από το είδος εκείνων που δίνουν κάτι με πρόθυμη καρδιά, αναμένει κάποιο αντάλλαγμα για ό,τι δίνει. Έχει κάμει υπολογισμό μ’ ένα υστερόβουλο σκοπό υπ’ όψιν, κάνοντας τούτο ‘μέσα στην ψυχή του’—αυτός είναι ο τρόπος της ζωής του, ο τρόπος με τον οποίον ενεργεί. Αν επιθυμήτε τα αγαθά του, μπορεί να γίνετε ένας συχνός επισκέπτης στο σπίτι του. Αυτό θα ήταν κάτι από το οποίο θα μπορούσε να επωφεληθή. Διότι οι επανειλημμένες επισκέψεις σας μπορεί να σας κάνουν να αισθάνεσθε υποχρεώσεις, και να του παραχωρήσετε κάτι. Αυτό είναι εκείνο που έχει υπολογίσει.
Αν δεν είσθε οξυδερκής και δεν προσπαθήσετε να παύσετε μια τόσο στενή συναναστροφή όσο είναι ενωρίς θα συλληφθήτε απροσδόκητα, σαν σε μια παγίδα, και θα βρήτε ότι είναι πολύ δύσκολο να βγήτε. Λόγου χάριν, αν είσθε ένας Χριστιανός πρεσβύτερος και ο άλλος είναι κάποιος που χρειάζεται διόρθωσι ή επίπληξι, μπορεί να διστάσετε να το κάμετε αυτό. Επειδή αισθάνεσθε κάπως υποχρεωμένος σ’ αυτόν, υπάρχει κάποια στενοχώρια, ίσως και φόβος. Μπορεί ν’ απόσχετε από του να κάμετε το καθήκον σας ως επισκόπου, διότι μπορεί να φανήτε αχάριστος αφού δεχθήκατε τη «φιλοξενία» του—μολονότι πραγματικά, είτε το καταλάβατε είτε όχι, ‘η καρδιά του δεν ήταν μαζί σας’ συνεχώς. Ή μπορεί και να φοβηθήτε ότι αυτός θα δυσαρεστηθή μαζί σας και θα σας υπενθυμίση, ακόμη και μπροστά σε άλλους, ότι ήσαστε πολύ πρόθυμος να τρώτε το καλό φαγητό του.
Το ενδιαφέρον σας για τα αγαθά του μπορεί να σας οδηγήση στο να διστάζετε να διακινδυνεύσετε την ‘ευχάριστη’ σχέσι σας με αυτόν. Μπορεί μάλιστα να φθάσετε και ως το σημείον να γίνετε μεροληπτικός, παίρνοντας το μέρος αυτού του ανθρώπου σε μια φιλονεικία με άλλον, διαπράττοντας έτσι αδικία, βλάπτοντας ένα άλλο άτομο και προξενώντας βλάβη στην εκκλησία και μομφή στον εαυτό σας.—Παροιμ. 17:23.
Τότε, «το ψωμίον το οποίον έφαγες, θέλεις εξεμέσει και θέλεις χάσει τας γλυκείας συνομιλίας σου.» Όταν καταλάβετε την παγίδα στην οποία βρίσκεσθε, αυτό σας αρρωσταίνει, για να το πούμε έτσι, όταν σκέπτεσθε το φαγητό του. Διαπιστώνετε ότι η καλή και υγιαίνουσα συναναστροφή που νομίζατε ότι καλλιεργούσατε δεν αναπτύχθηκε. Τα ευχάριστα λόγια της φιλίας και της εκτιμήσεως, τα πράγματα που ελέχθησαν για πνευματική εποικοδόμησι και για ενθάρρυνσι, πήγαν χαμένα καθώς και ο χρόνος σας. Αισθάνεσθε πραγματικά σαν να κάνετε εμετό.
Η αρχή που εκφράζεται στην παροιμία θα μπορούσε να εφαρμοσθή και σε άλλα πράγματα εκτός από το φαγητό. Μπορεί να βρεθούμε σε μια τέτοια κατάστασι λόγω της αγάπης που έχομε στην ωραία και αναπαυτική κατοικία του φιλοξενητού μας, στην κολυμβητική δεξαμενή του, στο πλοιάριό του και σε άλλες ανέσεις ή μέσα ψυχαγωγίας που μπορεί αυτός να διαθέτη.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Η έλλειψις κατάλληλης προφυλάξεως και διακρίσεως μπορεί να οδηγήση ένα άτομο και σε άλλο ένα είδος ανεπιθύμητης καταστάσεως. Το εδάφιο Παροιμίαι 25:17 λέγει: [«Σπανίως βάλε τον πόδα σου εις τον οίκον του πλησίον σου, μήποτε σε βαρυνθή και σε μισήση.»] Ακόμη και ένας καλός φίλος έχει κάποια ανάγκη απομονώσεως, οι δε πολύ μακρές, πολύ συχνές ή άκαιρες επισκέψεις σας μπορεί να τον κάμουν να φθάση στο σημείο ν’ αποστρέφεται στην πραγματικότητα την επίσκεψί σας.
Πάλι αυτή η συμβουλή θα μπορούσε να εφαρμοσθή και στους Χριστιανούς επισκόπους όταν επισκέπτωνται αδελφούς για να τους παράσχουν πνευματική υποβοήθησι. Αυτοί πρέπει να είναι διακριτικοί, προσπαθώντας να μη κάμουν επισκέψεις σε ακατάλληλες ώρες. Αν υπάρχη ένα πραγματικό πρόβλημα για εξέτασι, συχνά είναι συνετό πράγμα να γίνωνται διευθετήσεις από πριν. Οι επίσκοποι δεν πρέπει να κάνουν τόσο συχνές επισκέψεις ώστε να γίνωνται φορτικοί στο σπίτι, και πρέπει ν’ απέχουν να κάνουν ασκόπως μακρές τις επισκέψεις των.
Πραγματικά, απαιτείται διάκρισις, σεβασμός και πραγματικό ενδιαφέρον για την ευημερία του άλλου για να είμεθα ένας καλός επισκέπτης.