Η Εκτίμησις Τονίσθηκε στην Αποφοίτησι της Γαλαάδ
«ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΤΕ όταν λέτε, ‘Πολύ το εκτιμώ αυτό;’ Μήπως είναι απλά λόγια ή είναι γεμάτο σημασία;» Με αυτές τις παρατηρήσεις ο Ν. Η. Νορρ, πρόεδρος της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς, άρχισε την ομιλία του στους σπουδαστάς που αποφοιτούσαν από την πεντηκοστή πέμπτη σειρά της ιεραποστολικής αυτής σχολής. Αυτό έγινε στις 10 Σεπτεμβρίου 1973, στην Αίθουσα Συνελεύσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλι Νέας Υόρκης, όπου συναθροίσθηκε ένα πλήθος από 1.975 άτομα. Οι πενήντα αποφοιτούντες σπουδασταί άκουσαν καλές συμβουλές για τη σημασία της αληθινής εκτιμήσεως.
Η ομιλία τούς βοήθησε να εκτιμήσουν την αξία της γνώσεως και το τι κάνει για μας ο Ιεχωβά Θεός. «Ο Θεός μάς εκτιμά,» είπε ο Αδελφός Νορρ, και παρέθεσε τα λόγια του Ιησού, «και αι τρίχες της κεφαλής είναι πάσαι ηριθμημέναι.» (Ματθ. 10:29-31) Ο ομιλητής ετόνισε την ανάγκη να εκτιμήσουν οι σπουδασταί την αξία της πίστεώς των.—Γαλ. 5:6.
Ο Αδελφός Νορρ, σχολιάζοντας τα εδάφια 1 Πέτρου 1:7-12 (Νέα Αγγλική Βίβλος), είπε ότι ‘Οι δοκιμασίες έρχονται για ν’ αποδειχθή η πίστις σας αξία επαίνου, δόξης και τιμής, όταν φανερωθή ο Ιησούς Χριστός. Τότε θα απολαύσετε τον καρπόν της πίστεώς σας, δηλαδή την σωτηρίαν των ψυχών σας.’ Κήρυκες έφεραν σ’ αυτούς τους σπουδαστάς τ’ αγαθά νέα της σωτηρίας, και τώρα αυτοί θα πήγαιναν ως ιεραπόστολοι για να φέρουν αυτά τ’ αγαθά νέα σε άλλους. Ο Αδελφός Νορρ τελείωσε την ομιλία του, λέγοντάς τους να ‘εκτιμήσουν την πίστι των’ προσθέτοντας: «Πρέπει να τηρήτε την πίστι σας ισχυρή ώστε ποτέ να μη κλονισθή και ποτέ να μη εξασθενίση. Ο Ιεχωβά Θεός εκτιμά την πίστι σας, διότι φέρνει τιμή και δόξα και αίνο σ’ αυτόν.»
Στο τέλος της ομιλίας του, οι αποφοιτούντες σπουδασταί από εννέα διάφορες χώρες πέρασαν ένας ένας από τον πρόεδρο της Εταιρίας για να λάβουν τα διπλώματά των και ν’ ακούσουν την εκφώνησι των τόπων διορισμού των σε είκοσι τέσσερις χώρες, περιλαμβανομένης και της Ονδούρας, Ινδονησίας, Χονγκ Κονγκ, Ταϊβάν, Ισλανδίας, Λιβερίας, Περού, Ταϋλάνδης, Ινδίας, Κορέας, Ιαπωνίας, Χιλής, Βραζιλίας, Πακιστάν και Νοτίου Βιετνάμ.
Λίγο πριν από την κυρία ομιλία, έγινε μια σειρά συνοπτικών ομιλιών. Παραδείγματος χάριν, ο εκπαιδευτής της σχολής Γ. Β. Γκλας είπε στους σπουδαστάς ότι έχουν δοκιμασθή από πολλές απόψεις. Λόγου χάριν, 40 τοις εκατό απ’ αυτούς βαπτίσθηκαν ενώ οι γονείς των δεν επίστευαν στην αλήθεια του Θεού· επίσης, οι μισοί απ’ αυτούς είχαν υποστή εναντίωσι από τις οικογένειές των. «Αυτή η αποφασιστικότης υπέρ της αληθείας του Θεού,» συνεβούλευσε ο Γκλας, «πρέπει να παραμείνη σ’ εσάς,»—διότι υπήρχαν άλλες περιοχές στις οποίες δεν είχαν δοκιμασθή. Νέα πράγματα θα ήρχοντο σ’ αυτούς για να δοκιμασθή η πίστις των. Τους προειδοποίησε να φυλαχθούν από τον κίνδυνο να παραπονούνται και να εκδηλώνουν κόπωσι ενόσω είμεθα τόσο κοντά στο τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων.
Ο Μ. Γ. Χένσελ εξήγησε γιατί οι μελλοντικοί ιεραπόστολοι είχαν ανάγκη από μια πεντάμηνη ειδική εκπαίδευσι—για να είναι πνευματικώς ισχυροί ν’ αντιμετωπίσουν διάφορα πράγματα, μεταξύ των οποίων είναι και η νέα γλώσσα του τόπου, το νέο κλίμα, κλπ. ‘Άλλοι το έκαμαν, και σεις μπορείτε,’ είπε ο ομιλητής. ‘Και ένα πράγμα που θα σας βοηθήση ν’ αντιμετωπίσετε τις στενοχώριες,’ πρόσθεσε ο Χένσελ, είναι να τηρήτε μια καλή ψυχική διάθεσι.
Ο Φ. Γ. Φρανζ, αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, ενεθάρρυνε τους σπουδαστάς να επωφεληθούν από το παράδειγμα ενός ανθρώπου για τον οποίο σπάνια, αν ποτέ, γίνεται λόγος ως παράδειγμα για μίμησι. Αυτός ήταν ένας άνθρωπος από τη φυλή του Ιούδα. Εκείνο που έκαμε αναφέρεται μόνο σε δύο εδάφια της Αγίας Γραφής. (1 Χρον. 4:9, 10) Το όνομά του ήταν Ιαβής και αυτός έγινε «ενδοξότερος παρά τους αδελφούς αυτού.» Πώς; Διότι επεκαλέσθη τον Θεόν του Ισραήλ: «Είθε μετ’ ευλογίας να με ευλογήσης, και να εκτείνης τα όριά μου, και η χειρ σου να ήναι μετ’ εμού, και να με φυλάττης από κακού, ώστε να μη έχω λύπην!—.»
Ο Ιαβής δεν έκαμε μια ευχή αλλά μια εγκάρδια προσευχή. Μήπως ζητούσε περισσότερο έδαφος εις βάρος άλλων; Όχι, εξήγησε ο Φρανζ, αυτός προσηύχετο για την ειρηνική μεγέθυνσι του εδάφους του. Σύμφωνα με την αρχαία Ιουδαϊκή παράδοσι, είπε, ο Ιαβής ήθελε να ιδρύση μια σχολή για να διδάσκη τη λατρεία του Ιεχωβά Θεού. Ήθελε να κάμη μαθητάς του Θεού. Εφόσον το ελατήριό του ήταν αγαθό, η Γραφή λέγει: «Και εχάρισεν ο Θεός εις αυτόν όσα εζήτησε.» Ο Ιαβής λοιπόν προσπάθησε να συνεργασθή με τον Θεό, και ο Φρανζ ενεθάρρυνε τους αποφοιτούντας σπουδαστάς να είναι σαν αυτόν, και πραγματικά να λέγουν: «Είθε μετ’ ευλογίας να με ευλογήσης, και να εκτείνης τα όριά μου,» κάνοντάς τους ικανούς να κάνουν και άλλους μαθητάς του Κυρίου Ιησού!
Το βράδυ οι σπουδασταί εξετέλεσαν ένα ευχάριστο μουσικό πρόγραμμα, και ύστερα απ’ αυτό ένα συγκινητικό Βιβλικό δράμα που παρουσίαζε τα κυρία σημεία της σταδιοδρομίας του αποστόλου Παύλου.
Το όλον πρόγραμμα εποικοδόμησε πίστι και βοήθησε τον λαό του Ιεχωβά να εκτιμήση το γεγονός ότι ‘η δοκιμή της πίστεώς των πολύ τιμιωτέρου ούσα παρά το χρυσίον το φθειρόμενον, διά πυρός δε δοκιμαζόμενον, ευρεθή εις έπαινον και τιμήν και δόξαν.’—1 Πέτρ. 1:7.