Συμβουλή στους Ιεραποστόλους να Είναι Πιστοί και Σπλαγχνικοί
Η ΕΒΔΟΜΗ Σεπτεμβρίου του 1971 ήταν η ημέρα αποφοιτήσεως των εκατό σπουδαστών της 51ης σειράς της Ιεραποστολικής σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ. Η αποφοίτησις έγινε στην Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη πόλι της Νέας Υόρκης, και άρχισε με έξοχες παρατηρήσεις των εκπαιδευτών της Σχολής. Το κορύφωμα ήταν μια ομιλία από τον πρόεδρο τής σχολής, Ν. Ο. Νορρ.
Ο Ιεχωβά είναι «αγαθός (πιστός, ΜΝΚ) εν πάσι τοις έργοις αυτού,» είπε ο πρόεδρος Νορρ στην τάξι που αποφοιτούσε, ‘αλλά το ζήτημα είναι, σεις θα είσθε πιστοί σ’ αυτόν;’ (Ψαλμ. 145:17) Αφού έδειξε τη σπουδαιότητα του να παραμένη πιστός στον Θεό, ο πρόεδρος της Εταιρίας ετόνισε την ανάγκη πιστότητος στην οργάνωσι του Θεού. Είπε στους σπουδαστάς ότι μερικές φορές παρεμβαίνουν πράγματα στην εκδήλωσι πιστότητος ενός ανθρώπου. Παραδείγματος χάριν, μπορούν ν’ ανακύψουν προβλήματα από τη ζωή μαζί με άλλους σ’ ένα ιεραποστολικό οίκο.
Για να βοηθήση το ακροατήριο να συλλάβη την ορθή άποψι, ο Αδελφός Νορρ ετόνισε ότι όλοι οι Χριστιανοί είναι αμαρτωλοί. Όλοι, περιλαμβανομένων και των επισκόπων, κάνουν λάθη, έτσι όταν συμβή αυτό, θα πάρετε τα πράγματα σας και θα φύγετε από τον ιεραποστολικό διορισμό σας; Ή θα παραμείνετε πιστός στην οργάνωσι του Θεού; ερώτησε. Ο Αδελφός Νορρ είπε στους σπουδαστάς που αποφοιτούσαν να θυμούνται ότι ο Ιεχωβά καθοδηγεί την οργάνωσι του.
Εξήγησε ότι στα εδάφια Ματθαίος 18:15-17 ο Ιησούς υπεγράμμισε τον τρόπο διακανονισμού ενός σφάλματος μαζί μ’ ένα Χριστιανό αδελφό μας: Πήγαινε να μιλήσης μαζί του· αν δεν σε ακούση πάρε μαζί σου άλλον ένα ή δύο ωρίμους Χριστιανούς. Αλλά μερικές φορές, από φόβο για ένα επίσκοπο, αυτά τα ζωτικά βήματα δεν λαμβάνονται για τη διευθέτησι ενός λάθους μαζί μ’ αυτόν. Κατόπιν ο Αδελφός Νορρ παρέθεσε το εδάφιο Παροιμίαι 29:25: «Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα.» Ώστε ο φόβος του ανθρώπου δεν πρέπει να σας εμποδίση από το να κάμετε εκείνο που θέλει ο Θεός να κάμετε, ετόνισε ο Αδελφός Νορρ. Αν δεν πάτε σ’ αυτόν, τότε είναι πιθανόν να στήσετε μια παγίδα για τον ίδιο τον εαυτό σας, η οποία μπορεί να σας οδηγήση στο να στήσετε και σεις παγίδα σε άλλους.
Αλλά πώς ένας που φοβάται μπορεί να στήση παγίδα στους άλλους; Με το να σπερμολογή για ένα επίσκοπο στους άλλους, και έτσι να τους κάμη να έχουν και αυτοί φόβο ανθρώπου γι’ αυτόν. Η σπερμολογία για τα σφάλματα ενός επισκόπου δεν δείχνει πιστότητα στην οργάνωσι του Θεού. Γι’ αυτό αν ανακύψουν δυσκολίες λόγω ανθρώπινης ατελείας, είπε, ‘πήγαινε στον αδελφό σου και ακολούθησε τη συμβουλή του Ιησού για ν’ απολαμβάνης έτσι ειρήνη.
Κατόπιν ο πρόεδρος τής Εταιρίας προχώρησε για να τονίση την ανάγκη ελέους. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του ελέους που έδειξε ο Ιωσήφ στους αδελφούς του (Γεν. 37:1-36· 39:1-45:28), είπε στους σπουδαστάς που αποφοιτούσαν να είναι σπλαχνικοί στους νεοερχομένους στην οργάνωσι του Θεού, εκείνους που βρίσκονται σ’ ένα ιεραποστολικό οίκο και στους επισκόπους, διότι ο Ιησούς είπε: Έλεος θέλω, και ουχί θυσίαν.’ (Ματθ. 9:13) Έτσι να είσθε πλήρεις ελέους, συνεβούλευσε ο Αδελφός Νορρ.
Σ’ αυτή την ομιλία ο πρόεδρος της Εταιρίας είπε επίσης στο ακροατήριο ότι η διευθέτησις των εναλλασσομένων επισκόπων που είχε αναγγελθή στις συνελεύσεις «Το Θείον Όνομα,» θα ετίθετο σ’ εφαρμογή και στο Μπέθελ, τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας, από τις 13 Σεπτεμβρίου 1971. Εξήγησε ότι τα μέλη του κυβερνώντος σώματος των μαρτύρων του Ιεχωβά θα εναλλάσσονται εκ περιτροπής μια εβδομάδα το καθένα σχετικά με την διεξαγωγή της συζητήσεως του εδαφίου της ημέρας κάθε πρωί και με τη μελέτη της Σκοπιάς τη Δευτέρα βράδυ. Έτσι τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας θα θέσουν σ’ εφαρμογή την εκ περιτροπής διευθέτησι ένα χρόνο και πλέον πριν από τις εκκλησίες.
Ακριβώς πριν από την κυρία ομιλία, ο αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, Φ. Φράνζ εξήγησε στην τάξι που αποφοιτούσε τη σημασία των εδαφίων Μάρκος 9:49, 50: «Πας τις με πυρ θέλει αλατισθή. . . . Έχετε άλας εν εαυτοίς, και ειρηνεύετε εν αλλήλοις.»
Μήπως το «πυρ» που αναφέρεται στο εδάφιο 49 σημαίνει διωγμούς και δοκιμασίες; Όχι, εξήγησε, διότι τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι το «πυρ» της Γεέννης είναι εκείνο που συζητάται εκεί. Και η λέξις «πας δεν αναφέρεται σε κάθε άνθρωπο άλλα στους κεχρισμένους Χριστιανούς οι οποίοι επιτρέπουν στα χέρια των, στα πόδια των, στα μάτια των να κάμουν ή αυτούς ή άλλους να προσκόψουν με απιστία. Αυτά τα άτομα πρέπει να αλατισθούν με το πυρ αιωνίου καταστροφής.
Αλλά πώς μπορούν πιστοί Χριστιανοί να έχουν «άλας» εν εαυτοίς; Και πώς αυτό σχετίζεται με τη ζωή ενός ιεραποστόλου: Ο Αδελφός Φράνζ εξήγησε ότι το άλας που αναφέρεται στο εδάφιο 50 σημαίνει την ιδιότητα που έχουν οι Χριστιανοί και η οποία τους βοηθεί να κάνουν και να λέγουν πράγματα τα οποία έχουν καλή γεύσι. Δηλαδή, ο Χριστιανός πρέπει να κάνη πράγματα με τρόπο που είναι καλός από Χριστιανική άποψι. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα κάμη να προσκόψη κανείς μέσα στην οργάνωσι του Θεού. «Ω αγαπητοί μου ιεραπόστολοι,» συνεβούλευσε, «έχετε άλας εν εαυτοίς!»
Όταν οι σπουδασταί έλαβαν τα διπλώματα των, ένας απ’ αυτούς διάβασε μια επιστολή η οποία έλεγε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ήλθαμε στη σχολή για να σπουδάσωμε, αλλ’ αυτό ήταν κάτι που το περιμέναμε. Εκείνο που δεν προβλέπαμε ήταν η θέρμη και ο τρόπος υποδοχής που μάς έγινε από την οικογένεια Μπέθελ. Σεις, αδελφοί και αδελφές, ανοίξατε τις καρδιές σας σ’ εμάς. Επιθυμούμε να σας ευχαριστήσωμε με όλη μας την καρδιά.»
Το πρόγραμμα τελείωσε με ωραία άσματα τα οποία είπαν οι απόφοιτοι καθώς επίσης και μ’ ένα Βιβλικό δράμα με τον τίτλο «Είσθε ένας Σπλαγχνικός Άνθρωπος;» Βασισμένο στη Βιβλική αφήγησι για τον Ιωσήφ και τους αδελφούς του, υπεγράμμιζε την Ιδιότητα που είχε τονίσει προηγουμένως ο πρόεδρος της Εταιρίας. Είχε γίνει καταφανές από τα πολλά χειροκροτήματα ότι η ανάγκη του να είναι κανείς σπλαγχνικός και πιστός είχε εκτιμηθή πάρα πολύ από τους παρόντας.