Ιεραπόστολοι για την Πλήρωσι της Ανάγκης
ΕΠΙΘΥΜΗΣΑΤΕ ποτέ να εκάθητο κάποιος μαζί σας στο σπίτι σας και να σας βοηθούσε να κατανοήσετε τη Γραφή; Θα θέλατε να γνωρισθήτε καλύτερα με τη ζωή και τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού; Διερωτάσθε συχνά τι λέγουν οι Γραφές για τον παρόντα καιρό θλίψεως, και την προοπτική για το μέλλον;
Αν δεν γνωρίζετε τη Γραφή όσο καλά θα θέλατε, δεν είσθε ο μόνος. Πολλά άτομα, που εσύχναζαν σε εκκλησία το μεγαλύτερο μέρος της ζωής των, δεν έχουν διδαχθή κατάλληλα τη Γραφή. Σχετικά με αυτό, το περιοδικό Η Χριστιανοσύνη Σήμερα (στην Αγγλική) στο τεύχος του της 18ης Φεβρουαρίου 1966 έλεγε:
«Οι καθηγηταί θεολογικών σχολών γνωρίζουν ότι είναι μάταιο ν’ αναμένουν, όπως οι προσερχόμενοι σπουδασταί των, οι οποίοι ήσαν κάτω από την εκπαίδευσι της εκκλησίας όλη τους τη ζωή, κατέχουν κάτι που να πλησιάζη μια μεθοδική γνώσι του κυρίου περιεχομένου της Γραφής. . . . Καθώς είπε ο προφήτης Αμώς στον Ισραήλ, υπάρχει πείνα στη γη, πείνα ακροάσεως του λόγου του Θεού.»
Η αποτυχία των θρησκειών του «Χριστιανικού κόσμου» να προμηθεύσουν Γραφική εκπαίδευσι είχε ως αποτέλεσμα μια μεγάλη ανάγκη διδασκάλων του λόγου του Θεού. Για την πλήρωσι αυτής της ανάγκης, οι μάρτυρες του Ιεχωβά, υπερβαίνοντας τώρα σε δύναμι το ένα εκατομμύριο παγκοσμίως, επισκέπτονται τακτικά τα σπίτια των ανθρώπων παντού και προσφέρονται να μελετήσουν τη Γραφή μαζί με ενδιαφερόμενα άτομα στο σπίτι τους δίχως επιβάρυνσι. Επίσης, με αυτή την ανάγκη υπ’ όψιν, η Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ ιδρύθη τον Φεβρουάριο 1943 και τώρα αποστέλλει 100 περίπου ειδικά εκπαιδευμένους ιεραποστόλους κάθε έξη μήνες σε πολλές χώρες. Την Κυριακή, 27 Φεβρουαρίου, απεφοίτησαν οι 103 σπουδασταί της τεσσαρακοστής πρώτης τάξεως.
Στην τελετή της αποφοιτήσεως, που έλαβε χώραν στην Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νέα Υόρκη, συνεκεντρώθησαν 1.905 άτομα για ν’ ακούσουν τους αποχαιρετιστήριους λόγους και νουθεσίες.
Ο αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, Φ. Β. Φραντς, έκαμε έναρξι των παρατηρήσεών του με το να στρέψη την προσοχή πίσω στα μέσα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν, τον Σεπτέμβριο 1942, ο πρόεδρος της Εταιρίας ωμίλησε σ’ ένα ευρύ ακροατήριο στο Κλήβελαντ, Οχάιο, με το θέμα «Ειρήνη—Δύναται να Διαρκέση;» Ο Φραντς ρώτησε: «Μήπως ήταν παράφρων ο ομιλητής Νάθαν Χ. Νορρ; Δεν εγνώριζε ποια ήταν η κατάστασις πραγμάτων στον κόσμο;»
Ο Φραντς επροχώρησε για να εξηγήση ότι οι παρατηρήσεις του ομιλητού ήσαν απολύτως λογικές, διότι ο λόγος του Θεού προέβλεψε το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τη μεταπολεμική ειρήνη που θ’ ακολουθούσε και η οποία δεν θα διαρκούσε. «Τώρα, λοιπόν», συνέχισε ο Φραντς, «βρισκόμαστε στο εικοστό πρώτο έτος αυτής της ειρήνης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και η πρόβλεψις είναι ότι αυτή η ειρήνη δεν θα διαρκέση. . . . Αυτό πρέπει να σας γεμίση με μια αίσθησι για το επείγον του ζητήματος», είπε στους σπουδαστάς ο Φραντς, «για να διαπιστώσετε ότι η άμμος του επάνω μέρους του αμμωρολογίου (είδος κλεψύδρας) τελειώνει και ο χρόνος πλησιάζει στο τέρμα του έργου αυτού, που πρέπει να γίνη προτού λήξη αυτή η ειρήνη.»
«Παρατηρήστε τι αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι», συνέστησε έντονα ο Φραντς. «Όχι απλώς την έκρηξι του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, ενός πολέμου μεταξύ ανθρώπων, όχι, αλλ’ αυτό, που αντιμετωπίζετε σεις και που αντιμετωπίζουν, επίσης, οι άνθρωποι στον τόπο του διορισμού σας, προλέγεται στον Λόγο του Θεού.» Κατόπιν έστρεφε την προσοχή του ακροατηρίου του στα εδάφια Ησαΐας 66:15-18, όπου φαίνεται ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την έλευσι του Ιεχωβά «εν πυρί» για ν’ αποδώση την οργή του εναντίον πάσης σαρκός.
«Ώστε, λοιπόν, τι πρόκειται να κάνετε;» ρώτησε ο Φραντς. «Ποια χρήσι πρόκειται να κάμετε της ειρήνης, στην οποία ακόμη βρισκόμεθα ωσότου τερματισθή . . . στον Αρμαγεδδώνα;» Παρώτρυνε κατόπιν τους σπουδαστάς να χρησιμεύσουν ως «σημείον» στα «έθνη» και να κατευθύνουν ανθρώπους στην οργάνωσι του Θεού, που αντιπροσωπεύεται στη Γραφή από την «Ιερουσαλήμ».—Ησ. 66:19-24· 2:2, 3.
Κατόπιν ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, Ν. Χ. Νορρ, έκλεισε το πρωινό πρόγραμμα με πρακτικές συμβουλές πώς να βρουν ευτυχία στη ζωή. Τονίζοντας το κλειδί της ευτυχισμένης ζωής που δίδεται στον Εκκλησιαστή 3:12, 13, ο Νορρ είπε εμφατικά: «Είναι ένας τόσο απλός τρόπος ζωής, και συγκεντρώνει αυτό που ο καθένας μας κάνει κάθε ημέρα στη ζωή μας.» Τα εδάφια αυτά λέγουν: «Εγνώρισα ότι δεν είναι άλλο καλόν δι’ αυτούς, ειμή να ευφραίνηταί τις, και να κάμνη καλόν, εν τη ζωή αυτού. Και έτι το να τρώγη πας άνθρωπος, και να πίνη, και να απολαμβάνη καλόν εκ παντός του μόχθου αυτού, είναι χάρισμα Θεού.»
«Ο Θεός μάς επρομήθευσε τροφή και ποτό και έργο για να κάνωμε», εξήγησε ο Νορρ. Έτσι με το να τρώμε, να πίνωμε και να εργαζώμεθα σκληρά, μπορούμε να ευφραινώμεθα για το καλό που εκάμαμε. «Κάθε ημέρα στη ζωή μας, πρέπει να μπορούμε ν’ αποσυρώμεθα τη νύχτα χαρούμενοι, ευτυχισμένοι, γι’ αυτή την ημέρα της ζωής μας, διότι πρέπει να είμεθα σε θέσι να βλέπομε το καλό που εκάμαμε λόγω της σκληρής εργασίας μας.»
«Όταν ο Ιησούς ήλθε στη γη, εργάσθηκε», ετόνισε ο Νορρ. Ετελείωσε το έργο του Θεού. (Ιωάν. 4:34) Ο Ιεχωβά Θεός είχε υποσχεθή ότι επρόκειτο να έλθη ένας ελευθερωτής για να σαρώση την οργάνωσι του Διαβόλου, να φέρη ειρήνη στη γη και ν’ αφαιρέση την αμαρτία. Ο Ιησούς εστάλη στη γη για να διεκδικήση το όνομα του Θεού και να προμηθεύση την απολυτρωτική θυσία, για ν’ αφαιρεθή η αμαρτία. «Ώστε ο Ιησούς ήλθε για να τελειώση εκείνο, που ο Ιεχωβά Θεός είχε αρχίσει», εξήγησε ο Νορρ. «Και το ετελείωσε· εξαγόρασε ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια κι εκάθησε στα δεξιά του Πατρός του στον ουρανό ωσότου εγκατασταθή η δικαία κυβέρνησις που θα φέρη ειρήνη και ευημερία στον καθένα που αγαπά ζωή.»
Κατευθύνοντας την προσοχή στο έργο που έχουν ενώπιόν τους, ο Νορρ είπε στην τάξι ιεραποστόλων που αποφοιτούσε ότι υπήρχε για εκτέλεσι πολύ έργο ακόμη, «Υπάρχουν εκατομμύρια ανθρώπων στη γη, που έχουν ανάγκη βοηθείας στην κατανόησι του Λόγου του Θεού», είπε. «Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο όλος ο κόσμος είναι αδύνατος· δεν έχουν γνώσι του Λόγου του Θεού.» Έτσι ο Νορρ ετόνισε: «Εργάζεσθε σκληρά, και τότε θα ευφραίνεσθε για τα πράγματα που κάνετε.»
Αφού οι 103 σπουδασταί έλαβαν τους διορισμούς των, ένας εκπρόσωπος του σώματος των σπουδαστών εδιάβασε μια απόφασι που εξέφραζε την επιθυμία τους να μεταβούν σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. «Όταν ήλθαμε στη σχολή, ήμεθα σαν τον Ησαΐα, ο οποίος είπε: ‘Ιδού εγώ’. Τώρα με τα οφέλη, που έχομε αποκομίσει από την παρακολούθησι της Σχολής Γαλαάδ . . . λέμε από την καρδιά μας, ‘Απόστειλόν με’, ναι, στείλτε μας για να εκτελέσωμε το μέρος μας στη διακήρυξι του μεγάλου ονόματος του Θεού και Πατρός μας, Ιεχωβά.»
Αν αυτοί οι ιεραπόστολοι, ή κάποιος άλλος μάρτυς του Ιεχωβά, σας επισκεφθή σπίτι σας και προσφερθή να μελετήση τη Γραφή μαζί σας, δεχθήτε την πρόσκλησι. Μάθετε για τον Θεό και δεχθήτε τις μεγάλες προμήθειές του για αιώνια ζωή με ευτυχία.