Ζώντας σε Αναταραχή στην Ιρλανδία
ΤΟΝ χειμώνα του 1968-1969 οι ταραχές που έπλητταν επίμονα την Ιρλανδία ξέσπασαν πάλι σε απροκάλυπτη διαμάχη. Από τότε έγινε φοβερή αιματοχυσία και μαζική καταστροφή ιδιοκτησίας. Πάνω από 1000 άτομα σκοτώθηκαν από βομβαρδισμούς, πυροβολισμούς και δολοφονίες. Χιλιάδες άλλα άτομα ακρωτηριάσθηκαν, παραμορφώθηκαν και τραυματίσθηκαν. Γιατί;
Βασικά, αυτό οφείλεται σε θρησκευτικοπολιτικές διαφορές—μεταξύ Προτεσταντών και Ρωμαιοκαθολικών. Από τη μια πλευρά είναι οι Προτεστάνται που συνδέονται με τη Βρεταννική εξουσία, και από την άλλη πλευρά είναι οι Ρωμαιοκαθολικοί που συνδέονται με τον αγώνα για την Ιρλανδική ανεξαρτησία. Δυστυχώς και μετά από όλα τα μαθήματα της ιστορίας πολλοί φρονούν ότι η βία αποτελεί τον τρόπο λύσεως των διαφορών.
ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Γεννήθηκα στο Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας το 1917. Μια από τις μεγαλύτερες επιρροές στη ζωή μου ήταν το Τάγμα της Οράγγης, που ήταν μια εταιρία αφωσιωμένη στην υπόθεσι του Προτεσταντισμού. Έλαβε το όνομά του από την περίφημη νίκη του Βασιλέως Γουλιέλμου της Οράγγης κατά του Βασιλέως Ιακώβου ΙΙ της Αγγλίας στη Μάχη του Μπόιν το 1690.
Το εξέχον γεγονός κατ’ έτος για τους ανθρώπους της Οράγγης είναι η ομαδική παρέλασις της 12ης Ιουλίου για την ανάμνησι εκείνης της Νίκης. Διεγείρονται τα πάθη των ανθρώπων από το πλήθος των αυλητών και των τυμπανοκρουστών που προσδίδουν χρώμα και συγκίνησι στην παρέλασι. Ενθυμούμαι καλά που συνεβάδιζα με τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν αρχιτυμπανιστής σε μια ομάδα μουσικών. Πρόκειται για μια πραγματική επίδειξι Προτεσταντικής ισχύος και υπεροχής στη Βόρειο Ιρλανδία και αυτό βέβαια συντελεί στην έντασι της πικρίας μεταξύ των κοινοτήτων.
ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ
Το σημείον στροφής της στάσεώς μου υπήρξε στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Η μητέρα μου, που ήταν άλλοτε μια πιστή Διαμαρτυρομένη, είχε ένα χαλαρό σύνδεσμο πολλά χρόνια με μάρτυρας του Ιεχωβά. Εν τούτοις, κανείς από μας τους νεαρούς, που ήμαστε εμποτισμένοι με πνεύμα εθνικισμού και Προτεσταντικής ανωτερότητας, δεν δίναμε πολλή προσοχή σε ό,τι μας έλεγε.
Είχα γίνει τακτικό μέλος της Εκκλησίας της Ιρλανδίας, της μεγαλυτέρας Προτεσταντικής Εκκλησίας της χώρας. Εν τούτοις, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν πολύ επίμονοι, μολονότι ήσαν φιλάγαθοι. Με τον καιρό άρχισαν μια γραφική μελέτη με τη σύζυγό μου. Μετά από λίγον καιρό το ενδιαφέρον μου ηγέρθη σε σημείο που άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις των. Ένεκα της καλής διδασκαλίας που ελάμβανα, γρήγορα ήλθα σε γνώσι της Αγίας Γραφής, και η σύζυγός μου και εγώ βαπτισθήκαμε από τους μάρτυρας του Ιεχωβά το έτος 1956. Τώρα αντί να έχω τον φανατισμό και το μίσος που εχαρακτήριζαν τα νεανικά μου χρόνια, η αλήθεια της Αγίας Γραφής ανέπτυξε μέσα μου μια εκτίμησι για τις αληθινές Χριστιανικές ιδιότητες.—Γαλ. 5:22, 23.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αυστηρώς ουδέτεροι ως προς τη φατριαστική διαμάχη που σιγοβράζει ολόγυρά τους. Αρνούνται να μετάσχουν σε οτιδήποτε θρησκευτικοπολιτικές διενέξεις που μαίνονται. Πέρασαν λοιπόν οι μέρες στις οποίες, λόγου χάριν, απειλούσα να βυθίσω το σφυρί μου στο κεφάλι ενός Ρωμαιοκαθολικού συνεργάτου αν άνοιγε πάλι το στόμα του στο θέμα της θρησκείας.
Αλλ’ ίσως ν’ απορήτε, πώς μπορεί ένας άνθρωπος που παραμένει ουδέτερος ν’ αντιμετωπίζη τις πιέσεις που ασκούνται αναπόφευκτα σ’ αυτόν; Πώς μπορεί να διατηρήση Χριστιανική ουδετερότητα απέναντι της φανατικής θρησκευτικοπολιτικής αντιθέσεως; Πώς αυτό επηρεάζει τη ζωή του και τη ζωή της οικογενείας του;
Ένα βλέμμα σε μερικές εμπειρίες που συνέβησαν στην οικογένειά μου και στους φίλους μου θ’ απαντήση σ’ αυτά τα ερωτήματα.
ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΣ ΜΙΑΣ ΟΡΘΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ
Εργάζομαι σ’ ένα από τα κυριώτερα Νοσοκομεία του Μπέλφαστ, όπου παρίσταμαι μάρτυς πολλών από τα θλιβερά θύματα των φοβερών βομβαρδισμών. Τέτοιες τραγωδίες συμβαίνουν σχεδόν κάθε μέρα, ιδιαίτερα σε πόλεις όπως το Μπέλφαστ και το Λόντοντερρυ.
Το να βλέπη κανείς τακτικά άτομα χωρίς πόδια και χωρίς χέρια και κατ’ άλλον τρόπο ακρωτηριασμένα να εισάγωνται τακτικά στο Νοσοκομείο είναι μια συγκλονιστική εμπειρία. Συχνά αυτό προξενεί μια τρομερή πικρία στους ανθρώπους, και μόνο με την προσήλωσι της διανοίας στη θεία υπόσχεσι για μια δίκαιη νέα τάξι μπορεί κανείς να τηρήση μια ορθή άποψι.—2 Πέτρ. 3:13.
Η απειλή κατά της ζωής και της περιουσίας είναι πάντοτε παρούσα. Παραδείγματος χάριν, ένας από τους Χριστιανούς συντρόφους μου ήταν επιστάτης ενός μεγάλου συγκροτήματος γραφείων που είχε γίνει στόχος των τρομοκρατών βομβιστών. Αυτός και η οικογένειά του μόλις κατώρθωσαν ν’ απομακρυνθούν από το κτίριο προτού εκραγή μια βόμβα 200 λιβρών, που κατεκρήμνισε το κτίριο και κατέστρεψε όλη την περιουσία τους.
Αλλ’ ένας άνθρωπος δεν μπορεί να επιτρέψη τέτοια πράγματα να τον ενοχλούν. Μια φίλη της αληθείας στην εκκλησία μας, όταν ένα βλήμα εθρυμμάτισε το παράθυρο του υπνοδωματίου της, είπε. «Θα βάλω το κρεββάτι μου στο άλλο δωμάτιο. Δεν χάνω τον ύπνο μου απόψε!» Σε μια περίπτωσι ο αδελφός μου βρέθηκε στο μέσον μιας μάχης με όπλα μεταξύ των δυνάμεων Ασφαλείας και των τρομοκρατών. Μια άλλη φορά έκλεψαν το αυτοκίνητό του.
Μια μέρα μια βόμβα 25 χιλιογράμμων εξερράγη στο κτίριο που ήταν απέναντι του σπιτιού μας, σε απόστασι 8 περίπου μέτρων. Επροξένησε μεγάλες ζημιές σε πολλά σπίτια της περιοχής.
Εκείνες τις μέρες εκάναμε προετοιμασίες ν’ αναχωρήσωμε για μια από τις Χριστιανικές μας συνελεύσεις, αλλά δεν επιτρέψαμε να μας παρεμποδίση αυτό το επεισόδιο. Αφού εκάμαμε προσωρινές επισκευές, αναχωρήσαμε για τη συνέλευσι αφήνοντας πίσω τις φασαρίες μας. Η δύναμις και η ελπίς που μας δίνει ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός, μάς βοηθεί να παραμερίσωμε αυτές τις θύελλες.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Μέρος της λατρείας μας είναι να παρακολουθούμε τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις, αλλ’ απλώς το να πηγαίνωμε σ’ αυτές μπορεί να είναι μια εκνευριστική εμπειρία. Ενεδρεύει πάντοτε ένας κίνδυνος από βόμβες οχημάτων. Τα οχήματα είναι γεμάτα με εκρηκτικές ύλες και κατόπιν σταθμεύουν, έτοιμα να εκραγούν σε κάποιο καθορισμένο σημείο για να προξενήσουν καταστροφές. Κάποτε ένα αυτοκίνητο ανατινάχθηκε χωρίς προειδοποίησι σε απόστασι 15 περίπου μέτρων από το δικό μας αυτοκίνητο. Ήταν τρομερό να βλέπωμε τη λάμψι της εκρηγνυομένης βόμβας, και τους ανθρώπους να πέφτουν καταγής ανάμεσα στα εκτιναζόμενα συντρίμματα!
Μερικές φορές κάναμε στροφές γύρω από επικίνδυνες περιοχές και γνωστά μέρη αναταραχών. Πρέπει να προετοιμαζώμεθα για μακρές καθυστερήσεις, διότι η κίνησις οχημάτων αλλάζει κατεύθυνσι για ν’ απομακρυνθούν από ύποπτα οχήματα. Επίσης, οι δυνάμεις ασφαλείας μερικές φορές ελέγχουν πλήρως τα οχήματα αναζητώντας εκρηκτικές ύλες. Πρέπει να τα προβλέπωμε αυτά και ν’ αναχωρούμε για τις συναθροίσεις αρκετά ενωρίς για να μπορούμε να ευρισκώμεθα εκεί εγκαίρως.
Οι ταξιδιώτες συχνά πράττουν συνετά να κλείνωνται μέσα στα αυτοκίνητά τους για να εμποδίσουν την παραβίασι των θυρών από υποτιθέμενους ληστάς. Μια οικογένεια, στο δρόμο της προς τη συνάθροισι εκκλησίας, σταματήθηκε σε μια γραμμή αυτοκινήτων εμπρός στα φώτα της τροχαίας. Ετρόμαξαν όταν είδαν τρομοκράτας να πηγαίνουν γοργά από το ένα αυτοκίνητο στο άλλο προσπαθώντας να επιτάξουν αυτοκίνητα. Μια από τις κλειδαριές του αυτοκινήτου των ήταν σπασμένη! Ευτυχώς, όταν επλησίαζαν οι τρομοκράται, άλλαξε το φως της τροχαίας και προχώρησαν. Περιττό να λεχθή ότι η κλειδαριά επισκευάσθηκε πολύ γρήγορα.
Αυτές οι συνθήκες προξένησαν μεγάλη δυσχέρεια, αλλά όλες οι συναθροίσεις της εκκλησίας μας στην περιοχή του Μπέλφαστ εξακολούθησαν να γίνωνται όπως συνήθως. Κανείς δεν έπαθε τίποτα ενόσω ήταν στις συναθροίσεις.
ΕΘΕΛΟΝΤΑΙ ΦΡΟΥΡΟΙ
Μια κατάστασις που μας προξένησε σημαντικές δυσκολίες στο να εμμείνωμε σε μια πορεία ουδετερότητος είναι η παρουσία κινημάτων εθελοντικής φρουρήσεως, ιδιαίτερα στο Μπέλφαστ και Λόντοντερρυ. Αυτές οι ομάδες σχηματίζονται εκεί όπου υπάρχουν Ρωμαιοκαθολικές και Προτεσταντικές κοινότητες πολύ κοντά μεταξύ τους. Αυτά είναι καίρια σημεία πιθανής αναταραχής. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών οργανώνονται για προστασία από επιδρομές εξτρεμιστών που διαπράττουν φόνους και καταστροφές περιουσίας.
Μεγάλη πίεσις ασκείται συχνά στους μάρτυρας του Ιεχωβά από καλοπροαίρετους γείτονες για συμμετοχή στην προστασία της περιοχής. Παραδείγματος χάριν, ένας από τους Χριστιανούς αδελφούς μου μετεκόμισε προσφάτως σε μια οδό όπου οι γείτονες αποφάσισαν να οργανωθούν σε μια ομάδα εθελοντών φρουρών. Όλοι οι κάτοικοι εκλήθησαν σε μια ειδική συγκέντρωσι. Περιττό να λεχθή ότι η οικογένεια των Μαρτύρων, που ήταν η μόνη σ’ αυτή την οδό που δεν μετέσχε στη συγκέντρωσι, αισθάνθηκε κάποιο φόβο. Ήδη μερικές Ρωμαιοκαθολικές οικογένειες της οδού εκείνης αναγκάσθηκαν να φύγουν όταν οι κατοικίες των λιθοβολήθηκαν.
Μετά την ειδική συγκέντρωσι, ακούσθηκε ένα χτύπημα στην εξώπορτα. Δύο γυναίκες συνέλεγαν τρόφιμα και άλλα είδη για τους εθελοντάς φρουρούς. Η οικογένεια εξήγησε την ουδέτερη θέσι της ως μαρτύρων του Ιεχωβά και οι γυναίκες ανεχώρησαν χωρίς καμμιά ενόχλησι.—Ιωάν. 17:15, 16.
Εν τούτοις, ο ζήλος των εθελοντών φρουρών μεταδόθηκε και οι αιτήσεις για υλική βοήθεια πολλαπλασιάσθηκαν. Ζητούσαν χρήματα για ν’ αγορασθούν ζεστά ρούχα για κείνους που φρουρούσαν τις ψυχρές νύχτες του χειμώνα. Επίσης έκαναν εράνους για συλλογή χρημάτων για την απομάκρυνσι των συζύγων και των τέκνων από την περιοχή εκείνη σε περίπτωσι κλιμακώσεως των ταραχών. Κάθε φορά που εγίνοντο έρανοι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά επεξηγούσαν τη Χριστιανική τους θεσι.
Καθόσον ηύξανε η έντασις και η καταστροφή σπιτιών και άλλης ιδιοκτησίας δεν εγνώριζε όρια, ηύξανε και η πίεσις για να συμμορφωθούμε και να λάβωμε θέσι. Έπρεπε να βλέπη κανείς το συγκλονιστικό μέγεθος της καταστροφής που ερήμωσε μεγάλες περιοχές του Μπέλφαστ για να εκτιμήση πλήρως την κρισιμότητα της καταστάσεως και την απόγνωσι του πληθυσμού να προστατευθή. Ο μάρτυς που έμενε σ’ αυτή την οδό εξηγεί τα εξής:
«Οι φρουροί ολοένα έχαναν την υπομονή τους με τη δική μας θέσι ουδετερότητος. Ο καθένας, έλεγαν, συμμετείχε στην προστασία της περιοχής ενώ εγώ κοιμόμουν βαθειά στο ζεστό μου κρεββάτι, κάτω από την ασφαλή τους φύλαξι.
»Ό,τι είχα να κάμω, μου είπαν, ήταν να περιφέρωμαι γύρω από το οικοδομικό τετράγωνο λίγες ώρες κάθε νύχτα και ν’ αναφέρω οτιδήποτε ύποπτο υπήρχε. Προσπαθούσαν να δώσουν την εντύπωσι ότι εγώ δεν μπορούσα να είμαι Χριστιανός, επειδή ο τοπικός ιερεύς φρουρούσε με τη σειρά του. Μολονότι ηύξαναν πολύ τα αισθήματα εναντίον της θέσεώς μου, εγώ τους εξήγησα πάλι γιατί η συνείδησίς μου δεν μου επέτρεπε να μετέχω σε τέτοιες ενέργειες.
»Καθώς αναφέρθηκα στις σχετικές Βιβλικές αρχές, άρχισαν να φεύγουν ένας ένας. Εν τούτοις, με προειδοποίησαν ότι αν εκαίετο το σπίτι μου ως αποτέλεσμα τρομοκρατικής ενεργείας, δεν θα με βοηθούσαν.
»Μπόρεσα να εξηγήσω στον απομένοντα ένα φρουρό ότι οι πρώτοι Χριστιανοί δεν έλαβαν μέρος στη διαμάχη στον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ στον πρώτο αιώνα. Εκείνοι δεν αγωνίσθηκαν ούτε για τις Αυτοκρατορικές Ρωμαϊκές στρατιές ούτε για τις εθνικιστικές Ιουδαϊκές δυνάμεις, αλλά έμειναν απόλυτα ουδέτεροι, έστω και, αν αυτό προκαλούσε την καταδίκη τους από τους γείτονές τους. Ετόνισα ότι αυτό δεν εσήμαινε ότι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος δεν ενδιαφέρονταν για τους συμπατριώτες των—ο Ιησούς έκλαψε προβλέποντας τι θα συνέβαινε στην Ιερουσαλήμ—αλλά η υποταγή τους ήταν στη Βασιλεία του Θεού, και αρνήθηκαν να παρασυρθούν σε κοσμικούς πολιτικούς αγώνες.
»Ύστερα από συζήτησι πάνω σ’ αυτά και σε άλλα σημεία, ο ένας που απέμεινε είπε ότι τώρα κατανοούσε τη θέσι μας. Από τότε δεν μας ενόχλησαν.»—Ιωάν. 18:36.
Αυτό τονίζει τις ισχυρές πιέσεις στις οποίες πρέπει να ανθίσταται ένας αληθινός Χριστιανός αν θέλη ν’ αποφύγη να συμμορφωθή με αυτό το σύστημα.
ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
Κατά καιρούς οι εντόπιοι λαμβάνουν τον νόμο στα χέρια τους και αποκλείουν τις περιοχές της κατοικίας των. Εγείρονται οδοφράγματα για προστασία και απαγορεύεται η διέλευσις ατόμων που θεωρούνται ανεπιθύμητα.
Σε μια περίπτωσι έγιναν πολλοί πυροβολισμοί και φόνοι στην περιοχή της κατοικίας του γαμβρού μου και της οικογενείας του. Επεκράτησαν αισθήματα μίσους και ωγκώθηκε η μοχθηρή οργή και η μανία. Ανυψώθηκαν τα οδοφράγματα.
Ένα από αυτά τα οδοφράγματα έφραξε τελείως την πλαϊνή είσοδο του σπιτιού του γαμβρού μου. Η μετακίνησίς του κατά ολίγα πόδια θα τον εγλύτωνε από πολλή στενοχώρια. Αποφάσισε λοιπόν να ζητήση από τους ανθρώπους που έστησαν το οδόφραγμα να το μετακινήσουν. Αυτοί όμως δεν είχαν καμμιά διάθεσι για λογική συζήτησι. Ένας από αυτούς ετόνισε με θυμό ότι ο γαμβρός μου δεν είχε δικαίωμα να παραπονήται αφού δεν μετείχε στην άμυνα της περιοχής.
Απέναντι της εχθρότητός των, κατενόησε ότι δεν άξιζε να συζητηθή το πράγμα. Ανέχθηκε αυτό το εμπόδιο.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Ένα πράγμα που υποβοήθησε την οικογένειά μου να τηρήση κατάλληλη Χριστιανική διαγωγή και ν’ αποφύγη περιττή φασαρία είναι οι τακτικές οικογενειακές συζητήσεις. Μιλούμε για την κατάλληλη ενέργεια που πρέπει να κάμωμε για ν’ αντιμετωπίσωμε τις διάφορες περιστάσεις που εγείρονται στις παρούσες ταραχώδεις συνθήκες. Το να έχωμε από πριν καθαρά στη διάνοιά μας ποια θα ήταν μια συνετή και γραφικώς επιδοκιμασμένη πορεία ενεργείας μας ήταν βέβαια μια βοήθεια.
Η επανάληψις αυτών των πραγμάτων είναι ουσιώδης, εφόσον το να πράττη κανείς το ορθό μπορεί να είναι η αφετηρία της ζωής του. Παραδείγματος χάριν μερικά από τα όσα ανασκοπούμε κατά καιρούς περιλαμβάνουν τα εξής: «Φρόντισε ν’ απομακρυνθής από οποιοδήποτε σημείο αναταραχής αμέσως μετά την εκδήλωσι βιαιότητος, και μην στέκεσαι να δης τι συμβαίνει γύρω σου. Επίσης, στη διάρκεια της ανωμαλίας μένε μέσα στο σπίτι και μακριά από τα παράθυρα. Τα αποστρακιζόμενα βλήματα και τα θρύμματα των γυαλιών δεν σέβονται πρόσωπα!
ΚΗΡΥΓΜΑ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΣΠΙΤΙ
Εξέχον χαρακτηριστικό επίσης στις συζητήσεις μας ήταν το πώς θα μπορούσαμε καλύτερα να διεξάγομε το έργον επισκέψεων από σπίτι σε σπίτι για να βοηθήσωμε τους ανθρώπους να φθάσουν σε ακριβή γνώσι των βουλών του Θεού. Μεγάλη λεπτότης και διάκρισις απαιτούνται στην εκτέλεσι του έργου του κηρύγματος μέσα στην παρούσα αναταραχή.
Οι άνθρωποι φυσικά πολύ υποπτεύονται και φοβούνται τους ξένους. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις στις οποίες ένα κτύπημα της πόρτας στο Μπέλφαστ προμήνυε την άφιξι συμμορίας φονέων. Άνθρωποι σκοτώθηκαν στο ίδιο το κατώφλι της πόρτας τους!
Ένα πράγμα που πρέπει να ληφθή υπ’ όψιν είναι ότι σε μερικές περιοχές του Μπέλφαστ ούτε και οι δυνάμεις ασφαλείας δεν μπορούν ελεύθερα και ακίνδυνα να πλησιάσουν. Σε μερικές περιπτώσεις μυστικοί πράκτορες ενεφανίζοντο ως επισκέπται στα σπίτια· γι’ αυτό είναι ύποπτος οποιοσδήποτε που δεν είναι γνωστός στη γειτονιά.
Σε μερικές περιπτώσεις μάρτυρες του Ιεχωβά εξαναγκάσθηκαν με απειλές από εξτρεμιστάς να φύγουν από ωρισμένες περιοχές, περιλαμβανομένων των Ρωμαιοκαθολικών και των Προτεσταντικών κοινοτήτων. Εμείς δεν επαύαμε να δίνωμε εξηγήσεις, αλλά γρήγορα φεύγαμε αντί να περιμένουμε την έκρηξι βιαιοτήτων. Κατά καιρούς αποφεύγαμε εντελώς ωρισμένους τόπους, αλλά αργότερα αρχίζαμε πάλι να επισκεπτώμεθα τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Εν τούτοις, έπρεπε να φυλαγώμεθα πολύ κάνοντας τούτο.
Είναι ουσιώδες να χρησιμοποιούμε πρακτική σύνεσι. Έτσι, όταν οι ταραχές ήσαν στην έντασί τους, εμείς ελαττώναμε σε μεγάλο βαθμό το εσπερινό έργο του κηρύγματος. Επίσης εκρίναμε καλό να έχωμε και κάποιο μέσον θετικής αποδείξεως ταυτότητος. Αυτό όχι μόνον ήταν χρήσιμο στον έλεγχο που έκαμαν οι δυνάμεις ασφαλείας, αλλά και μας βοηθούσε να καθησυχάσουμε τους φόβους από μερικούς οικοδεσπότας.
Είναι δύσκολο για πολλούς εδώ να καταλάβουν το γεγονός ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι Χριστιανός, να πιστεύη στην Αγία Γραφή, χωρίς να είναι Ρωμαιοκαθολικός ή Διαμαρτυρόμενος. Αλλά περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να κατανοούν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά διαφέρουν, ότι είμεθα ουδέτεροι και είμεθα πραγματικά χωρισμένοι από οτιδήποτε το πολιτικό, Ρωμαιοκαθολικό ή Προτεσταντικό.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Εγώ ιδιαίτερα αρέσκομαι στο έργον του δημοσίου κηρύγματος μεταξύ των Ρωμαιοκαθολικών γειτόνων μου. Προς το παρόν μετέχω σε μια τακτική οικιακή Γραφική συζήτησι με ένα νεαρό Ρωμαιοκαθολικό ανδρόγυνο που εκτιμά τις θαυμαστές αλήθειες της Γραφής και την επαγγελία της γνήσιας ειρήνης και ασφαλείας. Ύστερα από ένα έτος ευχάριστης συναναστροφής είναι συγκινητικό να βλέπωμε πώς η Γραφική αλήθεια μπορεί να συντρίψη τους φραγμούς που κράτησαν τους ανθρώπους χωρισμένους επί αιώνες και τους προξένησαν τόσο μεγάλη αναταραχή.
Τώρα αναμένω την προσεχή Χριστιανική μας συνέλευσι οπότε το πρώτο μέλος αυτής της άλλοτε Καθολικής οικογενείας πρόκειται να συμβολίση με το εν ύδατι βάπτισμα την αφιέρωσί του να πράξη το θέλημα του Ιεχωβά. Ένας από τους συντρόφους μου παρατήρησε πόσο μεγαλειώδες είναι να βλέπη κανείς τη στενή φιλία που έχομε μεταξύ μας, ο ένας που ήταν άλλοτε ένας ζηλωτής Ρωμαιοκαθολικός και ο άλλος που ήταν άλλοτε ένας φανατικός Διαμαρτυρόμενος.
Μολονότι και οι χειρότερες ταραχές κατά καιρούς παύουν, η αναταραχή υφίσταται ακόμη. Υπάρχει μια πολύ τεταμένη κατάστασις, που υποβόσκει σαν ένα ηφαίστειο, και μπορεί να προξενήση μεγάλες διανοητικές και συναισθηματικές πιέσεις. Ευχαριστώ τον Θεόν που μολονότι η οικογένειά μου και εγώ ζούμε μέσα στην αναταραχή εδώ στη Βόρειο Ιρλανδία, δεν αποτελούμε μέρος του κόσμου.—Από Συνεργάτην.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 710]
‘Με κατάλληλη διδαχή από τη γραφή η φανατισμένη στάσις των πρώτων ετών μου υπεχώρησε σε μια εκτίμησι των αληθινών χριστιανικών ιδιοτήτων.’
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 711]
‘Μεγάλη πίεσις για υποστήριξι των εθελοντών φρουρών ησκείτο συχνά στους Μάρτυρας του Ιεχωβά από καλοπροαίρετους γείτονες.’
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 712]
‘Οι πρώτοι χριστιανοί υπετάσσοντο στη Βασιλεία του Θεού και ηρνούντο να παρασυρθούν στους πολιτικούς αγώνας του κόσμου’
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 713]
‘Οι άνθρωποι άρχιζαν να κατανοούν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διαφέρουν, ότι είμεθα πραγματικά χωρισμένοι από οτιδήποτε το πολιτικό, Ρωμαιοκαθολικό ή Προτεσταντικό.’