Οι Απόφοιτοι της 59ης Σειράς της Σχολής Γαλαάδ Προτρέπονται να Εμμένουν στο Έργον
Η ΕΒΔΟΜΗ Σεπτεμβρίου 1975, ήταν η ημέρα αποφοιτήσεως των σπουδαστών της 59ης τάξεως της Σχολής Γαλαάδ. Είχαν συμπληρώσει επιτυχώς ένα εντατικό πρόγραμμα πέντε μηνών προωρισμένο να τους εφοδιάση για το έργο του ιεραποστόλου. Στη διάρκεια του πρωινού προγράμματος, που έγινε στην Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, οι ομιληταί έδωσαν έμφασι στη σπουδαιότητα που είχε για τους σπουδαστάς να έχουν μια καλή σχέσι με τον Θεό και στην ανάγκη να παραμείνουν σταθεροί στους ιεραποστολικούς διορισμούς των.
Ο Ου. Β. Γκλας υπενθύμισε στους αποφοίτους ότι αυτοί είναι «πρόβατα» του Ιεχωβά Θεού κάτω από τη στοργική φροντίδα του Ιησού Χριστού. Χρησιμοποιώντας τον Ψαλμό 23 εξήγησε ότι η όμορφη περιγραφή του σχετικά με την ποίμανσι που κάνει ο Ιεχωβά βασίζεται στις πραγματικές πείρες των προβάτων και των ποιμένων.
Ο Ε. Α. Ντάνλαπ ετόνισε ότι η επιτυχία δεν θα εξαρτηθή από τη δύναμι ή την ικανότητα των ιεραποστόλων, αλλ’ από το αν ‘δεν δεχθούν την χάριν του Θεού ματαίως.’ (2 Κορ. 6:1) Τους υπενθύμισε ότι ο σκοπός τους είναι να φέρουν το όνομα του Θεού στους ανθρώπους του διορισμού των. Με το να μείνουν σταθεροί σ’ αυτόν το σκοπό, όπως έκαμε ο Ιησούς του Ναυή των αρχαίων χρόνων, ακόμη κι όταν αντιμετωπίσουν εναντίωσι, οι απόφοιτοι μπορούν να είναι βέβαιοι ότι θα έχουν επιτυχία.—Ιησ. Ναυή 1:2, 3· 21:45.
Για να δείξη την αξία που έχει το να συνεχίσουν να παραμένουν στο διορισμό τους, ο Μ. Τζ. Χένσελ ανέφερε την ακόλουθη πείρα: Ένας μουσικός άρχισε να σκέπτεται σοβαρά ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του και προσευχήθηκε στο Θεό. Θυμήθηκε μια ιεραπόστολο η οποία τον είχε επισκεφθή πριν από δεκαπέντε χρόνια. Άρχισε να την αναζητή και, εφ’ όσον αυτή ήταν ακόμη στο διορισμό της, ήταν εύκολο να την βρη αναγνωρίζοντάς την στο δρόμο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ένας από τους γυιους αυτού του ανθρώπου έχει ήδη γίνει ένας αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά και άλλα μέλη της οικογενείας του κάνουν πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνσι. Τι θαυμαστή πείρα απήλαυσε αυτή η ιεραπόστολος επειδή είχε παραμείνει στο διορισμό της!
Στα σχόλια του ο Μ. Χ. Λάρσον έδειξε ότι οι απόφοιτοι κατέχουν ένα σωτήριο πνευματικό άγγελμα και γι’ αυτό πρέπει να είναι πρόθυμοι ν’ αντιμετωπίσουν και θυελλώδη ακόμη προβλήματα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους. Τους συνεβούλευσε να είναι όπως ο Εβραίος προφήτης Αββακούμ, ο οποίος είπε: «Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή, και θέλω στυλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει.»—Αββακ. 2:1.
Μεταξύ άλλων, ο Γ. Μ. Κάουτς κατηύθυνε την προσοχή των στο παράδειγμα του Ιησού Χριστού, ο οποίος εγκατέλειψε την ουράνια κατοικία του για να προσφέρη την υπηρεσία του στους αμαρτωλούς ανθρώπους. Εν τούτοις ο Ιησούς Χριστός ήταν ευτυχής. Γιατί; Διότι αντιλαμβανόταν τη σπουδαιότητα του διορισμού του και ήθελε το καλό των ανθρώπων. Με το να μιμούνται τον Ιησού Χριστό οι απόφοιτοι μπορούν ομοίως να βρίσκουν ευτυχία στον τόπο του διορισμού των.
Απευθυνόμενος στους αποφοίτους ο Φ. Γ. Φρανζ έδειξε γιατί δεν αποστέλλονται από κάποια εκκλησιαστική οργάνωσι όπως αυτές που υπάρχουν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές, ούτε ο Φίλιππος ούτε ο απόστολος Παύλος, που ήσαν δύο εξέχοντες ευαγγελισταί ή ιεραπόστολοι του πρώτου αιώνος μ.Χ., δεν έλαβαν τους ιεραποστολικούς διορισμούς των από το σώμα των αποστόλων που ήταν στην Ιερουσαλήμ. Και οι δύο αυτοί άνδρες έκαναν το έργο τους με την κατεύθυνσι της πραγματικής κεφαλής της Χριστιανικής εκκλησίας, δηλαδή του Ιησού Χριστού. Στην πραγματικότητα, ο Παύλος είχε εκλεγή απ’ ευθείας από τον Ιησού για να γίνη απόστολος των εθνών. Αργότερα, με την κατεύθυνσι του πνεύματος του Θεού, ο Παύλος και ο σύντροφος του Βαρνάβας απεστάλησαν από την εκκλησία της Αντιοχείας. Και οι δύο άνδρες ανεγνώριζαν ότι οι διορισμοί των δεν είχαν προέλθει από ανθρώπους, αλλ’ από τον Ιησού Χριστό. Οι ιεραπόστολοι που εκπαιδεύονται στη Σχολή Γαλαάδ μπορούν επίσης να είναι βέβαιοι ότι θα έχουν την υποστήριξι και την κατεύθυνσι του Χριστού.
Τελειώνοντας το πρωινό πρόγραμμα, ο Ν. Ο. Νορρ ετόνισε ιδιαίτερα το πόσο σημαντικό είναι να διακρατήσουν μια καλή σχέσι με το Θεό μέσω ωφέλιμης ομιλίας. Παρώτρυνε τους αποφοίτους να «στολίζωσι κατά πάντα την διδασκαλίαν του Σωτήρος ημών Θεού.» (Τίτον 2:10) Πώς μπορούν να το κάμουν αυτό; Μπορούν να στολίσουν τη διδασκαλία των στα μάτια των άλλων με την ωφέλιμη ομιλία των, τους καλούς τρόπους, την εντιμότητα, την αξιοπιστία και με το να είναι Χριστιανοί με όλη των την ψυχή. Έτσι θα μπορούν να υποστηρίζουν τον Λόγο του Θεού με όσα λέγουν και κάνουν.
Το απόγευμα οι απόφοιτοι παρουσίασαν ένα θαυμάσιο πρόγραμμα που περιελάμβανε δύο διδακτικά δράματα μέσα από τη Βίβλο καθώς και πείρες της συγχρόνου εποχής.
Πραγματικά, η συμβουλή να παραμείνουν πιστοί στους Χριστιανικούς διορισμούς των και να διαφυλάξουν τη σχέσι τους με τον Θεό με το να ‘στολίζωσι κατά πάντα την διδασκαλίαν’ ήταν πολύ επίκαιρη για τους αποφοίτους και όλους τους άλλους που παρακολουθούσαν. Μόνο αν το κάνη κανείς αυτό, μπορεί να ελπίζη ότι θα συνεχίση να έχη την εύνοια και την ευλογία του Θεού.