Ελευθερία από Έλλειψιν Είναι Αδύνατη;
Η ΓΗ έχει την δυνατότητα να προμηθεύση ευχάριστες συνθήκες ζωής και μια υγιεινή ισορροπημένη τροφή για κάθε άνθρωπο γυναίκα και παιδί που ζη σήμερα. Εν τούτοις εκατομμύρια άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει να έχη κανείς επαρκή τροφή και ένα άνετο σπίτι. Πολλοί κατοικούν σε καλύβες που προσφέρουν περιορισμένη προφύλαξι από το κρύο και τη βροχή. Ολόκληρες οικογένειες μπορεί να συνωστίζονται μέσα σ’ ένα μόνο δωμάτιο ενός ετοιμόρροπου κτιρίου. Υπάρχει καμμιά ελπίδα ότι αυτές οι συνθήκες θ’ αλλάξουν;
Ο Πλάστης του ανθρώπου, ο Ιεχωβά Θεός, έχει σκοπό να εξαλείψη όλα τα διεφθαρμένα συστήματα που υπάρχουν στη γη σήμερα και να τα αντικαταστήση μ’ ένα δίκαιο νέο σύστημα. «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρ. 3:13) Αυτή η υπόσχεσις είναι μια εγγύησις ότι ένας κόσμος απηλλαγμένος από ελλείψεις θα γίνη πραγματικότης. Ακόμη και αν λίγοι άνθρωποι εξακολουθούσαν να υποφέρουν από ελλείψεις, η νέα κυβέρνησις των «ουρανών» και η «νέα γη» που θ’ αποτελήται από πιστούς υπηκόους θα εχαρακτηρίζετο από αδικία. Αλλά δεν πρόκειται να συμβή αυτό. Οι «νέοι ουρανοί» και η «νέα γη» θα είναι απολύτως δίκαιοι.
Λόγω της απόψεως που έχει ο Θεός για τους πτωχούς και τους θλιμμένους, μπορούμε ν’ αποβλέπωμε με εμπιστοσύνη σ’ έναν κόσμο απηλλαγμένον από ελλείψεις. Οι Άγιες Γραφές λέγουν ότι ο Ιεχωβά είναι «Πατήρ των ορφανών και κριτής των χηρών.» (Ψαλμ. 68:5) Ο νόμος που είχε δώσει στον αρχαίο Ισραήλ το επιβεβαιώνει, αυτό. Ο νόμος προστάτευε τον πτωχό και είχε συνταχθή έτσι ώστε να προστατεύση κάθε Ισραηλίτη από το να περιέλθη σε ένδεια.
Εκτός από τους Λευίτες, οι οποίοι ελάμβαναν ένα δέκατο από τα προϊόντα της γης για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στον ναό, σε όλες τις οικογένειες των Ισραηλιτών εχορηγείτο ένας κλήρος γης και επομένως αυτές είχαν τον τρόπο να προμηθεύωνται τα αναγκαία. Ακόμη και αν κάποιος συναντούσε δυσκολίες ή ίσως σπαταλούσε τους πόρους του, και θα βύθιζε την οικογένειά του στη φτώχεια, ο κλήρος γης που κατείχε δεν εχάνετο για πάντα. Ο Νόμος ώριζε ότι μόνον η χρησιμοποίησις της γης (και τα προϊόντα της) μπορούσαν να πωληθούν και αυτό θα ίσχυε μόνο για τα χρόνια που απέμεναν μέχρι το Ιωβηλαίο έτος. Κατά το Ιωβηλαίο έτος, που ήρχετο κάθε πενήντα χρόνια, εγίνετο η επιστροφή όλων των περιουσιών στον αρχικό ιδιοκτήτη τους ή στους κληρονόμους του. (Λευιτ. 25:13, 23-27) Στη διάρκεια των ετών που οι πτωχοί Ισραηλίτες δεν είχαν κλήρο γης, δεν ζητιάνευαν για τα αναγκαία της ζωής ούτε εξευτελίζοντο με άλλους τρόπους για να προμηθευθούν αυτά που εχρειάζοντο. Είχαν το νόμιμο δικαίωμα να μαζέψουν ό,τι απέμενε στους θερισμένους αγρούς, στα περιβόλια και στα αμπέλια.—Λευιτ. 19:9, 10· 23:22· Δευτ. 24:19-21.
Ο σκοπός του Θεού ν’ απελευθερώση τους φτωχούς από τις ελλείψεις αποκαλύπτεται σε ό,τι έχει λεχθή προφητικώς σχετικά με τη βασιλεία του Βασιλέως Σολομώντος. Στους Ψαλμούς 72:12-14 διαβάζομε: «Διότι θέλει ελευθερώσει τον πτωχόν κράζοντα· και τον πένητα, και τον αβοήθητον. Θέλει ελεήσει τον πτωχόν και τον πένητα· και τας ψυχάς των πενήτων θέλει σώσει. Εκ δόλου και εξ αδικίας θέλει λυτρώνει τας ψυχάς αυτών.»
Αυτή η στοργική συμπεριφορά απέναντι στους θλιμμένους θα χαρακτηρίζη τη διακυβέρνησι των νέων ουρανών επάνω στο ανθρώπινο γένος. Πώς το γνωρίζομε αυτό; Διότι ο κύριος άρχων αυτού του νέου συστήματος θα είναι ένας πολύ μεγαλύτερος από τον Σολομώντα, δηλαδή, ο Ιησούς Χριστός, ο «Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων.»—Αποκάλ. 19:16· Λουκ. 11:31.
Αλλά μπορεί να ρωτήση κάποιος. Γιατί, μετά από τόσους αιώνες που έχουν περάσει δεν βλέπομε τον Ιησού Χριστό να φέρνη ανακούφισι στους φτωχούς; Αυτό θα συμβή σ’ έναν καιρό που έχει προσδιορίσει ο Ιεχωβά Θεός. Όταν ήταν στη γη, ακόμη και ο Ιησούς Χριστός δεν εγνώριζε ακριβώς πότε το παρόν σύστημα πραγμάτων επρόκειτο να καταστραφή και ν’ αντικατασταθή από το δίκαιο νέο σύστημα. (Μάρκ. 13:32) Εν τούτοις ετόνισε ότι την ανακούφισι από τις παρούσες δυσκολίες θα τη δοκίμαζε μια συγκεκριμένη γενεά που θα έβλεπε για πρώτη φορά μεγάλους πολέμους, σεισμούς, επιδημίες, πείνες και άνευ προηγουμένου φόβους για τις παγκόσμιες εξελίξεις. (Λουκ. 21:10, 11, 25, 26, 31, 32) Δεν είναι αυτά τα πράγματα εκείνα που βλέπομε σ’ αυτόν τον αιώνα; Επομένως μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι μια δίκαιη νέα τάξις πλησιάζει.
Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός δεν έχει αναλάβει ακόμη δράσι εναντίον του ασεβούς κόσμου αποτελεί στην πραγματικότητα όφελος για το ανθρώπινο γένος. Εφιστώντας την προσοχή μας σ’ αυτό, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Δεν βραδύνει ο Ιεχωβά την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσί τινες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.»—2 Πέτρ. 3:9, ΜΝΚ.
Η υπομονή του Θεού έχει δώσει στους ανθρώπους την ευκαιρία ν’ αποδείξουν αν επιθυμούν πραγματικά ζωή σ’ ένα δίκαιο νέο σύστημα όπου η στενοχωρία λόγω ελλείψεων θα ανήκη στο παρελθόν. Άσχετα με τις οικονομικές τους συνθήκες, οι άνθρωποι μπορούν να δείξουν ποια στάσι λαμβάνουν σ’ αυτό το ζήτημα. Αν πραγματικά επιθυμούν να ζήσουν στο δίκαιο νέο σύστημα, πρέπει να μάθουν τι απαιτεί ο Θεός απ’ εκείνους που επιδοκιμάζει, να μετανοήσουν για τις προηγούμενες παραβάσεις που διέπραξαν απέναντι του Θεού και να συμμορφώσουν τη ζωή τους με το θέλημά του ως πιστοί μαθηταί του Ιησού Χριστού.
Αλλά τι μπορεί να λεχθή για πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν πεθάνει; Μολονότι μπορεί να υπέφεραν αδικίες και καταπίεσι εν τούτοις δεν θα δοκιμάσουν τον θάνατο για πάντα. Γιατί όχι; Διότι ο Ιεχωβά Θεός μπορεί και θα φροντίση ώστε οι νεκροί να επανέλθουν στη ζωή με την προοπτική της αιωνίου ζωής ενώπιόν τους. (Πράξ. 24:15) Στην περίπτωσι εκείνων που θα αναστηθούν τι σημασία μπορεί να έχουν τα λίγα χρόνια θλίψεων αν συγκριθούν με την αιώνια ζωή που θα είναι απηλλαγμένη από θλίψεις; Καμμιά πραγματικά. Θα αισθανθούν όπως ο Χριστιανός απόστολος Παύλος: ‘Η θλίψις ημών είναι προσωρινή και ελαφρά.’—2 Κορ. 4:17.
Η απαλλαγή από ελλείψεις θα γίνη πραγματικότης στο νέο σύστημα του Θεού. Έχετε κάμει κάτι για να δείξετε ότι επιθυμείτε να απολαύσετε αυτήν την απαλλαγή; Μελετάτε τώρα την Αγία Γραφή και προσπαθείτε να την εφαρμόσετε στην καθημερινή σας ζωή; Αν ναι, μπορεί να βρεθήτε μεταξύ εκείνων που θα δουν τον καιρό που πλησιάζει στον οποίο όλοι οι άνθρωποι θα χαρούν που θα έχουν απαλλαγή από ελλείψεις.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 260]
«Διότι θέλει ελευθερώσει τον πτωχόν κράζοντα· και τον πένητα, και τον αβοήθητον. Θέλει ελεήσει τον πτωχόν και τον πένητα· και τας ψυχάς των πενήτων θέλει σώσει.»—Ψαλμ. 72:12, 13.