Να Ακολουθείτε το Παράδειγμα του Ιησού—Να Ενδιαφέρεστε για τους Φτωχούς

Η ΦΤΩΧΕΙΑ και η καταδυνάστευση υπάρχουν σχεδόν από τότε που υπάρχει και η ανθρωπότητα. Αν και ο Νόμος που έδωσε ο Θεός στον Ισραήλ επιδίωκε να προστατέψει τους φτωχούς και να ελαττώσει τα παθήματά τους, αυτός ο Νόμος πολλές φορές αψηφούνταν. (Αμώς 2:6) Ο προφήτης Ιεζεκιήλ καταδίκασε τη μεταχείριση που υφίσταντο οι φτωχοί, λέγοντας: «Ο . . . λαός του τόπου έχει εκτελέσει ένα σχέδιο απάτης και έχει αποσπάσει πράγματα με ληστεία, και έχει κακομεταχειριστεί τον ταλαιπωρημένο και τον φτωχό, και σε βάρος του πάροικου έχει διαπράξει απάτη χωρίς δικαιοσύνη».—Ιεζεκιήλ 22:29.

Η κατάσταση δεν διέφερε όταν ήταν ο Ιησούς στη γη. Οι θρησκευτικοί ηγέτες έδειχναν παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για τους φτωχούς και τους άπορους. Οι θρησκευτικοί ηγέτες περιγράφτηκαν ως «φιλάργυροι» οι οποίοι “καταβρόχθιζαν τα σπίτια των χηρών” και τους απασχολούσε περισσότερο να κρατούν τις παραδόσεις τους παρά να φροντίζουν για τους ηλικιωμένους και τους άπορους. (Λουκάς 16:14· 20:47· Ματθαίος 15:5, 6) Είναι ενδιαφέρον ότι στην παραβολή του Ιησού για τον καλό Σαμαρείτη, όταν ένας ιερέας και ένας Λευίτης είδαν κάποιον τραυματισμένο άνθρωπο, προσπέρασαν από την απέναντι πλευρά του δρόμου αντί να σταθούν να τον βοηθήσουν.—Λουκάς 10:30-37.

Ο Ιησούς Έδειχνε Ενδιαφέρον για τους Φτωχούς

Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων για τη ζωή του Ιησού δείχνουν ότι αυτός κατανοούσε πλήρως τις δυσκολίες των φτωχών και ήταν εξαιρετικά ευαίσθητος ως προς τις ανάγκες τους. Παρότι ο Ιησούς είχε ζήσει στον ουρανό, άδειασε τον εαυτό του, έζησε ως άνθρωπος και “έγινε φτωχός για χάρη μας”. (2 Κορινθίους 8:9) Βλέποντας τα πλήθη, ο Ιησούς «τα σπλαχνίστηκε, επειδή ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα». (Ματθαίος 9:36) Η αφήγηση σχετικά με την άπορη χήρα δείχνει ότι ο Ιησούς εντυπωσιάστηκε, όχι από τα μεγάλα δώρα των πλουσίων, οι οποίοι έδιναν «από το περίσσευμά τους», αλλά από την ελάχιστη συνεισφορά της φτωχής χήρας. Αυτό που έκανε εκείνη άγγιξε την καρδιά του επειδή «από το υστέρημά της έριξε όλο το βιος που είχε».—Λουκάς 21:4.

Ο Ιησούς, όχι μόνο ένιωθε συμπόνια για τους φτωχούς, αλλά έδειχνε και προσωπικό ενδιαφέρον για τις ανάγκες τους. Αυτός και οι απόστολοί του είχαν ένα κοινό ταμείο από το οποίο έδιναν σε άπορους Ισραηλίτες. (Ματθαίος 26:6-9· Ιωάννης 12:5-8· 13:29) Ο Ιησούς παρότρυνε όσους ήθελαν να είναι ακόλουθοί του να αναγνωρίσουν την υποχρέωση που είχαν να βοηθούν τους απόρους. Σε κάποιον πλούσιο νεαρό άρχοντα είπε: «Πούλησε όλα όσα έχεις και μοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς· και έλα να γίνεις ακόλουθός μου». Το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν διατεθειμένος να αποχωριστεί τα υπάρχοντά του έδειξε ότι η αγάπη του για τα πλούτη ήταν μεγαλύτερη από την αγάπη του για τον Θεό και το συνάνθρωπό του. Συνεπώς, δεν είχε τις ιδιότητες που απαιτούνται από έναν μαθητή του Ιησού.—Λουκάς 18:22, 23.

Οι Ακόλουθοι του Χριστού Ενδιαφέρονται για τους Φτωχούς

Μετά το θάνατο του Ιησού, οι απόστολοι και άλλοι ακόλουθοι του Χριστού συνέχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για τους φτωχούς που υπήρχαν ανάμεσά τους. Περίπου το 49 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος συναντήθηκε με τον Ιάκωβο, τον Πέτρο και τον Ιωάννη και συζήτησαν για την αποστολή που είχε λάβει ο Παύλος από τον Κύριο Ιησού Χριστό να κηρύξει τα καλά νέα. Συμφώνησαν ότι ο Παύλος και ο Βαρνάβας έπρεπε να πάνε «στα έθνη», επικεντρώνοντας το κήρυγμά τους στους Εθνικούς. Ωστόσο, ο Ιάκωβος και οι σύντροφοί του πρότρεψαν τον Παύλο και τον Βαρνάβα να “έχουν κατά νου τους φτωχούς”. Και αυτό “προσπάθησε ένθερμα να κάνει” ο Παύλος.—Γαλάτες 2:7-10.

Στη διάρκεια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Κλαύδιου, έπεσε μεγάλη πείνα σε διάφορα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ανταποκρινόμενοι οι Χριστιανοί στην Αντιόχεια «αποφάσισαν, ο καθένας τους σύμφωνα με ό,τι μπορούσε να διαθέσει, να στείλουν βοήθεια ως διακονία στους αδελφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία· αυτό και έκαναν, στέλνοντάς την στους πρεσβυτέρους μέσω του Βαρνάβα και του Σαύλου».—Πράξεις 11:28-30.

Σήμερα οι αληθινοί Χριστιανοί επίσης αναγνωρίζουν ότι οι ακόλουθοι του Ιησού πρέπει να δείχνουν ενδιαφέρον για τους φτωχούς και τους απόρους, ιδιαίτερα ανάμεσα στους ομοπίστους τους. (Γαλάτες 6:10) Γι’ αυτό, εκδηλώνουν πραγματικό ενδιαφέρον για τις υλικές ανάγκες όσων υφίστανται στερήσεις. Παραδείγματος χάρη, το 1998 μια τρομερή ξηρασία έπληξε μεγάλο μέρος της βορειοανατολικής Βραζιλίας. Η ξηρασία κατέστρεψε τις καλλιέργειες του ρυζιού, των φασολιών και του καλαμποκιού προξενώντας εκτεταμένη πείνα—τη χειρότερη σε διάστημα 15 ετών. Σε ορισμένες περιοχές, παρουσιάστηκε έλλειψη ακόμη και στο πόσιμο νερό. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε άλλα μέρη της χώρας οργάνωσαν αμέσως επιτροπές παροχής βοήθειας και, μέσα σε λίγο χρόνο, είχαν συγκεντρώσει τόνους τροφίμων και είχαν πληρώσει τα έξοδα για τη μεταφορά των προμηθειών.

Κάποιοι Μάρτυρες οι οποίοι υποστήριξαν τις προσπάθειες παροχής βοήθειας έγραψαν: «Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι για το ότι μπορέσαμε να βοηθήσουμε τους αδελφούς μας, ειδικά επειδή είμαστε βέβαιοι ότι κάναμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται. Ποτέ δεν ξεχνάμε τα λόγια των εδαφίων Ιακώβου 2:15, 16». Αυτή η Γραφική περικοπή δηλώνει: «Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή βρίσκονται σε κατάσταση γυμνότητας και τους λείπει η τροφή που αρκεί για την ημέρα, κάποιος όμως από εσάς τους πει: “Πηγαίνετε με ειρήνη, να ζεσταίνεστε και να χορταίνετε”, αλλά δεν τους δώσετε τα αναγκαία για το σώμα τους, ποιο το όφελος;»

Σε κάποια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλη του Σάο Πάολο, μια ταπεινή και ζηλώτρια αδελφή η οποία είναι φτωχή από υλική άποψη αγωνίζεται συχνά για να τα βγάλει πέρα. Η ίδια λέει: «Παρότι ζω μέσα στη φτώχεια, το άγγελμα της Γραφής έχει δώσει πραγματικό νόημα στη ζωή μου. Δεν ξέρω τι θα είχα απογίνει αν δεν με είχαν βοηθήσει οι ομόπιστοί μου». Πριν από λίγο καιρό, αυτή η σκληρά εργαζόμενη Χριστιανή χρειάστηκε να χειρουργηθεί αλλά δεν ήταν σε θέση να πληρώσει τα έξοδα του νοσοκομείου. Σε εκείνη την ιδιαίτερη περίσταση, οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές της στην εκκλησία μπόρεσαν να καλύψουν τη δαπάνη της εγχείρησης. Οι αληθινοί Χριστιανοί παγκόσμια παρέχουν βοήθεια σε ομοπίστους τους που έχουν ανάγκη.

Εντούτοις, άσχετα από το πόσο συγκινητικές μπορεί να είναι αυτές οι εμπειρίες, είναι σαφές ότι τέτοιες ειλικρινείς προσπάθειες δεν θα εξαλείψουν τη φτώχεια. Ακόμη και ισχυρές κυβερνήσεις καθώς και μεγάλοι διεθνείς φορείς παροχής βοήθειας, παρότι έχουν σημειώσει κάποια επιτυχία, δεν μπόρεσαν να εξαλείψουν το μακραίωνο πρόβλημα της φτώχειας. Συνεπώς, εγείρεται το ερώτημα: Ποια θα είναι η οριστική λύση για τη φτώχεια και για τα άλλα προβλήματα που πλήττουν την ανθρωπότητα;

Οι Διδασκαλίες της Γραφής Παρέχουν Διαρκή Βοήθεια

Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων αναφέρουν ότι ο Ιησούς Χριστός έκανε τακτικά καλές πράξεις για όσους ήταν φτωχοί ή είχαν άλλες ανάγκες. (Ματθαίος 14:14-21) Σε ποια δραστηριότητα, όμως, έδωσε προτεραιότητα; Σε μια περίπτωση, αφού είχε δαπανήσει κάποιον χρόνο βοηθώντας όσους βρίσκονταν σε ανάγκη, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Ας πάμε κάπου αλλού, στις κοντινές κωμοπόλεις, για να κηρύξω και εκεί». Γιατί διέκοψε ο Ιησούς το έργο που έκανε για χάρη των αρρώστων και των απόρων προκειμένου να συνεχίσει τη δράση του στο κήρυγμα; Ο ίδιος εξήγησε, λέγοντας: «Γι’ αυτόν το σκοπό [δηλαδή για να κηρύξω] έχω εξέλθει». (Μάρκος 1:38, 39· Λουκάς 4:43) Μολονότι το να κάνει καλές πράξεις για τους ανθρώπους που βρίσκονταν σε ανάγκη ήταν σημαντικό για τον Ιησού, το κήρυγμα της Βασιλείας του Θεού αποτελούσε την πρωταρχική του αποστολή.—Μάρκος 1:14.

Εφόσον η Γραφή προτρέπει τους Χριστιανούς “να ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού πιστά”, οι Χριστιανοί σήμερα έχουν ξεκάθαρη καθοδήγηση σχετικά με τις προτεραιότητες που θέτουν καθώς προσπαθούν να βοηθήσουν άλλους. (1 Πέτρου 2:21) Όπως ο Ιησούς, βοηθούν ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη. Ωστόσο, όπως επίσης έκανε ο Ιησούς, δίνουν τη μεγαλύτερη προτεραιότητα στο έργο διδασκαλίας του αγγέλματος της Γραφής για τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. (Ματθαίος 5:14-16· 24:14· 28:19, 20) Γιατί, όμως, πρέπει το κήρυγμα του αγγέλματος του Λόγου του Θεού να καταλαμβάνει την πρώτη θέση έναντι των υπόλοιπων μορφών παροχής βοήθειας;

Πραγματικές εμπειρίες από όλο τον κόσμο δείχνουν πως, όταν οι άνθρωποι κατανοούν και ακολουθούν τις πρακτικές συμβουλές της Γραφής, είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίζουν τα καθημερινά προβλήματα της ζωής, περιλαμβανομένης και της φτώχειας. Επίσης, το άγγελμα της Γραφής σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού το οποίο κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δίνει στους ανθρώπους ελπίδα για το μέλλον—μια ελπίδα χάρη στην οποία αξίζει να ζούμε, ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες. (1 Τιμόθεο 4:8) Ποια είναι αυτή η ελπίδα;

Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει σχετικά με το μέλλον μας: «Νέους ουρανούς και νέα γη προσμένουμε σύμφωνα με την υπόσχεση [του Θεού], και σε αυτά δικαιοσύνη θα κατοικεί». (2 Πέτρου 3:13) Όταν η Γραφή μιλάει για τη «γη», μερικές φορές αναφέρεται στους ανθρώπους που ζουν στη γη. (Γένεση 11:1) Άρα η δίκαιη «νέα γη» για την οποία έχει δοθεί υπόσχεση ότι θα έρθει είναι μια κοινωνία ανθρώπων που έχουν την επιδοκιμασία του Θεού. Επιπρόσθετα, ο Λόγος του Θεού υπόσχεται ότι υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού, όσοι έχουν την επιδοκιμασία του Θεού θα λάβουν το δώρο της αιώνιας ζωής και θα ζήσουν ικανοποιητική ζωή σε έναν επίγειο παράδεισο. (Μάρκος 10:30) Αυτό το υπέροχο μέλλον είναι διαθέσιμο σε όλους, περιλαμβανομένων και των φτωχών. Σε αυτή τη «νέα γη», το πρόβλημα της φτώχειας θα λυθεί για πάντα.

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 7]

ΠΩΣ “ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΝ ΦΤΩΧΟ”;—Ψαλμός 72:12

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: «Είθε να κρίνει τους ταλαιπωρημένους του λαού, να σώσει τους γιους του φτωχού και να συντρίψει αυτόν που διαπράττει απάτη». (Ψαλμός 72:4) Όταν ο Χριστός θα κυβερνά τη γη, θα υπάρχει δικαιοσύνη για όλους. Δεν θα υπάρχει περιθώριο για διαφθορά, μια μάστιγα που οδηγεί σε φτώχεια πολλές χώρες οι οποίες θα μπορούσαν να είναι πλούσιες.

ΕΙΡΗΝΗ: «Στις ημέρες του θα βλαστάνει ο δίκαιος, καθώς και αφθονία ειρήνης μέχρι που να μην υπάρχει η σελήνη». (Ψαλμός 72:7) Η φτώχεια οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ανθρώπινες διαμάχες και στον πόλεμο. Ο Χριστός θα φέρει τέλεια ειρήνη στη γη, εξαλείφοντας έτσι μία από τις κύριες αιτίες της φτώχειας.

ΣΥΜΠΟΝΙΑ: «Θα λυπηθεί τον ασήμαντο και τον φτωχό, και τις ψυχές των φτωχών θα τις σώσει. Από την καταδυνάστευση και τη βία θα απολυτρώσει τις ψυχές τους, και το αίμα τους θα είναι πολύτιμο στα μάτια του». (Ψαλμός 72:12-14) Ο ασήμαντος, ο φτωχός και ο καταδυναστευμένος θα γίνουν μέρος μιας ευτυχισμένης ανθρώπινης οικογένειας, ενωμένης υπό την ηγεσία του Βασιλιά Ιησού Χριστού.

ΕΥΗΜΕΡΙΑ: «Θα υπάρχει πληθώρα σιτηρών στη γη». (Ψαλμός 72:16) Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Χριστού, θα υπάρχει υλική ευημερία και αφθονία. Οι άνθρωποι δεν θα υποφέρουν από ελλείψεις τροφίμων και πείνες τα οποία αποτελούν συχνές αιτίες της φτώχειας σήμερα.

[Εικόνα στη σελίδα 4, 5]

Ο Ιησούς έδειχνε προσωπικό ενδιαφέρον για τις ανάγκες των φτωχών

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Το άγγελμα της Γραφής φέρνει πραγματική ελπίδα